Nu "nee" hoeft niet altijd "nee" te betekenen, he? Dat is vooral de strekking van mijn reacties tot zover Waarom moet het per se nu zo definitief besloten worden? (Van jullie beider kanten.)
Omday Omdat we niet willen dat er een te groot leeftijd verschil tussen zit. Dit zie ik uit mij en mn zus en zusje. En als hij nee zegt is t wel voor altijd hij wil er dan een knoop in , maar misschien denkt ie straks anders?
Lastig allemaal... Ik begrijp jullie beiden heel goed, maar zie daardoor ook de kloof die tussen jullie in ligt. Vandaar ook - weer - mijn vraag: Zijn jullie beiden bereid om na te denken over alternatieven? Want nu is het vooral: Ik wil dit, hij wil dat en er moet nu een beslissing komen; mijn wens of zijn wens. Maar ja, jullie zullen dan toch beiden water bij de wijn moeten doen en wellicht toch bepaalde idealen opgeven, uitstellen en/of anders invullen. Anders blijf je zo tegenover elkaar staan. Succes voor nu en ik hoop dat jullie samen gauw tot een gulden middenweg kunnen komen!
Ja als hij echt stand vast nee zegt, moet ik mij er gewoon bij neerleggen. Maar ik geef hem eerst de tijd om rustig na te denken.
Ook dat hoeft niet definitief te zijn he Het enige wat nu vooral redelijk definitief is, is de sterilisatie die je man boven jullie hoofd hangt; wellicht kunnen jullie daar vooral eerst duidelijkheid over op tafel krijgen? Is hij bijv. bereid om dit plan wat verder op te schuiven? Al is het maar om de druk van de ketel af te halen voor nu? Hier zou je idealiter namelijk ook samen achter moeten staan - zoals je zelf eerder ook al schrijft - en je "erbij neerleggen" is niet bepaald "samen erachter staan"... Zo geef je zelf ook - heel terecht - aan dat jij alleen maar een derde kindje wil als je man het ook oprecht wil. Maar daarna geef je als reden hiervoor aan dat dit is omdat hij jou anders dingen zal gaan verwijten in de toekomst. Zal dat andersom niet net zo gaan, denk je? Dat jij het hem misschien gaat verwijten dat hij een sterilisatie ondergaat en daarmee voor jouw gevoel een grote wens "ontneemt"? Kun je die pijn die dit mogelijk met zich meebrengt dus zelf dragen? En vooral, wil je dat überhaupt? Het is ook al door anderen gezegd, maar toch; het is echt heel belangrijk om te blijven praten over deze dingen en vooral om pas knopen door te hakken (no pun intended ) wanneer jullie er beiden volledig achter staan. Er zijn echt nog veel meer opties dan alleen maar óf wel óf niet, maar alleen als jullie er beiden voor open staan
Sowieso gaat dat steriliseren niet gebeuren maar wel zien of kindje door gaat. Ik laat het eerst even rusten.
Hier soort gelijke situatie. Ik heb de wens voor een derde, mijn man niet. Samen besloten om nog wel even te wachten met de knip, want dat is zo definitief. Geeft mij ook de tijd om de kinderwens af te sluiten. Wel heb ik een spiraal genomen en dat is dan ook wel een advies voor jou. Zo weet je vrijwel zeker dat er geen 'ongelukje' komt. Want je wilt geen verwijten later van je man en ik las in een ander topic dat de pil voor jou niet het betrouwbaarste is. Maar ook voor jezelf, ik denk dat je doordat je nu de pil neemt en weet dat die niet 100% safe is , je toch elke keer hoop hebt. En dat kan pijnlijk worden als je man echt besluit om niet voor een derde te gaan. Het is lastig, ik weet het, mijn gevoelens variëren per dag en springen alle kanten op. Probeer het na deze week te laten rusten, mijn man vind het namelijk echt niet fijn als ik het steeds aan haal. Hij voelt zich echt in het nauw gedreven. Dat is lastig voor mij, maar ik zet het voor nu even in de koelkast. En dan zie ik later wel weer. Maargoed, ik begrijp je. Maar mijn voornaamste advies is voor nu om echt op betere anticonceptie over te stappen. Anders maak je jezelf alleen maar gek elke maand, of t misschien toch raak is.
Ik maak me opzich niet druk dat het raal is, il denk nmlk nu ook niet maar wil het wel uitsluiten ivm medicatie die ik gebruik maar ik verwacht wel een nee. Ik heb sowieso ook geen hoop elke maand omdat ik op die manier niet zwanger wil worden ik wil er samen voor gaan En niet "perongeluk". Sowieso hoop ik nu nog niet ivm mijn contract. Ik was ook opzoek naar andere anticonceptie, maar ik weet niet wat en een spiraal zie ik echt niet zitten. Ik ben met mijn arts bezig te kijken hoe we de crohn stabieler zien te krijgen, dit gaat wel steeds beter dus ik denk dat het straks wel goed is
Nou mijn man heeft ja gezegd, maar vervolgens nee.. Dus pijnlijker kan het niet worden. Eerst mee plannen enz enz...hoe en wat, kinderwagen uitzoeken.. en vervolgens toch nee dus moet me er maar bij neerleggen dat ik nóóit meer een kindje krijg. ben zo intens verdrietig.
Hoi We zitten in een compleet andere situ... Maar als je zin hebt in een luisterend oor... Ik vind het zelf ook fijn om over mijn situ te praten. Dus wie weet hoor ik wat van je. Groetjes mamalizzy