Ik zou graag wat ervaringen en tips van anderen horen. Sinds een week zit ik thuis vanwege zwangerschapshypertensie, mogelijk een voorstadium van pre-ecclampsie. Ik heb hiervoor medicatie en bedrust voorgeschreven gekregen. De gynaecoloog heeft het nu ook overgenomen van de verloskundige. De controle afgelopen vrijdag was goed, de volgende controle is over een week zodat ze dan weer een nieuwe groeiecho en de controles (ctg en bloeddrukmeting) kunnen doen. Op dit moment heb ik veel last van vermoeidheid. Het lukt nu inmiddels wel om af en toe een half uurtje op te zijn. Gisteren heb ik met mijn moeder ook wat lapjes geknipt voor een knutselproject. Werken lijkt zo niet echt haalbaar. (Ik heb een heel drukke baan met veel verantwoordelijkheid en veel mensen die ik moet aansturen.) Mijn werkgever gaat er vanaf het insturen naar het ziekenhuis al vanuit dat ik niet meer terug kom voor mijn verlof. Hij vraagt nu wel duidelijkheid hierin. Momenteel ben ik 30,5 week. Ik zou sowieso met verlof gaan bij 34 weken. Als ik de volgende controle heb gehad ben ik bijna 32 weken. Echt tijd voor weer opbouw van werk lijkt dan niet meer erg realistisch. Heeft iemand hier ervaring mee? Wie bepaalt dit nu eigenlijk? De gynaecoloog zie ik volgende week pas weer. Moet ik het de huisarts dan vragen? Die gaat toch niets daarover zeggen voor ik weer bij de gynaecoloog ben geweest. Ik ben eerder al eens bij de bedrijfsarts geweest en kreeg toen een urenreductie omdat ik erg veel uren werkte (45 uur/week, normaal nog daar bovenop diensten. Ik ben toen teruggezet naar 32 uur, maar werkte er toch nog bijna 40 door werkdrukte). Moet ik om een nieuwe keuring vragen? Al denk ik dat als ik aangeef dat ik niet meer kom voor mijn verlof dat waarschijnlijk niet nodig zal zijn. Hoe werkt dit? Ergens vind ik het ook wel heftig om het zo definitief te maken. Maar ik begin wel een beetje te wennen aan het idee, en als ik realistisch kijk dan zie ik op dit moment mezelf ook niet weer aan de slag gaan. Maar misschien zou ik over 2 weken wel wat kleine administratieve dingen kunnen doen en wat dingen afronden voor mijn verlof. Of dat realistisch is vind ik toch lastig te zeggen...
Om heel eerlijk te zijn.... ga gewoon NU 100% in de ziektewet. Hypertensie tijdens zwangerschap moet je echt niet te licht opvatten. Ik ga er vanuit dat je bedrijfsarts er net zo in zal staan en dat je gynaecoloog je ook zal "verbieden" om nog weer te gaan werken.
Duidelijke adviezen! Het is ook niet niks. Als de controle vrijdag niet goed was geweest dan was ik opgenomen in het ziekenhuis om de rest van de zwangerschap zo lang mogelijkste rekken. Best wel confronterend. Ik ga er in mijn hoofd al vanuit dat deze baby te vroeg gaat komen. Maar ik hoop 'm zo lang mogelijk nog binnen te houden. Ik vind het gewoon best wel moeilijk om het allemaal definitief te maken. 😞 Ik zal morgen voor de vorm wel even de huisarts bellen (is er vandaag niet). En dan moet de gynaecoloog het volgende week maar definitief maken. Ik weet wat mijn man wil, die is heel duidelijk: de baby komt nu eerst!
Niet eigenwijs zijn, je eigen gezondheid en die van je baby gaat vóór. Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap ervaren hoe het is als je gewoon doorgaat terwijl iedereen zegt dat het beter is te stoppen/rustig aan te doen. In mijn geval werd ik bij de volgende controle met 34 weken verplicht opgenomen omdat het niet meer verantwoord was voor mij én de baby en inmiddels Hellp had.
Rust nu. 100% ziek, niemand gaat jou aan het werk willen hebben. Enige wat nog zou kunnen is dat je als je er zin in hebt et een beetje administrator afmaken maar ook echt niet langer als 20 min. Je lichaam geeft een heeeeellle serieuze waarschuwing. Nu is het aan jou om te luisteren.
je bent gewoon ziek punt. niemand gaat jou nou nog verplichten om te werken. kleintje en jijzelf gaan nou eenmaal voor.
Eerlijk gezegd staat mijn hoofd er ook niet echt naar. Ik heb nu bedrust en ga er van uit dat het zo zal blijven voor de rest van de zwangerschap. Heftig vind ik dat wel hoor. De vrouw van een goede vriend is vandaag opgenomen in het ziekenhuis, bij 28 weken en ligt aan de weeenremmers. Proberen ze nog zo lang mogelijk te rekken. En dat was al een klein kindje. Dit soort dingen zijn echt "serious business"!
Idd niet eigenwijs zijn. Was ik destijds ook. Heb zeker een week op mn werk gelopen met ernstige klachten. Totdat ik niet meer kon en met gillende sirenes naar het Radboud werd gebracht. Ook met 30 weken. Zelf doodziek en mn dochter geboren met 32+5. Maar begrijp je wel. Heb nu weer moeite met rustig aan doen. Moet nog 1 week werken. Bloeddruk is stijgende en zit nu op de grens. Heb geen klachten en urine is schoon. Nu ook elke week check ups in t Radboud. Doe alles om het tot minimaal 34 binnen te houden.
Als ts bedrust heeft hoeft zij echt net langs te gaan! Bij mijn zoontje vanaf 20 weken bedrust gehad en heb haar 1x aan de telefoon gehad om te vertellen hoe of wat en 1x later omdat ze zich afvroeg hoe het ging. Maar nooit ivm bedrust is er gevraagd of ik langs wilde komen
Ik heb telefonisch contact gehad met mijn manager. 1 of 2 dagen na mijn controle wil hij graag een telefonische update. Tot nu toe geen oproep gehad. Zou ik ook een beetje gek vinden met bedrust. We hebben in principe afgesproken dat ik niet meer kom werken voor mijn verlof ingaat. En als het mogelijk is probeer ik nog een paar administratieve dingetjes af te ronden, maar daar ligt totaal geen druk op. Bedrust is bedrust, de baby komt eerst!
En mocht je alsnog een oproep krijgen, wat ik eigenlijk wel verwacht omdat ook je werkgever en de arbo moeten voldoen aan bepaalde wettelijke verplichtingen in het kader van ziekteverzuimbeperking... dan loont het om even een telefoontje naar de arbodienst te wagen. Mogelijk dat de afspraak dan telefonisch kan worden afgehandeld.
Goed zo, je kan nog tot je 70e werken straks, die 2 weken maken daarop echt niet uit Pak je rust en probeer ook nog te genieten van de zwangerschap.
Morgen is de volgende controle, en misschien stom, maar ineens maak ik me zorgen dat mijn bloeddruk nu weer te netjes is en ik weer teruggestuurd wordt naar de verloskundige. Die vond ik heel aardig hoor, en heel bekwaam, maar daar zou ik me nu toch niet meer zo goed bij voelen gezien het gedoe dat ik tot nu toe heb gehad in mijn zwangerschap. Heeft iemand dat meegemaakt? Zouden ze dat nog doen bij 31 weken? En bij een heel groot kind en de hypertensie en schildklierziekte?
Volgens mij als je eenmaal bent doorgestuurd ben je medisch en ga je niet meer terug. Maar ik kan het mis hebben. Ik ben 2 keer pas met 40 weken doorgestuurd met hypertensie dus ik heb geen ervaring met eerder. Maar volgens mij kom je er ook niet zo maar vanaf.
Ik heb de controle gehad, en alles blijft zoals het was: de bètablokker, de rust, de groeiecho's en controles bij de gynaecoloog (nu tweewekelijks). En ik blijf dus inderdaad bij de gynaecoloog onder controle.
Vandaag is het definitief afgesproken met het werk: ik kom niet meer terug voor mijn verlof ingaat. Ze hebben deze week zelfs een vervanger gevonden, echt fijn dat dat nu ook goed geregeld is!
Heel god, geeft jouw ook rust en inderdaad je word sowieso niet meer terug gestuurd naar de verloskundige en blijft onder controle bij gyn.
Rust rust rust! Belangrijkste voor nu! Mbt werk; je ziek zijn is nu zw gerelateerd dus volgens mij wordt het allemaal doorgestuurd naar het uwv. Ik werd destijds een keer door iemand van het uwv gebeld aan wie ik mijn verhaal deed. Daarna was het klaar, ik hoefde ook niet nog eens langs/te bellen met de bedrijfsarts. Je verlof gaat dan sowieso in met 34 week maar ik lees dat je dst sowieso al van plan was.