vriendjes blijven avondeten

Eerlijk gezegd zou het mij kunnen irriteren als ik de situatie niet ken. Maar als ik jouw situatie zou kennen zou ik het geen enkel probleem vinden en het vaker zelf aanbieden.

 

ik zou uitleg denk ik wel op prijs stellen. Niet omdat het altijd 'voor wat hoort wat' moet zijn - maar meer omdat ik denk dat ik mijn kind dat plezier ook gun als het ware - en niet zou begrijpen waarom een andere ouder dat dan niet doet.
Het zou voor mij een verkeerde indruk geven, alleen een 'nee'. En uitleg zou dan niet uitgebreid hoeven zijn- maar de boel kort en simpel verduidelijken

 

Ik zou uitleg ook wel op prijs stellen, vind je het vervelend om te vertellen?

Een vriendinnetje van mijn dochter speelt ook veel vaker bij ons thuis dan andersom, grotendeels omdat we andere dagen werken, plus zwemles zit in de weg. In de vakanties speelt mijn dochter dan wel eens daar. Ik vind t op zich niet heel erg, omdat ik weet dat zij er ook niet veel aan kunnen doen en de oma die oppast niet nog een kindje er bij wil (dat hoeft zij ook niet te doen, vind ik).

Maar zelf probeer ik - bij andere kindjes - wel zoveel mogelijk af te wisselen. De laatste tijd had mijn dochter er een handje van bij iedereen thuis te willen spelen. Steeds een ander. Nu heb ik haar wel gezegd dat ik wil dat ze die kindjes nu ook eens bij ons thuis uitnodigd. Eerst sputterde ze wel tegen, maar nu hebben we t toch met een aantal kindjes gedaan. En dat voelt voor mij dan wel weer eerlijker

Avondeten doe ik eigenlijk nooit (alleen met haar beste vriendinnetje wel eens gedaan icm logeren). Ook dat zou ik dan wel afwisselen. Al is het bij ons op een normale dag ook wel lastig, omdat ik een speciaal dieet heb en we dus vaak 'raar' eten. Als mijn vriend er niet is - vaak - dan eet mijn dochter regelmatig met mij mee. Zij is een makkelijke eter, maar ik zet dat een ander niet snel voor. Dus dan moet dat wel van te voren afgesproken worden. Dit zou ik evt ook gewoon uitleggen.
Maar goed, als mijn dochter een keer ergens zou mee eten, zou ik het kindje ook een keer terugvragen. Andersom hoeft dat niet perse trouwens. Avondeten (icm spelen) vind ik dan wel net anders.

 

Ik zou zelf een uitleg wel op prijs stellen, dan is het duidelijk waarom en ik zou het dan helemaal begrijpen en er geen probleem mee hebben (anders ook niet, maar dat is toch anders).

 

Een uitleg levert begrip op ipv eventuele scheve ogen. Dus ja, ik zou terloops wel eens opmerken naar de andere ouders toe waarom je het vriendje of vriendinnetje liever niet bij jou laat mee eten.

 

Ik zou me denk ik wel afvragen waarom...

Maar je zou het natuurlijk gewoon kunnen zeggen als je dochter dat komt vragen.
Sorry meis, maar je weet dat oudste dan zus en zo gaat doen dus dat gaat echt niet.
En dan tegen de ouders opmerken dat je oudste autistisch is en er dus verder ook niks aan kan doen maar dat je het wel heel vervelend vind voor beide kinderen.
Wedden dat het ineens geen probleem meer is?

Overigens at onze dochter weleens tussen de middag bij een klasgenootje.
Bleek einde van de kleuterklas dat hij dus ook autistisch was.
En ik had me ooit wel afgevraagd waarom hij perse niet bij ons wilde spelen... Maarja kleuters... Hij is niet de enige kleuter die het eng vind om ergens te spelen en ja hij was enorm rustig.. Maar dat is mijn dochter ook en ze konden het wat dat betreft prima vinden.
Opvallend want ze is echt een meisjes-meisje met voornamelijk vriendinnen.
Maar ik zocht er dus verder niks achter

 

Na uitleg zou ik er zeker begrip voor hebben!

 

Ik weet helemaal wat je bedoelt, hier zo het ook een enorm gevecht opleveren. Als het al mogelijk zou zijn dan moet dit ver van te voren gepland worden (incl. wat we gaan eten) in de hoop dat hij het op het moment zelf dan toch accepteert.

Hier is het beste vriendinnetje ook meteen het buurmeisje en de buurvrouw is geheel op de hoogte van onze situatie. Als onze zoon toch flipt waar ons buurmeisje bij is laat ik dit haar moeder even weten. Tot nu toe haalt ze er haar schouders voor op.

Gelukkig mag onze zoon wel eens op een woensdagmiddag naar oma toe, dan wordt er ook een speeldate gepland met 1 van de vriendinnetjes bij ons.

Ik zou het dus gewoon uitleggen waarom het niet spontaan bij jullie kan en dan voor je jongste bekijken of de oudste misschien een keertje opgevangen kan worden door iemand zodat er toch een keertje iemand mee kan eten.

 

Qua lunch (woensdag) probeer ik het ook wel zoveel mogelijk af te wisselen hier/daar. Muv dr beste vriendin, zij luncht regelmatig bij ons, maar op woensdag werken haar ouders beiden.
Ik zou het verder ook niet raar vinden als kindjes wel bij ons op woensdag mee lunchen en mijn dochter daar alleen op korte middagen kan spelen. Maar zelf zou ik een kindje ook op een woensdag terug (laten) vragen als mijn dochter daar een keer heeft geluncht. Puur omdat het op woensdagmiddag meestal om 4u spelen gaat en op de andere dagen om 2 uurtjes. Wel zo eerlijk

 

Sorry, ik heb geen kennis van autisme.. Maar is het wel een groot probleem als er iemand anders mee eet thuis, maar als hij een keer naar oma kan, is dat geen probleem voor hem?

 

Er zit een groot verschil tussen een bezoek aan iemand die een kind, waarschijnlijk, goed kent in een omgeving die een kind, waarschijnlijk goed kent en een relatief onbekend persoon die zich 'indringt' in 'jouw' huis en daarmee het dagelijkse ritme van als gezin samen eten verstoort.

En sommige kinderen met autisme zullen ook moeite hebben met een bezoek aan oma of wie dan ook, maar dat verschilt per kind.

 

Waarschijnlijk omdat oma een stabiele factor is in zijn leven.

Ts ik zou enige uitleg ook wel kunnen waarderen

 

Ik denk ook dat het wel handig is om een korte uitleg te geven om eventuele scheve gezichten te voorkomen.

Al is onze situatie anders maar wij hebben ook voor de keuze gestaan om informatie over onze zoon wel of niet te delen met ouders.
Onze zoon is slechtziend en als hij ergens gaat spelen vermeld ik het altijd wel kort.
In principe redt hij zich prima en heeft hij er in zijn spel geen last van.
De meesten merken het niet eens aan hem.
Wij hebben onszelf de vraag gesteld "zouden wij het willen weten als een ander kind iets speciaals heeft?"
En ja dat wilden we wel zodat je er misschien toch wat rekening mee kan houden met de dingen die je gaat doen.
Dus ik vertel het nu kort en ik merk dat de ouders het als heel prettig ervaren om deze extra informatie te hebben ookal zeggen ze allemaal dat ze niets aan hem merken.
Misschien zou je de vraag ook aan jezelf kunnen stellen, zou jij het prettig vinden om die informatie te hebben?

 

Nee onze zoon is dol op zijn oma en vind het heerlijk als ze hem ophaalt om naar haar huis te gaan waar er dan rust heerst (in tegenstelling tot ons huis wanneer er een kindje komt spelen).

Mee eten kan hier wel maar levert voor hem veel spanning op waardoor zijn tics heel sterk naar voren komt. Gebeurt er dan iets onverwachts aan tafel (en dat kan iets heel simpels zijn als eten wat van zijn vork valt) dan kan die prikkel er niet meer bij en ontstaat er een flip bui (een soort van woedeaanval) Dat is voor ons niet leuk, voor zijn zusje niet leuk, voor de gast niet leuk en voor hem zelf al helemaal niet leuk. Als ik dit kan oplossen door hem lekker een middag naar oma te laten gaan, waar hij het leuk heeft dan doe ik dit.

Het vergt gewoon heel veel gewenning, wij hebben de mazzel dat ons buurmeisje hier al vanaf haar geboorte komt en er dus bij hem gewoon bij hoort, dus wij hebben de vrijheid om haar af en toe tijdens het eten op te vangen (vaak tussen de middag) wanneer haar ouders moeten werken.

 

Ik zou het even melden ja. Niet per se bij de eerste speeldate
Maar als t vaker voorkomt.

onze oudste dochter is niet zo goed met situaties die ze niet kent, dus ergens gaan spelen kan zoooo lastig zijn (en soms helemaal niet. We komen er niet achter wanneer wel en niet). Ik heb dat gewoon aangekaart bij de moeders en dus kwam t grut hier spelen. Vervolgens bracht ik ze wel eens thuis, omdat ik die.moeite wou doen, omdat t aan mijn dochter lag dat ze hier waren. De kinderen bij dl in de klas wonen ver bij elkaar vandaan, dus soms zat ik wel langer dan een uur met al mn kids in de auto.

Gelukkig heeft ze een vriendinnetje waar ze graag speelt

 

Ah, ok. Ik begrijp t
Pff, lastig zeg..

 

Volg dit al een tijdje. Maar het is echt niet vreemd om te melden hoe de thuissituatie is. Hoef je niet alles uit de doeken te doen maar gewoon even kort wat uitleg geven.
Verder spelen onze kinderen heel graag bij iemand maar eten ze het liefst gewoon thuis. En dat vind ik ook prettig. Gewoon als gezin samen nog even gezellig de dag afsluiten. Dus zelf vind ik het ook niet erg dat er bijna nooit iemand mee eet. Hier wordt er overigens wel vaak tussen de middag meegegeten. Maar dan gaat het maar om een half uurtje.