Dit is dus waar ik een beetje moeite mee heb. A,s het zo zou werken zouden veel meer vrouwen een dochter hebben :x Ik zag het ook niet voor me, een zoon, en heb er twee. Zou er maar rekening mee houden dat jouw gevoel NiET bepaalt wat je krijgt Zoals jij het schrijft lijkt het alsof je een enorme afkeur hebt, nog veel erger dan ts! Jongens zijn zo leuk!
Poe, wat een gevoelig onderwerp.. Een discussie onder eind Ik heb wel de mmm meegemaakt. De gehele tijd van de zwangerschap het gevoel gehad 'ik krijg een knul' mijn man 'een meid' Bij 18 weken bleek het toch een knul. Al had ik met een meid net zo blij geweest off course. Het tutten lijkt me ook heerlijk! Meiden dingen bespreken enz Mijn man kan nu niet meer stoppen met praten over zijn zoon Ik wil hiermee zeggen dat het altijd mag om van te voren een gevoel te hebben, gewoon een gokje wat je denkt, maar als het echt je zwangerschap gaat overnemen denk ik indd dat je hulp moet gaan zoeken. Want als het kindje er eenmaal is heeft het alles nodig van zijn moeder Of je straks bewust of onbewust niet van je Kind kan genieten, kinderen voelen dat aan. Hij heeft hier niet om gevraagd.
Ik heb ook een verlangen om een keer een meisje te krijgen, maar ben dankbaar als het jongens zullen zijn. Onze eerste is een jongen. Waar ik heel blij om ben is dat we bij de 20weken echo het geslacht niet wilden weten. Bij de bevalling was ik helemaal blij dat hij er was en kon het me niets meer schelen. Die hele bevalling (nou ja keizersnede in mijn geval) was zo'n magisch moment dat het er niet meer toe doet wat het is! Als je m eenmaal in je armen hebt. Na de 20-weken echo hebben wij nog vele echo's gehad, want onze knul had transpositie van de grote vaten, een ernstige hartafwijking. Hij is nu - na een intensive care periode van 3 weken en een open hartoperatie - helemaal gezond! We beseffen nu extra dat gezondheid belangrijker is dan geslacht. Nu we voor een tweede bezig zijn, merk ik dat ik nog steeds verlang naar een meisje. Dat verlangen op zich is niet verkeerd, vind ik. Maar ik weet dat ik snel om kan schakelen. En, dat is al eerder gezegd en vond ik ook een goeie: het is heel leuk voor je zoon om een broertje te krijgen. Dus denk maar veel daaraan en de tip om wat nieuwe kleertjes te kopen vind ik ook een hele goeie!
Ik vind ook wel dat je een voorkeur mag hebben, maar ik vind het wel raar als iemand zich niet neer kan leggen bij 'de uitslag' van een geslachtsbepaling. Ik kan me gewoon niet indenken dat iemand niet van haar kindje gaat houden omdat het bijv. een jongetje is, omdat ze zoooo graag een meisje wilt.... Ik had een voorkeur voor een jongen, mijn man ook. Hij moest ook wel aan het idee wennen dat 'het' een meisje is. Maar dat wil niet zeggen dat we er niet super blij mee zijn. Onze voorkeur is helemaal verdwenen... Wij krijgen een dochter !!!!
Jeetje, een heel gevoelig onderwerp! En het is en blijft taboe om deze gevoelens te hebben, en is ook terecht. Hoe kan je verlangen naar een bepaald geslacht, als er mensen zijn die gewoonweg geen of moeilijk kinderen kunnen krijgen. Ik schaam mijzelf diep, geloof me HEEL diep dat ik ook verlang naar een dochter. Bij de geslachtsbepaling was ik even teleurgesteld maar vond het snel al helemaal geweldig, diezelfde avond hadden we al een naam en de volgende dag heb ik gelijk leuke kleertjes gekocht. Echt waar 2 jongetjes zijn zo leuk, kan bijna niet wachten tot dat Dean straks groter is en ze samen gaan spelen. Ryan is nu al zo blij met hem, echt geweldig om te zien. Toch zal mijn verlangen blijven naar een meisje blijven maar niemand zal dat ooit te weten komen, zelfs mijn vriend weet het niet. Gewoonweg omdat ik me echt heel diep schaam voor deze gevoelens. En niet tegenover mijn jongens, ik hou zielsveel van ze maar tegenover mensen die moeilijk of geen kinderen kunnen krijgen. Wij gaan niet meer voor een 3de, dus wij krijgen sowieso geen meisje meer en ik heb me daar ook bij neergelegd. Wat wil ik nog meer, heb 2 gezonde kinderen. Echt, dat is het belangrijkste en niet meer dan dat. Ik hoop voor je dat je er ook zo over gaat denken en anders misschien toch met iemand gaan praten. Probeer ook echt te genieten van je zwangerschap, je weet zelf dat het zo voorbij is.
Karinnetje je hoeft je toch niet te schamen?! Je mag toch best een voorkeur hebben? Je bent net zo gelukkig met je zoons maar voor een moeder is een meisje toch anders, je gaat zelf (vaak) ook eerder naar je eigen moeder enzo. Maar dat neemt niks weg van de liefde voor je zoontjes! Die is net zo groot als je voor een dochter had gehad.. Maak je er niet druk om joh! Je ziet dat meiden die moeilijk zwanger kunnen worden, dat die ook een voorkeur hadden! Dat is nou eenmaal in de meeste gevallen zo..
Ik vind trouwens de opmerking "de meeste vrouwen willen een meisje" of "de meeste mensen hebben echt wel een voorkeur" behoorlijk denigrerend. Dat kun je helemaal niet weten! Ik had en heb écht geen voorkeur. Als ik denk aan Julia* en aan een eventueel tweede kindje als we dat hopelijk mogen krijgen raak ik vervuld van trots op een prachtig mensje dat het kind is van mij en mijn man, met zijn of haar eigen persoonlijkheid. Het maakt mij echt geen fluit uit welk geslacht dat kindje dan zal hebben.
tja voorkeur voor geslacht is een lastig iets natuurlijk. volgensmij willen de meeste ouders een jongentje en een meisje, dat is het " ideale" beeld toch ? Maar wees blij dat je kindje gezond is,daar draait het uitendelijk om en niet of het een jongen of een meisje is en idd je wist van te voren dat het ook een jochie had kunnen zijn en je word zwanger om een kind te krijgen en niet persee een jongen/meisje. Tis toch hardstikke leuk voor je andere zoon? een meisje is toch weer anders qua gedrag
Aargh, sorry maar dit is dus precies wat ik bedoel. Ik snap echt niet hoe je kan zeggen wat "de meeste ouders" willen, dat kun je helemaal niet voor anderen bepalen. En ook dat een meisje zo anders is qua gedrag, alsof twee dochters of twee zoons zich dan hetzelfde gedragen? Ik moet even gaan posten in het "van welke opmerkingen krijg je jeuk"topic geloof ik.
Ik heb helemaal geen voorkeur, al geloven sommige mensen dat niet. Beide geslachten hebben zijn eigen leuke kanten. Ik wil alleen maar dat het gezond is, how cliche, maar ik meen het echt.
Geheel offtopic: Haha dit werkt wel een beetje op m'n lachspieren hoor! Zat net ff te lezen in dat topic
Hier iemand die 3x ICSI nodig heeft gehad om zwanger te mogen raken...en heb uiteindelijk een zoontje gekregen!!! Wat zijn we trots en wat is het een lekker ding... Mocht ik ooit weer zwanger raken, dan zou ik een meisje heel leuk vinden...maar dat is alleen maar omdat ik het verschil zie tussen wat voor een band mijn moeder met mij en mijn 2 zussen heeft en wat mijn schoonmoeder voor een band met mijn man en zijn broer heeft. Mijn schoonmoeder gaat nooit met haar zoons winkelen (of ooit gedaan) ze was altijd de schoonmoeder van de bruid en haar schoondochter was zwanger... Het zou mij heel leuk lijken om dat allemaal echt van je dochter mee te maken (mocht ze ooit haar ware liefde vinden, haha) dus vandaar dat ik bang zou kunnen zijn dat te gaan missen... En ik hou van tutten/staartjes maken/rokjes enz.... Maar mocht het een jongetje zijn...dan zou ik even moeten omschakelen en daarna echt superblij zijn! 2 van die heerlijke mannekes, echt ik en mijn mannen!!!! Lijkt me super! Ik ga jou niet vertellen dat je blij mag zijn dat je uberhaupt zwanger kan raken, maar wat ik wel zorgelijk vind is dat je bang bent dat je niet van je zoontje kan houden... Ik hoop dat je snel de knop om kan zetten, want meid, knijp in je handjes met straks 2 van die heerlijke mannen!
Ik moest ook echt omschakelen, op 1 of ander manier was ik er altijd van overtuigd dat ik een meisje zou krijgen als ik zwanger werd. Zag het ook echt voor me gezellig samen meidendingen doen net als ik vroeger met mijn moeder. Mijn moeder is vrij jong overleden, denk dat ik daarom ook erg graag zo'n soort band met een eigen dochter zou willen. Maar het is hier ook een jongetje en ik voelde toch ook even een zekere teleurstelling. Inmiddels ben ik wel aan het idee gewend en kijk ik echt wel naar hem uit. Ben ook geen seconde bang dat ik niet van hem zal houden, volgens mij ben ik op slag verliefd op hem straks (of nu al want ik loop nu al vaak tegen mijn buik te kletsen dat ik van hem hou). Wat bij mij ook hielp was toen ik bedacht dat ik op mijn werk (kinderopvang) vaak juist met jongetjes een bijzondere band heb/had, vaker dan met meisjes. Ook oppaskindjes (jongetjes) gehad waar ik echt van hield en ook van dacht ja zo'n zoontje zou ik ook wel willen. Dus dat zal dan met mijn eigen zoon ook wel goedkomen! Toch merk ik wel dat ik nog steeds denk van, dan wil ik graag nog een 2e kindje, zodat ik toch nog een dochter krijg.. terwijl dat helemaal niet zeker is natuurlijk Maar goed in ieder geval heb ik kunnen schakelen dat ik alvast erg blij ben met ons mannetje.
Wat een eindeloos gel*l weer zeg Ik begrijp dondersgoed dat er vrouwen zijn die zich hier totaal niet in kunnen vinden, dat mag, maar om dan je eigen referentiekader te gebruiken? Nee, daar ben ik het niet mee eens Ik vind het vreselijk dat er heel veel vrouwen zijn die onwijs moeilijk of zelfs niet zwanger kunnen worden/blijven, hier is t ook niet van een leien dakje gegaan, maar om dat tegen iemand te gebruiken vind ik not done. Dan kun je op alles wel reageren met "ah joh, er zijn ergere dingen dus zeur niet!", maar zo werkt t niet he TS heeft dit gevoel en daar heeft ze niet om gevraagd, ze probeert juist haar hart te luchten en vraagt om hulp! Is het nou zo moeilijk om eens je eigen sh*t aan de kant te zetten en je proberen te verplaatsen in andermans situatie? Ja, soms is dat heel moeilijk ja (soms zelfs bijna onmogelijk), maar doe eens je best. Zoals sommigen hier het egoistisch van TS vinden, vind ik het nogal egoistisch om steevast vanuit je eigen situatie te (ver)oordelen En mocht je dan alsnog appels met peren willen vergelijken, prima, maar dat kan ook anders gezegd worden
vind ik ook... niet kijken omdat er mensen blind zijn enzo... @ts ik hoop dat je gevoel weer goed komt... hier het gevoel ik krijg een dochter ik krijg een dochter, bij de orgaanscreening, zei de arts, jullie krijgen een zoon!!! wow, dat was ff omschakelen! maar het is wel heel leuk!! een jongensnaam verzinnen pfff dat is moeilijk! het komt goed meissie!
Ik had het niet beter kunnen zeggen..wees idd gewoon blij, ik wou dat ik met je kon ruilen, doe alles voor een 2e kindje, jongetje of meisje!!!
Ik zag mezelf ook altijd als een echte meisjesmoeder! Jurkjes, tutten, prinsesjes, my little pony's, leek me heerlijk. Toen ik te horen kreeg dat ik zwanger was van een jongetje kan ik niet zeggen dat ik teleurgesteld was, want ik was gewoon zo ontzettend blij met het kindje op zich en vind ook jongetjes erg leuk, maar ik dacht wel gelijk 'ik hoop alleen wel dat de 2e een meisjes is'... Nu is mijn mannetje er, en en vanaf het moment dat hij geboren was kan ik me helemaal niet voorstellen dat ik een meisje zou hebben en lijkt me dat ook helemaal niet meer leuk (is ook grote onzin natuurlijk, maar zo voel ik dan nu even als ik naar mijn ventje kijk!). Dus maak je geen zorgen over het houden van, dat gaat echt vanzelf!
Volgens mij gaat die 'teleurstelling' niet zo zeer om of er nu een piemeltje aanzit of niet, maar word je altijd teleurgesteld als je er met zo'n sterk beeld instaat. Dat je dagdroomt of misschien een lichte voorkeur hebt, dat kan; maar dat je zo sterk moet omschakelen en er zelfs teleurgesteld over kan zijn? Vraag je dan eens af waar die teleurstelling in zit. Want stel je had wél een meisje gekregen, maar dat meisje hield helemaal niet van tutten of roze of winkelen of wat je je dan ook voorgesteld had van een meisje. Was je dan niet ook teleurgesteld geweest? Je krijgt een kind en dat kind heeft een eigen karakter en persoonlijkheid. Jouw dromen of verwachtingen zijn van jóu, maar ik denk dat je je wel ergens moet realiseren dat je dat niet zonder meer op je kind kunt projecteren; of het nu een jongen of een meisje is. Overigens doet de titel van dit topic mij als moeder van een zoon van 3 pijn. Hij is zo prachtig! En op mijn vrije dag ga ik vaak met hem de stad in; lekker wat neuzen in de bieb, ergens cake eten en wat drinken - hij kletst me de oren van de kop! Als je bijvoorbeeld zo'n soort beeld leuk vindt en je kind vindt het ook leuk, waarom dat aan geslacht ophangen? En als je roze nu zo mooi op die babykamer vindt staan, waarom niet gewoon doen? Tragisch hip voor een jongen joh