In de afgelopen 4 jaar heb ik in totaal 7 vroege miskramen gehad. Dit was allemaal tussen de 4 en 5 weken; de een wat eerder dan de ander. Na de eerste 3 een paar onderzoeken gehad waaruit bleek dat ik een vitamine B12 tekort had/heb waar ik sindsdien voor behandeld word met een injectie elke 2 weken. Vrij snel na het starten met deze injecties werd ik zwanger van onze oudste dochter en ging deze zwangerschap voorspoedig. We dachten de oorzaak gevonden te hebben, namelijk mijn B12, maar helaas.. Toen wij voor een tweede kindje gingen kreeg ik weer 3 vroege miskramen. We hebben een chromosomenonderzoek laten doen en een stollingsonderzoek. Hier is niks uitgekomen.. Wel kwamen we erachter dat mijn luteale fase aan de krappe kant was/is (9-11 dagen; wisselt per cyclus) en dat mijn progesteron erg snel daalt tijdens mijn LF. Ik zou Utrogestan gaan gebruiken hiervoor en had een afspraak bij de Gyn staan. Maar de afspraak was nog niet geweest of ik bleek alweer zwanger te zijn; op 7 DPO had ik een positieve test. Ik heb diezelfde dag met spoed de Utrogestan nog gekregen via het ziekenhuis en deze zwangerschap is goed gegaan! We hebben sinds Augustus vorig jaar een 2e dochter. Weer dachten we dat nu eindelijk dan wel de oorzaak gevonden was en we gingen vol goede moed 2 rondes geleden aan de slag voor een broertje/zusje voor onze meiden. De 2e ronde was ik al zwanger! Het streepje werd de eerste dagen goed duidelijker, maar van de ene op de andere dag nam het alweer af en gisteren is het dan toch weer uitgedraaid op een vroege miskraam.. We zijn zwaar teleurgesteld, verdrietig, boos en verslagen... Elke keer die hoop die ons toch weer afgenomen wordt... Nu ben ik iemand die, na uitgehuild te zijn, meteen actie onderneemt. Ik heb heel veel op internet gezocht naar eventuele mogelijke oorzaken en uiteindelijk kwam ik terecht bij de term "chemische zwangerschap". Dit is een zwangerschap die alleen maar bevestigd kan worden dmv de aanwezigheid van hcg in urine of bloed en waarbij het hcg ook weer snel afneemt; over het algemeen tussen de 4-5 weken zwangerschap. De oorzaak hiervan lijkt vaak te liggen in een fout in de celdeling, maar als het herhaaldelijk gebeurt schijnt de oorzaak eerder te liggen in een probleem bij de innesteling. Bijvoorbeeld door te dun baarmoederslijmvlies of baarmoederslijmvlies wat enigszins klonterig/dik qua substantie is. Hierdoor ben ik verder gaan denken... Nu weet ik niet of het normaal is, maar ik heb altijd best veel stolsels erbij als ik ongesteld ben.. Wellicht duidt dit op een enigszins klonterig/dik (qua substantie) baarmoederslijmvlies? Zoja, zou dit dan niet de problemen kunnen geven elke keer? En de oplossing hiervoor zou kunnen zijn: Een lage dosis aspirine gebruiken tijdens je LF om zo het baarmoederslijmvlies dunner (qua substantie) te maken en zo indirect de innesteling te bevorderen. Nu is bij mij natuurlijk de eerste gedachte "tja, stel nu dat dit het idd is, waarom is het bij Y. en P. dan wel goed gegaan?" En nu komt het: Ik heb soms periodes met hele heftige hoofdpijn en dan neem ik soms een paar dagen achter elkaar 3x per dag APC in (bevat aspirine). Nu is mijn geheugen niet ZO geweldig, maar wie weet heb ik wel net in die periodes, tijdens mijn LF, dit ook gehad/gedaan en is het daardoor goed gegaan??? Gewoon vanwege het feit dat aspirine bloedverdunnend werkt?! Om nu een lang verhaal kort te maken: Valt hier enigszins op te testen? Er is dan al een stollingsonderzoek verricht bij mij, maar voor zover ik begrepen heb bestaan er wel 200 soorten stollingsproblemen en testen ze met zo'n onderzoek maar 20 ofzo? (de meest ernstige) Valt er op een of andere manier achter te komen of dit misschien speelt bij mij? Of valt het gewoon te proberen om baby aspirine vanaf mijn eisprong tot mijn NOD dagelijks te gebruiken? (100mg per dag) (Momenteel geef ik al 9+ maanden borstvoeding dus ik heb geen APC oid meer gebruikt sinds de zwangerschap van onze jongste dochter... Ik los alles nu op met paracetamol (voor zover dat lukt, vaak werkt t bijna niet)). Ik heb aanstaande vrijdag een uitgebreide afspraak met mijn huisarts om te bespreken hoe en wat nu verder en ik wil dit ook aan hem voorleggen in de hoop dat hij Ascal Cardio (80mg aspirine) voor wil schrijven om het uit te proberen, maar ik ben bang dat dit niet gaat lukken... Zijn er vrouwen hier met ervaring hiermee? Welke dosis gebruikten jullie? Wanneer begonnen jullie ermee en wanneer stopten jullie ermee? Alvast bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal en ik hoop dat ik wat ervaringen kan lezen van vrouwen die in hetzelfde schuitje zitten/zaten.
Hoi, even kort: heel ellendig al die vroege miskramen. Ik heb ook een aantal miskramen gehad, nu gelukkig een gezond kind. Gezien de zeer korte duur van de mk's zou ik ook denken aan een progesterontekort bij jou, maar dat ondervang je dus al. Alhoewel, welke dosering krijg je? Bij progesterontekort bij vroege zwangerschap is 3 x 200 gebruikelijk. (Voor zover het in Nederland gebruikelijk is om überhaupt wat voor te schrijven bij veel miskramen.) Wat de aspirine betreft, er is weinig bewijs dat het zonder meer helpt (bij een onbewezen stollingsstoornis), maar ook niet veel bewijs dat het kwaad kan in zeer geringe hoeveelheden. Google maar eens. Hoeveelheden van 100 mg (cardio) zijn evt ook bij drogist verkrijgbaar, mocht de huisarts het je niet willen voorschrijven.
Hey Kristel, wat een verhaal zeg! Je hebt ook al t één en ander voor de kiezen gehad, pff... Ik zal even kort mijn ervaring delen.. Na 3 miskramen zijn ze er bij mij achter gekomen dat ik Factor V Leiden heb, een stollingsziekte. Mijn gyn heeft me nu aangeraden om vanaf de eisprong t/m mn NOD idd aspirine te slikken, om de doorbloeding vd baarmoeder te verbeteren. Het schijnt idd ook de innesteling te bevorderen/verbeteren. Ik moet Asaflow 80 mg slikken, 1 per dag. Deze zijn (hier in België) zonder recept verkrijgbaar. Mocht ik terug zwanger zijn, dan moet ik verder gaan met deze dosis aspirine en daarnaast dagelijks fraxiparine 0.3 spuiten... Uit ervaring weet ik dat de kennis over stollingsziekte echt nog onwijs in de kinderschoenen staat. De gyn vertelde dat ze ook nu nog telkens weer nieuwe factoren ontdekken!! Toen er bij mij in de eerste instantie uit kwam dat ik FVL had, maar wel 'maar' de heterozygote variant (als je homozygoot bent voor deze ziekte heb je veel meer risico!), zeiden ze in het ziekenhuis: dat gaat niet de oorzaak van je miskramen zijn, want je bent heterozygoot.. 4 Weken later was de gyn 180 graden omgedraaid en geloofde hij opeens WEL dat het de oorzaak is. Hij had ondertussen een bijscholing gehad van een hematoloog die gespecialiceerd is in stollingsziektes en ze hadden weer allerlei nieuwe zaken ontdekt!! Ik moest toen ook direct blooed afgeven voor een nieuw onderzoek, want miss had ik ook nog wel een andere stollingsziekte, die ze dus net ontdekt hadden!! Dus tja.... Wie weet heb jij een variant die nog helemaal niet bekend is!!! Sterkte en succes!!
Mjah, ter aanvulling: ik ben ook FVL-patiënt. Heparine gespoten en aspirine geslikt (80), maar niet duidelijk of het bij mij hielp. Met deze meds ook mk's gehad (ook v gezonde vruchtjes bleek uit chromosomenonderzoek).
Bedankt voor de antwoorden @Maria: Ik gebruik 2x 200mg per dag vanaf 3 DPO tot 14 DPO; indien zwanger dan ga ik door tot 12 weken. Deze dosis heb ik ook gebruikt bij mijn jongste dochter. Mijn LF wordt er ook goed door verlengd zonder bloedverlies tussendoor oid, het duurt na het stoppen ook 2-4 dagen voor ik ongesteld word. Ik denk dan zelf dat de dosis goed is zo? Of kan ik daar niks uit afleiden? @Bueno: Jeetje, zo zie je maar weer hoe het niet alleen per arts kan verschillen maar ook nog eens per moment Maar zo te lezen heb jij dus een bewezen stollingsfactor, voor zover ik het begrepen heb nog een vrij "ernstige" ook? Jij moet de hele zwangerschap aspirine gebruiken en fraxi spuiten? @Hier: Ik ben uitgebreid verder gegaan met zoeken en kwam terecht bij MTHFR. Ik weet niet of iemand dit wat zegt? Voor zover ik het begreep is het een bepaalde gen-mutatie wat ook in verband zou staan met vit. B12- en Progesteron-deficientie (wat ik beiden heb...) Ik begreep dat het niet onderzocht wordt bij het standaard chromosomenonderzoek, weet iemand dit? In ieder geval zou deze gen-mutatie kunnen leiden tot klonterig /gestold baarmoederslijmvlies wat dus een innesteling kan bemoeilijken; kortom, het is dus ook een bepaalde soort stollingsafwijking. Bijbehorende problemen zouden zijn: vit. B6-, vit. B11- (foliumzuur), vit. B12- en een progesterontekort. 2 van de 4 heb ik al, de andere 2 zijn nooit echt getest. Ik wil dus a.s. vrijdag hierom gaan vragen. (edit: B11 (foliumzuur) wel ooit een keer na de bevalling van mijn oudste en wat ik me ervan herinner was dit nogal aan de lage kant ondanks dat ik het al 1,5 jaar gebruikte ivm zwanger worden/zijn.. hmm) Daarbij een verhoogd homocysteine-gehalte, maar deze kan niet gemeten worden bij mij omdat ik al B12 injecties krijg (al 3,5 jaar nu) en dit de waarde "verdoezeld". De behandeling hiervoor is: Hoge dosis van B6, B11 en B12 + progesteronsupplementen + lage dosis aspirine... Ik ga dit zeker bij mijn huisarts neerleggen om hierop te laten testen want wat ik tot nu toe gelezen heb erover zou het perfect in mijn situatie thuis passen...
Fvl komt vrij veel voor. Alleen de homozygote variant wordt in de literatuur in verband gebracht met mk's en zo. Maar sommige hematologen, ook de mijne, schrijven bij mk's toch heparine en aspirine voor. Of twee keer 200 voldoende is weet je pas als er door een deskundig arts bij zwangerschap op geprikt zou worden. Ik zou pragmatisch zijn in jouw geval en zorgen dat je uit voorzorg 3x200 krijgt. MTHFR is zeker nuttig om te prikken. Wordt absoluut niet standaard gedaan bij mk's. Ook weinig kennis over bij NL gyns. Als dat je probleem is dan is naast B12, idd ook 25 mg B6 en 5 mg (!) foliumzuur nodig. Deze genafwijking wordt vooralsnog vooral in Amerika als oorzaak mk's onderkend. Bovengenoemde vitamines zijn evt ook zonder recept verkrijgbaar bij bv onlinedrogist of zo.
@Maria: Nu je dat zo zegt over progesteron prikken tijdens zwangerschap voel ik me stom.. Afgelopen vrijdag kon ik bloed prikken op hcg en progesteron, maar mijn test was toen al erg licht en ik kreeg al buikpijn (als voorbode op bloedverlies) dus ik vond het niet meer nodig.. Bang dat ze geen hcg meer zouden vinden en me dan voor gek zouden verklaren oid (dat ik dus helemaal niet zwanger was; dat heeft een gyn me al eens eerder recht in mn gezicht gezegd toen ik na 3 vmk's daar kwam voor onderzoek "volgens mij ben jij nog nooit zwanger geweest meisje" - nee.. de testen liegen allemaal incl digitale CB's :x Je kan je dus, denk ik, wel voorstellen dat ik snel klaar was met die gyn..) Ik hoop dat mijn huisarts hier verder onderzoek naar wil doen; sowieso MTHFR en de (overige) B-vitamines (B12 heeft geen nut, die is torenhoog door injecties wat normaal is bij behandeling met injecties). Wij zijn er op dit moment wel over aan het nadenken om, mochten we hier in NL niet meer verder komen, naar Gent of naar Dusseldorf te gaan. Ik voel me gewoon zoooo alleen hierin en hier in NL zijn wij al snel afgeschreven als "gevalletje pechvogels". Kijk, ik weet dat ik kinderen kan krijgen en daar ben ik echt ontzettend dankbaar voor! Maar elke keer rijst bij mij weer de vraag of het ooit weer gaat lukken.. Daarbij wil ik gewoon echt eens weten waar het nu aan ligt. Er MOET gewoon iets zijn, ik geloof niet meer in "pech"; eerder in ontzettend veel geluk dat we onze meiden hebben...! Ik wil dit niet alleen voor mezelf weten, maar ook voor mijn meisjes.. Ik ben heel erg bang dat zij later precies hetzelfde moeten doormaken als wij en daar wil ik ze voor beschermen voor zover dat in mijn macht ligt. Ik wil dit gevecht al voor hun gedaan hebben...!
Wat een botte aap die gyn. Dat soort mannetjes ken ik wel ja. Je zou ze over het bureau trekken nietwaar? Gent heb ik goeie ervaringen mee, over D ook goeie verhalen. Heb zelf destijds Is Your Body Baby Friendly gelezen van Alan Beer. (amazon) Veel van opgestoken. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat bij mij nooit een duidelijke (of eigenlijk: eenduidige) oorzaak gevonden is. Pas bij cocktail van aspirine, heparine, utro, B-vitamines en... Prednison bleef ik zwanger. Velen ontdekken ondanks veel speurwerk niet wat er loos is. Bij sommigen lijkt niets te helpen, bij anderen de juiste dosering Utro, en/of Prednison, of ze gebruiken niets en blijven ineens wel zwanger. Er is nog zo veel onbekend over herhaalde miskramen dat het op zich reëel is om je te realiseren dat je dé oorzaak wellicht niet te weten komt. Hoever je gaat met onderzoek en medicatie is dus een kwestie van veel lezen, veel artsen bezoeken en vooral je eigen intuïtie, gevoel en uithoudingsvermogen. Ken je Herhaalde miskramen - over de weg naar een effectieve zwangerschap Daar is ook veel praktische info op te vinden. Succes en sterkte.
Hey Kristel, mij MTHFR niks, maar t klinkt wel heel plausibel, gezien jouw geschiedenis.. Factor V Leiden heterozygoot is niet erg ernstig hoor en het komt idd vaak voor, wat Maria ook zegt. Ik dacht dat 5% vd bevolking FVL hererozygoot is!! Daarom zeiden ze ook in de eerste instantie dat dit geen gevaar is voor de zwangerschap, tenzij je zelf als een keer een trombose hebt gehad (maar dat had ik niet). En toch kwam hij daar dus een maand later compleet op terug en was deze info die hij eerst gaf opeens al achterhaald, omdat ze nu dus wel geloven dat heterozygoot FVL kan zorgen voor miskramen. Mijn huisarts (vrouw) heeft zelf ook FVL, ook heterozygoot. Zij heeft 1 doodgeboorte gehad met 37 weken (!!!) en 5 miskramen, maar tussendoor ook 2 gezonde kindjes. Dit zonder meds... Het is dus wel mogelijk, tis alleen een hele lange zware weg..
Ja ik heb vaker gelezen dat t ook met meds nog fout gaat, maar toch geven me de meds wel een beetje hoop.. Mijn gyn zegt dat ik zonder meds een slagingskans heb van 15% en met meds een slagingskans van 70%.. Dus dat is een hele verbetering, maar toch is 30% kans dat t fout gaat natuurlijk ook nog veel. (nou weet ik wel niet wat het percentage is bij een 'normale' zwangerschap, ter vergelijking..) Bij mij hebben ze t laatste vruchtje ook genetisch onderzocht en dat was ook goed, ook chromosomen onderzoek bij mij en mn vriend was goed.. Daarnaast heb ik nog een hysteroscopie gehad, dan kijken ze met een camera in je baarmoeder. Ik had geen tussenschot. Ze hebben biopten genomen en ik had geen ontstekingen. Daarnaast nog een MRI scan gehad (met contrastvloeistof) en ik had geen afwijkende vorm van baarmoeder en ook hier waren geen ontstekingen op te zien.. Hierdoor hebben we dus wel heel veel andere mogelijke oorzaken kunnen uitsluiten, das ook wel erg belangrijk!
Hoe komt jouw gyn aan die percentages? Dat onderzoek ken ik niet? Die percentages herken ik wel van antifosforlipidensyndroom en miskramen... Je hebt veel onderzoek gehad, ik ook. Is je schildklier ook nagekeken? En is er gekeken naar immuunziektes? En homocysteine?
Dat weet ik niet hoe hij aan die percentages komt, ik denk van die hematoloog waar hij door bijgeschoold werd en dat was een hematoloog die gespecialiseerd was in stollingsfactoren.. Deze gyn is trouwens van Jette, Brussel, dat is wel echt een gespecialiseerde fertiliteitskliniek iig. Ik heb daar ook al die onderzoeken gehad. Schildklier hebben ze na mn 2e miskraam al onderzocht, was ook goed. Homocysteine weet ik niet, wat is dat precies?? Ik heb wel een auto immuunziekte, namelijk spondyl artritis, dit is een vorm van reuma, maar wordt door zowel mn gyn als mn reumatoloog niet in drect verband gesteld met mn miskramen. De gyn heeft toen nog wel andere auto immuun dingen getest, maar vraag me niet precies wat, het was iig allemaal goed, anders had ik t wel onthouden Zit jij zelf in de medicijnen ofzo toevallig?? Of heb je die kennis gewoon opgedaan door al je eigen onderzoeken?
@Maria: Je hebt helemaal gelijk hoor; ik realiseer me ook zeker dat de kans erin zit dat er geen (eenduidige) oorzaak gevonden wordt. Maar voordat zo'n conclusie getrokken zou kunnen worden wil ik voor mezelf wel zoveel mogelijk gedaan hebben om erachter te komen. Ik ben er heilig van overtuigd dat er bij iedereen die problemen heeft met zwanger worden/blijven een oorzaak is, alleen is de medische wetenschap gewoon nog niet zo ver om al deze oorzaken te kunnen achterhalen. Wie weet wat ze over 50 jaar als oorzaak allemaal kunnen aangeven? Wat betreft de Utrogestan; Ik zal het vrijdag voorleggen aan mijn huisarts... 3x 200mg per dag, is dit een dosis die ook tot 12 weken doorgebruikt moet worden? Of is het voldoende om de eerste weken deze dosis te gebruiken en dan terug te gaan naar 2x 200mg? Ik ben namelijk bang dat er moeilijk over gedaan zal worden. Zelf heb ik nog wel wat over van vorige behandelingen dus hiermee zou ik t wel 2-3 weken uit kunnen zingen als ik zelfstandig verhoog naar 3x 200mg, maar op een gegeven moment is t op natuurlijk.. @Bueno: Hoe is het om een huisarts te hebben die hetzelfde heeft als jij? Merk je dat ze zich eerder inzet voor bepaalde behandelingen? Of is ze juist het tegenovergestelde omdat het bij haar ook gelukt is zonder hulp? Ben daar wel benieuwd naar eigenlijk; puur nieuwsgierigheid.. @Onderzoeken: Hier is erg weinig gedaan.. - 2x een snelle echo van mn baarmoeder en eierstokken. - 2x bloedonderzoek (paar hormonen) op CD3 en 7DPO. - Chromosomenonderzoek en stollingsonderzoek. - 1x een snelle checkup van schildklier (TSH en fT4) Meer niet.. Ik voel me gewoon echt niet serieus genomen.. Tja, we hebben bewezen dat we kinderen kunnen krijgen dus daarmee is de kous af. Moet wel eerlijk toegeven dat ik door mijn meiden wel het vertrouwen heb gekregen dat het kan en daardoor ook wel zoiets heb gehad van "laat maar", maar elke keer dat het gebeurt krijgen we weer zo'n grote emotionele klap te verwerken. Het heeft deze keer gewoon echt een toppunt bereikt en we zijn door ervaringen van de afgelopen jaren wel klaar met hoe ze ermee omgaan bij ons. We hopen in D of BE wel serieus genomen te worden zonder dat we op onze knieen moeten om onderzoeken te krijgen...
We hebben Gent en Dusseldorf beiden gemaild, gewoonweg omdat we zelf geen keuze kunnen maken op dit moment, dus we laten het afhangen van de reacties. Van Gent zojuist een mail gekregen dat we telefonisch een afspraak kunnen maken. Ik heb net alles op een rijtje gezet voor mijn huisarts waar ik bloedonderzoek naar gedaan wil hebben. Over een uur moeten we er zijn en ineens breekt het zweet me uit... Ik ben zo bang dat we weer afgepoeierd worden! Ik zal hem ook vertellen dat we contact opgenomen hebben met Gent en Dusseldorf om daar hopelijk verder te kunnen gaan met onderzoeken, maar dat ik graag alvast wat dingen (sommigen opnieuw) gedaan wil hebben zodat we niet al te veel tijdsverlies zullen hebben, dit meegenomen kan worden en daar beoordeeld kan worden. Ik hoop dat dit laatste hem over de streep zal trekken om in te stemmen met de onderzoeken!
Nou, het ging makkelijker dan gedacht! Mijn huisarts was echt enorm meegaand! Hij gaf eerlijk toe dat hij het ook allemaal niet meer wist en vond het fijn dat ik zelf dingen aandroeg. Hij zei ook dat het een mogelijkheid is dat het met een MTHFR-gen mutatie te maken kon hebben (naar aanleiding van onze geschiedenis en mijn B12 opnameprobleem), maar dat bloedonderzoek dit zou uit moeten wijzen. Wellicht zou het dus allemaal in verband staan met elkaar. Echt, hoe stom het nu ook misschien klinkt; ik HOOP echt dat dit het idd is! Maarja, laat ik maar niet te veel hopen Ik ben iig direct daarna doorgegaan naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken en er is bloedgeprikt op het volgende: Schildklier: - TSH - fT4 - T3 - TSH antistoffen - TPO antistoffen Vitaminen: - B6 - B11 (foliumzuur) - D (- B12 + homocysteine, maar ik gebruik B12 injecties dus t zal weinig zeggen. Iig afgesproken dat ik nu even 1 maand geen injecties doe en dan wordt het nog een keer beiden geprikt om te kijken wat de waardes dan doen) Hormonen: - FSH - Progesteron - Oestradiol - Prolactine Overig: - MTHFR gen Een hele hoop dus! Daarbij heb ik nog 3 (!) formulieren meegekregen om progesteron te laten prikken op 5 DPO, 7 DPO en 9 DPO. Dit zal zonder gebruik van Utrogestan zijn. Volgende ronde op CD 3 nogmaals prikken op bepaalde hormonen en dan nogmaals op 5 DPO, 7 DPO en 9 DPO prikken op progesteron maar dan MET gebruik van Utrogestan (waarschijnlijk 3x 200 mg per dag) om te zien wat de Utrogestan met mijn progesteron doet. Kortom, ik heb een goed gevoel bij deze afspraak en er wordt echt met ons mee gedacht Hij gaf ons ook helemaal gelijk ivm onderzoeken dat we contact hebben gezocht met Gent en Dusseldorf en wilt, als de uitslagen binnen zijn, ook een verwijsbrief daarbij maken voor ons. Het volgende vond ik ook erg opvallend wat hij zei: Ik: "Kijk, we hebben al 2 kinderen dus dat is het probleem niet.." Hij: "Dat is juist WEL het probleem, want daardoor val je hier in Nederland overal buiten de boot." Hij wenste ons iig heel veel succes en hoopte dat ze in Gent/Dusseldorf achter een oorzaak zouden komen (als er hier uit t bloedonderzoek niks gaat komen). Zelf raadde hij Gent aan, dus wellicht dat we daar idd verder gaan Misschien een beetje een onsamenhangend verhaal, maar ik ben iig echt blij dat we door de huisarts gewoon wel serieus genomen worden! Ookal heeft hij niet heel veel verstand van dit alles, hij werk gewoon mee en staat open voor alles en daarvoor knijpen wij echt in onze handen. Wel komt het er nu even op neer dat we een pauze nemen met proberen zwanger te worden, maar dit moet gewoon anders krijgen we gewoon geen helder beeld van hoe alles er nu aan toe gaat in mijn lichaam.
Wat fijn dat de huisarts jullie serieus heeft genomen! Ik hoop echt dat er voor jullie duidelijkheid gaat komen. En het is belachelijk dat, omdat je twee gezonde meiden hebt, je hier overal buiten valt. Er werkt iets in je lichaam niet helemaal zoals het hoort, dus dan hoor je gewoon recht te hebben op onderzoeken. Ik hoop echt dat Gent of anders DD voor jullie helder kan gaan krijgen wat er aan de hand is. En bovenal dat er dan een oplossing voor is, zodat het bij 7 sterretjes blijft, want dat lijkt me wel meer dan genoeg, veel te veel eigenlijk. Heel veel succes!!
Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar hier heeft de asperine zeer waarschijnlijk geholpen. Ook ik heb stollingproblemen, trombose factor niet te vinden, maar wel trombose been gehad en preventief spuiten na de bavalling omdat ze inderdaad wel denken dat er iets niet lekker loopt. na 3 miskramen heb ik op eigen initatief (drogist gewerkt) 100 mg asperine of eigenlijk acetylsalicylzuur geslikt ( asperine=merknaam) tot 14 a 15 weken en shannon bleef zitten. Gyn zei ook dat hij het las(was voor extra controle bij gyn. normaal vk), slik maar mooi door, grote kans dat dit wel helpt bij jou, goed over nagedacht. dus in dit geval baad het niet schaad het neit en het heeft wel degelijk al vaker geholpen. In amerika word het al veel vaker voorgeschreven, zo schijnt veel paracetamol gebruik bij de man ook de zwemmers af te remmen, dat is dus het tegenover gestelde dat werkt tegen.
Ik kan je helaas niet helpen met dé oplossing maar ik wil wel even zeggen dat ik het super knap van je vind dat je alles zo uit laat zoeken en ookal krijg je geregeld de deksel op je neus door de woorden 'gevalletje pechvogel" toch door gaan en het op willen lossen. Ik weet helaas hoe 'alleen' dit proces voelt. Hier wist ik ook zeker dat er iets was en na de 2e miskraam naar st geertgen gegaan en via hun utrogestan gekregen en jawel, de 3e zwangerschap ging goed. Maar, precies na het stoppen met de utro kreeg ik harde buiken die de gehele zwangerschap aanhielden. Volgens de gyn waar ik nagesprek mee had (keizersnede) had deze kleiner er zeer waarscheinlijk ook niet geweest zonder utro. De utro heeft mijn baarmoeder rustig gehouden waardoor het kleintje sterk genoeg was. De volgende zwangerschap krijg ik het ''gewoon'' van het streek ziekenhuis . Over aspirine is toen ook gepraat maar aangezien ik steeds heftige bloedingen kreeg vóórdat het kindje overleed, vond de arts in st geertgen bij mij juist averechts werken.. Wel heb ik 2x tarwekiemoliecapsules (bevorderd de bloedsomloop en algehele gezondheid) geslikt en 2x was ik meteen die ronde zwanger. Toeval?? Ik wil je succes wensen met je onderzoeken, fantastisch zo'n meewerkende huisarts!! En hopelijk mag het snel tot een mooi 3e wondertje leiden!