Plots enorme angst voor de bevalling

Discussie in 'Stel je vraag aan de verloskundige' gestart door meidenhuis, 1 apr 2008.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. meidenhuis

    meidenhuis Niet meer actief

    Hallo,

    ik ben Lindsay en nu 27 weken in blijde verwachting van mijn tweede spruitje. Sinds 3 dagen ben ik ineens enorm angstig voor de bevalling.

    Met mijn eerste dochtertje ben ik ingeleid, 4 dagen met gel, 1 rustdag, en daarna vliezen geprikt, infuus en ruggeprik. De ruggeprik was verkeerd gezet en alleen mijn linkerbeen was verdoofd. De verpleegkundige die de halve bevalling mij bij heeft gestaan heeft nog eens kwaad gebeld naar de anasthesist maar er kon niets meer gedaan worden. Ik lag aan alle toeters en bellen (infuus, automatische bloeddrukmeter, draadjes op het hoofde van het kindje, katheter van de ruggeprik en katheter voor mijn blaas). Ik kon geen kant op om mijn weeen op te vangen en had echt van begin tot eind een enorme weeenstorm zonder enige rustpauze.
    Verder is de bevalling zonder probleem verlopen, binnen 9 uur is ze geboren, en ik ben er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Wel was ik helemaal high van de pethine die ik de voorgaande dagen iedere avond heb gehad en dus de bevalling niet echt meegekregen heb. Ik had ook helemaal geen geluk gevoel na de bevalling. Het was zelfs zo dat diezelfde nacht en de volgende nacht ik de zusters heb gesmeekt om mijn kindje mee te nemen, weg van mij. Ik zag haar totaal niet als mijn kind. Ik had ook niet het idee bevallen te zijn, maar meer gered te zijn van een of andere doodenge ziekte.

    Nu wil ik zooooooooooooooo graag thuis bevallen, lekker in mijn eigen huisje, rond kunnen lopen, hangen, bukken, knielen, schreeuwen................ gewoon alles op mijn manier. Lijkt mij zo geweldig. Ik heb verder geen medische indicatie om in het ziekenhuis te bevallen.

    Nu ineens slaat de angst toe. Wat als ik nu ook in een weeenstorm kom en weer ga hyperventileren (nu is er geen verpleegkundige die met mij mee zucht, en mijn vriend is er te nuchter voor).
    Wat als ik ineens naar het ziekenhuis moet (heb geen vervoer, familie pas al op mijn dochterjte, en met hefitge weeen in de ambulance, achter op de fiets of lopend zie ik echt niet zitten)
    Wat als ik toch in het ziekenhuis wil bevallen omdat ik de pijn niet meer houd en graag een ruggeprik wil als ze deze uiteraard wel goed zetten (je gaat toch pas naar het ziekenhuis bij 6 cm, dan zetten ze geen ruggeprik meer toch?)
    En is het zo dat bij een normale bevalling je wel een tussenpozen hebt om op adem te komen (en hoelang zijn die tussenpozens meestel van begin tot eind).

    Echt de bibbers slaan ineens toe, terwijl ik al die tijd al roep dat ik zin heb om te bevallen.

    Ik hoop dat u mij een beetje gerust kan stellen.

    Groetjes, Lindsay
     
  2. Mirjam

    Mirjam Verloskundige

    2 dec 2005
    11.590
    2
    0
    verloskundige en lactatiekundige IBCLC
    hoi Lindsay,

    nu de bevalling dichterbij komt is het normaal dat je er een beetje tegenop gaat zien, zeker als je al een keer een minder prettige ervaring hebt gehad.
    Gelukkig is het zo dat een tweede bevalling vaak veel vlotter en makkelijker gaat (al kan ik geen garanties geven).
    Het is niet zo dat je pas bij 6 cm naar het ziekenhuis gaat, daar is eigenlijk geen richtlijn voor te geven, dat hangt af per situatie. Als je zelf geen vervoer hebt kunje altijd met een taxi gaan.
    De kans dat je weer een weeenstorm hebt is klein, meestal heb je een wee van 1-1,5 minuut en dan 3 minuten pauze, dat blijft dan zo tot het eind.

    Mirjam
     

Deel Deze Pagina