Volgende week is het zover.. Ik ga voor het eerst sinds jaaaaren weer rijden. Vind het gewoon spannend! Nou ben ik sowieso nooit zo'n held geweest hoor, vond paardrijden geweldig maar wel op een paardje wat betrouwbaar was en geen bokker of wegschieter.. Maar goed, ik ga bij een oude schoolvriendin rijden. Ze heeft een aantal paarden en heeft een heel leuk welsh cobje staan, wel nog jong maar erg lief en bomproof op buitenritten. En we gaan lekker buiten rijden Ik ben van plan om het rijden weer op te pakken, dus echt regelmatig. Ik heb het geluk dat ik dat kan doen bij die vriendin maar zit er ook over na te denken om weer wat lessen te nemen in de manege. Hoewel ik dat achter elkaar aan hobbelen in een bak met een schreeuwende instructrice ook niet zo zie zitten. Iemand nog tips voor me? Ja, ik ga rekening houden met spierpijn Maar verder nog dingen? Voorbereidingen om het minder spannend te vinden? Ben dan ook bang dat het paardje dat voelt en daar weer nerveus van wordt..
Vooral geniet ervan! Lekker warm bad nemen na het rijden of een warme douche. En niet meteen stil gaan zitten na het rijden. Dat maakt spierpijn minder erg. Veel plezier.
Geen advieEn voor mij is het ook al wat jaren geleden maar ik wil je wel veel plezier wensen! En succes met de spierpijn haha
Wat lekker! Doe waar jij je goed bij voelt, vind je n galopje toch nog te spannend doe t dan niet maar geniet van t stappen en draven! Paard voelt jou idd vaak aan... Geniet ervan!
Veel plezier. Je kan vragen aan je vriendin of je misschien prive les kan nemen, is effectiever dan manege les.
Wanneer je zolang niet hebt gereden, zou ik er niet voor kiezen meteen naar buiten te gaan. Eerst maar weer even de "feeling" terug krijgen in de bak. Zelf heb ik van mijn heel klein kind zijn tot mijn 32e heel intensief gereden. We hadden zelf pony's en paarden thuis. Altijd wedstrijden gereden, we waren zo goed als ieder weekend op pad.. Uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt om te stoppen ivm het niet kunnen combineren van kind/baan/huis/paard/geld... Maargoed, ik was zo goed als vergroeid met de paardenrug Nu kreeg ik vorig jaar de kans om het rijden weer op te pakken. Bij mijn nicht op stal zocht iemand een bijrijder voor haar Andalusiër. Leek me erg leuk en ik besloot het te gaan doen.. En inderdaad, verleren doe je het niet, maar het "paardgevoel" moet echt wel weer even groeien hoor. En die razende spierpijn de dagen erna Maar het was het dubbel en dwars waard, ik genoot!! Helaas heb ik inmiddels de keuze moeten maken om er weer mee te stoppen, omdat ik problemen heb met mijn rug en dit door het rijden veel erger werd. Heel erg jammer, want ik mis het vreselijk.. En mocht je een paar lesjes willen nemen; misschien is het juist veel leuker om dit op het paardje van je vriendin te doen, bij haar thuis. Daar leer je veel meer van dan in een manegeles..
Als je zelfverzekerd op je paard stapt voelt je paard dat. Als je angstig bent, voelt hij dat ook. En meteen een lange buitenrit zou ik niet doen. Denk ook niet dat je het verleerd. Veel plezier!
Ik heb in november weer voor het eerst gereden sinds 10 jaar ofzo en toen ik nog actief reed zat ik elk vrij uurtje op een paard dus ik dacht dat gaat helemaal goed komen Maar ik vond het rete spannend en mijn paard was erg druk en schrikkerig dus na 3 bokkensprongen heb ik om een rustiger beestje gevraagd hihi veel plezier en bereid je voor op vreselijke spierpijn! Ik heb 3 dagen wijdbeens gelopen hahaha
Ben ook weer begonnen na zoveel jaren en man. Ik kon echt even een weekje niet lopen zoals normaal . Maar ik vond het heerlijk en kan er nu weer geen genoeg van krijgen . De basis is inderdaad net als fietsen, maar ik merk dat ik toch ook mijn balans weer een beetje moet vinden. Dat voel ik vooral met doorzitten. Iets waar ik vroeger echt een ster in was, maar nu dus helemaal kwijt ben.
Inmiddels alweer 2 ritjes achter de rug! En het was heerlijk! Wel killing spierpijn gehad haha! Eerste ritje was een half uur, mijn vriendin heeft het eerste half uur gereden en ik op de fiets mee en tweede half uur omgewisseld. Tweede ritje was afgelopen zaterdag, vriendin op haar paard en ik op de pony. Ruim een uur lang buiten gereden. Ben zelfs in rengalop de akkers over gescheurd.. Ik merk dat je het idd niet verleerd. Heb nog wel wat moeite met mijn balans, vooral in draf. Deze pony heeft een hele pittige draf en is supersnel. De overgangen zijn ook nog lastig, gaat ze van draf in stap dan hobbel ik een paar passen als een zoutzak voordat ik weer stevig zit haha. Maar het rijden op zich.. man wat toch fijn. Ik ga morgen weer heen, we hebben afgesproken dat ik haar regelmatig kom helpen. Ik wil alles (weer) leren dus daar gaat ze me bij helpen en ik kan haar helpen met van alles. Over een jaartje ofzo wil ik dan beslissen of ik het zo zie zitten dat ik een eigen paardje koop en bij haar op pension zet. Wie weet wordt dat zelfs de pony waar ik nu op rijd bij haar. Leuk allemaal