Beetje vage titel, maar ik zou graag van de ervaringsdeskundigen hier horen wat een goede leeftijd is van de kinderen om een hondje (pup) toe te voegen aan het gezin? Wij willen in de toekomst graag een hondje, ik ben er zelf mee opgegroeid en vond dat erg fijn en heb er warme en goede herinneringen aan en wil dat graag mijn kinderen ook geven. Ik heb wel paarden buiten, maar daar kunnen de kinderen niets mee en die zijn natuurlijk ook minder bereikbaar dan een hondje dat in huis verblijft. Ik vind de kinderen nu nog te jong en vroeg me dus af wat een goede leeftijd is. Brand maar los!
Volgens mij maakt dat niet uit, wanneer je een pup in huis neemt groeit die mee met je gezin. Maar ik kan me indenken dat je het niet altijd handig vind met kleine kinderen. Ik had een herderpup toen mijn zoon 4 was, maar toen mijn zoon ongeveer 5 a 6 was, zat de herder in de pubertijd en wilde zichzelf boven mijn zoon zetten. Dit uitte zich in grommen zodra mijn zoon langs haar liep. (heeft ook nog met de grootte kind/hond te maken) Daar moet je dus rekening mee houden, maar het scheelt dat jij wel een hond bent gewend. Ik heb het haar heeeeeel gauw af kunnen leren, maar het kan dus wel dat de hond de rangorde naar haar eigen idee wil inrichten.
In principe kan t met elke leeftijd wel; het is m.i. eerder de vraag om welk ras het dan zou gaan. Is het een grote soort, kleine soort, wat is het karakter van het ras, etc. Een pitbull zou ik bijv niet snel in huis halen met kleine kinderen terwijl een labrador of een teckel prima kan M.i. is de vraag dus verkeerd, of beter gezegd incompleet, want het is afhankelijk van een hoop factoren. Hadden jullie al een idee qua ras?
Ik was nog niet eens geboren en m'n ouders hadden al honden.. Ging prima. Ik zal ook honden hebben als ik zwanger raak dus mijn kids zullen ze gelijk ontmoeten!
Een pitbull kan 1000 x liever zijn dan een teckel of labrador.. Ligt er maar net aan hoe je het beestje opvoed.. Wist je dat de teckel altijd in de top drie meeste bijtincindenten staat?
Nee, geen idee. Ik heb zelf mijn hele leven teckels gehad (langharige) en t zijn in mijn ogen een van de liefste, trouwste en zorgzaamste hondjes. Natuurlijk heeft iedereen zo zn eigen ervaring met rassen, maar ik persoonlijk zou nooit een pitbull (om maar bij dit voorbeeld te blijven) in huis nemen met kleine kinderen. Hetzelfde met bijvoorbeeld een rottweiler, deze hebben wij vroeger thuis ook gehad, maar IK vertrouw deze honden gewoon niet. Overigens waren het maar voorbeelden om aan te geven dat de keuze voor een hond niet alleen met de leeftijd van je kinderen te maken heeft, maar met veel meer dingen. Het hoeft dus geen discussie te worden van wat wel "goede" rassen zijn en wat niet. Daar hebben mensen toch wel allemaal hun eigen mening over door bijv ervaringen..
Hoi, Ik ben een instructeur in een hondenschool en zelf ook eigenaar van 2 karaktervolle honden. De leeftijd van je kinderen zijn niet echt belangrijk, maar wel wat jou ervaringen zijn met honden, of je er al enkele succesvol getraind hebt, hoe je ze ziet binnen in het gezin, welke functie hij gaat krijgen. Wil je een brave loebas om mee te knuffelen, een energieke hond om overal mee op pas te nemen, een waker die je gezin beschermt,....? Dit alles is heel belangrijk om een ras te kiezen, en zelfs dan nog verschilt elke hond weer van een ander. Ik heb al agressieve 'brave loebassen' gezien en heb zelf een hond in huis van agressieve afstammeling die een beetje oversociaal is en iedereen lekjes gaat geven. Je moet ook bewust zijn van je eigen lichaamstaal, je straalt je energie uit op je honden, meestal hebben zenuwachtige beweeglijke baasjes ook zenuwachtige honden, en baasjes met een rustig karakter hebben ook meestal rustige honden,.... Een hond zijn plaats is in de onderste rang van de roedel/het gezin, en dat begint al vanaf dag 1. Informeer je dus heel goed hoe je een hond moet opvoeden voor je een hond in huis haalt, bespreek met het gezin welke regels er gaan gelden (wel of niet in de zetel, waar mag hij wel of niet komen,...) Kortom, lees voldoende, praat met kenners, surft op het internet voor je een hond in huis haalt. En natuurlijk erg belangrijk, laat je hond nooit bij de kinderen als je er niet bij bent, ook niet als je hond ondergeschikt is aan je kind. De rangorde kan namelijk onmiddellijk veranderen al de hoogste in rang (jij dus) er even niet is
ik lees mee, ik heb een dochter van 20 maanden en we willen heel graag met een half jaartje een teckelpup nemen.....
Als ongewenste ouderloze vrouw kan ik niet zoveel bijdragen op het forum, maar dit is wel helemaal mijn ding, dus laat de vragen maar komen !!!
Vertrouwde mn pittbull en nu mn stafje meer als menig ander ras. Tolerantie jegens mijn kids is ongelooflijk. En elke hond dient goed opgvoed te worden dan zijn bijna alle rassen goed met kids.. Leeftijd maakt niet uit toen mijn dochter 9 mnd was overleed mijn pittbul 2 dagen later heb ik een stafpup in huis genomen toen was ik ook al zwanger van mb zoon. Nu enkele maanden later isde oudste nog steeds verzot op de hond word in april 2 de jongste is nu 5 mnd en ook die is gek van de hond en de honf dies gek op iedereen haha Mijn advies lees je goed in over de rassen besluit of je een pup of een volwassen hind neemt.. Dan moet t goed komen..
Lees je gewoon goed in over een ras. Ga eens bij fokkers langs (als je een ras hond wilt). Neem je kinderen mee... Maak bewust een keuze voor een herplaatser en een pup. Ik heb hier een hond lopen die ik vanaf 8 weken oud heb opgevoed (een golden retriever) en dit had ik nooit gered als ik kinderen had. Dat wel in het feit dat ik al veel honden heb getraind. Wat een donder is dit. Hij bijt, kan niet met andere reuen, liep weg, is soms echt even de weg kwijt. Ik heb m goed onder controle gekregen maar zo rond de leeftijd van 8 maand begon dit gedonder. De andere twee (een amerikaanse stafford en een ruwhaar standaard teckel) heb ik als herplaatsers gekregen. Ik wist dus wat voor karakter ik in huis nam en hoe ze opgevoed waren. Ondanks dat er wel wat werk in zat om de regels naar ons te bepalen wil ik geen pups meer. Ik weet nu dat herplaatsers heerlijk zijn. De zware puppy tijd hoeft van mij niet meer zo. De hele verlatingsangst en afhankelijkheid van een pup... Nee bedankt. Wat ik hiermee wil zeggen is dat een herplaatser absoluut niet altijd honden met problemen zijn. En dat een pup niet altijd van uit zichzelf kind vriendelijk is. Ik heb een behoorlijk kindvriendelijk ras wat echt enorm veel werk in heeft gezeten. Een pup klinkt leuk maar je weet nooit zeker wat voor karakter erin zit. Natuurlijk kun je het bijschaven maar het karaktertje blijft... Denk daar dus ook goed bij na...
Ik had er al 2 voor ik zwanger was. Mijn meisje is er dus al mee aan het opgroeien. Gewoon goed kijken welk ras of kruising het beste in jullie gezin past. Eerlijk kijken of je er wel genoeg tijd voor hebt. In het begin loont het om heel wat tijd en energie in je puppy te steken. Goed praten/rond vragen en kwa leeftijd maakt het echt niet uit, tis hoe jullie erin staan!
Helemaal terecht dat je dat zegt. Ik ben zelf erg gecharmeerd van een labradoodle of goldendoodle. Ook de grand basset griffon is een optie. Het zou dus niet om een reus van een hond gaan en wil ook zeker dan kiezen voor een zachtaardige hond waarvan doorgaans de combinatie hond/kind goed werkt (ik had vroeger en Bernersennen, zou ik zo weer willen maar mijn man vindt deze te groot). Ik wil met name zelf graag een hond, dus het is niet zo dat ik er eentje wil om de kinderen enkel te plezieren. Ik verwacht ook niet dat hun voor het beestje zorgen, maar wil ze er wel bij kunnen betrekken en het zou fijn zijn als het een speelkameraadje voor ze zou kunnen zijn. Maar uiteraard moeten zowel de kidneren als de hond ook leren wanneer het speeltijd is en wanneer niet, als het hondje ligt te slapen bijvoorbeeld. Ik denk dat als de kinderen op de basisschool zitten ik meer tijd heb om 1 op 1 het hondje wat op te voeden en dat zij ook beter in staat zijn te begrijpen hoe ze met een hondje om moeten gaan. Mijn zoontje zou hem nu gewoon pijn doen bijvoorbeeld...
Denk idd ook dat de leeftijd niet uit maakt maar meer hoe druk je het voor jezelf maakt. Een pup kost veel tijd, vind ik zelf dus niet super te combineren met baby's ( daar heb je je handen al vol aan ). Hier hadden we de hond al voor er kinderen kwamen, dus heb daar nooit die keus in moeten maken.Voor de kinderen is het idd erg leuk om een hond als huisdier te hebben. Zijn echt gek op en met elkaar. We hebben trouwens een bruine labrador
Kregen zelf een pup toen ik zwanger was. Nu aantal jaren later kan ik zeggen dat als ik had geweten hoe het zou gaan dan had ik 't niet gedaan. Minimaal wachten tot je geen babies meer hebt. Het is gewoon lastig en onpraktisch, vooral met uitlaten. En als kindjes iets ouder worden en kindjes in de uitprobeerfase komen en hondje treiteren... (en ja dat doet vrijwel ieder kind, heb nog niet anders gehoord) het is nu eenmaal zeer interessant zo'n hondenstaart etc. Natuurlijk treden wij als papa en mama daar hard tegenop maar het blijft vaak waarschuwen. Persoonlijk als ik weer mocht kiezen zou ik dus pas een hond nemen als m'n jongste minimaal een jaar of 4 is. Overigens hebben wij een schat van een hond en zou hem niet willen missen. Maar als ik opnieuw mag kiezen met de wetenschap van nu dan hadden we er even mee gewacht..
Wij willen ook graag een hond. Qua ras hebben we niet heel veel keus ivm allergie. We kiezen dan voor een labradoodle. Niet alleen om de allergie (dan zou je ook een poedel ofzo kunnen nemen) maar ook om het karakter. Het zijn hele fijne gezinshonden, goed te trainen en heerlijk fluffy en knuffelbaar Wel goed opvoeden uiteraard en veel mee uit. Ik vind leeftijd van de kinderen wel belangrijk. Wij wachten dan ook bewust tot de jongste ook op school zit (dat is over anderhalf jaar). Uit ervaring weet ik hoeveel werk een pup is en hoeveel tijd het kost. De eerste weken heb je er gewoon weer een baby bij, ook 's nachts. Dan zou ik het wel fijn vinden als de jongste wat ouder is en hopelijk ook beter slaapt dan nu. Ook vind ik het fijn dat beide kinderen dan een leeftijd hebben dat je ze goed kan uitleggen hoe ze met de hond moeten omgaan. Natuurlijk lukt het ook wel, een hond met jongere kinderen.. maar de combi van een pup in huis halen en schoolgaande kinderen lijkt mij beter. Ook al wil ik nu al wel zo graag Ook handiger met uitlaten enzo, heb dan gewoon veel meer tijd.
Wij hebben bewust gewacht tot de kinderen wat ouder zijn en wat zelfstandiger. Uit de luiers, zelf kunnen aankleden en zelf mee kunnen wandelen met uitlaten zonder buggy etc. Eventueel mee op step of skeelers. Zoontje word in juni 4 en dochter is 5,5 nu. Na de zomer zitten ze bijde op school. Ik kan nu de hond Groot brengen met de kids en na de zomer als hij in de pubertijd komt voornamelijk ik. Ik leer de kinderen veel over hondjes door ze mee te nemen naar de bieb en heb ze goed kunnen voorbereiden. Vanavond gaan ze logeren en morgenvroeg haal ik de pup op zodat hij in alle rust kan wenne in huis. Smiddags en Savonds komen de kindjes thuis en kunnen ze elkaar wat beter leren kennen. De zorg komt natuurlijk Voornamelijk op mijn en partner zijn schouders maar ik wil wel me best doen haar een familiehond te maken. De bench is haar plekje en ik vind het erg belangrijk dat de kinderen een leeftijd hebben dat je ze dit kunt leren. Baby's eten al snel mee met de brokken of zullen kliederen met water, haren trekken bij de hond etc. Paar standaard regels zijn erg belangrijk bij het opvoeden van een hond binnen een gezin en daar moet iedereen zich aan houden.
Ik zou er nu ook geen willen hoor, het is echt voor over een jaar of 3 verwacht ik. Die tijd ga ik zeker gebruiken om me goed in te lezen en te verdiepen in alles. Wat betreft een herplaatser...ik ben daar toch ook wat huiverig voor hoor. Ook dan weet je niet alles over zo'n hond en de reden waarom hij herplaatst moet worden.