Nou meiden, vers van de pers! Hier waren de voortekenen: veel ontlasting ipv obstipatie, zeurend/drukkend gevoel op mijn bekken, buik die nog verder was gezakt. Hopelijk komt het snel bij jullie!
OOOO dit heb ik ook. maar dat asocierde ik niet met klachten,.... Zou het zou het zou het! spannendddd
hahaha, Superstring ik hoop het voor je!! Ik herken er twee die Paarse80 noemt, maar ik probeer gewoon te doen alsof er niets aan de hand is hoor, anders valt het ook weer tegen..
Ik durf ook niet meer goed te hopen, volgens mij ben ik er gewoon téveel mee bezig, maar wil zó graag dat onze uk komt! Vandaag veel gelopen, vrouwenmantelthee gekocht (schijnt ook soms weeen op te wekken).. Het beste is gewoon wachten, maar dat is zoooooooo moeilijk!
ik voelde me 2 dagen van te voren kiplekker! we zijn nogboodschappen wezen doen in duitsland 1 dag van te voren veel vals wee:en en verder niets (wel ctg en touché gehad) zondags met in mijn beleving voorweeën naar het ziekenhuis ctg en een touché en toen bleek ik als zonder echte pijn 6 cm ontsluiting te hebben
Zaterdags kreeg ik weer eens pijnloze harde buiken. Niks byzonders, want die had ik al zooo lang en zo vaak gehad Alleen werd onze hond die avond ontzettend zenuwachtig toen wij wilden gaan slapen. Zei nog voor de gein dat ze misschien wel wat aanvoelde Zondags kwamen de harde buiken steeds regelmatiger (hond werd ook steeds zenuwachtiger, gek werd ik ervan > piepen, janken, etc) en maandags waren ze nog steeds aanwezig. Nog steeds pijnloos, maar voor de zekerheid toch even VK gebeld omdat ik P minder voelde. Nouja, na controle bleek ik dus al aan t bevallen te zijn! Had 3-4 cm ontsluiting bij VK, toen naar t ziekenhuis voor ctg en toen had ik al 5-6 cm (zonder ook maar iets van pijn gevoeld te hebben!) Wij werden dus snel weer nar huis gestuurd om te kunnen bevallen (Ik wilde graag thuis bevallen in een bevallingsbad) Diezelfde avond was ze er Kortom, hier pijnloze harde buiken die ineens wel errug regelmatig kwamen en een onwijs zenuwachtige hond (had t ook totaal niet zien aankomen verder, was pas 38+3 en eerste dochter is met 39+6 geboren, dacht dat ik nog wel even zou blijven lopen )
@ Kristel86, gefeliciteerd met je dochter! Maf dat je hond er zo op reageerde. Heb weleens gehoord dat honden een zesde zintuig hebben..misschien ga ik ook maar eens het gedrag van mijn hond in de gaten houden aankomende tijd @ Elleke, ik ben nog niet overtijd maar ik kan me best een voorstelling maken van hoe jij je nu voelt. Ik zou er ook 24/7 mee bezig zijn en volgens mij is het heel erg moeilijk om er niet aan te denken. Het is nu eenmaal je dagelijkse realiteit! Realiteit is ook dat je kindje er binnen nu en 1,5 week echt zal zijn! Hoe lang dat ook nog lijkt te duren..zet dat eens af tegen die 40 weken dat je al aan het wachten bent..valt dan best mee toch? Hou vol meid
Ik voelde me super, deed alles nog. Had de kleine ook nog niet verwacht, hij was 2,5 week te vroeg. M'n vliezen waren gebroken, en werd 2 dagen later ingeleid. Alleen de dag voordat ik werd ingeleid heb ik wel heel slecht geslapen van de zenuwen. En was ik ook best moe, maar er giert zoveel adrenaline door je lichaam, die hield me wakker
Ik voelde me lichamelijk al maanden slecht, maar dat vanwege vroege weeen en constante harde buiken. Dus van voortekenen kon je hier ook niet echt spreken, had er immers al zo lang last van. Dat mijn kat opeens aanhankelijk was had ik ook ergens met 38 weken maar ik ben pas met 39+5 bevallen. Dus waar dat over ging weet ik ook niet Ik wist wel zeker dat ik niet overtijd ging lopen en ik had een voorgevoel dat het een woensdag zou zijn. En dat ze geboren zou worden op een dag met een 2 (ik was de 22e uitgerekend en ze is de 20e geboren) Uiteindelijk ben ik op een maandag met 39+3 gestript en mijn gyn zei ik zie je vannacht of morgen wel, maar ben pas op woensdag bevallen uiteindelijk. Voor de uitgerekende datum en op een woensdag En qua normale voortekenen; ik verloor een deel van de slijmprop op dinsdagochtend, dus dacht toen dat het door ging zetten maar de weeen (toen wist ik nog niet zeker of het weeen waren) werden niet sterker. Woensdag weer een deel vd slijmprop verloren en direct erachteraan diarree. Toen wist ik wel zeker dat het zou gaan gebeuren, en inderdaad een uurtje later zetten de weeen goed door
Veel voorweeën gehad, 3 x gestript, zou met 42 weken ingeleid worden, laatste nacht begon het, avond er voor gewoon wezen shoppen in een stad hier verder (3 kwartier) vandaan. Wist gewoon dat ze er niet uit wou haha. Mocht gelukkig gelijk door naar zh en toen had ik al 4 cm dus voorweeën waren niet voor niets geweest.
2x totaal geen voorgevoel gehad. Bij de eerste was ik aan het werk, toen ik wat buikpijn kreeg. Toen het echt niet meer ging, ben ik maar gestopt met werken. 3 uur na het begin van de buikpijn was mijn oudste er. Dat was met 38 weken trouwens. Bij de tweede was ik 9 dagen overtijd. Dan kun je die baby er langzamerhand wel uitkijken, maar die gaf taal noch teken. Ik baalde behoorlijk, had al wekenlang elke nacht urenlang voorweeën die 's ochtends weer ophielden, al dagenlang 2 cm ontsluiting, maar die baby kwam maar niet. En het voelde ook echt niet alsof hij ooit nog uit zichzelf zou komen. 's Middags had ik mijn laatste spullen ingepakt, omdat ik de volgende dag overgedragen zou worden aan het ziekenhuis en misschien zelfs gelijk ingeleid zou worden. Maar zover kwam het niet, want eind van de middag kwamen er ineens flinke weeën, de vlos kwam haar belofte om dan de vliezen te breken na en een uur later had ik de tweede. Bij mij komen ze dus totaal onverwacht, het ene moment is er niks aan de hand en het volgende moment zit ik midden in een bevalling.
Het weekend ervoor (ben de woensdag erna bevallen) riep ik nog dat ik niet dacht dat het snel ging gebeuren, had nog geen voorwee of iets gehad. De maandag erna kreeg ik voorweeen, dinsdag een afspraak bij de vk en gevraagd of dit een teken kon zijn omdat ik bijna uitgerekend was en ik nog niks eerder gevoeld had. Maar zij zei dat dit niet perse hoefde. Maar diezelfde middag een dag na de voorween begonnen de echte weeen. Maar heb met niet anders dan anders gevoeld..
Mijn zoon kwam twee weken te vroeg. Ik had hem nog lang niet verwacht want ik liep bij dochterlief overtijd. De dag voor de bevalling moest ik ineens nog van alles van mezelf:ik moest ineens een extra pyjama, dekbedovertrek en ik ben een aantal winkels afgesjouwd voor een voedingshemd. Vraag me niet waarom dit allemaal ineens nog op stel en sprong moest maar het moest en zou gebeuren! ´s Avonds zou ik met vrienden iets gaan drinken in de stad, maar ik had daar ineens helemaal geen zin in. En dit is niets voor mij, ik ben altijd van de partij! Maar ik wilde op de een of andere manier bij het nestje blijven..... s Ochtends om 4 uur werd ik wakker met weeen.........
Ziek Lag al tijdje in ziekenhuis, mocht dagen voor de inleiding naar huis en kwamen ze daar controles en CTG doen.. Had ook een aanhankelijke poes...
Overdag nog druk geweest; bezoekje aan vk, boodschappen gedaan etc. Wel moest ik van mezelf de ramen lappen....en 's nachts om 00:00 braken de vliezen. Uiteindelijk is ze 2 dagen later pas geboren
Voel me vandaag anders dan anders (ben jarig misschien omdat ik nu een jaartje ouder ben haha!) Heb wel en geen eetlust, heb wel energie maar ook eigenlijk niet, veel maagzuur (heb daar de hele zwangerschap last van maar vandaag wel weer meer dan normaal) heb al een tijd steeds wat harde buiken! Kan een teken zijn maar ja het kan ook gewoon m'n dag niet zijn wacht vol spanning af!!!