Hallo allemaal, Ik heb 2 maart mijn rechtereileider verloren tijdens de operatie aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap van 9,5 week. Lichamelijk herstel verliep vlotjes, was na 2 weken alweer fulltime aan het werk. Geestelijk een stuk minder, aangezien dit de tweede zwangerschap was die mis liep (eerder al een miskraam gehad met 8 wk), maar juist het werken hielp enorm als afleiding. I.v.m. moeizaam verloop van de vorige zwangerschap (bloedverlies, pijn, in eerste instantie dachten wij en de gyn dat het weer een miskraam was), heb ik verschillende gynaecologen gesproken die allemaal zeiden dat het (in tegenstelling tot wat ik veel op fora lees) helemaal niet per se 'beter' is om eerst een cyclus af te wachten voordat je er weer voor kunt gaan na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Het enige nadeel is, dat indien je direct zwanger raakt, je moeilijk uit kunt rekenen hoe lang je al zwanger bent. Er is geen verhoogde kans op miskraam of buitenbaarmoederlijke zwangerschap dan wanneer je eerst een cyclus afwacht. Hoewel er sowieso wel een verhoogde kans is op nog een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maar dat heeft dus niets te maken met hoe lang je wacht met proberen nadat je bent geopereerd. Na de operatie een paar keer voorzichtig gevreeen (onveilig weliswaar) met het idee dat het nu sowieso een stuk langer ging duren voordat ik weer zwanger zou worden. Op 1 april toch even een testje gedaan en ja hoor: raak! Direct bloed gaan prikken om hcg-waarde te bepalen en om de eerste echo te plannen. Hcg bleek 179 en eerste (inwendige) echo staat volgende week woensdag. Dit keer ben ik een stuk positiever over de zwangerschap dan de vorige keren. Toen had ik slechte voorgevoelens, nu ben ik behoorlijk rustig. Vriendlief is daarentegen nogal sceptisch, meer uit zelfbescherming denk ik. Uiteraard ben ik zenuwachtig, maar ik ga er dit keer gewoon van uit dat het goed gaat. Het MOET gewoon goed gaan, anders vrees ik dat ik me niet meer staande kan houden. Twee keer een afgebroken zwangerschap kan ik nog net relativeren, en m'n emoties kan ik nog te boven, maar nog een verlies gewoon geen optie meer. Zijn er hier nog vrouwen die al direct zwanger zijn geraakt na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap? Hoe verliep dat? Hoe gaan anderen om met meerdere miskramen/buitenbaarmoederlijke zwangerschappenbuitenbaarmoederlijke zwangerschap? Ik hoop ervaringen uit te delen met iedereen die min of meer in het zelfde schuitje zit en wens iedereen een gezonde zwangerschap toe. Groetjes, Wernhilde
Ik ben zelf nu zwanger en heb in augustus een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Gelukkig zat het vruchtje niet in mijn eileider dus alles is nog in takt. Maandag heb ik een echo om te kijken of het vruchtje nu op de goede plek zit. Ik ben erg zenuwachtig en bang om weer het zelfde mee te maken. Tegen mezelf zeg ik ook steeds, het MOET nu goed gaan! Succes met je echo straks, ik zal je volgen ben benieuwd.
Ik heb in november 2013 een eug gehad (8wkn) en ook mn rechter eileider verloren. Daarna geen cyclus meer gehad. De gyn zei ook dat er na herstel geen belemmeringen waren. Idd gelezen over een cyclus overslaan, maar die kwam dus niet! 2 Januari een test gedaan en Positief! Ik had ook meteen een heel ander gevoel (bij de eug vanaf begin een raar voorgevoel gehad) en ben nu 16 weekjes verder !