Ik vraag het me toch af of meer mensen dit hebben met hun kinderen en of het normaal is. Onze dochter van 3,5 zegt echt tegen iedereen hallo en zodra ze dan hallo terugzeggen brand ze los wie ben jij wat doe je hier. Die mensen kijken mij vervolgens raar aan. Maar ik kan er niks aan doen ik zeg altijd voor we ergens heen gaan dat ze dat niet moet doen. Ook luistert ze totaal niet meer thuis niet en buiten ook niet. En ze is brutaal.Is dit weer zo fase?? en houd het nog op?
Dat doet mijn dochter van 3,5 ook. Ze gaat dan naar iemand toe, krijgt aandacht en begint dan met d'r vingertje al wijzend met iemand te "praten". Gelukkig vinden de meeste mensen het niet erg, maar ik probeer haar wel weg te krijgen. Gelukkig houdt dit vanzelf weer op.
hier heeft mijn oudste van 4jar dat ook heel erg tegen iedereen hallo idd en dan wie ben jij??? wat doe je ??? en idd heel brutaal thuis,grote mond niet luisteren probeer me kids ook te leren om niet tegen iedereen hallo te zeggen, omdat niet iedereen goede bedoelingen heeft mijn jongste zegt ook hallo tegen iedereen maar heeft het gelukkig niet zo erg als de oudste
Hier wel een kind wat met iedereen praat maar niet brutaal is. Ik vind het prima dat mijn kids socialisen maar wel zolang andere mensen er geen last van hebben. Bijna zonder uitzondering vinden mensen het heeeel erg leuk en erg gezellig. Ik vind hallo zeggen trouwens een uitstekende eigenschap... zou willen dat meer volwassenen dit zouden doen
@cygnet: mijne vraagt altijd waarom zoveel mensen dat niet doen. Vandeweek gelachen.. Ze wilde van 2 beveiligers weten wat die nou deden. Nou dan mag ze dat van mij best gaan vragen hoor
Oh graag zelfs.. "Mam, wat word hier gebouwd?" Dat weet ik niet, ga maar vragen. Mama, mag ik aan die bel klingelen? Dat weet ik niet maar misschien als je het lief vraagt? Etc etc..
J. heeft dat ook een korte periode gedaan, aan iedereen vragen hoe hij/zij heette en waarom en wat ze aan het doen zijn of waar ze naar toe gaan. De meeste mensen keken wel even vreemd, maar vonden het vervolgens ook wel schattig. Niet luisteren is hier ook een bekend probleem...ik ga er maar vanuit dat het ooit weer minder zal worden (overgaan zal het vermoedelijk 'nooit', of in ieder geval niet snel, gaan).
@cygnet: de heren kwamen met het volgende antwoord: wij zijn eh.. Beveiligers en tja... Wij eh tja.. beveiligen... En dat in combi met het vragende toontje toen ze vroeg wat ze daar deden. (Echt alsof ze wilde weten of ze daar nou heel de dag met hun handen op hun rug stonden te staan) Moest ik stiekem erg lachen
Dat doet mijn dochter ook. Ik merk dat veel mensen het wel leuk vinden. Ze is heel beleefd, bijvoorbeeld in de lift 'waar moet je naartoe?' dan drukt ze eerst het knopje voor de ander in en daarna pas voor ons. Ze wil ook altijd hondjes aaien. Ze vraagt het eerst aan het baasje, laat dan de hond even ruiken aan haar hand en aait vervolgens over zijn rug. Prima toch? Andersom spreken ook veel volwassenen en ouderen mijn dochter aan. Daar neem ik dan ook de tijd voor. Ik vind haar nog te jong om te leren over goed en kwaad. Ik verlies haar nog niet uit het oog dus het gaat prima zo. Als mensen doorlopen dan leg ik uit dat ze het of niet gehoord hebben of even geen zin hebben etc. Ze accepteert dat anderen soms niet willen.
Die van mij kan ook non stop ratelen tegen iedereen. Ik heb laatst bij een collega wat spullen overgekocht en zij had een zoontje van 4 en die deed hetzelfde. Volgens mij is het dus doodnormaal gedrag. Dat brutale herken ik ook. Hij kan soms echt vreselijk zijn, gewoon rustig blijven en de grenzen goed aangeven. Tegen de tijd dat ze het huis uit zijn is het wel over
Mijn zoontje vraagt ook dingen aan mensen. Altijd lief en beleefd, dus doorgaans heeft niemand daar problemen mee. Maar vandaag reageerde een oudere man wel heel nukkig toen zoontje laan hem vroeg waarom/waarop hij wachtte (hij stond voor een dicht restaurant). Die man bijna boos: 'Nou, niet op jou toevallig!' Mijn kind schrok ervan. Die man zag zelf ook wel in dat het wat ruw was en riep hem nog wat vriendelijks toe, maar zoon had nou niet echt de behoefte nog te reageren op die boze meneer. Het is trouwens echt schandalig hoe weinig mensen 'hallo' terugzeggen tegen je kind. Hij vraagt dan aan mij waarom die mensen dat niet doen. Ik heb daar dus ook geen reden voor, zeg dat ze het niet horen ofzo, dus is zoon wat harder hallo gaan zeggen en dan nog geen reactie. Diep, diep triest vind ik dat!
@zogelukkig: ik zeg inmiddels gewoon dat ze misschien geen zin hadden... Dochterlief trekt daarna wel d'r eigen conclusies mbt of ze diegene dan aardig vind. (En de partij die niks terug zegt zal het ongetwijfeld ook weinig doen) Overigens loopt iedereen met d'r weg over het algemeen... Echt de meest vreemde types moeten even een opmerking maken of wat tegen d'r zeggen. En al maanden probeert ze te converseren met de venezuleze straatmuzikant.. De beste man komt echter niet verder dan "goed goed" En speelt daarna nog maar een liedje voor d'r
Nou, da laatste is dus iets waar ik heel erg mee kan zitten. Het zal hen idd aan hun reet roesten dat zo'n lieve vrolijke peuter vrolijk gedag zegt, maar mijn zoontje heeft er wel leergeld door betaald: hij houdt zich in, hij is minder spontaan en groet dus niet meer vrolijk Jan en allemaan en ja, dat raakt mij; hoe hard en chagrijnig en ongeïnteresseerd den mens is.