Meer dan een week ben ik hier niet geweest en de reden is ook niet zo tof: k heb een miskraam gehad. Zomaar, ineens, uit het niets werd ik vorige week zondag wakker met enorme buikkrampen en enorm bloedverlies. k Wist niet wat me overkwam, ik heb er nooit last van als ik ongesteld ben, nauwelijks buikpijn en nu kon ik niet lopen van de pijn. Ging de hele zondag door en maandag ook. Huisarts kon er niets aan doen behalve zeggen dat het veel voorkomt... Echt heel vreemd. Aan de ene kant weet je dat het kan gebeuren maar aan de andere kant was je er zo snel al aan gewend. Wat een emoties komen er los!!! gek dat je iemand zo kan gaan missen die je eigenlijk niet gekend hebt... Oh ja, we waren trouwens bij mijn familie en ik ben er weer eens achter wat een fantastische ouders, broertjes en zusjes ik heb!
Bedankt voor alle lieve antwoorden!!! Het is trouwens wel mooi om te merken dat ondanks het verdriet onze relatie sterker geworden is. Dus er is ook weer iets om blij mee te zijn.
Sterkte meid. Op zulke momenten weet je wie je vrienden zijn zegt men. In jouw geval je familie en vriend
Hoi stranger, wat een naar verhaal... en zeker als je er zo door wordt overvallen. Dus als ik het goed begrijp wist je niet eens dat je zwanger was? Pfff, heftig hoor. Hoe gaat het nu met je? Is de lichamelijke ellende alweer een beetje minder of voorbij? Fijn dat je zoveel steun hebt aan je partner en familie. Liefs, Wendy
Hey meid, Ontzettend veel sterkte in deze moeilijke periode. Fijn dat je zoveel steun om je heen hebt. Liefs Daan