Hallo allemaal, Ik kreeg van het cb de opdracht om de kleine elke dag een paar keer op zn buik in de box te leggen dat is goed voor de spierontwikkeling van de nek.... het enige probleem is dat mijn kleine van bijna 10 wk oud helemaal niet op de buik wil liggen, hij schreeuwt het uit en ik kan het niet verdragen om hem dat aan te doen. Is het het echt zo erg als ik dat niet doe?? En met welke leeftijd hoef je het hoofdje niet meer te ondersteunen?? Graag jullie reaktie....
Hoe leg je hem op zijn buik? Ik zorg er altijd voor dat de armpjes een beetje naar voren wijzen, zodat hij zich eventueel op kan drukken. Zelf vind ik het ook niet fijn om zomaar op m'n buik te liggen met m'n armen naast me. Ik probeer er ook altijd een beetje een spelletje van te maken, door met een rammeldingetje zijn aandacht te trekken terwijl hij op z'n buik ligt. Dan tilt hij vanzelf z'n koppie moeizaam kreunend en steunend op om er naar te kijken.
Wij legden de armen&knuistjes onder de schouders, dan hebben ze al eerder de neiging om op te drukken. Of bij jouw op je buik leggen, dat is wat "veiliger" voor het gevoel van de kleine. Dat ze dan misschien wel rond gaat kijken..
Ik legde hem wel met zijn armpjes naar voren zodat hij zijn handjes naast zijn gezichtje heeft en inderdaad een speeltje erbij en praten tegen hem maar nog wil hij absoluut niet op zijn buik liggen, ik hou hem na zijn flesje altijd tegen mij aan om te boeren en dan beweegt hij zijn nekje ook en komt dan omhoog maar dat is volgens het cb niet goed genoeg.... Daarom vraag ik me ook af met welke leeftijd ongeveer je het hoofdje niet meer hoef te ondersteunen?
Je hoeft het hoofdje niet meer te ondersteunen als de nekspieren sterk genoeg zijn. Dit verschilt per kindje, maar je kunt het dus trainen door ze op hun buikje te leggen. Het gaat hier niet om 5 minuten per keer. Je kunt het gewoon rustig opbouwen, maak er desnoods een ritueeltje van. Iedere keer na de luier/fles/badje of iets dergelijks (ik noem waar wat) even op de buik, begin heel kort.. praat tegen je kindje, blijf er bij, speel met m, en zo steeds ietsje langer. Succes!
Mijn zoontje vond het op de buik ook echt niet leuk, direct huilen. Wat hielp was iets leuks voor hem neerleggen en dan zijn hoofdje met mijn handen opbeuren, zo van, kijk eens wat je nu allemaal kunt zien (en natuurlijk ook eerst zijn armpjes naar voren leggen) Ook op het aankleedkussen op zijn buik leggen en dan zelf op min hurken er voor zodat ik op zijn ooghoogte zat en hij mij aan kon kijken hielp goed. Nu wil hij wel op zijn buik, al is hij het binnen een minuut vaak al wel weer zat. Wat ik erg vervelend vind is het spugen als hij op zijn buik ligt. (en voor de fles op de buik leggen wil niet, want mijn zoontje wil niks als hij uit bed komt tot hij de fles heeft gehad).
wat bij mijn zoontje hielp ( die wil het ook nog niet zo lang) is hem achter de beentjes/heupjes tegenhouden,(naar beneden houden laat maar zeggen) omdat het ontzettend veel kracht kost,die beentjes gaan eigenlijk ook de lucht in waardoor hij op zijn buik balanseerd, en het was hem minder zwaar wanneer de beentjes niet de lucht in gingen, en nu ligt hij graag op zijn buik
Ik kreeg als tip van de fysio om een opgerolde handdoek onder de borst van mijn dochter te leggen (met haar armpjes er over heen). Dit geeft ze wat steun, ze komen zo al iets omhoog waardoor het makkelijker is om het hoofdje op te richten. En verder is het inderdaad een kwestie van opbouwen, het hoeft niet meteen 5 minuten achter elkaar, maar wel een paar keer per dag proberen. Het is wel goed voor hun ontwikkeling dus ik zou het zeker blijven doen. Succes!
Dat scheelt inderdaad enorm. Hier ook een klein meisje dat het vreselijk vond . Een minuut was al erg lang! Maar heel langzaamaan hebben we het op kunnen bouwen naar een minuutje of 10. En dat lukte ook alleen als ze afgeleid was met de tv (haar dvd haha) aan. Die wilde ze dan perse zien, dus dan bleef ze wel liggen kijken , maar toen was ze al zeker 6 maanden. Om het nekje te trainen kun je ze idd ook -wat iemand al zei- bij je op de buik leggen. Op de grond leggen (op een kleed) wel blijven oefenen. Of even op het aankleedkussen. Maar je hebt dus meerdere opties
Dyon krijste het ook uit in het begin, maar sinds twee weken (toen was hij 14 weken) vind hij het geweldig, ik heb dan een spiegeltje voor hem staan en giert het uit van het lachen. Hij ziet ons ook wel eens in de spiegel ook geweldig. Zeker niet forceren, zo ineens komt er een dag dat hij niet meer huilt. Hoofdje ondersteunen heb je zelf het beste in de gaten, als hij zijn hoofdje stil kan houden, dan is het een goed teken, succes.
Onze dochter begon ook te brullen als we haar op haar buik neer legde. Dus hebben we dat niet vaak gedaan en als we het deden hooguit 3 minuten. Inmiddels is ze 6 maanden en sinds 2 maanden kon ze het opeens en vindt ze het ook leuk, dus zonder oefenen kan ze keurig haar hoofd en bovenlichaam optillen.
Wat wij ook deden bij de oudste was met je voeten op tafel gaan zitten, zodat je benen schuin omhoog staan en je kleine dan met zijn/haar buik tegen/op je benen leggen. Dan liggen ze schuin omhoog en kunnen ze het hoofdje ook makkelijker oprichten. Zit tussen tegen je schouder en plat op de buik in zeg maar.
Ik ben ook doorgestuurd naar de fysiotherapie i.v.m. een slechte hoofdbalans en dit was bij mijn eerste kindje ook het geval (in vrij ernstige mate). We kregen handige tips om het kind op te pakken uit bed en box. Ook allerlei variaties in vasthouden en het leren om de nekspieren sterker te maken. Verder zeker 6 x per dag op zijn buik te leggen, desnoods met een opgerolde handdoek onder zijn borst. Dit volhouden maar zo lang hij het zelf leuk vind, het moet een spelletje blijven. Je zou dus via het consultatiebureau of huisarts eens een screening aan kunnen vragen bij de fysiotherapie. En bij ons komen ze zelfs aan huis zodat je kunt oefenen in je thuissituatie.
Onze prul wilde ook totaal niet in de box op zijn buik liggen. Ik oefende altijd, door hem op mijn buik neer te leggen en dan met hem te kletsen! Hij kon na 8 weken zijn hoofd al zo ver optillen dat hij er een spelletje van maakte om zichzelf om te gooien/omrollen.