Hé dames, Onlangs opende ik een topic over wat te verwachten van de ARBO arts en daarin beschreef ik ook mijn leidinggevende. Waar ik laatst de indruk had dat hij wel enigszins tot meedenken was bereid, ervaar ik nu toch iets anders. Mijn LG vroeg mij onlangs om mijn vrije dinsdagmiddag te gebruiken om uit te spreiden over de werkweek. Dus in plaats van dinsdagmiddag vrij, de dinsdag geheel werken om 4 dagen in de week een uur eerder naar huis te gaan vanwege mijn rug en bekken. Ik ging akkoord omdat ik mijn werkgever graag tegemoet wilde komen. Nu gaat het minder goed met mijn rug en bekken en ben deze week eerder naar huis gegaan, de afgelopen dagen meer dan 2 uur. Dat mocht. Vraagt mijn LG vandaag of ik daar dan verlof voor opnam. Niet assertief als ik ben en met mijn mond vol tanden (en een afdeling die licht geïrriteerd raakt van mijn afwezigheid in mijn achterhoofd) heb ik ja gezegd. Terwijl ik gewoon klachten heb en die uren thuis niet benut voor fijne dingen (waar verlof voor bestemd is!). Ik voel mij gebruikt en ben er nu erg verdrietig om (heb intussen en pak Glacé koeken achter de kiezen). Hij wéét dat ik niet assertief ben en gebruikt die kans om met zijn dominante karakter er bovenop te zitten. Morgen ga ik dus naar de ARBO en ben eigenlijk van plan dit aan te kaarten. Mijn weekstaat die ik aan het einde van de week moet inleveren ga ik nu invullen met ziekte uren en niet met verlof uren. En vraag de ARBO of ik dit teruggedraaid mag worden. Gaat de ARBO daar eigenlijk over of moet ik dit aankaarten bij onze man van personeelszaken? Ik werk overigens in een zusterbedrijf van mijn vader (familiebedrijf) en ga na mijn verlof in ons moederbedrijf werken. Dus ik wil het gewoon netjes afwikkelen, daarom dat ik ook niet assertief durf te zijn. Ik krijg met LG nog te maken in de toekomst, vandaar dat ik het nu goed wil afhandelen. Terwijl ik er zó klaar mee ben. Sowieso bedankt voor het meelezen, heeft iemand misschien nog praktische tips?
als je zwanger bent kost t je baas niks als je je ziek meld. Dan krijgen ze van t uwv geld om jou te vervangen. Je zou je dus geen voor de helft of een deel ziek kunnen melden (je moet dan wel 6 weken van te voren stoppen ipv 4 weken, die keus heb je dan niet meer) Als ik jou was zou ik echt voor mezelf kiezen en kijken naar wat je aankunt.
Ook met assertiviteit kan je prima zaken afronden hoor. Ook wanneer je later weer met iemand moet samen werken. Je zult toch meer op je strepen moeten staan meid!!! Dus geen verlofuren opnemen, maar ziekteuren.
idd jij "moet" de ziektewet in voor een bepaald aantal uren in de week! je neemt geen verlof op voor je eigen lol maar omdat het lichamelijk moet! geef dit aan bij de arbo, en bij je verloskundige! de uren waarvoor jij de ziektewet ingaat worden vergoed door het uwv dus kost het bedrijf helemaal niets. succes en hopelijk nog een fijne zwangerschap en werktijd!
+1 Of het met terugwerkende kracht kan.... YEP (had het zelf ook gedaan). Gewoon ziek melden en aangeven hoeveel uurtjes je per dag met jouw klachten kan werken.
Hé dames, Bedankt voor de reacties dusver. Ik ben vanochtend bij de ARBO geweest en de arts was erg meegaand. Vanwege de delicate situatie heeft zij geopperd mijn LG in het bericht mee te geven dat verlofdagen absoluut niet mag. Ook kreeg ik van onze man van personeelszaken een afspraak toegestuurd voor a.s. woensdag. Hem heb ik ook een mail gestuurd. Ik moet de uren opschrijven die ik als verlof heb ingediend en zal hij (of anders op verzoek van de arts) die uren terugdraaien. De arts heeft het advies gegeven om 50% te gaan werken en ik was zo blij! Want om 12u kunnen vertrekken is goed genoeg om de ergste pijn voor te blijven. Nu kwam mijn LG aan of ik dan toch niet 5 - 6 uur kan werken. Heb hem gezegd dat ik dat niet kan aangeven (en dat is ook zo, de ene dag is erger dan de andere). Dus ik kom net huilend thuis, want het gaat om één werkzaamheid: de telefoon aannemen. Mijn werk neemt normaal 4 tot 6 uur in beslag, meer niet. Een andere afdeling zou mijn werkzaamheden overnemen, maar zij hebben zich teruggetrokken. Volgens hun is er geen tijd voor, wat ze eerst wel toegezegd hebben te kunnen. Nu wil mijn LG het liefst dus zien dat ik het zo lang mogelijk rek. Wat ik (en de Arbo) duidelijk niet wil, want ik heb pijn en ben moe! Ik ben het zo beu dat ze hun uitvluchten op mij neerleggen (het is niet de eerste keer), terwijl het de taak is van mijn LG op een vervanging te zoeken! Ik voel mij nu verantwoordelijk voor die telefoon terwijl het niet hoeft. Ik loop al te lang door bij dit bedrijf (heb al een keer 2 weken thuis overspannen zitten wezen) en ik zeg ook net tegen mijn man dat ik mentaal helemaal op begin te raken. Ik zou mij dit niet aan moeten trekken, maar probeer het maar als een collega aangeeft 'het wel lekker te vinden om iedere middag vrij te krijgen'. Sorry, ik moest het even kwijt... ik wil sowieso morgen met LG gaan praten (want hij wilde niet nog even napraten over de Arbo, terwijl ik dat wel graag wilde) en dit nog eens aankaarten dat het mijn probleem niet meer is.
wat rot allemaal zeg, het is toch niet dat je niet wil werken, het gaat gewoon niet. hoe ging het gesprek? Ik weet niet hoe jou leidinggevende het wil oplossen tijdens de 16 weken zwangerschapsverlof, maar ik denk dat er gewoon eerder een invaller voor jou uren geregeld moet worden, eventueel extern, via uitzendbureau ofzo, de uren worden toch vergoed. Nu kun jij deze vervanger dan alvast inwerken. Het is niet jou taak een invaller te regelen, en dat kun je ook gewoon tegen je leidingevende zeggen. Heel veel succes, hopelijk is er snel een oplossing en kun je dit lekker naast je neer leggen. Niets zo rot als je fysiek niet relaxed voelen en dan ook nog moeten dealen met dit soort zaken.
Wanneer het zo door gaat zit jij over een week helemaal overspannen thuis en heeft ie helemaal niets meer aan je. Kom voor jezelf op! Dit gaat gewoon niet! Heel veel sterkte en succes!
Wat k*t dat je leidinggevende zo doet. Het is zijn verantwoordelijkheid om dit probleem op te lossen, niet jij. Tijdens je zwangerschapsverlof moet ie het ook anders regelen. Denk aan je gezondheid. En als het niet gaat dan maar volledig ziek melden. Ben benieuwd hoe het gesprek met je LG ging.
Hé dames, wederom bedankt. Voel mij gesterkt in jullie reacties. Nog voordat ik het gesprek kon aanknopen, was LG veel van zijn plaats. Bleek achteraf dat hij dus de hele dag naar een oplossing heeft lopen zoeken. Maandag komt een vervangster op gesprek, dus ze hebben er wel werk van gemaakt gisteren. Ze hebben ingezien dat de kans op uitval alleen maar groter wordt zo, dus ben blij dat het besef eindelijk eens aangekomen. Hun streven is om in de loop van de volgende week een geschikte vervanger te vinden en dat ik in die week of minstens de week daarop kan beginnen met inwerken. En dat dan halve dagen en dat de vervanger de andere helft opvangt om zo in de werkzaamheden te komen. Ik ben er erg blij mee, voel mij eindelijk een beetje gehoord en ook de collega's zijn er erg blij mee. Ik kan na mijn verlof beginnen voor een ander bedrijf binnen ons familiebedrijf, dus kunnen zij ook echt iets gaan opbouwen met de vervanger. Voor hun wordt de situatie ook stabieler.
Wat fijn dat je nu gehoord wordt en dat je er een beter gevoel aan over hebt gehouden. Maar wat een gedoe, je zou het er niet bij moeten hebben eigenlijk. Ik herken het wel, met je mond vol tanden staan, en dan ook nog zelf gaan twijfelen of het toch niet anders kan, of je net niet een beetje verder kunt gaan dan eigenlijk goed voor je zou zijn. Ik hoop dat de vervangster goed is, en dat je aan je rust toe kunt gaan komen. Want je gezondheid, da's inderdaad het allerbelangrijkste nu ( en kiezen daarvoor is moeilijk, maar kijk gewoon naar een echofoto van je lieve meisje!)
Dank je ZouZoGraag, ik denk dat het een probleem van veel zwangere vrouwen (zie het topic hieronder maar eens). Je wilt een goede verstandhouding er aan overhouden, maar zelf gooit zo'n LG er met de pet naar.