Weinig? Ik ben in 17 weken dus 5 kg aangekomen en dat terwijl ik dus ook een aantal weken niets kon eten en een buikgriep tussendoor heb gehad, dus daardoor niet kon eten of nauwelijks iets binnenhield, dus 5kg is netjes! Ik let niet op wat ik eet, als ik zin heb in 2x patat op een dag, dan doe ik dat Kilo's maken mij niet uit!
Ik ben in 2 maanden tijd 9 kilo en 800 gram afgevallen. Maar ik kies er niet bewust voor. Heb gewoon minder trek en snoepen doe ik zeker niet, word daar misselijk van
Ik maak me juist soms zorgen omdat ik nog bijna niks ben aangekomen! En dat terwijl ik zwanger ben van een tweeling en eigenlijk had verwacht dat het wel snel zou gaan met de kilo's. Nu ben ik van mezelf niet 1 van de dunsten, maar toch. De eerste weken kon ik eigenlijk niet zo veel verdragen. Brood met smeerkaas ging het beste, dus dat heb ik veel gegeten. Sinds een week of drie kan ik weer alles eten, maar toch ben ik tot nu toe maar 1,5 kilo aangekomen. Van zwangorexia snap ik niks! Aan zwanger worden heeft nog nooit iemand een perfect figuur overgehouden. Dat weet je van tevoren.
@ HJ1977, ik was zelf ook met 17 weken nog niets aangekomen, met 20 weken 2 kilo geloof ik. Dat zegt echt niets hoor! (mijn dochter was 4 kilo bij de geboorte) En uiteindelijk was ik na bijna 41 weken 20 kilo aangekomen. Vond het echt helemaal niet leuk, elke dag kwam er een halve kilo bij op een gegeven moment. Ik had dan ook verwacht wel een paar maanden nodig te hebben om het eraf te krijgen. Na een een week was ik alles kwijt + nog wat (zeg dat echt niet van kijk mij eens, maar het kan gewoon wel) Ik was ook serieus wel bang om 'dik' te worden hoor. Heb ongelofelijk gezond gegeten, nauwelijks gesnoept, maar +/- 1 x per week patat ofzo. Het ligt gewoon denk ik helemaal aan je zelf of je veel aankomt. Het vervelende is dat je geen favo spijkerbroek hebt die opeens niet meer past om het aan te meten of je weer ff op je lijn moet letten En inderdaad, helemaal je oude figuur terugkrijgen daar moet je gewoon niet vanuit gaan, 't is leuk als het zo is, maar kleine kans.... Volgens mij slaan Amerikanen overal in door, maar goed die zijn ook met meer, dus zijn er ook meer excessen... Maar goed op je eten letten (dus niet uithongeren) is toch nog altijd beter dan je volstouwen met snoep en koek lijkt me....
Hoi Ik ben pas 9 weken heen en er zit een kilo bij, en die is volgens mij echt niet van de baby... Ik zag dat iemand er een beetje boos om werd dat je je druk kan maken om het aankomen tijdens de zwangerschap, maar ik denk dat dat bij sommige in het hoofd zit. Ik doe geen rare dingen ofzo, maar sta wel iedere dag op de weegschaal. Dat dit geen zin heeft weet ik ook wel, maar toch kan ik het niet laten. Ik hoop ook zeker niet meer dan 10 kilo aan te komen. Ik laat daar niet veel voor, maar blijf wel gewoon sporten en zorg dat ik de gezonde dingen eet.
ja en toe kreeg je problemen met je bekken en kun je niet meer sporten en je bloeddruk is te hoog ofzo en je moet veel plat liggen. dan verbrand je die kilootjes niet zo snel meer. ik vind echt dat sommige te met dat getalletje bezig zijn hoor! mijn vriendin kwam 32 kilo aan en alles is er weer af zonder borstvoeding te geven. mijn schoonzusje kwam er maar 12 aan waarvan er nu nog na 2,5 jaar 5 kilo aan zijn blijven hangen. ja en wat wil je er aan doen!
Ja tot nu toe 6 kilo, maar ik moet nog 9 weken he.. en ik merk dat me buik echt snel groeit en ik ook sneller zwaarder word. Ik zal wel aan het einde op de 10 a 12 kilo mischien zitten. Dat vind ik wel netjes.. ik snoep daarin tegen ook niet overdreven veel.. gewoon lekker gezond eten en af en toe een lekker koekje of iets.. Gelukkig heb ik snel het gevoel dat ik vol zit dus echt mezelf helemaal vol proppen gaat niet. Succes iedereen.
Ik ben de eerste 15 weken vier kilo afgevallen en nu dan één kilo aangekomen...... Dus zit nu nog drie kilo onder mijn start gewicht. Maak me best wel zorgen om de groei en ontwikkeling van de kleine maar zolang de verloskundige zich geen zorgen maakt zal het wel goed gaan toch....
Ja, ik vind inderdaad ook dat nogal veel zwangeren (in mijn omgeving tenminste) enorm spastisch doen over aankomen. Omdat ik met 22 weken al met een enorme buik loop voel en ook echt vaak moet eten per dag omdat ik het anders niet trek voel ik me bijna een uitzondering! Terwijl ik qua kilo's nog prima op schema zit. Wat ik nog even kwijt wil: het hangt er helemaal vanaf hoe dik of dun je vóór je zwangerschap was, als je al veel vetreserves hebt hoef je er natuurlijk minder op te bouwen. Daarnaast hangt het ook nog eens van je eigen systeem af, bedoel of je een snelle of langzame vertering hebt. Ik kom niet gemakkelijk aan buiten de zwangerschap om, maar werd wel 20 kilo zwaarder bij mijn eerste zwangerschap. Ik ben daarna zoveel afgevallen dat ik ondergewicht had, vergeleken bij mijn lengte. Dus ik ga er inderdaad ook niet mee zitten als ik nu weer 20 of zelfs meer kilo aankom. Ik vind dat je aan jezelf en aan je kindje verplicht bent om goed en gezond te eten. En vooral niet te lijnen of wat dan ook. Teveel aankomen is natuurlijk niet goed, ook niet voor je baby, maar te weinig al helemaal niet. Misschien leuk om eens te kijken hoeveel je mag aankomen, vergeleken met je lengte en gewicht vóór de zwangerschap. En ook nog: het valt me inderdaad ook op dat er heel veel berichten zijn bij het topic 'hoeveel ben je aangekomen' en dat dat ook weer zo verschillend is dat je er helemaal geen conclusie uit kunt trekken!
Misschien niet aardig van mij om te zeggen, Maar ik vind mensen die het constant praten over hoeveel ze zijn aangekomen vreselijke zeurpieten, je wilt graag een kind dan zul je ook de gevolgen moeten aanvaarden, je weet immers dat je aan zult komen, en de hoeveelheid is voor ieder verschillend. Meiden doe niet zo dramatisch vreselijk bah
@ beeb, natuurlijk wil je graag een kind en moet je de gevolgen dragen, maar wil dat zeggen dat je nooit mag klagen? Je mag niet ff zeuren over je gewicht / je figuur (okee, dagelijks een klaagzang is een beetje overdreven) maar daarna moet je ook niet klagen over de laatste loodjes. En over 3 keer per nacht je nest uit moeten, je wilde het tenslotte zelf! Het blijft toch vreemd. Je begint aan een baby met een soort ideaal in je hoofd. En dan opeens begint te lijf, dat je altijd in vorm wilde houden en waar je goed voor hebt gezorgd, te groeien, groeien, groeien en op een gegeven moment herken je het niet meer. Totaal uit proportie. Natuurlijk, er zit een baby in, das lief en leuk, absoluut. Maar voor mij was het echt zo abstract! En ik vond het niet leuk om zo aan te komen hoor. Was echt blij mijn eigen lijf terug te hebben. Wat mij betreft mag je best klagen... Wat niet wil zeggen dat je je 9 maanden lang moet uithongeren om maar niet aan te komen, das waanzin wat mij betreft.
Nou sorry, maar ik vind het heel normaal dat je om je figuur blijft geven. Je hoeft jezelf toch niet te verwaarlozen omdat je zwanger bent. Dat vind ik pas vreselijk. En als je net zoals ik altijd erom denkt wat je binnen krijgt kwa snaai werk enz.. vind ik het heel normaal omdat nu nog steeds te doen. Nog meer dan normaal zelfs,, je wilt toch na je bevalling ook een beetje aantrekkelijk zijn voor je man. En jezelf aantrekkelijk voelen. Of zal ik gelijk me haar ook maar kort knippen? :S
Ja als je maar tien kilo aankomt heb je grote kans dat die er gelijk af zijn. Ik was 19 kilo aangekomen. Daarvan waren er gelijk 8 verdwenen een paar dagen na de bevalling. Ik ben er nu 6 afvallen door te lijnen. Dus nou nog 5 te gaan.
Ik hoef me daar helemaal niet druk om te maken. Bij de 1e was ik tot aan de bevalling 2 kg aangekomen, en erna dus 13 kg afgevallen (van maat 46 naar 42). En nu gaat het weer net zo. Ik ben tot nu toe ook nog maar 2-3 kg aangekomen. Ik moet juist erg mijn best doen om genoeg te eten. Als ik niet oppas eet mn zoontje van ruim 1,5 meer als ik. In het begin val ik erg af door veel over te geven en vanaf 4 maanden heb ik (beide keren) erg last van zuur. En ik heb gewoon totaal geen trek in alle slechte dingen, die ik normaal zo lekker vindt. Ik ga dus automatisch gezonder eten, maar krijg er daarnaast ook niet zo heel veel van weg. Voor mij is zwanger zijn dus een soort van 'gratis' afvallen. En ik was na de geboorte van de eerste ook nog maar 2 kg aangekomen. Maar dat komt misschien omdat ik tot in deze zwangerschap nog borstvoeding ben blijven geven. Wat ik wel merk is dat ik nu wel bewuster en gezonder eet om juist ook het goede voorbeeld aan mijn zoon te geven. Misschien ook dat ik daarom na de 1e keer nog niet zo snel terug ben gevallen naar mijn oude (over)gewicht?!? De tijd zal het leren... Maar ik zou ook inderdaad NOOIT gaan lijnen in mijn zwangerschap. De gezondheid van mijn kindjes is echt heel erg veel belangrijker dan mijn eigen gewicht en uiterlijk!
Nou ik schrik er ook best wel van dat het al een naam heeft! Vroeger heb ik anorexia gehad, 2 jaar voordat ik zwanger raakte van Christy.Ik dacht dat ik die kilos vreselijk zou vinden tijdens de zwangerschap, maar het gaat in je zwangerschap niet echt om jou, maar om je baby! Afvalstoffen die ontstaan door afvallen tijdens je zwangerschap zijn echt niet goed voor je baby! Uiteindelijk ben ik in mijn zwangerschap ruim 25 kilo aangekomen, en dat is echt wel een shock voor iemand die ooit anorexia heeft gehad. Maar op dat moment dacht ik niet aan mezelf, ik dacht aan mijn kind! Ik geef toe dat het na mijn zwangerschap echt niet leuk was dat ik zoveel was aangekomen, maar door baarmoederslijmvliesontsteking (de beruchte kraamvrouwenkoorts) die ik kreeg ben ik meteen vrij veel afgevallen. Nu is Christy bijna 15 maanden en ik voel me nu happy zoals ik ben! Ik ben nooit meer zo dun geworden als voor de zwangerschap maarja.. toen was ik sowieso al te dun. Ik ben blij met wie ik nu ben!
Lange tijd kwam ik niet meer aan; zat zo'n 8 kg aan. Maar dat is sinds een week of 30 ineens omhoog geschoten naar 18 kg. Ik moet zeggen dat ik me niet druk maak om de extra kilo's, maar ik vind het straks wel fijn om weer mijn eigen lijf terug te hebben. Dan ben ik weer flexibel met bewegen enzo en kan ik mijn eigen kleren weer aan waarin ik me lekker voel. Overigens heb ik geen klachten gehad in de zwangerschap die ervoor zorgden dat ik niet kon bewegen. Ik heb dus regelmatig wel gelopen of gefietst. Hoe ik die 18 kg straks weer kwijt raak, is voor mij van latere zorg.
Ik was tijdens de eerste twee zwangerschappen niet veel gegroeid. Respectievelijk 6 en 4 kilo. Niet dat ik aan de lijn deed, absoluut niet, maar ik at juist heel gezond, best veel ook, maar niet snoepen omdat ik graag een supergezond kind wou. Met de derde ben ik maar anderhalve kilo aangekomen, maar dat komt doordat ik inmiddels diabetes had gekregen. Dan moet je spuiten en heel goed opletten met wat je eet. Maar onderzoek heeft aangewezen dat het niet uitmaakt of je veel of weinig aankomt in de zwangerschap. De baby neemt toch wel wat hij nodig heeft, of je nu 1 of 30 kilo groeit.