Ik werk ook op een kdv maar wij hebben het altijd over papa en mama en onderling met de collega s oom over de papa of mama van... Ik weet ook niet alle voornamen van de ouders
Hier gewoon papa en mama. Ze weet wel wat onze namen zijn trouwens. Omdat ik mijn man weleens roep en hij mij dat vangt ze op en begon dat weleens te herhalen. Ze weet dat ze gewoon papa en mama moet zeggen. Vind u zeggen afstandelijk en dat hoeven ze dus ook echt niet tegen ons te doen. Ik zei vroeger wel u tegen mijn opa en oma maar Emma mag gewoon je zeggen tegen de opa's en oma's. (denk dat ze zich anders te oud voelen haha) Tegen vreemde mensen moet ze wel u zeggen.
onze dochter zegt gewoon papa en mama (of memmie.. klinkt zo lief) Onze namen vind ik persoonlijk niet zo prettig.. ik ben toch haar mama.. u hoeft ze niet te zeggen.. meestal zegt ze ook geen je maar wat zegt mama of zo iets
Nou ons zoontje noemt ons papa en mama en dat wilde ik er maar in houden Ik zeg ook pa en ma tegen mijn ouders. Maar ik heb nooit U hoeven zeggen tegen mijn ouders of mijn opa en oma. Tegen ons en opa en oma hoeven mijn kids dat ook echt niet te doen. Wel naar onbekende mensen ga ik ze dat leren.
Hier is gewoon mama en papa en ze hoeft straks tegen ons geen U te zeggen.. Ik noem mijn ouders ook gewoon Mam en Pap.. Een enkele keer roep ik mijn moeder bij de voornaam maar dat is alleen als we samen boodschappen doen zij niet op mama reageert en 10 andere vrouwen wel Dus het is eerst 'mam? mam? *voornaam*?' Oh over het U zeggen.. dat moet ze wel van ons tegen vreemden en ouderen.. dus bijv. tegen mijn oma.. dat doe ik ook dus zij ook.. (naja nu nog niet haha)
Ik vind dat echt vreselijk als een kind de ouders bij naam noemt. Min nicht doet dat ook. Zelfde dat kinderen u moet zeggen tegen hun ouders, zo afstandelijk. Nu hoor je dat gelukkig ook niet veel, maar als ik het iemand hoor zeggen dan kijk ik wel even vreemd. Mijn ouders noem ik gewoon pa en ma. En onze zoontjes noemen hun opa en oma ook gewoon opa en oma. Mijn schoonouders hebben een boerderij, en als het niet duidelijk is naar welke oma we toe gaan dan zeggen we oma boerderij.
Ik wil absoluut geen voornamen hoor. En al helemaaaaal geen u! Jij'en en jou'en vind ik ook niet zo fijn. Bijvoorbeeld: Wil jij water voor me pakken? Dat is dus: Wil mama water voor mij pakken.
Ik word ik gewoon mama of mam (ja ja de hippe versie haha) genoemd. Mijn zoon noemt mijn vriend wel bij zijn voornaam , kleine man is zonder vaderfiguur opgegroeid dus ineens papa te gaan moeten zeggen is raar voor hem zo en zo omdat hij hem al zijn hele leven kent als T. Dit mag hij van mij later zelf wel beslissen. Mijn ouders noemt hij opa en oma en ook u net als ooms of tantes. Ik ben gewoon je en jij.
Wat is er zo erg aan dat een kind de ouders bij de naam noemt? Je weet zelf dat je de moeder/vader bent en dat weet het kind natuurlijk ook. Ik ben niet anders gewend dan dat ik mn ouders bij de naam noem
Ik vind het afstandelijk, het zou namelijk net zo goed de buurvrouw/-man kunnen zijn tegen wie je het hebt ipv je moeder of vader Als moeder zijnde ben ik juist enorm trots dat ik mama genoemd mag worden; de hele wereld noemt me al Kristel namelijk. "Mama" is gewoon een hele byzondere titel.. Er zijn, helaas, genoeg vrouwen die dit niet kunnen meemaken..
Ik snap het gevoel dat erbij komt, maar is het nou echt zo'n ramp als je kindje je bij de voornaam noemt? Mijn moeder zou me echt heel raar aankijken als ik haar mam ofzo ga noemen. En is het bij niemand een combinatie? soms wordt je mama genoemd en soms bij de voornaam?
Maar jij bent ermee opgegroeid Voor zover ik het begrijp uit je berichten (heb even stiekem terug gelezen ) heb je zelf geen kinderen... Misschien scheer ik nu iets te veel over 1 kam, dat is niet mijn bedoeling, maar ik denk dat je er anders over denkt als je eenmaal zelf moeder bent en je kind zegt voor het eerst "mama" tegen je
Sorry maar dat is toch geen normaal Nederlands? Of hoor je dat zelf niet? Hier alleen maar mama, papa, en ab-so-luut geen u! (Kijk eens naar mijn nickname, en dan u? tegen me zeggen???? Hahahaha!) Alleen ouderen en onbekenden zijn u voor mijn kindje.
Mijn zoontje noemt mij mama en zou dit ook niet anders willen. Mijn vriend noemt hij bij zijn voornaam, maar dat is ook niet zijn echte papa. Daarbij ziet hij zijn echte papa nog regelmatig, dus vind het ook niet kunnen. Soms vergist ie zich wel eens, maar dan schrikt ie er zelf bijna van haha. Maar u zeggen hoeft ie echt niet, dat hoef ik niet eens bij mijn opa en oma. Bij onbekende natuurlijk wel.
Ik zou het vreselijk vinden als onze kinderen ons bij de voornaam zouden noemen, net als u. Ik vind het persoonlijk erg afstandelijk.
je hebt het over de zin : Wil mamma water voor mij pakken. Nee klopt dit is geen correct nederlands, ik weet ook niet waar deze persoon die dit schreef vandaan komt. Maar ik weet wel dat ik thuis (waar ik fries sprak met mn ouders) altijd in de derde persoon tegen mn ouders sprak. Zij wilde zeker niet dat k je of jij ging zeggen, maar dus: Wil mem water voor mij pakken? Dit is voor mij altijd doodnormaal geweest, totdat ik nu lekker in zuidholland woon en er dus achter kwam dat dit in het nederlands erg raar klinkt. Mijn kids zeggen gewoon pappa en mem (ja ik ben mem ipv mamma, toch mn friese roots) En je en jij. een enkele keer heeft mn oudste ons wel eens bij onze voornaam genoemd. Ze leerde toen ook alle namen van iedereen om ons heen. Maar nu weet ze dat ze pappa en mem moet zeggen en dit doet ze ook netjes
Friesland dus En 'hier' is het heel normaal. En er zijn zo ontzettend veel dingen niet 'normaal Nederlands'. Mijn Betuwse kerel heeft ook genoeg verhaspelingen waarvan ik denk... WTF?!
Vind het ook erg afstandelijk en onpersoonlijk Je kind is een stukje van jou En u zeggen....noem eens 1 reden waarom....en respect is dan onzin, ik bedoel ik respecteer mn man ook maar daar zeg ik ook geen u tegen Vind het eerlijk gezegd sneu voor het kind, is zo streng Naar oudere kennissen ofzo snap ik het wel maar dat komt omdat die mensen niet anders gewend zijn vanuit vroeger