Hallo allemaal, Ben nieuw op dit forum, maar hoop dat jullie mij misschien een klein beetje kunnen helpen. Ben vanmorgen met vriendlief naar het echocentrum geweest voor een eerste echo, zou ongeveer 10 weken zwanger zijn. Waar ik al zo ontzettend bang voor was, werd werkelijkheid. Het vruchtje leefde niet meer en is waarschijnlijk al in de 5e of 6e week gestopt met ontwikkelen. Emotioneel ben ik nu net een schommel, ik ga heen en weer. Alsof dit al niet ellendig genoeg is, heb ik ook nog geen miskraam gehad en daar "wacht" ik dus (achteraf gezien) al 4 of 5 weken op. Nu moeten we (en ik uiteraard in het bijzonder) gaan bedenken of we nog langer wachten of dat we een curetage laten doen. Aan de ene kant heb ik helemaal geen zin meer om te wachten en denk ik ook dat een natuurlijke miskraam best pijnlijk zal zijn. Het is natuurlijk ook niet zeker hoelang het gaat duren, voordat het er uitkomt. Aan de andere kant is een curetage toch een soort operatie. Ik hoor wel veel positieve berichten over curetage, maar vraag me ook af wat jullie ervaringen zijn. Als ik heel eerlijk ben, wil ik zo snel mogelijk weer door. Ik realiseer me dat dit emotioneel niet zomaar gaat, maar dan kan ik er misschien wel voor zorgen dat het lichamelijke gedeelte zo snel mogelijk achter de rug is. 't vreemd en raar om me te realiseren dat er nog wel iets in mijn buik zit, maar dat het allemaal voor niks is. Grtjs Edit Moderator: Verplaatst naar Miskraam
Jeetje meid, wil je heel veel sterkte wensen! Je kunt op deze site ook een zogenaamd 'vlindertjesforum' vinden, misschien is het voor jou fijn om daar te praten met lotgenoten. Heel veel succes en sterkte deze tijd!
Hallo vis, Ik snap precies hoe je je voelt, ik was erg tegenstreidig en wilde het allemaal zelf maar laten gebeuren. Uiteindelijk toch een curretage en het viel allemaal heel erg mee! Ik vind het nog steeds moeilijk en kan het normale leven nog steeds niet helemaal oppakken.. ik ben gewoon nog steeds de dagen aant tellen wanneer k zou moeten bevallen.. Ik zou een curretage laten doen als je eigelijk al 4 weken geleden een miskraam zou moeten hebben gehad.. Ik wens je onwijs veel sterkte .. dit is namelijk echt niet makkelijk en mensen onderschatten dit heel erg!
een moeilijke beslissing die je moet nemen. Ik heb vorige week een curretage laten doen, omdat we niet anders konden. Ik had het er emotioneel heel erg moeilijk mee, maar heb geen pijn of last gehad. Verlies nu nog wel wat bloed, dat zou 4 weken kunnen duren volgens mijn gyneacologe. Ook kreeg ik medicatie tegen overvloedig bloedverlies, die neem ik nu nog steeds. Ik ben ook direct gestart met evra pleisters (omdat ik de pil niet verdraag). Omdat anders mijn hormoonspiegel te hard zou schommelen en dat depressies in de hand zou werken. Ik wens je heel veel sterkte toe
Hoi Vis, Allereerst, wat erg dat het zo is gelopen! Ik kan me voorstellen dat je emotioneel nu in een diepe dip zit! Ik kan je niet echt advies geven uit eigen ervaring? Ik wilde je alleen even sterkte wensen bij je keuze! Ik denk dat ik in jou geval wel voor een curetage zou gaan, omdat je zegt dat je eigenlijk al een aantal weken "wacht" op een miskraam en dit nog niet vanzelf is gebeurd... Het zal beide moeilijk zijn hoe dan ook en dan zou ik het zo snel mogelijk achter de rug willen hebben denk ik. Maar goed, als ik in jou schoenen zou staan zou ik misschien toch een andere keuze maken, ik kan alleen maar gissen nu naar wat ik zou doen?! Sterkte en succes!
hey meid ik weet precies hoe je je voelt heb het ook meegemaakt.ikzelf heb gekozen voor een curretage.ben een week na de echo gecuretteerd. heb hiervoor gekozen omdat ik zo snel mogelijk weer me leventje op wilde pakken maar ik moet zeggen het valt niet mee en heb het er erg moeilijk mee. denk er even over na en ik wens je heel veel sterkte groetjes
Hoi, Ook ik heb een curretage laten doen en dit is me heel erg meegevallen. Zag vooral op tegen de narcose en die was best lekker... Je hebt bij een curretage in de meeste gevallen wel de zekerheid dat alles eruit is en schoon is. Groetjes Zonnebloem
Hi Vis, Zelf had ik een cureete laten doen, maar ik had bijna geen binding met wat in mij zat.. Klinkt heel bot maar dat is het ook.. Als je iets wat binding hebt is het slim (voor je emotionele weerstand een miskraa, af te wachten. Niet te lang maar wel even. Mocht het niet gebeuren is een curette altijd nog mogelijk. Moelijk is het zo wie zo! Doe wat voor jou goedvoelt als je twijvelt zeg ik wacht gewoon even dat kan geen kwaam! Jooze
Bij een natuurlijke spontane miskraam heb je inderdaad altijd nog de kans dat je alsnog gecureteerd moet worden maar ik vind het persoonlijk wel mooier om het af te wachten. Alle twee heeft voor en nadelen. Doe wat je gevoel je ingeeft ik denk dat er echt voor alle twee de keuzes iets te zeggen is dus laat het daar niet van afhangen. Sterkte in de komende tijd !
hoi, Ik heb 23 oktober een miskraam gehad 12 dagen voor mijn miskraam ben ik begonnen met bloed verliezen... Bij mij heeft het dus 12 dagen geduurt voor het vruchtje eruit was ! En gelukkig was er geen curratage nodig ik was 6 weken zwanger... Het is best heftig en effe pijnlijk en emotioneel zwaar... Ik wens je veel sterkte de komende tijd !
Ik heb hetzelfde meegemaakt 4 dec echo (10 weken) maar was gestopt met groeien bij 7weken 5 dagen eerst vond de vk dat ik erop moest wachten maar er kwam niks had nog steeds symptomen dus uiteindelijk 24 dec gecuretteerd... die eerste week wachten ging nog maar daarna had ik zoiets van nu wil ik het weleens afsluiten en ik had het gevoel dat het niet op gang zou komen en dat klopte ook. Na de curretage ging het snel al wat beter en doordat de hormonen uit mijn lijf gingen kon ik het emotioneel ook weer wat beter aan... Heel veel sterkte en doe wat je gevoel zegt...
Ik heb ongeveer hetzelfde gehad toen ik de eerste keer zwanger ben geraakt. Bij mij hebben ze ok uiteindelijk een curretage gedaan omdat het nog wel eens heel lang kun duren voordat het eruit zou gaan komen, omdat daar nog geen tekenen van waren. Dus ik zou ook voor een curretage gaan. Ik was begin dec zwanger geraakt, jan positieve test en in maart pas gecurreteerd. Heel veel sterkte. xxx Joyce xxx Joyce
Lieve Vis, Ik heb precies hetzelfde als jij meegemaakt vorig jaar. Met de eerste echo bleek dat het al heel lang niet meer leefde. Ik heb toch eerst afgewacht wat er zou gebeuren, want ik vond het het beste als mijn lichaam het zelf zou verwerken. Uiteindelijk begon ongeveer 1.5 week later (pas) het bloeden en kwam de week daarna het vruchtje eruit. Achteraf ben ik blij dat het zo gelopen is. De miskraam zelf viel qua pijn bij mij erg mee. Wel last van krampen uiteraard, maar dat is alleen op het laatste moment. Maar dat kan heel erg verschillen per persoon. Heel veel sterkte ermee!
hey, veel sterkte met je verlies. Misschien moet je de keuze uit handen geven. Heb het ook meegemaakt maar de gynaecoloog zei direct dat het een curettage moest worden en ik vind het best gemakkelijk als een ander die keuze voor je maakt. Je moet wel geen schrik hebben van die curettage, dat valt lichamelijk best goed mee.
Bij mijn echo was het ook mis (7 weken). Ik heb toen eerst gewacht, maar na 3,5 week was het nog niet losgekomen en toen heb ik een curretage gehad. Viel me erg mee. Ik was er na 3,5 week wachten ook wel aan toe, ik wou het afsluiten. De dag na de curretage voelde ik me ook direct anders; hoopvoller, blijer, er was een nieuw begin. Na de curretage was ik na 30 dagen weer ongi (alles doet het dus nog). Nu weer in de 2e ronde na de miskraam. Veel sterkte met het verlies.
bij mijn eerste miskraam heb ik een gewone bevalling gehad en dat vond ik alles behalve prettig netjes uitgedrukt. alles was er uit zei de vk maar drie dagen later bleek ik toch nog iets in mijn baarmoeder te hebben en volgt er een curretage heb nooit stil gestaan bij een curretage voor mij is het even slapen wakker worden en de pijn is weg. bij mijn tweede miskraam heb ik direct gevraagd om een curretage de pijn van een bevalling terwijl je geen kindje hebt wou ik niet nog een keer en ben dus voor een curretage gegaan. bij mijn derde zwangerschap kort geleden nog is mijn dochter danique te vroeg gekomen levensloos maar mijn ervaring is wel dat ondanks de pijn ik heb foto's van mijn eerste wonder niet van de tweede en van danique ook dus tja je geeft zelf al aan dat het heel vroeg is gestopt dan zal ik denk ik voor curretage gaan dan kunnen ze het ook onderzoeken en kun jij het een plekje geven en het gaan verwerken wat je ook kiest het is achteraf nooit goed. dus ga je niet schuldig voelen verwerk dit goed en geef het een plekje. heel veel sterkte met je keuze en je pijn dat je je kindje moet missen dikke knuf miriam ps laat even weten hoe het momenteel met je gaat en of je al gekozen hebt wij zijn er voor je
Lieve allemaal, Jullie berichten doen me goed. Het is op de een of andere manier prettig dat anderen hetzelfde doormaken, hoewel ik uiteraard iedereen meteen vanaf het begin een goede, voorspoedige zwangerschap toewens. Ik heb vanmiddag nog weer met de verloskundige overlegd. Zij heeft nu een afspraak voor mij gemaakt bij de gynaecoloog, ik kan daar vrijdagochtend terecht. Hij gaat dan nogmaals een echo doen en daarna kunnen we de curetage gaan bespreken. Ik wil het nu gewoon zo snel mogelijk uit mijn lichaam hebben en doorgaan met herstel. Denk zelf dat als het lichamelijke leed geleden is, mijn emotionele herstel ook wat sneller zal gaan. Althans, dat hoop ik...
het is even hele zwaar maar je zal zien dat de ingreep lichamelijk gezien erg mee zal vallen alleen geestelijk is het echt even slikken natuurlijk. Maar je zal merken dat je lichaam snel weer de oude is. Succes
een goede keus meid dat je na de gyn gaat en als je een curretage wilt geef dan aan dat het direct die dag moet dat je niet zo het weekend in wilt. je mag 2 uur niks gegeten en gedronken hebben van te voren bij een curretage maar het doet geen pijn hoor zo'n operatie wat ik nog het meest pijn vind doen is het infuus die je krijgt heb een hekel aan naalden. voor de rest is het een eitje zeg maar geestelijk daar in tegen is het heftig ineens is het er niet meer en wordt het realiteit dat je zwangerschap voorbij is, laat je emotie's los en je bent altijd welkom om hier je verhaal te doen in ieder geval heel erg veel sterkte en ik blijf je even volgen liefs miriam