Heey Pfff, ik stelde me voor ik zwanger werd, hoe het zou zijn moest ik zwanger zijn? Over m'n buikje wrijven, overenthousiast zijn ... Maar dat ben ik nu eenmaal niet! Pffff, voel me zo schuldig, terwijl ik zoooo hard dit kindje wil. We hebben er echt bewust voor gekozen. Ik heb er wel al mee bezig dat ik alles in orde wil tegen dat de baby er is (nog meer dan 35 weken !!!). De logeerkamer moet geleegd worden, ... en ik heb nu al een benauwd gevoel dat het niet op tijd zal klaar zijn. Is dit normaal???
yep, heel normaal Ik wilde zelfs de eerste weken niet in babywinkels komen. Werd er benauwd van! En ook die angst dat het niet op tijd afkomt. Bij mij werkte het om lijstjes te maken wat ik nog moest doen en wanneer. Dat gaf rust. En de babykamer was ook al klaar met 26weken ofzo haha. Genieten komt vanzelf!
Misschien als je je eerste echo hebt gehad en je het hartje hebt horen kloppen...en als je een "echt" buikje hebt om over te wrijven....ja het is nog zo vroeg misschien moet je nog even bijkomen van het goede nieuws komt vanzelf wel hoor, voel je niet schuldig..ik heb dat overenthousiasme en buikje wrijven nooit heel duidelijk gehad.
ik heb dat gehad toen ik het iedereen verteld had, toen er niemand meer over was om het te vertellen, toen wou ik er even niks van weten en niet over praten. waarom? geen idee maar het is wel over gegaan het is groot nieuws en je moet het even verwerken denk ik.
Ik hoop het! Voor ik zwanger was, was ik op zoek naar babykleertjes en nu ... wil ik liefst zolang mogelijk wachten om iets te kopen voor onze baby. Sinds vandaag loop ik ook ineens heel emotioneel. Het valt me een beetje zwaar. Ik hoop dat m'n knopje omdraait wanneer we de 1ste echo hebben, want het dringt nog niet helemaal door dat ik zwanger ben. Terwijl ik wel veel last heb van m'n buik en rug. Maar denk ook dat het komt door m'n vriend. Gisteren UREN aan één stuk op mijn benen gestaan en had zoveel pijn in m'n buik en rug en dan zei hij: dat doe u eens goed, zo buiten komen. Terwijl ik iedere week zo'n 32km fiets (naar werk en terug) Ik zeg: ja natuurlijk! maar géén uren lang. Ik was gewoon kapot. Hij denkt dat zwanger en niet zwanger zijn, hetzelfde is. Not dus!
En om dan nog maar te zwijgen over m'n angstgevoelens . Bang dat er iets mis zal gaan in m'n zwangerschap, ... Pfoehh!!
Ik heb ook zo'n fase gehad, dat ik de ene dag heel enthousiast over de zwangerschap kon praten en de andere dag het er ineens eigenlijk niet over wou hebben of zelfs geirriteerd werd als iemand weer is wat vroeg ik denk dat het aan de hormonen ligt ik was ook heeeel bang dat we het allemaal niet voor elkaar zouden krijgen op tijd, we woonden nog niet samen, mijn vriend studeert nog, enz enz ik stelde alles eigenlijk zoveel mogelijk uit, ook het kleertjes kopen.. En toen was er ineens een ommekeer, ik begon idd met lijstjes maken en dan met een leuk kleurtje afstrepen wat ik allemaal al voor elkaar had en kreeg er veel plezier in! Nu zijn we bezig met het kamertje schilderen en dit weekend richten we het helemaal in, dat had ik een aantal maanden geleden echt niet gedacht!
Ik was gisteren op zoek op het internet naar een leuke tekst voor de meter en peter en begon er bijna van te huilen. Weet niet of het van blijheid is. Vandaag gekeken voor buikbanden, maar geen 1 dat me aanstaat. Zelfde met babykleertjes, nog geen enkel gezien dat me aanstond, terwijl ik alles mooi vond voor ik zwanger geraakte. Pfff, ik verlang zo hard naar de eerste echo, dat ik hoor van de gynaecoloog dat alles in orde is en ik ons beebje op het schermpje zie en dan hoop ik volop te kunnen genieten. Ik heb ook nergens zin in. Heb daarnet tegen m'n zin gestreken, moet deze week nog poetsen, maar heb er geen zin in. Hopelijk zijn het m'n hormonen!
Dat is heel normaal hoor Ik had het ook, heb echt járen naar de zwangerschap toegeleefd, en toen was ik zwanger en kon ik niet eens echt naar babykleertjes kijken, laat staan iets simpels kopen! Ik vond het gewoon te spannend. Ik vond het wel enorm leuk dat ik zwanger was (en nog steeds ben) hoor, maar het voelde heel anders dan ik had verwacht. Bij mij is dat na de 20-weken-echo omgeslagen, nu ben ik er veel meer mee bezig en kan ik er écht van genieten. Scheelt echt enorm dat we ons kindje nu hebben gezien op echo's, dat we weten dat het een meisje is etc. Maakt het allemaal wat echter. Ik heb het soms nog steeds benauwd hoor, maar dat hoort er echt bij; het is niet niks! Niet schuldig over voelen, want het is echt volkomen normaal!!
wat jammer dat je je nu zo rot voelt. Ik moet zeggen dat ik je gevoel wel herken, ik dacht bij mezelf dat ik ontzettend blij zou zijn als het raak zou zijn maar ik moest echt aan het idee wennen. Nu ik voorbij de 12 weken ben (en wel superblij ben inmiddels ) denk ik dat ik nog niet heel blij kon zijn omdat ik mezelf van binnen nog wilde beschermen voor als het eventueel mis zou gaan. Ik hoop dat jij er ook snel van kan gaan genieten. Ik denk dat je je in elk geval niet schuldig moet voelen dat je nu nog niet heel blij bent.....geef het blije gevoel en het vertrouwen de kans om te groeien, komt vanzelf wel goed! liefs Suuuus
dat was bij mij net zo, na het vertellen aan iedereen was de blijdschap een beetje weg....hoe graag ik het kindje ook wil voelde me veel emotioneel en had helemaal geen behoefte aan alle typische zwanger dingetjes (zoals shoppen) waarvan ik juist zo gedacht had te gaan genieten. Het heeft bij mij ook erg lang geduurd voor ikdat wel had. Nu is het zo dat ik eerder een depressie heb gehad en heb het idee dat de hormonen bij mij iets meer waren dan alleen dat. Hou jezelf in ieder geval goed in de gaten! Als dit zo te lang blijft doorgaan is het verstandig om er met iemand, bijvoorbeeld je huisarts, over te gaan praten. Daarnaast gaan er ook een hoop vitaminen en mineralen nu naar je babytje toe, dus misschien kom jij er wel wat te kort waar jij je meer moe en futloos door voelt. Je huisarts zal in ieder geval je bloed laten prikken en de waardes van bijvoorbeeld ijzer of vitaminen na te kijken. Slik je zelf al extra vitaminen? Kan net dat beetje extra energie geven. Enne geen zin in strijken deze week....die strijk loopt niet weg hoor. Geef er lekker aan toe en sta jezelf ook toe gewoon lekker te "luilakken" ...je lichaam is keihard bezig om een klein mensje te groeien
Ben zo blij dat ik niet de enige ben/was. Net even m'n vriend gehoord en voelde me toch al ietsje beter. Heb ook besloten om 1x per week een soort dagboekje te schrijven op m'n laptop. En over mezelf in 3de persoon te praten, dus 'mama'. Zo krijg ik ook echt het gevoel dat ik over 8 maanden mama ben van dit kleine wondertje. Ik vond het zo raar om te beginnen met: 'Hee lief kleintje'
M'n vriend begrijpt het gewoon allemaal niet zo en denkt dat er niets in m'n lichaam veranderd. Terwijl ons kleintje alles van me wegneemt. Ik neem alleen foliumzuur. Ik heb hier wel multivitaminen liggen en ook glucosamine (voor m'n beenderen), maar weet niet of ik dat mag pakken tijdens m'n zwangerschap.
Ik ben bijna 8 maanden zwanger, en ik heb nog stéeds geen zin om kleertjes te kopen of de kamer in te richten. Dat is dus ook allemaal nog niet gebeurd. Binnenkort moet ik er toch aan geloven, al dan niet met wat frisse tegenzin. Stom vind ik het maar, want ik kijk wél echt uit naar de geboorte. Anderen denken dat ik helemaal niet blij ben met de zwangerschap, alsof het me niets kan schelen. Dit is dus echt niet zo.
je hebt multivitaminen speciaal voor zwangeren welke je gewoon mag hebben waar ook gelijk foliumzuur inzit. Krijg jij ook wat extras binnen Geef je vriend anders eens een boekje cadeau waarin wat informatie staat over het hele gebeuren. Dat zal wat begrip bij hem kweken en tegelijkertijd is het gewoon een leuk aardigheidje...hoera je wordt vader
Ik ga van de week achter multivitaminen voor zwangere vrouwen. Is Centrum Materna een aanrader? Het bevat wel al een hoeveelheid foliumzuur, maar ik neem al foliumzuur van Foliphar.
@Tord, Hmmm er is weinig begrip inderdaad als je niet op die zogenaamde roze/blauwe (koop)wolk zit....achhh hoor je dan zeggen...het zijn vast de hormonen ... Enne zolang jij weet en voelt dat het kindje welkom is is dat ruim voldoende! Laat ze lekker denken, jij hebt straks al die koop / inricht pret nog te gaan en de een is de ander niet.
centrum materna is prima, als er ook foliumzuur inzit hoef je die andere niet meer te slikken. Zelf neem ik davitamon mama compleet + visolie (is goed voor ontwikkeling van de hersentjes). Succes!
Ja, ik zag op internet ook Davitamon Mamafit. Die bevat geen extra foliumzuur. Zal woensdag naar de apotheker gaan, zal wel zien wat die mij aanraadt