Als jullie mij gevolgd hebben zullen jullie weten dat ik mezelf al een tijdje zwanger voelde. Ik had ontzettend zere borsten. Je zag de aderen eruit puilen en mijn tepelhof hof was groter en donkerder. Ik was vandaag 5 dagen overtijd, wat ik nog nooit eerder heb meegemaakt omdat ik een hele regelmatige cyclus heb. Ik had een opgezwollen buik en moest vaak plassen. Had ook last van constipatie en voelde me ook letterlijk en figuurlijk zwanger...... Ik droomde vannacht dat ik naar de wc ging en na het plassen in de wc keek. Mijn urine was helemaal rood. Ik werd wakker met buikpijn en ging gelijk naar de wc. Bij het afvegen zag ik bloed op de wc papier en ja je raad het al>>>> ongesteld doorgebroken. Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan. Ik was zo zeker van mijn zaak. Ben nu op mijn werk en wil gewoon keihard janken. Het lijkt net alsof mijn wereld is ingestort. Misschien vinden jullie dat ik overdijf maar ik voel me echt zo. Ik wil niet meer in die onzekerheid zitten. Het zo'n godverdomme kutgevoel. Ik hoop ook geen zin om volgende maand weer te gaan proberen. Ik ben gewoon bang dat ik geen kinderen kan krijgen. Mijn moeder dacht ook dat ik zwanger was omdat ik alle symptomen had die zij destijds ook had. Ze was zo super zenuwachtig. Ik heb mezelf teleurgesteld, mijn moeder teleurgesteld en ook mijn man. Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden maar ik moest het even kwijt.
ik heb dit 2 maanden geleden gehad ik had een week voor mijn ongie een lichte bloeding en was al vol hoop dat het de innesteling was toen was ik 6 dagen overtijd en was bijna ervan overtuigd dat ik zwanger was. Tot ik ongie werd, ik was in huilen uitgebarsten en mijn vriend ving me op en zei: Schatje ik doe mijn best om mijn zwemmers gezond te houden, toen schoot ik in een klein lachje. Het bleef een paar dagen moeilijk want toen ik ongie werd was ik een heel klein stolseltje verloren dus dacht dat het een vroege miskraam was. Nu poberen we er minder mee bezig te zijn zodat het niet iedere keer een grote teluerstelling is maar blijft iedere ongie moeilijk. Ik heb er een keer goed over gepraat met mijn buurvrouw en dat luchte goed op en gaan nu gewoon met goede moed verder. Mischien als er eens goed met iemand over praat kun je er deze maand gewoon weer tegenaan. Ik weet niet hoelang je bezig bent met zwanger raken maar anders zou ik zeggen laat wat onderzoekjes doen bij jezelf en je man/vriend. Misschien krijg je dan wat meer duidelijkheid en kunnen ze jullie helpen.
Dank je wel noesje voor je lieve woorden. Ik heb gewoon even tijd nodig om weer op te knappen. Als ik in de komende maanden denk ik zwanger ben zal ik het ook aan niemand vertellen. Als ik dat doe ga ik er meer en meer in geloven. Ik denk ook dat ik er even met iemand over moet praten. Het is niet zo dat we er al lang mee bezig zijn want dit was pas onze vierde ronde. Ik snap gewoon niet hoe de een wel snel zwanger wordt en de ander niet. Ik ga er gewoon niet meer aan denken. Ik wil ook niet te vaak meer op de forum schrijven omdat ik door al die verhalen teveel hoop krijg. Wel heel erg bedankt voor je steun. groetjes melis
Balen Melis, moeilijk he, elke keer die hoop en de teleurstelling! Ik hoop voor je dat het je lukt om weer wat rust in je lijf te krijgen en er de komende maand weer lukt om ervoor te gaan. Het is voor een goed doel, meis! En echt, 4 rondes is niet veel, dus ga niet twijfelen aan jezelf. Elke ronde heb je maar een kleine kans. Groetjes Jelske
Wij zijn nu 8 maanden bezig. Ik probeer ook minder op het forum te komen want je gaat inderdaad vanalles voelen en je krijgt valse hoop. Maar meid praat er met iemand over en ga met volle moed verder onze tijd komt nog wel en natuurlijk ook voor de andere meiden die bezig zijn
Och jee lieverd toch. Ga ja aub niks in je hoofd halen hoor, 4 rondes.. als je bij een jaar in de buurt komt kun je je misschien zorgen gaan maken, nu echt nog niet! het is telkens een teleurstelling en ik vind het ook heeel moeilijk als ik net ongi ben me weer op de volgende maand te focussen, dat gevoel gaat snel weer weg. Verwen jezelf lekker!
ben het helemaal met natas eens. Ik ben toevallig vorige maand bij de dokter geweest voor medicijnen voor ongie pijn en hij zei ook als je over een half jaar niet zwanger bent gaan we onderzoekjes laten doen. Dan zijn we 16 maanden bezig. Meid het komt allemaal goed
Jelske, Noesje en Natasja, Ik wil jullie heel erg bedanken voor jullie steun en jullie begrip. Ik weet ook dat we nog niet zo lang bezig zijn maar ik moet er nog aan wennen dat het allemaal niet zo snel gaat als ik gehoopt had. Ik hoop echt voor jullie dat het heel snel raak. Het moet natuurlijk niet alleen raak zijn maar het moet ook natuurlijk doorzetten en een gezonde wonder opleveren. Want ik lees natuurlijk ook allemaal verhalen over miskramen en allemaal andere narigheden. Ik geloof in god dus ik hoop dat god ons voor al deze narigheden behoed en ons de hoop en kracht geeft om door te gaan. Ik bedank jullie hierbij nogmaals. Jullie ook veel succes..... Kusjes Melis
Voor mij was het in het begin ook heel moeilijk te bevatten waarom het niet gelijk raak was maar door veel te lezen en dit forum begrijp ik het allemaal. Het geluk is niet voor iedereen weggelegd om gelijk zwanger te zijn helaas Liefs Noesje
Wie weet was het wel een mk, ik begreep van mijn ha dat het vaker voorkomt dan we denken. Ik zou je wel willen laten weten dat je niemand behalve jezelf teleurgesteld hebt denk ik. Jij kan er niets aan doen. Je hebt gelijk als je zegt dat je hier zoveel leest. Ik zelf ben gister pas hier op de site terecht gekomen en s avonds vroeg ik mij ook af of het wel goed was voor mij om op dit forum te blijven. De moed zakt ver als je leest over 13 pogingen. Tot mijn partner zei ja maar lees ook eens de stukjes over binnen 6 mnd. Hij heeft daar denk ik wel gelijk in. Misschien is het wel even beter om er niet zo heel heftig meer mee bezig te zijn en gewoon even te genieten van jullie samen zijn. Vaak is het zo dat als je iets los laat het vanzelf naar je toe komt. Heel veel kracht en kop op... Liefs Bianca
Lieve Melis, Laat je kisten door je eigen lijf! Het kan je enorm voor de gek houden, de eerste paar maanden had ik het ook. Nu wordt het beter en toch blijft het spannend. Maar laat niet teveel tranen en ga met een positieve blik weer verder.Het is geen race "hoe snel raak ik zwanger" Het haat erom dat HET gebreurt. Zoals Natasja al zei, maak je tot 1 jaar geen zorgen, en het kan erger. Snuffel maar eens goed rond hier! Kop op meid, je bent jong genoeg. En je helpt je lijf alleen maar met een positieve instelling! En als God je kan helpen doet Hij dat zeker! Liefs Sophia
Hoi herken het wel hoor ik zit nu in ronde 6 en je weet dat het niet lang is maar ik denk soms ook hoor van zou het ooit nog wel eens lukken...moet er bij zeggen dat ik er nu minder mee bezig ben dan in het begin maar wanneer mn vruchtbare dagen naderen heb ik wel zoiets van oooww spannend en inderdaad ook voor je NOD testen en die test binnenstebuiten keren want je denkt dat je wat ziet hahah...hoop voor iedereen dat het snel raak mag zijn succes. x
Het is ook wel vreemd om dan te beseffen, dat het "in het echt" niet zomaar lukt. Je verwacht dat als je met de pil stopt je ook zo zwanger zult zijn, maar zo werkt het lang niet altijd. Je zult moeten accepteren dat het ook langer kan duren... Groetjes Jelske
Sterkte meis en laat je niet gek maken. Het is misschien een schrale troost dat vele meiden hier al heel lang proberen zwanger te worden. Maar ik snap je gevoel wel heel goed hoor! Het is ook iedere keer een teleurstelling als je ongi wordt, zeker als je er bijna zeker van was zwanger te zijn. Ga idd jezelf lekker verwennen met een badje of een lekkere maaltijd en sterkte! Groetjes Marie
Hoi het is ronde 11 voor ons helaas ik word er nuchter onder, ben wel teleurgesteld maar het leven gaat door. Ik snap wel hoe je je voelt hoor. SUcces jennie72
Hoi Melis, Ik denk dat de meeste meiden je hier heel goed begrijpen hoor! En huilen mag ook best. Ik heb gisteren ook even flink gejankt, omdat ik weet dat ik ongi ga worden. Heerlijk! En daarna weer met frisse moed er tegenaan. Mijn zusje heeft 2 jaar moeten wachten, maar is morgen 10 weken zwanger! Mijn schoonouders hebben 6 jaar op mijn lieve schatje moeten wachten. Ik vind het ook vervelend om te horen of te lezen hier, dat het anderen in de eerste ronde is gelukt. En net als jij niet om die personen, want je gunt ze hun geluk, maar omdat je het zelf zo graag wil. Daar komt nog eens bij, dat als je ongi bent, je ook nog eens minder kunt hebben. Sterkte Meis................ik blaas wat geluk naar je toe...........pfffftttttt........
Succes meid, vind het heel erg voor je ! Ik duim dat het snel raak mag zijn, laat je vandaag maar lekker verwennen of verwen jezelf met iets wat ontspant. Liefs, Bibu !
Allemaal heel erg bedankt voor jullie lieve steun. Ik zeg wel dat ik niet zo vaak meer op deze forum wil komen maar ik merk nu ook dat jullie meiden hier mij beter begrijpen. Als ik het met mijn moeder of een vriendin erover heb dan zeggen ze dat het wel goed komt. Ze begrijpen alleen niet hoe ik me voel. Jullie maken dit ook mee. jullie willen ook heel graag een klein wondertje. Jullie weten wat ik doormaak. Ik weet ook wat jullie doormaken althans een deel van jullie. Dank jullie wel allemaal. Ik duim ook voor jullie. Ik wens ook jullie het allerbeste toe. dikke knuffel Melis