Geen hartactiviteit meer met 15 weken zwangerschap

Discussie in 'Vlindertjes tot 16 weken' gestart door MIss X, 12 jun 2019.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. MIss X

    MIss X Fanatiek lid

    13 dec 2006
    2.876
    714
    113
    onderneemster
    Amsterdam
    vannochtend naar de verloskundige geweest en ze kon geen hartje vinden.
    Doorverwezen naar het ziekenhuis en helaas werd er bevestigd dat er geen hartactiviteit was.
    We moeten zo ontzettend omschakelen en probeer mezelf moed en sterk aan te praten dat we gezegend zijn met drie prachtige gezonde dochters maar toch doet het ontzettend veel pijn en verdiet. Ook omdat iedereen incl vooral de kinderen zo enthousiast waren en er zo naar uitkeken.

    Ik had geen last van krampen of bloedverlies.
    Wel bewoog de beeb erg weinig tijdens de echo maar bij de laatste uitgebreide echo met 13 weken werd alles bevestigd dat het goed zat allemaal.
    Gevoelsmatig maakte ik mij wel zorgen en wilde zo graag het leven in mijn buik voelen.
    Het had alleen niet zo mogen zijn.

    Ik heb nooit eerder een miskraam gehad (wel een bbz tijdens ook een normale zwangerschap) dus dit gevoel is ook heel nieuw.
    Zoveel verschillende emoties.

    Zaterdag wordt de bevalling opgewekt.

    Hoe lang duurt zoiets?
    Ik kijk er enorm tegenop.
     
  2. Deb89

    Deb89 Bekend lid

    4 jun 2019
    597
    575
    93
    Vrouw
    Jeetje wat erg voor jullie :(
    Ik kan je helaas geen antwoord geven, maar wil je heel veel sterkte wensen!
     
  3. Mississippi

    Mississippi VIP lid

    10 feb 2012
    10.511
    4.634
    113
    Jeetje wat verschrikkelijk op deze termijn nog je kindje verliezen :( heel veel sterkte.
     
  4. Kolibrie2

    Kolibrie2 Fanatiek lid

    9 nov 2018
    1.332
    1.135
    113
    Vrouw
    Heel veel sterkte. Ik denk dat het per persoon verschillend is hoe lang het duurt. Bij mij ongeveer 13 uur bij 22 weken.
     
  5. M_L_M

    M_L_M Actief lid

    6 mei 2017
    165
    83
    28
    Heel veel sterkte, verschrikkelijk voor jullie.
    Heb ook veel verschillende verhalen gehoord hierover. Bij mij 4,5 uur bij 18 weken.
     
  6. MIss X

    MIss X Fanatiek lid

    13 dec 2006
    2.876
    714
    113
    onderneemster
    Amsterdam
    Dank me wel. Jeetje nog verder en best lang 13 weken..
     
  7. MIss X

    MIss X Fanatiek lid

    13 dec 2006
    2.876
    714
    113
    onderneemster
    Amsterdam
    Dank. Had jij van tevoren al een pil moeten slikken?
     
  8. MIss X

    MIss X Fanatiek lid

    13 dec 2006
    2.876
    714
    113
    onderneemster
    Amsterdam
    hebben jullie voor onderzoek gekozen na de inleiding?
     
  9. M_L_M

    M_L_M Actief lid

    6 mei 2017
    165
    83
    28
    Ja klopt, de avond ervoor moest ik een pil innemen.

    Wij hebben na de bevalling obductie laten doen, maar is helaas weinig uit gekomen.
     
  10. Daphne91

    Daphne91 Fanatiek lid

    5 dec 2013
    2.073
    465
    83
    Vrouw
    Drenthe
    Allereerst heel veel sterkte!! Dit is zwaar! Er valt geen pijl op te trekken hoe lang het duurt. Hier met 26w nog geen uur. Kreeg 36 uur van te voren al een tablet dat ik moest doorslikken en vlak van te voren vaginale tabletten. Ik weet niet hoe dat bij jou ingeleid wordt. Ik hoop dat het snel gaat. Succes morgen!
     
  11. xxmamaxx2016

    xxmamaxx2016 Niet meer actief

    Al was je al gezegend met 10 kinderen.. dit verlies doet hoe dan ook heel veel pijn. Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen! ♡
     
  12. Meisje93

    Meisje93 VIP lid

    21 mrt 2015
    32.071
    14.402
    113
    Veel sterkte met dit verlies!
     
  13. MIss X

    MIss X Fanatiek lid

    13 dec 2006
    2.876
    714
    113
    onderneemster
    Amsterdam
    Dank jullie wel!
    Lief de reacties
     
  14. M_L_M

    M_L_M Actief lid

    6 mei 2017
    165
    83
    28
  15. MamaE88

    MamaE88 Bekend lid

    30 jan 2019
    665
    759
    93
    Vrouw
    @MIss X Wat een ontzettend verdrietig berichtje. Ik weet precies wat je hebt moeten doormaken. Wij hebben eind 2018 ons dochtertje verloren met 17 weken zwangerschap. Ineens was er geen kloppend hartje meer. Afgelopen april ons zoontje verloren met 14 weken zwangerschap. Beide keren is de bevalling opgewekt en moest ik bevallen van een overleden kindje. Het is niet te beschrijven wat voor een verdriet dit met zich mee brengt.

    Hopelijk is het zaterdag allemaal spoedig verlopen!

    Mocht je vragen hebben over onderzoeken of andere dingen, dan mag je mij altijd een persoonlijk berichtje sturen.

    Sterkte!
     
  16. MIss X

    MIss X Fanatiek lid

    13 dec 2006
    2.876
    714
    113
    onderneemster
    Amsterdam
  17. MIss X

    MIss X Fanatiek lid

    13 dec 2006
    2.876
    714
    113
    onderneemster
    Amsterdam
    Twee weken zijn voorbij en het leven gaat gewoon door.
    Er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik geen traan heb gelaten maar het wordt minder. De draad weer oppakken lijkt te helpen maar zodra de stilte of rust terugkeert voel je de pijn en verdriet
    Ik besef steeds meer dat er echt niks meer in mijn buik groeit op dit moment.
    Als ik naar mijn buik kijkt is het gewoon weer plat, zoals voorheen. Er is niks meer te zien van een zwangerschap. Dat klopt ook gewoon, ik ben gewoon echt niet meer zwanger!!
    Het besef van niet meer zwanger zijn is intenser. Ik had nu 18 weken geweest en dinsdag zouden we dan eindelijk de 20 weken echo krijgen en het geslacht weten.
    We zouden de meiden verassen met een genger reveal en ik praatte ook mee in een groep met moeders die ook in november was uitgerekend.
    Het besef dat ik niet meer zwanger bent vind ik lastig
    Op school is ook een moeder die net zo ver was als ik. Als ik haar zie lopen dan denk ik.. Ik had er ook zo bij moeten lopen.
    Maar dat is voor nu gewoon voorbij.
    Dat wijntje mag ik gewoon hebben en die biefstuk mag weer rood. Het mag allemaal weer en dat gaat samen met een schuldgevoel.
    Mijn lijf gaat verder en is weer helemaal van mij en niet meer van ons samen. .
    Een enige troost is dat ik er zuiniger op bent want ik hoop dat er weer snel een kleintje zal groeien.

    De behoefte om weer zwanger te zijn groeit met de dag. Het voelt enorm dubbel.
    Het gemis en verdriet maakt ook plaatst voor nieuwe hoop en stiekem kan ik er ook weer naar uitkijken.
    Ik geef toe dat het me enigzins vreugde geeft en extra energie om me mentaal bezig te houden met weer zwanger te worden.
    Op bepaalde momenten voel ik me weer schuldig.
    Ik ben nota bene pas twee weken bevallen van onze eerste zoontje.

    Wij hebben drie meiden en zij hadden het zo leuk gevonden om een broertje te krijgen.
    Hoewel gezondheid het allerbelangrijkste is ongeacht het geslacht hadden zij een lichte voorkeur. Wat ik ook wel begrijp.
    Dat het ook echt een jongetje was heb ik best moeilijk mee.

    Ik ben gewoon moeder van een zoontje geworden, het gevoel is nieuw maar aan de andere kant ook weer zo ver weg en ontastbaar.
    Mijn grootste angst is dat ik het nooit echt zou ervaren.
    Ik had die gedachten of verlangen nooit.
    Herken iemand dit?
     

Deel Deze Pagina