Hallo allemaal, Het jaar 2015 was een erg moeilijke en pijnlijke jaar voor ons. Mijn zoontje was toen net 2 geworden en alles ging goed. Ik kan het me nog goed herinneren het was op de tweede paasdag we waren aan het ontbijten toen zei me man opeens hij kijkt zo raar. Ik besteedde er geen aandacht aan eerst zei ik nog misschien heeft hij op zijn oog geslapen ofzo dacht er niks slechts bij. Daarna kwam mijn schoonmoeder en schoonzusje die zeiden het ook hij kijkt scheel. Wij voor de zekerheid toch naar het ziekenhuis gegaan en ja hoor daar zeiden ze hij wordt opgenomen want het kan een hersentumor zijn! Wat ik toen voelde was onbeschrijvelijk heb zitten schreeuwen huilen alles. Ze hebben bloed afgenomen, water weggehaald onder zijn rug en een tomografie van zijn hoofd om een tumor uit te sluiten. Gelukkig was alles in orde!! Maar zijn linkeroog bewoog niet meer wat we ook deden hij kon zijn oog niet bewegen. Elke week waren we bij een oogarts en niks we moesten een half jaar wachten kreeg wat pleisters mee naar huis om zijn goeie oog af te plakken zodat we die andere oog konden traineren. Plotseling na 6 weken begon hij zijn oog weer te bewegen beetje voor beetje maar het lukte hem! Hij heeft na een half jaar een bril gekregen omdat hij nog scheel keek. Nu zijn we een jaar verder en gelukkig gaat alles goed.. Hij kijkt nog een beetje scheel maar daarvoor moeten ze hem opereren. Ik wou mijn verhaal kwijt omdat hier in Duitsland elke oogarts ons zei dit is echt zeldzaam dat een kind van 2 plotseling een oogverlamming heeft. Sorry voor het lange verhaal
Wat vreselijk eng allemaal. Ik zou ook in paniek raken als een van mijn kinderen dit zou gebeuren. Is het mogelijk een virus op zijn oogspieren geweest? Wel fijn dat de vooruitzichten positief zijn. Sterkte!
Ja op het laatst toen ze niks konden vinden hebben ze gezegd het kan een virus zijn wat zijn zesde hersenzenuw heeft uitgeschakeld. Zo een zenuw zorgt ervoor dat je je ogen naar buiten kan bewegen en dat lukte bij hem niet maar ongeveer na 6 weken lukte het weer. Nu beweegt hij ze gewoon normaal alleen het scheel kijken is gebleven maar gelukkig is dat nu ook verminderd. Hij wordt waarschijnlijk in april geopereerd daarna gaan we verder kijken of zijn hersenen het accepteren om weer met beide ogen te kijken.
Pfff wat heftig meid! En zeker ook de angst die je dan hebt omdat je geboren krijgt dat het iets heel ernstigs kan zijn. Hier heb ik zelf ook een oogspier die verlamd is. Hier kwam ik achter toen ik 20 was (maar heb ik al mijn hele leven) mijn linkeroog kan onafhankelijk van het rechteroog scheel kijken. Weet wel dat de opticien het zo wonderbaarlijk vond dat hij meteen zijn collega's erbij riep Bij mij gaat het dus om een gedeeltelijke verlamming en dan zie je mijn oog als je heel goed kijkt dus een beetje verspringen. (Moeilijk uit te leggen zo maar goed) Ik heb er zelf totaal geen moeite mee dat ik het heb en omdat ik het ook al mijn hele leven heb weet ik ook niet beter! Het is zo dat ik heel slecht zicht heb ook met bril (mijn glas zorgt er alleen voor dat mijn oog recht staat maar kijken doe ik er niet mee) als ik nu ineens 100% zou zien zou ik ook niet weten hoe of wat. Ik ben dit zo gewoon. Dus ik denk dat jouw zoontje ook er gewoon aan raakt dat hij iets minder zicht heeft en zijn oog niet zo goed kan bewegen. Het is vervelend maar goddank is het niet heel erg (qua enge ziektes dan he!) en je kan er zelfs 34 mee worden en hoop nog veel ouder!!!
Wat heftig wat jij ook doormaakt! Veel sterkte ermee! Ze zeiden het laatst in het ziekenhuis dat de verlammig weg is alleen het scheel zien is gebleven. Hij kan gelukkig met beide ogen 100 % zien wat mij echt gelukkig maakt want in het begin dacht ik wordt hij blind ofzo echt erg. We hebben op 9 maart weer een afspraak dan gaan ze kijken of ze hem al kunnen opereren. Hij heeft nu zo een folie gekregen voor op zn bril waardoor hij geloof ik leert kijken met beide ogen. Echt ingewikkeld en moeilijk allemaal maar ben al blij dat hij zo goed meedoet!