Haha, bekend fenomeen dus! Grappig om de ervaringen van anderen te lezen. En Kiki, je kunt gerust nog wat extra post-its kopen hoor. Het gaat nog wel even duren.
Hier ook een werkelijk vergiet. En dat terwijl ik eerder nooit wat vergat. Ben altijd mijn sleutels kwijt, vergeet afspraken op het cb, kom met de helft van de boodschappen thuis en mijn internetbankieren is nu ook al geblokkeerd
Hmm ik heb iets tegen tijd op het moment kan soms serieus niet herinneren wat ik 10 minuten er voor deed of dat ik iets wel gedaan heb.. maar echt niet meer kan bedenken of ik dat nou een uur of een week eerder gedaan heb met werk niet echt practisch.. mijn outlook to-dolist is echt stampvol met popups all over
Hier nog een positief bericht: ik ben weer helemaal mezelf (zwangerschapsdementie is over) en dus net zo'n warhoofd als voorheen haha
2 of 3x waspoeder in de wasmachine doen omdat ik de hele tijd niet meer zeker weet of ik het al gedaan heb. Bij hoog en laag beweren dat mijn man iets heeft gezegd, terwijl dat dus niet zo is. Ik droom de hele wereld bij elkaar. Onverklaarbaar over mijn eigen kleren heen plassen, terwijl ik zeker weet dat ik mijn broek naar beneden had. De schoonmaakmiddelen in de tuin opruimen ipv in het keukenkastje. Dat het ineens twee uren later is dan ik dacht. Al fietsend niet meer weten hoe ik ergens gekomen ben. Naar boven lopen, naar de badkamer lopen, naar de keuken lopen en steeds opnieuw vergeten wat ik ging doen. De hele dag het gevoel hebben dat ik iets vergeten ben.. wat iedere dag ook zo is. Lijstjes maken maar die vervolgens niet meer kunnen vinden. Ik word gek van mezelf.. hoop dat het ooit overgaat.
o ja weet soms ook ineens niet meer hoe ik dingen moet schrijven (typen) dan oefen ik nog even op een papiertje hoe het dan echt moet en wat het er meest op lijkt ja erg toch
Hmm tja.. en toen ging ik dus gisteravond naar bed.. Job zegt "ik kom er aan!" dus ik nam toch maar even een boek mee gezien ik wist dat hij een online fotoalbum aan het knutselen was.. en dan is "ik kom er aan" vaak wat langer dan je zou denken na diverse pagina's lezen.. bedenk ik me ineens dat ik heel de gordijnen niet dicht had gedaan bij het uitkleden *bloos* ergste is.. mijn slaapkamer is gewoon aan de stoep, begane grond.. smal straatje... durf niet te bedenken hoeveel buren en toevallige voorbijgangers DAT toevallig gezien hebben *bloos*
en Job lacht zich rot soms... (soms ook niet.. liet laatst gewoon het gas aan staan na koken.. toen lachten we er duidelijk minder om )