Ik heb al 2 maanden last in mijn linkerbil, alsof ik bij iedere stap door mijn rug ga ofzo. De pijn straalt uit naar mijn been en rug, om gek van te worden. Nu ben ik bij de huisarts geweest (ook de verloskundige) omdat het niet meer kon en die constateerde ischias. Hij wil dat ik stop met werken, maar ik ben nu 23,5 weken zwanger, ik kan toch niet nu al stoppen? Ik heb nu een deal gesloten met de huisarts, dat ik tot maandag niet werk en dan terug kom voor controle. Dan gaat hij bekijken wat nu. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben en wat is jullie geadviseerd? Ik had nog nooit gehoord van zwangerschapsischias trouwens. Graag jullie reactie.
Allereerst wat vervelend. Ik heb het naast mijn bekkeninstabiliteit gehad bij colin, heel irritant. Ik werkte toen al niet meer vanwege de BI en voor mij dus geen keuze geweest, ben bij colin met 7 weken uit de winkel gegaan, was toen nog wel gastouder bij mij thuis voor 2 kids van 8 en 10 jaar dat is wel te doen. Maar vanaf 30 weken was dat ook over vanwege de premature weeen. Nu ben ik al vanaf week 8 100 % ziek thuis met BI, daarvoor 2 weken 100 % thuis i.v.m.belachelijk lage bloeddruk, duizelig, misselijk, dus het nu al stoppen voor jou bij 23 weken, is in mijn ogen niet absurt vroeg ofzo. Het gaat nl. nodig wezen, je huisarts zegt het niet voor niets,waarschijnlijk doe je werk waarbij je moet lopen en dat is gweoon erg zwaar met ischias, je belast je lichaam dan gewoon teveel en daardoor ga je een keer wel echt door dat been heen klappen en val je dus gewoon. als je nu niet om je lichaam denkt heb je er na de bevalling waarschijnlijk nog steeds last van. Dus ik zou gewoon naar de artsen luisteren..
Hier ook last van ischias. Ben naar een speciale bekken/rug fysio gegaan en heb oefeningen gekregen en rust- en bewegingsadviezen gekregen, heeft enorm geholpen, maar is er nog steeds. Ook ik kon en wilde niet stoppen met werken, maar m.n. af en toe rust nemen (liggen!) heeft goed geholpen. M.n. onverwachte bewegingen triggerde de verlammende gevoelens en stekende pijnscheuten. Sterkte ermee, het is ontzettend pijnlijk!
als je huisarts of verlos zeg dat je moet stoppen met werken moet je dat doen.... hij of zei geef het niet voor niks aan dat het beter is....
Ik heb het ook, eerst alleen in rechterbil en nu in beiden L Het straalt bij mij ook door naar rug, benen en billen dus. Ik heb er veel lastig van bij het lopen en (lang) zitten op harde stoel, maar vooral bij bukken. Het begon bij mij wel pas met week 23 ongeveer en op week 29 was het op zn toppunt en zat ik af en toe te janken van de pijn. Volgens de bekkenfysiotherapeut lag het aan de SI gewrichten die bovenaan je bekken zitten en een typische zwangerschapsklacht door hormonen die de boel flexibel moeten maken. (ook bekkeninstabiliteit in feite, wat dus beter bekkenflexibiliteit zou moeten heten). Ik had op internet ook over zwangerschapsischias gelezen wat ik herkenbaar vond, maar de fysio heeft dat bij mij verder nooit genoemd. Ze heeft wel diverse testen uitgevoerd van wat pijn deed en wat niet, dus ik weet niet zeker of ik hetzelfde heb als jij. Het gaat in 97% van de gevallen helemaal over in de eerste weken na de bevalling. Heb ook oefeningen en tips gekregen: - Als je ligt rusten je bekken. Je kunt ook liggend op je rug de onderkant van je voeten tegen elkaar duwen zodat je knieën naar buiten wijzen. Dit is rustgevend voor de SI gewrichten. - Je onderbuik voor 30% aanspannen tijdens het lopen en bekken kantelen is ook ontlastend. - Rustig lopen en op tijd rusten. Bij de een is gymmen, zwemmen of fietsen juist fijn, bij de ander zo min mogelijk beweging. Luisteren naar je lichaam om goede balans tussen rust en beweging te vinden. Ik vind het nu inderdaad allemaal wel meevallen, hoewel mensen in mijn omgeving me nu een oud vrouwtje noemen. Ik kan inderdaad geen onverwachte bewegingen meer maken en loop ontzettend langzaam. Maar ik hoef nog maar een paar maanden en heb over een maand verlof, dus ik accepteer gewoon maar even dat het erbij hoort en dat ik wat stapjes terug moet doen. Moet wel zeggen dat ik het geluk heb dat ik een zittend beroep heb en kan bewegen wanneer ik wil en dat mijn vriend thuis al het sjouw- en bukwerk voor me doet. Als ik een staand beroep had zou ik het niet volhouden.
Hé ladies, bedankt voor de reacties, super. Ik wil ook wel stoppen als de dokter dat zegt, maar ik was gewoon benieuwd naar hoe anderen dat doen, aangezien ik er zelf nog nooit van gehoord had weet ik er weinig van. Ik zit nu 1,5 dag thuis en merk wel verschil. Ik werk op de receptie van een camping (staand) en loop en fiets de hele dag de camping op, dus weinig rust daar voor mij. Ik heb het wel geprobeerd, ´half werken´ zeg maar, maar dat werkte niet. Het punt is, als ik gewoon onderuit lig opd e bank heb ik (logisch) eigenlijk nergens last van. Dan voel ik me zo´n aansteller. Maar dan ga ik weer overeind, tja... En dan weet ik ineens weer waarom ik lig. Ik ben er misschien ook te lang mee doorgelopen, maar ik dacht eerst gewoon een spiertje verrekt te hebben. Maria; die onderwachte bewegingen dat herken ik wel ja. Daarna blijft het ook pijnlijk trouwens. Iedereen bedankt, ik zie dat ik duidelijk niet alleen ben hierin. Iedereen die er last van heeft veel sterkte de komende tijd en maar hopen dat we straks vrij en blij ons kindje kunnen tillen etc.
ja dan gaat werken erg moeilijk worden en zal je in deze je huisarts moeten volgen.. at is ook mijn probleem ik sta in een drogist, als ik een zittend beroep had gehad , kon ik nu waarschijnlijk nog wel halve daagjes werken, maar in de winkel kan het echt niet.
ik heb/had hier ook last van. begon met ongeveer 30 weken. ben bij de "bekken"fysio geweest heb oefeningen gekregen en tips voor dagelijkse dingen, houding traplopen enz. en ben halve dagen gaan werken, mocht 1 activiteit per dag doen en goed rusten. heeft mij echt geholpen heb er nu bijna geen last meer van doe elke dag oefeningen en rust voldoende. bij mij is het waarschijnlijk door overbelasting gekomen, werkte 32 uur op een babygroep dus veel bukken/tillen e.d. nu ik met verlof ben gaat het dus echt veel beter! succes ermee!
Vind het altijd fijn om te lezen dat mensen ook echt de ziektewet ingaan ik heb het ook en kan gewoon niet meer is mij ook aangeraden te stoppen met werken paar weken geleden al maar wil niet drammen misschien dat ik volgende week toch maar stop dus Minke ook stoppe en goed rust nemen maar het is makkelijker gezegt dan gedaan
Hoi, Ik heb dit zowieso al... Nu heb ik een super fysio gevonden (na 5 jaar!) en ik moet zeggen dat ik nu een aantal weken zonder klachten ben! Dus misschien kan fysio helpen? Werk in de kiinderopvang dus op zich wel redelijk zwaar lichamelijk. Succes ermee!
goed zo . Kies voor jezelf.. je bent misschien 1,2,3 of 4 (oke soms meer) keer zwanger in een leven van gemiddeld 80 jaar dat betekend tussen de 1 en 3,5 jaar zwanger van al die jaren. ALs jou lijf dan hulp nodig heeft in de vorm rust, waarom dan niet luisteren..zeker aangezien je werkgever gewoon alles vergoed krijgt..
Ik vind het zo jammer dat de vrouwen in Nederland af en toe het idee hebben dat ze aanstellers zijn en daardoor veel te ver gaan... Weet je dat wij een van de weinige landen zijn die een zwangerschap niet zien als iets waarvoor een vrouw eigenlijk in de watten gelegd moet worden? Hoe vaak in je leven ben je nou zwanger? Ik vind zelf altijd dat je kan werken tot het leuk is geweest en het niet meer gaat zonder dat je tot het randje van je gezondheid moet gaan. Bij de ene is dat 36 weken en bij de ander 10 weken... En voor wie zou je niet stoppen met werken? Omdat mensen er wel eens wat over zouden kunnen gaan zeggen? Jammer dan hoor! Zo....Dat is gezegd: !
Ik heb er ook een beetje last van, werk maar 1 dag in de week maar heb wel 2 kindjes rondlopen... Weet dat ik het rustig moet doen, maar soms is dat zo moeilijk..
Dat klopt, in sommige landen word je zo ongeveer vereerd als je zwanger bent en in heeeeeel veeeeel landen word je ontzien om lichamelijk zwaar werk te doen. daarnaast zijn we hier altijd heel hard met je MOET doorwerken en moet verder ook alles kunnen. Terwijl er vaak juist de eerste 12 weken een onwijze aanslag op je lijf gepleegd word en er zijn ook landen waar het dan heel normaal is om die weken door je collega's zo geholpen te worden dat je hetmakkelijker heb.. MAar nee hier is het JIJ bent zwanger das niet ziek en JIJ wou het, dus JIj regelt het maar.. en dat is ok, maar laat ons dan alsjeblieft ZELF om ons eigen denken en niet zelf ook denken achik heb pijn maar goed ik ben MAAR zwanger
Erg he dat zwanger is geen ziekte? Ik was vanaf week 6 ontzettend misselijk en moest regelmatig overgeven (t/m heden gaat dat door overigens!) Hierdoor al 32 weken moeoeoe en brakkig....Nu die ischias erbij, 3x per nacht plassen en dus niet goed slapen, maar een ziekte nee..hahaha. Terwijl als het wel een 'ziekte' zou zijn niemand zou begrijpen dat ik gewoon 40+ uren zou werken met deze verschijnselen. Ik las laatst een medisch artikel waarin een arts ook aangaf dat zwangerschap zoiets is als een virus. Je lichaam heeft een zgnd 'foreign object' in zich en probeert dat stiekem toch te bestrijden met allerlei kwaaltjes, tegewerking (banden en bekkenpijn) en symptomen tot gevolg. Vond dat grappig en herkenbaar. Meiden: ziek is ziek hoor! Of dat nou door zwangerschap komt of door iets anders. Zeker als ik lees wat jullie voor werk doen (dus veel lichamelijk gedoe) gewoon stoppen, rust is cruciaal. groetjes
Maria lieverd hopelijk voel je je snel beter. maar wat gaat je banner!! Ben benieuwd naar jullie mannetje zijn naam en de foto misschien
Bij mijn vorige zwangerschap in week 32 begonnen en nu afgelopen weekend weer! Ik heb de vorige keer baat gehad bij 1 behandeling bij een osteopaat (die heb ik nu weer gebeld) Ik weet wat je voelt, veel sterkte!
Ik kreeg rond de 25 weken ineens last van zwangerschaps ischias...erg vervelend! Vooral met lopen, opstaan en slapen had ik er last van. Ik ben via de VK doorgestuurd naar de fysio en na een maand is het bij mij vanzelf over gegaan! Ik ben niet gestopt met werken, maar ik heb wel op mn lichaamshouding gelet om het zo niet te forceren. Het kán dus vanzelf overgaan! Heb er nu inmiddels al een aantal weken geen last meer van en het scheelt enorm! Iedere keer die pijnscheuten, erg vervelend! K hoop dat je er snel vanaf bent!!!
Hier ook al een hele tijd last van de zwangerschapsisias, denk vanaf een week of 14. Aangezien ik voor mijn werk veel moet lopen en ook trappen ed. Ben ik al snel de ziektewet ingegaan en zit nu 100% in de ziektewet. Heb ook van alles al geprobeerd en niks helpt. Rust is altijd wel even fijn (maarja met een ondernemende dreumes in huis hahaha). Er is mij door meerdere gegarandeerd dat het na de bevalling over is. Laten we het hopen want soms kan ik wel huilen van de pijn pffff Sterkte!!
Lieve mensen, super bedankt allemaal. Ik zit inmiddels al een tijdje thuis en af en toe gaat het redelijk en af en toe kan ik wle door de grond zakken. Hier helpt tot nu toe ook nog niets. Ben maandag weer naar de HA geweest en moet nog minimaal 2 weken thuisblijven. Heb me erbij neergelegd en voel nu ook wel dat het niet anders kan. Het is ook niet zo dat ik bang ben wat anderen zeggen ofzo, dat laat me koud. Had hier alleen geen rekening mee gehouden. Omdat ik thuis ook niks kan doen ben ik het gauw zat. Mijn man heeft een eigen eetcafé (we wonen op een waddeneiland) en daar is hij nu iedere dag van ´s morgens vroeg tot ´s avonds laat te vinden. Normaal is dat niet zo erg, dan werk ik ook, maar nu is dat even balen, ben ik echt de hele dag alleen. Ik hoop dat het nog opknapt en dat ik iig nog weer een beetje wat kan doen tot de bevalling. Maar zo niet, tja, dan is het ook niet anders. WE HOREN OOK IN DE WATTEN GELEGD TE WORDEN, WE CREEEREN NIEUW LEVEN!!!!! XX