Vanmorgen werd het me even te veel en ik hoop hier meiden te vinden die me kunnen helpen/steunen..........of raad weten.. Voor jullie verder lezen wil ik jullie vast bedanken voor het lezen van mij noodkreet en als het wat onsamen hangend is, sorry daarvoor ik ben echt ff van slag. Suzannah is 1dag na de geboorte opgenomen met hersenvliesontsteking en na 3wkn antibiotica uit het ziekenhuis ontslagen. Met 4wkn kreeg ze last van reflux en darm krampen. Voor de reflux krijgt ze nu omerprazol en nutriton in haar melk (210/7 met 5 scheppen nutriton) Met 6wkn begonnen de verstoppingen en kreeg ze 1/2 zakje forlax. Omdat ze te klein was mocht ze niet meer hebben en dat leek goed te gaan. Ze bleef last houden van krampen en verstoppingen en nu ze 6mnd is geweest mogen de medicijnen omhoog. Dus eerst een heel zakje........geen effect.......2 zakjes.....geen effect. Ze zit nu op 3zakjes per 24uur en ze heeft een clysma gehad. De clysma gaf even verlichting maar nu is ze na 4dgn weer terug bij af. Persen de heledag en echt pijn. Bijna de hele dag door. We moeten nu ook bijvoeden en dat doen we nu ook. Ze krijgt fruit en groente met aardappel erdoor. Ik heb geen idee of dit de klachten verergerd..... Haar ontlasting ziet er uit alsof het door een zeef gedrukt word en dat is volgens mij ook waarom ze zo moet persen. Omdat ze nu een clyma gehad heeft had ik gehoopt dat de substantie zou veranderen maar dat is dus gelijk gebleven en nu ben ik ook nog bang dat haar darmen niet goed zijn aangelegt....Je gaat op een gegeven moment overal aan denken. Ook zijn er nu aanwijzingen dat ze door de hersenvliesontsteking een spierslapte heeft gekregen. Dit zien we met name aan haar linker arm en haar boven rug heeft duidelijk minder krachtontwikkeling als wat je zou willen zien bij een baby van deze leeftijd. Ook heeft ze iets apatische over zich heen. Ik zeg altijd gekscherend dat het net is als of ze de hele dag stoned is Maar dit kan dan ook weer komen doordat ze uitgeput is door de darmkrampen. Daarom wil de KA eerst zorgen dat die krampen weg zijn en ze niet meer hoeft te persen voor haar ontlasting.........dan denk ik: dan zou de forlax toch moeten helpen op deze hoeveelheid?? Ook moeten we naar een neuroloog omdat er toch aanwijzingen genoeg zijn dat ze wat neurologische zou kunnen hebben/mankeren hoe noem je dat?? Verder is ze vrolijk en lief. En een echte knuffel. Door de krampjes heb ik haar vaak bij me en ligt ze vaak nog bij ons in bed te slapen omdat het anders ondoenlijk word. Ik word nu alleen verscheurd door angst dat ze nog meer mankeerd als wat we nu kunnen zien....en ik kan die angst niet afschudden door te lachen en net te doen alsof er niks aan de hand is. Want er is wel wat aan de hand maar wat is de vraag... Ze onzekerheid en spanning voor de onderzoeken maken het dat ik soms wel zou willen weg rennen om even niet meer om te kijken. De zorg van Suzannah uit handen geven: laat iemand anders haar maar eens een week verzorgen..... Maar dan word ik weer overmand door de angst dat iemand anders haar nooit de leifde en aandacht kan geven die ik haar geef. Zelfs haar vader wil ik het niet eens vragen. Ik ben zo beschermend over haar dat ik er zelf aan onder door drijg te gaan. Hoe doe je dat? Hoe geeft je dat een plekje? Ik weet het niet.......ehct niet. Daarbij komt nog dat onze oudste waarschijnlijk hoog begaaft is. Ze kan al de kleuren benoemen en puzzels van 20stukjes maken. Zelfs als ze 2 puzzels door elkaar heen leggen maakt ze ze met gemak. En zo heeft ze nog meer dingen waar ze op school aanwijzingen hebben dat ze wel eens een hele hoge IQ heeft (zit ook in de familie). Dit is natuurlijk heel leuk en we zijn mega trots op haar maar dan word ik toch weer gedwongen om te denken aan Suzannah......wat als? En hoe zorg je dat je ze niet anders gaat behandelen? Ik denk dat ik de sosiaal werkster toch maar weer ga inschakelen...
Tjee wat een zorgen hebben jullie al gehad zeg. Het is echt niet niks want jullie overkomen is en ik kan me heel goed voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt! Mbt de ontlasting van je dochtertje: kunnen ze daar in het ziekenhuis dan niets tegen doen? Ik kan me voorstellen dat het voor een kindje van die leeftijd helemaal niet goed is als ze steeds zoveel moeite en pijn heeft daardoor. steeds maar ophogen van de forlax lijkt me ook geen succes. En je wil ook niet dat je kindje straks een trauma aan poepen over houdt....helaas heb ik geen ervaring nog met bijvoeden dus daar kan ik niets over zeggen.. En hersenvliesonsteking, pff dat is ook heftig zeg. Zeker nu jullie het vermoeden hebben dat er meer aan de hand is, wanneer mag je naar de neuroloog?? Je verlangen om even de zorg af te geven, lijkt me heel logisch hoor! Ik bedoel, lees eens terug wat je hier in een notendop typt, dat is echt super heftig hoor! Je angst dat iemand anders dan niet goed voor haar kan zorgen zoals jij dat kan, herken ik heel erg! Wij hebben ook wel een lastige start gehad met ons zoontje maar als ik jouw verhaal lees, valt dat van ons echt nog wel mee! Maar ik heb dat gevoel ook regelmatig gehad en nog wel, gelukkig komt mijn moeder heel veel hier want ik had het anders ook niet getrokken... Heb je familie/vrienden/kennissen die je af en toe kunnen ondersteunen? Zodat jij even iets voor jezelf kunt doen? Of desnoods even ontspannen een uitgebreid bad of zo kunt nemen? De oudste die mogelijk hoogbegaafd is, natuurlijk ben je super trots! Maar daar wil je als ouder natuurlijk ook aandacht aan besteden en uitdaging bieden. Heb je met school al eens overlegd over hoe je dat kunt aanpakken? Ik sta zelf voor de klas en heb regelmatig hoogbegaafde kindjes in de klas gehad (wel wat oudere leeftijd, vanaf 8-9) maar we proberen ouders altijd zoveel mogelijk ondersteuning te bieden. Want een kindje wat moeilijk kan leren heeft extra aandacht nodig, maar een kind wat hoogbegaafd is, heeft dat zeker ook nodig! Het inschakelen van een sociaal werkster lijkt mee heel goed. Je hebt je portie wel even gehad! Misschien ook nog hulp via het CB? Heel veel sterkte voor jullie allemaal!!
ow ja wat bij mij ook erg goed helpt is schrijven, schrijven, schrijven....ik schrijf heel veel van me af. Heb al een boekje vol. Dat is echt voor mij zelf, mijn man weet dat ik het doe maar leest het niet. Mag hij wel hoor! Maar dat helpt mij echt heel erg!
Hey Sloppy, Allereerst een dikke knuffel! Het is niet niks wat je allemaal voor je kiezen krijgt. Ik 'ken' je van Hypoforum, dus weet ook dat je naast dit alles zelf ook niet fit bent. Voor wat betreft het moeilijke poepen: Kun je in overleg met de KA niet eens geen of minder jbpm geven? Dat kan namelijk erg stoppend werken. Onze zoon heeft verborgen reflux en krijgt alleen Zantac. Bij hem moeten we ook erg oppassen wat voeding en vocht betreft, omdat hij anders ook moeilijk van zijn poep af kan komen. Hij eet bijvoorbeeld geen banaan meer en soms doen we iets meer water toevoegen aan zijn fles. Ik kan me wel voorstellen dat je je schatje niet 'zomaar' aan iemand afgeeft ook al is het haar papa. Ik denk wel dat het heel belangrijk is dat je dat toch af en toe probeert. Anders ga je er zelf aan onder door en daar heeft niemand iets aan. Probeer anders het langzaam op te bouwen. Ga eerst eens een uurtje iets met je andere dochter doen. Dan heeft je man alle aandacht voor je jongste en krijgt je oudste jouw aandacht ook weer eens helemaal voor zichzelf. Vwb de hoogbegaafdheid: Zou kunnen en ik kan me voorstellen dat je erg trots bent. Ik zou het alleen even rustig afwachten hoe eea zich ontwikkelt. Onze dochter is 2 weken ouder dan jouw dochter en kan alles al wat de kindjes op de peuterclub van het KDV leren. Ze kent ook alle kleuren al. Wij blijven haar gewoon lekker uitdagen met van alles en nog wat en plakken er nog geen etiketje op. Als je haar gewoon goed blijft volgen (en dat doe je natuurlijk als vader en moeder) dan kun je vroeg genoeg ingrijpen mocht ze extra begeleiding nodig hebben omdat ze hoogbegaafd is. Probeer ondanks alles toch te genieten van je prachtige meisjes, want het gaat allemaal al snel genoeg!
Hey sloppy, Het houdt maar niet op he bij jullie... Wat een ellende weer! Ik weet ook niet hoe je ermee om moet gaan, zit er zelf ook mee dat ik het niet weet. Waar doe je goed aan he.. Voor jezelf misschien wel fijn om even rust te hebben voor jezelf maar aan de andere kant maak je je toch weer druk. Misschien wel verstandig om weer hulp te vragen, is dat er niet vanuit het ziekenhuis? Liefs
Hey meis, Wat een ellende al in dat jonge leventje van je kindje! Hoe je alles een plekje geeft/en ermee om moet gaan kan ik je niet echt helpen denk. Maar de stap naar een sociaal werkster/psycholoog lijkt me wellicht een goede zet. Wat betreft de darmproblemen van je ukkie heb ik ook het idee dat het zh wellicht verder moet zoeken.. Als haar spierkracht echt verminderd is door neurlogische klachten, heeft ze wellicht ook klachten met druk op de darmen zetten. En dan kunnen ze haar laxeren tot en met maar een beetje druk moet je ukkie altijd mee geven.. Je kringspier is ook een spier!! En mede daarom snap ik je zorgen wel.. Ik denk dat je mischien wat meer mondig moet worden naar de k.a. toe. Laat ze je ukkie maar eens goed nakijken ipv alleen medicatie geven/wijzigen etc. Stel dat het neurologisch/spierkwestie is dan is er wellicht andere behandeling nodig. Al hoop ik natuurlijk voor jou en je kleintje dat dat niet aan de orde is! Succes meis! En digi knuf van hier..
Goh meid wat een zorgen. Het is heel frustrerend niet te weten wat je kind mankeert. Het geeft je een machteloos gevoel omdat je wilt helpen. Ik herken het maar al te goed. Ons oudste is een "zorgenkindje" en we weten (nog) niet wat hem mankeert en moeten lang wachten op de uitslagen. Het is moeilijk om het los te laten. Je gedachtens gaan er steeds naar toe. Wat ons helpt is afleiding, afleiding in ons werk, spelen / uitjes met de kids, sporten, dingen ondernemen. Vooral sporten en soms een dagje / avond zonder kids, even tijd voor ons zelf, zorgt ervoor dat wij het even los kunnen laten. Probeer ook wat tijd voor jezelf te creëren, niet alleen voor de kids, want dat heb je gewoon nodig. Ik zou de ka duidelijk maken dat je onderzoek wilt naar de oorzaak van de verstopping. Hij kan wel allerlei middeltjes geven, die blijkbaar niet werken, maar als je de oorzaak niet weet, is het ook moeilijker te bestrijden. Veel sterkte en hopelijk krijgen jullie snel duidelijkheid!!
Ik heb er wel niet zo heel veel verstand van... Maar van nutriton kunnen zo ook hele erge krampen krijgen.. Weet noet of je dit nog steeds gebruikt? Zo ja probeer anders eens pure johannesbroodpitmeel... En het 'advies' voor nutriton is 1 schepje op 100 ml.. Snap dat je misschien wat meer nodig ben ivm de reflux maar 5 is wel veel...? Misschien eens kijken of je het langzaam kan afbouwen en of het dan nog steeds goed gaat?
Het is inderdaad zeker niet niks wat jullie en jullie dochtertje al hebben meegemaakt in haar nog maar zo korte leventje! Zeker niet vreemd dat het moeilijk is om het een plek te geven, ook omdat jullie er nog midden in zitten eigenlijk...nog steeds onzekerheid. Wat betreft de verstopping: - verminderen van de jbpm, zorgt erg voor verstopping in grote hoeveelheden en doordat je kindje nu misschien wat rechter kan zitten en steeds meer vaste voeding krijgt neemt vaak de reflux ook af (hier ook gehad, maar alleen Zantac gebruikt en geen jbpm (bij BV) en hiermee kunnen stoppen met 7-8mnd) - bijvoeding van zowel groenten als fruit kan ook voor verstopping zorgen. Dus probeer het toch rustig te introduceren. - als het dan nog niet verbeterd zou ik toch even opnieuw overleggen met de KA. Als het met 3 zakjes nog niet verbeterd/ veranderd, dan lijkt het niet echt te werken natuurlijk! Succes met alles!
Oh meis wat erg om meteen je kleine meisje weer in het ziekenhuis te hebben met hersenvliesontsteking Mijn zusje heeft ook hersenvliesontsteking gehad op haar 10e en heeft hier ook hersenbeschadiging aan overgehouden. Hierdoor had ze ook een vreselijke puberteit. Maar als ze wat verlammingsverschijnselen heeft, kan dit ook invloed hebben op de darmen. Heb je haar al probiotica gegeven? ABC Dophilus bijvoorbeeld? Dit kan gewoon veilig gegeven worden aan baby's. Mijn dochtertje was binnen een week van haar krampjes af. Zorgen om je kind herken ik heel goed. Mijn 2e is ondervoed en dysmatuur geboren met 41 weken. Ze deed het verder prima maar heeft ontzettend gebunkerd en had, omdat ze zoveel voeding nodig had ook vreselijke krampjes. Ik wilde dat ze die probiotica 11 jaar geleden hadden! De oudste heeft Chronische bronchitis gehad. Daarna kreeg de 2e kinkhoest. Vervolgens leek de oudste zich lichamelijk niet helemaal ok te ontwikkelen. Pas toen hij 8/9 was bleek wat hij had. En dan de 3e en de 4e die net als hun vader niet goed tegen melk kunnen maar wat het precies was, met de 4e lopen we nog steeds in allerlei onderzoeken. De 5e lijkt het goed te doen gelukkig! Kijk, je kan er niet meer aan doen dan je al doet. Probeer je er niet al te druk en al te veel zorgen om te maken. Klinkt makkelijker dan het is natuurlijk... Maak een dagboekje waarin je bijhoudt wat haar klachten zijn, dat is ook makkelijker wanneer je weer een arts moet bezoeken. En wat hoogbegaafdheid betreft, dat kan nog alle kanten op. Mijn zoon is begaafd, ikzelf schijn hoogbegaafd te zijn. Maar wij waren niet heel voorlijk, dat kwam pas later. En mijn dochter van bijna 11 was juist wel heel voorlijk met kleuren en dat soort dingen maar dat is gewoon een gemiddelde leerling. Voor nu zou ik er gewoon voor zorgen dat ze voldoende uitdagingen heeft en dat ze zich niet hoeft te gaan vervelen. Hoogbegaafdheid kan nu nog niet getest worden.
Bedankt allemaal voor jullie lieve ne uitgebreide reacties! Echt super. @heppiedepeppie: De neuroloog heeft een behoorlijke wachttijd die kan oplopen tot 4mnd, helaas. Wat hulp van buitenaf betreft, alleen mijn ouders helpen zo af en toe maar die wonen hier bijna 1,5uur vandaan. schoonouders wonen hier 30min vandaan maar............pfffff hebben we helemaal niks aan. @Siepje: Ik denk nu inmiddels dat het bij ons hoor We hebben in dit ziekenhuis nog geen hulp gevraagt. Hiervoor liepen we in een ziekenhuis in H'dorp en daar wilde ze Suzannah opnemen ivm de Reflux maar ook dat we met het riagg gingen praten omdat ze vonden dat het probleem door mij veroorzaakt werd. Daardoor ben ik bang geworden om uit te spreken dat ik het een beetje gehad heb met de zorgen. @misssporty: Leuk dat je me ook kent van het Hypo forum. Mijn schildklier is gelukkig in orde. Maar ik ben wel vorig jaar nog 2keer gecurriteerd ivm achterblijven van een stuk placenta. Ik had dus ook nog eens heel veel bloed verloren omdat ik na 7wkn nog vloeide. ze hebben me in het ziekenhuis wel gecontroleerd maar goed ik lag niet in het ziekenhuis maar mijn dochter en dan doen ze niet zo veel. Dit weekend heeft mijn man mn oudste ff mee genomen en bleef ik ff alleen met Suzannah dat is voor mij al rust. Genieten kan ik gelukkig wel van mijn meiden @wendy:We gaan zeker verder zoeken! @sam: We hebben gisteravond en vanmorgen haar nutriton al sterk verminderd in de hoop dat het helpt. 5 is veel maar bi onze oudste hadden we 180/6 +6nutriton onze meiden hebben helaas een zeer enstige form van reflux. Bij Megan hebben ze zelfs op het punt gestaan om te opereren omdat ze er met 10mnd nog niet overheen was en haar groei erntig achter bleef. Zij is ook al met 4wkn geopereerd ivm projectiel braken. @Antje: Dat wachten lijkt wel eeuwig te duren he?! Afleiding zoeken is een goed idee maar ik werk bijvoorbeeld al niet en sporten zou ik wel willen maar de enige tijd die ik dan zou hebben is 's avonds en dan ben ik gebroken van de dag omdat Suzannah meestal om 4uur al weer wakker is. Ze gingen 1 dag in de week naar het KDV maar dat is te duur omdat ik niet werk krijgen we niks en moetne we het zelf betalen. Ouders en Souders kunnen dus ook niet helpen en doe ik het dus allemaal zelf. @kristelstijbos: We gaan verminderen met de JBPM en dan kijken hoe het gaat. De darmproblemen zijn prioriteit en ik heb liever dat ik een volle wasmachine heb als een verstopte baby. Bijvoeding: ze doet het goed op appel en dat krijgt ze verder probeer ik nog niet heel veel. Wat groente betreft heeft ze wat wortel, brocolli, bloemkool, snijbonen dit lijkt ook goed te gaan. Volgens de kinderarts moet ze er tegen kunnen en moet ik haar alles geven.......persoonlijk was ik het daar niet mee eens kan ik zeggen. De zantac hebben we als eerste gehad en dat deed niks voor Suzannah. We wachten het nog een paar dgn af en dan gaan we bellen met de KA. Als de Forlax niet helpt en het verlagne van de JBPM ook niet dan weet ik zeker dat het wat anders meot zijn. @Napoleon: Wat heftig vna je zusje zeg! We geven sinds een paar dagen ook probiotica nadeel is alleen dat het lang nodig heeft om effect te geven. Maar ik heb 2potten in huis dus we houden vol Nu moet ik ff naar mn meisje toe
kan ze geen koemelkallergie hebben? tja een plekje geven das heel moeilijk, tenminste zo ervaar ik het. onze zoon is bijna een jaar en nog ben ik bezig met alles een plekje te geven. loop daarvoor bij een psycholoog. wat mij wel helpt is er goed over praten.
Hey sloppy wat heftig en wat vreselijk dat de problemen niet minder worden. 6 maand is toch zo'n momnet waar je als reflux mama naar uit kijkt in de hoop dat alles beter wordt. En wat verschrikkelijk dat er nu nog andere zorgen bij komen. Elise heeft ook verschrikkelijk last van obsipatie gehad. We weten nu dat het van de nexium (omeprazol) kwam. Ze kreeg 10 mg nexium vanaf 7 weken en zat sinsddien verstopt. We hebben geprobeerd; kindicol druppels van vsm kind; hielp een heel klein beetje pro-biotica; 4 maand gebruikt zag geen verschil lactulose; werkte maar een beetje friso comfort met JBPM; maakte wel dat we maar weining extra JBPM (puur van natufood) hoefde toe tevoegen en het verstopte haar niet en nutriton wel vaste voeding; alles wat laxerend werkt worteltjes pruim en peer hielpen wel een beetje, ook volkorenbrood het omslagpunt kwam hier pas een paar weken geleden toen we gingen afbouwen met de nexium. Toen we op halve dosis zaten ging ze ineens poepen, en dan ook gewoon 3 keer per dag. ik wist niet wat me overkwam Ik was gewend aan keutels die ik gewoon uit de luier kon pakken. Maar ja, als zantac niet werkt bij jullie dan helpt mijn verhaal niet zoveel. Ik weet niet of iemand het ooit met he gehad heeft over enfamil AR? Dat is voeding voor spugende baby's die dun is als je het drinkt maar zich in de maag bind met het zuur en daar pas dik wordt. Dat werkt volgens mij het beste als er wel zuur in de maag zit dus dan zou je misschien de dosis omeprazol kunnen verlagen? Ik weet het ik niet maar denk maar mee, dit is die voeding Enfamil AR 2 (900 g) van Mead Johnson, Dieetzuigelingenvoeding - glutenvrij, tarwezetmeelvrij, kippeneivrij, sojaeiwitvrij
Ik heb niet alles gelezen. Ik heb toen ons meisje heel klein was een tijdje serieus gevreesd voor ADHD, want ze was zo hyperig en druk in haar kleine lijfje. En ik heb de hele zwangerschaps anti-misselijkheidstabletten moeten slikken, en je denkt toch dat dat misschien kwaad kan (al zijn ze natuurlijk goedgekeurd voor gebruik tijdens de zwangerschap). Het enige dat ik eraan kon doen was het een beetje wegstoppen, en bedenken dat er nog zoveel verandert aan zo'n kindje, je kunt dat gewoon niet beoordelen. Onze meid is nu energiek, enthousiast en ontdekkerig, maar heeft absoluut geen ADHD. Zorgen gemaakt om niets dus. Natuurlijk moet je voor haar de beste begeleiding zoeken (fysio? laxerende middelen etc), maar je niet teveel zorgen maken over dingen die pas in de toekomst zullen blijken of hopelijk natuurlijk juist helemaal niet . Heel veel sterkte voor jullie en je schatje natuurlijk!
Praten.. Heel veel praten.. Tenminste dat helpt mij om het vol te houden. Oja en af en toe jank ik even lekker.
@stefanie: Ik heb ook wel gedacht dat eht wel eens door de omerprasol zou kunnen komen....ze krijg 2x 20mg Ik ga eens kijken naar die andere voeding. Ik heb alleen nu nog heel veel staan........maar goed das het minst erge. We hebben haar al op de Hypoallergeen gehad, op de Pepti, comfort en nu dan standaart, dus er kan er nog wel een bij Qua voeding hebben we al een provocatie test gehad en daar kwam uit dat ze geen KMA had......op dat moment. Nu is er verder niks wat aanweizingen geven dat ze dit toch zou kunnen hebben. Vandaag, nu voor het eerst minder JBPM, lijkt het rustig te zijn in haar buik....... Maar ik wil eerst een week gehad hebben voor ik denk dat dit de oplossing wel eens kan zijn.
Vervelend dat je geen netwerk hebt waar je op kan terug vallen. Is er ook niemand anders die wel eens uurtje zou willen oppassen, broer / zus/ vriendin? Wandelen in het bos is ook lekker om je hoofd even leeg te maken en eens een keer hard gillen in het bos werkt ook lekker ontladend! Het wachten lijkt idd eeuwig. 2 maanden is eigenlijk niks, maar nu duurt dat gewoon lang. @ Babel, als je weet dat je kind iets scheelt, maar niet weet wat, dan is het moeilijk om je geen zorgen te maken over dingen die pas in de toekomst aan het licht komen of juist niet. Lichamelijke klachten vind ik wel weer wat anders dan symptomen van een mogelijke gedragsstoornis (wat uiteraard ook niet leuk is en waar je als ouders zijnde niet op hoopt). Maar je weet daarbij wel wat het is, wat het inhoudt etc. Echter lichamelijk klachten die (nog) niet verklaard zijn geeft eenmaal zorgen, dat kan je niet zomaar naast je neer leggen. Mijn kind kreeg een mri om hersentumor en bloedingen uit te sluiten (wat gelukkig niet aan de orde was) maar bij zoiets kun je niet denken: ach dat blijkt in de toekomst pas of niet.
Poewhh meid jullie hebben het wel voor de kiezen gekregen. Was je even helemaal uit het oog na je bevalling .. Praten met iemand zodat jeje zorgen en hart kan luchten. JPM minderen ik heb zelf echt slechte ervaringen ermee vooral qua ontlasting J heeft verboregen reflux helaas. Hele dikke knuffel !
2 keer 20mg omeprazol, dat is echt wel behoorlijk heftig. Hier werd eerst gezegd dat het niet kon komen van de nexium omdat ze dat eigenlijk nooit zagen (terwijl het in de bijsluiter staat als bijverschijnsel) Ik heb ooit 1 blik enfamil besteld via de HA maar toen gingenw e ook net over van zantac op nexium en dat hielp samen met de comfort voeding genoeg. Ik denk dat voor ons de comfiort er voor gezeord heeft dat het niet heel erh uit de hand liep. hier had ze 1 keer per dag/2 dagen harde zwarte keuteltjes (sorry voor de details) maar de krampen vielen mee toen we comfort gingen gebruiken. maar het zoeken, het continu maar wisselen en veranderen omdat er misschien toch iets is wat beter werkt voor je meisje. het is zwaar vermoeiend.
ik ben na de bevalling steeds minder op ZP geweest omdat ik zelf ook niet goed ging. Na 7wkn kwamen ze er bij mij achter dat ik nog een behoorlijk stuk placenta in mn baarmoeder had zitten. Dit is er toen met spoed uit gehaald maar zat inmiddels zo verkleeft dat ze 6wkn later nog een keer gecurriteerd hebben. Toen was alles weg gelukkig. Ik heb tot begin dec bloed verlies gehad. Ik denk ook zelf wel dat nu alles zijn tol gaat eisen.