Sinds een week heeft ons zoontje van net twee jaar een groot bed, hij begon namelijk uit zijn ledikantje te klimmen... Hij heeft een bed van ongeveer 40 cm hoog waar hij zelf in kan klimmen, ook wel handig zo aan het einde van de zwangerschap, dan hoef ik hem er niet meer in te tillen. Helaas heeft het (natuurlijk) ook een onhandige bijkomstigheid: hij komt de hele nacht door zijn bed uit. Niet 's avonds als hij in bed moet, dan gaat hij netjes slapen. Het is direct begonnen in de eerste nacht, toen was hij om vijf uur eruit: licht aan en spelen maar. Tranen met tuiten en geschreeuw als we hem weer in bed legden. Elke nacht erna werd het steeds vroeger, vannacht zat hij om tien voor twee al te spelen... We hebben inmiddels een nachtlampje in zijn kamer met een timer en we hebben hem al vaak verteld dat hij pas zijn bed uit mag als het lampje uit gaat (half 7 's ochtends - hij werd vroeger altijd om 7 uur wakker, dus dit is nog iets vroeger). Maar het helpt niets. Wellicht snapt hij het nog niet? Het lastige is ook: hij kan nog niet praten, dus hij kan ons niet duidelijk maken wat er is en waarom hij niet wil slapen. Ik ga ervanuit dat hij nu een gevoel van macht heeft, dat hij zelf kan bepalen wanneer hij uit bed gaat en gaat spelen. Maar het is natuurlijk niet de bedoeling en wellicht is er wat anders aan de hand.. Ik weet het niet. Wat wij doen als hij wakker is: we trekken zijn pyjama en slaapzak weer aan (die trekt hij altijd uit), daarna stoppen we hem in bed en vertellen we hem dat het nog nacht is, dat iedereen nog slaapt (z'n knuffels ook, oma ook, ...) en dat hij ook nog even moet slapen. Als hij rustig is, gaan we zijn kamer uit en een uur later weer hetzelfde ritueel omdat hij dan weer met het licht aan zit te spelen. Ik zeg wel steeds minder tegen hem en aan het einde van de nacht stop ik hem alleen maar terug in bed, zonder wat te zeggen. Communicatie is immers ook aandacht geven... Wellicht moeten we het gewoon nog wat tijd geven, maar in een week is het alleen maar erger geworden, dus ik ben benieuwd of er hier meiden zijn die er ervaring mee hebben en wat zij gedaan hebben. Misschien hebben we er iets aan
Ik lees even mee, want Jamie gaat binnenkort verhuizen naar een peuterbed.... en zie dit ook al helemaal gebeuren.....
Heel herkenbaar alleen mijn zoontje accepteert het gelijk als ik hem terug naar bed breng, vertel dat het nog 'slapentijd' is en de lichten weer uit doe... makkelijk. Verder laten we hem gewoon zijn gang gaan. Als hij naar bed gaat, speelt hij altijd nog een half uur (ongeveer) en gaat dan zelf slapen. We hebben het dus losgelaten (vanaf het begin) en dat helpt. Oja, die slaapzak hebben we na één nacht maar niet meer aangedaan. Dat ging prima.
Shotgun als hij eruit komt....... Grapje natuurlijk. Hij komt er eerlijk gezegd nooit uit. Hij roept altijd vanuit zijn bed als hij me nodig heeft.
Het is hier zo huilen en schreeuwen, dat we hem echt wel zelf in bed moeten stoppen en hem rustig moeten krijgen...
En wat gebeurt er als je helemaal niets doet? Oftewel hem lekker zijn gang laat gaan? Misschien is de lol er dan wel snel af?
Dat hebben we drie keer gedaan (vanaf vijf uur ongeveer) en toen bleef hij wakker en vond het om 6 uur wel welletjes en wou zijn kamer uit. Wellicht moeten we dat inderdaad aanhouden en gaat hij vanzelf zijn bed weer in. Maar aan de andere kant: stel dat hij dan vervolgens elke ochtend om 5 uur wakker is en dat een nieuwe routine wordt... Hij heeft nooit echt goed geslapen 's nachts, hij werd altijd wel 1 of 2 keer wakker, maar hij sliep wel tot een uur of 7 's ochtends.
ik denk eerlijk gezegd niet dat je er heel veel aan kunt doen behalve zorgen dat hij niet bij de lichten kan en makkelijk terug in bed kan. Ik zou hem vertellen dat het nog slapentijd is en dan weer weggaan en om 6 uur toch proberen te negeren. Het is trouwens voor kinderen heel gewoon om om rond 5 uur wakker te worden, ze moeten leren om dan zelf weer in slaap te vallen. Het heeft te maken met bioritme enzo.
bij een vriendin, deed haar zoontje snachts ook de lamp aan, maar begon dan te huilen... door het licht ineens ofzo... Dat had ze na een paar gebroken nachten wel gezien en toen heeft ze het bolletje van de lamp eruitgedraaid... wel wat rigoreus, maar dat bleek dáár de oplossing... misschien voor jullie ook een idee? En dan eventueel licht voor s avonds met een schemerlampje ofzo, wat je mee kan nemen?
Oef, wat hebben wij dan een geluk gehad met onze kinderen, die gewoon altijd doorslapen (op ziekte na uiteraard). Kan me nog wel herinneren van de tweede, dat hij er 's avonds meteen uit kwam, dus alstie nog helemaal niet geslapen had. Toen heeft m'n man een krapje op de deur gezet, die we een uurtje later altijd weer open deden, als hij sliep. Want hij sliep wel gewoon door tot de volgende ochtend. Maar in jullie geval is het anders, dan zou de de hele nacht het krapje moeten dichthouden. Hoewel... als hij jullie zo bezighoudt 's nachts, is het te proberen. Veel succes ermee in elk geval.
Onze dochter kan niet eens bij het licht komen, dus dat probleem heb ik nooit gehad. Ze slaapt gelukkig ook gewoon lekker door en we hebben na veel moeite het voro elkaar dat ze me roept als ze wakker is en dan wacht tot ik dr kom halen uit dr bed. Eerder mag ze niet van dr kamer en dat weet ze.
Mijn dochter heeft het ook wel voor de gewoonte gehad en ik ben eens een keer niet geduldig gebleven en ben een keer flink boos geworden. De nacht is om te slapen, klaar. Dat kun je rustig proberen op te lossen, lukt dat niet dan is het bij mij over hoor, dan pak ik even door (en nee, ze kreeg geen mep, maar heb haar wel stevig bij haar arm gepakt en wat harder teruggezet in bed, met daarbij een boze stem en flinke boze blik)....En het heeft geholpen, zonder dat ze daar een trauma van heeft opgelopen...Soms moeten ze gewoon luisteren...Zij maken de dienst toch niet uit En ervoor zorgen dat hijzelf het licht niet meer aan kan doen...
goede tips, bedankt! Ik vroeg me al af hoe ik het voor elkaar kon krijgen dat hij de lamp niet aan kan doen, maar het is inderdaad erg simpel, gewoon het peertje eruit draaien, slim haha! we gaan het uitproberen, wellicht is dat al genoeg, zonder licht is spelen natuurlijk niets aan. Bedankt!
Mijn zoontje riep ook altijd als hij wakker was, ideaal. Sinds een paar dagen doet hij het alleen anders: hij sluipt echt heel stilletjes onze kamer binnen en kruipt onder ons bed of gaat in het hoekje bij de deur staan (en dan heel luid ademhalen). Meestal ben ik dan al wakker (gek genoeg word ik áltijd wakker net voordat ik hem over de gang hoor lopen) maar soms schrikken we er ook enorm van haha. Gelukkig slaapt hij wel tot ongeveer 6.30/7 uur en dan kruipt hij lekker nog even bij ons in bed! TS: Succes, hopelijk helpt het om het peertje eruit te halen.
Mijn zoontje slaapt sinds een nacht of 10 in een peuterbedje. Over het algemeen blijft hij aardig liggen, we hebben hem een paar keer terug moeten stoppen. Van het lampje heb ik de stekker er uit. En we hebben een babyfoon met cameraatje, dus we zien 's avonds gelijk of hij rond gaat scharrelen. 's Nachts slaapt hij gewoon door. Alleen vanmorgen hoorden we om iets voor half 7 opeens 'hallo, ik ben Dora, wil je met mij spelen'...was hij zijn bed uitgegaan en had hij zijn zus haar Dora-spel-ding gepakt .
Misschien is het ook nog een tip om zijn speelgoed weg te halen uit zijn kamer? Of op te ruimen daar waar hij er niet bij kan? Lastig hoor! Succes ermee!
Hier sind twee weken in een peuterbed, maar haar ledikant staat nog op haar kamer. Zodra ze gaat feesten snachts gaat ze direct terug in haar ledikant. En dat wil ze echt niet, dus luistert dan braaf. Ook eerst in een slaapzak gelegt zodat het eruit klimmen en lopen lastiger word. Als je zoontje zijn slaapzak zelf uittrekt kun je hem nog andersom aantrekken, dus rits op zijn rug doen. Ik hoop voor je dat het snel beter gaat.
Haha zeg dat niet te hard Mijn zoon ligt al in een 1 persoonsbed sinds hij 15 maand is, bij het licht komen heef hij nooit gekunt deze zit veels te hoog, maar hij kruipt tot op de dag van vandaag nog steeds uit bed,hij gaat gwoon in het donker spelen, of lekker op de grond liggen, vind hij heerlijk. hij valt ook echt altijd op de grond in slaap, zelfs als we hem half slapend in bed leggen.... dan word hij weer helemaal wakker om vervolgens op de grond weer in slaap te vallen ik vind het niet erg, als hij maar op de kamer blijft. ( we hebben de deurklink omhoog gezet) maarja zoonlief speelt dus altijd nog wel een half uur tot een uur voor hij gaat slapen op zijn kamer in het donker buiten zijn bed, hij valt vanzelf in slaap