Dag allemaal Ivme en dreigende vroeggeboorte bij mijn 1e zwangerschap met 28 wk. (gelukkig met 40 wk uiteindelijk pas geboren) en nu weer veel harde buiken werk ik niet neer, nu 4 weken. Ook mn bekkeninstabiliteit werd te heftig. Gelukkig gaat het tnt goed met rust. harde buiken zijn een stuk minder en bekkenpijn is ook veel beter te doen. Maar ik merk dat ik mn grenzen moeilijk te vinden vindt. Vorige keer moest ik bed/bank rust houden dus had ik geen keus. Ik erger me dood aan alles in huis (nesteldrang!!) en wil t liefst alles schoon en netjes houden. 2 harige katten werken niet erg mee. Maar dan sta ik te stofzuigen en weet dat t eigenlijk niet handig is. Voor mn bekken niet, voor mn buik niet. Andere kant, als ik daarna maar weer een uur rust neem gaat t wel. Ook met spelen met mn zoontje en er op uit met hem. Vd week in de binnenspeeltuin geweest. Veel te veel gedaan, ik had best veel last daarna. Maar t weeokend goed rust gehouden en t is weer over. Ik en hij genieten dan ook van even lekker samen ravotten... Hoe deden jullie dat? Wanneer is het teveel en wanneer is t goed?
Ik herken het wel, doe ook teveel nu (zoontje, verbouwing thuis, nesteldrang). Je voelt het wel, gaat toch even door, daarna flink last en met rust komt het weer goed. Ik heb wel met mijn vriend afgesproken dat ik sommige dingen niet meer doe. Stofzuigen, dweilen, trap op/aftillen van dozen/volle wasmanden. Dus zo probeer ik mezelf een beetje te beschermen
Moeilijk he, waar ligt de grens.. Herkenbaar!! Hier ook thuis dingen afgesproken wat ik niet doe en m'n man wel. Verder plan ik na een 'activiteit' (kan ook gewoon mezelf aankleden zijn ) een tijdje rust op de bank in. Nooit 2 activiteiten achter elkaar. Merk nu ook steeds meer aan m'n buik wanneer het genoeg is, dus das een extra seintje om weer te gaan bankhangen. Maar het inschatten is gewoon erg moeilijk
Ja. En gisteren was mn man laat thuis, eten, kleine badderen en naar bed, even opruimen en dan is t 8 uur. Hij was zo moe, kon t niet over mn hart krijgen m te vragen te stofzuigen. Maar wil niet vandaag in de zooi zitten, dus toch zelf gedaan...ik kan ook mn rem dan niet meer vinden. Opruimen, schoonmaken, stofzuigen en eigenlijk wil ik nog dweilen en de ramen lappen maar dat ga ik niet doen. Maar gister moest ineens de auto schoon... Slaat nergens op, is al maanden een vuilnisbelt. Maar ineens MOEST t. Kleine waz op de opvang dus had ook tijd en opzich wat energie dus over maarja. Savonds natuurlijk bekkenpijn, voorover gebogen de auto uitzuigen slaat nergens op. Mn man was ook niet echt blij :') Vorige x had ik die drang ook wel maar moest ik wel stilzitten. Maar nu voel ik me nog redelijk fit en mag ik in theorie ook nog echt wel wat... Dus kan ik me niet bedwingen haha. Maar wil ook niet mezelf voorbijlopen en straks alsnog aan de remming liggen... Zucht. Nog 13 weken tot de inleiding, woeehoee!
Ik moet mezelf rustig houden vanwege HG. Als ik ook maar iets teveel doe, dan hang ik boven de wc of lig ik de hele dag huilend en doodziek in bed. Ik heb de laatste tijd af en toe een goed moment, maar ga 9 van de 10x mijn grens over en dan is het daarna weer spugen en/of doodziek. Ik vind het ook moeilijk om mijn grenzen te bewaken en ik ga het denk nooit leren.... Ik probeer op de zeldzame goede momenten iets te doen dat ik heel graag wil en bedenk bij mezelf of ik dat de moeite waard vind om ziek van te worden... En ook dat lukt me niet altijd..... Geen oplossing voor je dus, alleen herkenning... Ik zou ook zo graag van alles doen zeg.. poetsen in huis, ik vind alles vies. Kamers opruimen voor de kamertjes verhuizing van mijn dochters, leuke dingen doen met de kids en zelfs werken mis ik als een malle.. Alleen maar rustig aan doen? Ik haat het.... En ik ben pas net over de helft....
Ooh wat vreselijk lijkt me dat.. Al die tijd al. Wat een drama, had je dat vorige zwangerschappen ook? Ik vind t gewoon moeilijk. Soms voel ik me de hele dag prima. Maar savonds bekkenpijn en harde buiken, was t dus toch teveel. Voor mezelf vind ik dat nog wel prima, zeker als ik dan een leuke of nuttige dag heb gehad maar ben zo bang straks weer ontsluiting verkorte bmm etc te hebben. De kans is zowieso groot dat ik daar weer mee te maken krijg maarja wil t niet uitlokken.. Aan de andere kant denk ik ook wel, tja, nu mag en kan ik ook heel veel nog. Straks moet ik misch verplicht plat... Zucht. Dikke knuffel voor jou! Lijkt me onwijs klote
Heel herkenbaar dat je hier zo mee stoeit. Ik ben zelf een bezige bij en wil graag alles netjes hebben, maar na een nacht en dag in het ziekenhuis gelegen te hebben toch echt volledig de ziektewet in, veel rusten en weinig doen. Ik probeer echt de taakjes te verdelen over de dag en probeer echt te luisteren naar mijn lichaam. En op tijd pauze te pakken. Natuurlijk makkelijker omdat ik geen kindje rond heb lopen, echter wel een hond. En kijk of je in je omgeving mensen hebt die misschien iets voor je kunnen betekenen. Succes ermee.
Ja ik had het vorige keren ook, alleen nu op zijn heftigst.. Bij jou zit er inderdaad ook een naar gevolg aan het te druk zijn.. die bmm... Ik zou je energie echt verdelen, hoe moeilijk ook. Echt niet teveel doen op 1 dag. Je kunt beter nu nog een heleboel weken iets minder doen dan je had gewild, dan nu van alles en dan vroegtijdig plat moeten liggen! Dus niet gelijk helemaal niks doen maar misschien maar 1 'groot ding' per dag? En dingen schrappen waarbij je merkt dat het teveel is! En dat zeg ik nu wel, maar ben ik er zelf ook niet zo goed in hoor Ik spreek met mezelf af dat ik, als het gaat, 1 of 2 klusjes per dag in huis doe. Ik ben al trots op een lege vaatwasser en een volle wasmachine heel soms komt daar wat bij en heel soms doe ik niks... gisteren daarbij dus ook zelf boodschappen gedaan sinds weken. Vandaag gaat het heel slecht, dus boodschappen doen gaat gewoon weer online komende tijd. Bedankt jij ook veel sterkte en succes!
Heel herkenbaar! Op de dagen dat ik me goed voel, ga ik nét weer iets te ver qua huishouden, boodschappen en andere activiteiten. En dan heb ik die avond/nacht en de dag erna weer extra veel last. Ik heb voornamelijk last van mijn bekken en daarbij steeds meer harde buiken. Ik vind het moeilijk om dingen aan mijn man te vragen. Hij doet het heus wel (zware dingen op en af de trap dragen, stofzuigen, dweilen, weekboodschappen, kinderen in bad), maar ik zou nog véél meer willen! En zoals iemand anders al zei, soms is hij laat thuis en gun ik hem ook zijn rust. Ik vrees dat het gewoon een beetje zoeken blijft tot aan de bevalling! Sterkte voor iedereen! Wel fijn, die herkenning bij anderen!
Hier zon eigenwijze tante! Ik had tijdens de zwangerschap geen klachten maar daarna heel snel weer alles gaan doen met gevolg bekken klachten en ook een acute spit in november. En het gaat maar niet over. Oefeningen doen en fysio maar ik ben zon rammer: toch schoonmaken, flink wandelen, toch de kinderen tillen (wie anders?)en zoals vandaag voeldenik het gewoon ik kwam weer niet meer overeind. Rond kerst week gehad dat m’n man thuis was en alles deed en daarna ging het top. Ik weet het dus maar doe het slecht. Ik moet nu verplicht van mezelf na elk klusje half uur rusten. Want zo komt het nooit goed. Lastig he?