Hoi allemaal, Sinds kort ben ik weer terug op ZP. We proberen inmiddels alweer 2,5 jaar een tweede kindje te krijgen. Nu zou je zeggen, ga dan naar de dokter, maar het is zo dat we voor de eerste vijf jaar bezig zijn geweest, waarvan 2,5 jaar MMM. Na de tweede IVF/ICSI in Gent werd ik onvruchtbaar en uitbehandeld verklaard. Uiteindelijk werd ik twee jaar later zwanger van onze Samuel. Ook nu hopen we dus op een spontane zwangerschap, maar het is wel zwaar. Veel zwangeren om ons heen. Toch kiezen we niet voor MMM, omdat het 1) ervoor heeft gezorgd dat ik er psychisch aan onderdoor ging en het zijn tol op ons huwelijk eiste. 2) niets opleverde, zelfs geen bevruchtingen. Nog meer stellen die moeilijk zwanger worden, maar niet voor de MMM kiezen? Heb zo het gevoel dst ik hier netgens bij pas. Niet in dit gedeelte "zwanger worden" omdat iedereen binnen een half jaar toch weer weg is hier. En niet onder vruchtbaarheidsbehandelingen. Ben ik echt helemaal alleen?
Er was een topic lang bezig maar nog hoop.. ik denk dat je daar wel herkenning vindt. Sterkte! Het valt niet mee als je zo lang wacht en hoopt
https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/lange-onvervulde-kinderwens-mmm-of-zonder-maar-nog-hoop.707396/ Deze Zie wel dat ie dicht is.. mss nieuw leven inblazen?
Hi, ik herken wel wat je aangeeft. Ik zit in een totaal andere situatie dan jij, maar al met al nu ruim 2,5 jaar ‘bezig’. Wel in de MMM, maar dan wat gepaard gaat met héél veel wachten en veel tegenslagen. In die 2,5 jaar hebben we nog maar 1 poging (PGD) gehad en geen terugplaatsing en we kunnen er geen enkele invloed op uitoefenen. Dit frustreert mij enorm. In ons traject heb ik soms ook het gevoel dat je nergens bij aansluit. In mijn directe omgeving snappen daarnaast niet veel mensen wat het mentaal met je doet, ook al heeft iedereen er begrip voor en vinden ze het heel vervelend. Ook nu onlangs weer een tegenslag gehad waardoor onze 2e poging wellicht met 4-6 maanden uitgesteld wordt en er wordt dan vrij makkelijk over gedacht (“probeer je gedachten maar ergens anders op te focussen” “het zijn maar een paar maanden en gelukkig ben je nog jong”). Ik heb gelukkig wel veel aansluiting hier op het forum bij een PGD groep. De groep die hierboven genoemd wordt door Sophy zou wellicht wel wat voor jou kunnen zijn. Die staat nu onder MMM clubs. sterkte in ieder geval!
Die had max. aantal berichten. Is een deel 2 geopend. https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/lange-onvervulde-kinderwens-mmm-of-zonder-maar-nog-hoop-deel-2.711025/page-75#post-23481856
Wat een enorm lange weg hebben jullie al afgelegd! Ik weet globaal wat de behandelingen inhouden maar heb het nooit zelf hoeven ondergaan. Ik snap (mede ook vanaf de zijlijn bij een vriendin) wel dat het psychisch erg pittig is. Hopelijk duurt het deze keer niet 5 jaar voor jullie maar is het eerder raak. Ik vind het ook lastig een topic te vinden om mee te schrijven omdat elk topic wat gaat over langer bezig zijn op den duur overgaat in iedereen die in de MMM zit. Ook de topics over zwanger worden op latere leeftijd bijvoorbeeld. Wij kiezen bewust niet voor behandeling omdat ik al wat ouder ben (net 40) en we al drie kinderen via de natuurlijke weg hebben mogen krijgen. De vierde laat nu best lang op zich wachten in vergelijking met de andere drie. Nouja, nummer 1 en 3 kwamen vlot, nummer 2 liet wat langer (1,5 jaar) op zich wachten. Ons gezin is fijn, compleet, maar kan completer... Al met al nu ruim een jaar aan het proberen voor een vierde. Nog niet zo lang dus, eigenlijk.
@TempusFugit nee hoor, je bent niet alleen! Zo te lezen zitten er meer dames in hetzelfde schuitje en ook ik. Inmiddels ben ik een paar keer zwanger geweest, maar dat liep helaas niet goed af, waardoor ik inmiddels ook 1,5 jaar verder ben. Gevoelsmatig ben ik nog niet toe aan de MMM op dit moment.
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Zo voelt het wel een beetje. Ben bijvoorbeeld ook lid van de Freya FB groep voor mensen met een wens voor een tweede, derde.. Daar zit dus echt iedereen in de MMM lijkt het wel. Ik vind het dus heel fijn om jullie verhalen te lezen, zo'n herkenning. Heb inmiddels wat PB'tjes gehad over een paar topics. Ik ga er snel eens naar kijken. Maar niet nu.. want ik verlies weer wat lichtroze afscheiding, dus menstruatie komt eraan en ik ben weer een beetje neerslachtig hierdoor..
Ik zit niet helemaal in hetzelfde scheutje, maar zoek ook wel iets om wat meer te kunnen praten. Wij zijn nu 2 jaar onderweg voor een kindje. Na 10 maanden was ik eindelijk zwanger. Helaas ging dit al vroeg mis. Een zwangerschap daarna bleef uit. Uiteindelijk de stap naar het ziekenhuis gezet, daar alle onderzoeken gekregen. Er kan nog niks voor ons worden betekent in de MMM. Volgens de henault score zelf nog 60% kans op een natuurlijke zwangerschap. Ik heb vorige week een scratch gehad, halen ze “oud” baarmoederslijmvlies weg, hopelijk bevordert dit een innesteling. Maar verder wachten we en wachten we. Dat wachten wordt steeds lastiger en beïnvloed een hoop dingen in mijn dagelijkse leven. Voor mij staat ons leven stil en gaat die van andere door. De positiviteit moet terug komen en vertrouwen krijgen in mijn lijf. Wellicht kunnen we hier elkaar wat ondersteunen op de moeilijke momenten.
@MrsWit Jeetje, da's ook wel wat, dat ze nog niets voor jullie willen/kunnen doen. Bij mij was de behandeling destijds echt gericht op PCOS. Bleek later wel meer aan de hand, maar er was iig een behandeling. Hopelijk werkt dit gewoon voor je. Misschien is één "simpele" behandeling net het zetje wat je lichaam nodig had! Maar wat je zegt over geen vertrouwen hebben in je lichaam, dat herken ik heel erg. Ik hoop heel erg voor jullie allemaal dames!
Ja was heel erg lastig. Je voelt je zo hulpeloos. Tuurlijk ben ik blij dat er niks is. Maar ik zou zo graag wat hulp willen hebben. Maar nu gewoon veel warmte naar mijn baarmoeder sturen enzo.
Hier gekozen om niet de mmm in te gaan. Ik had dat zelf wel graag gedaan trouwens maar mijn man niet.. We zijn nu ruim 3 jaar verder en ik ben nog nooit zwanger geweest. Inmiddels zijn we al een poosje gestopt met proberen maar gebruiken nog geen anticonceptie. Het gevoel van nergens bij horen herken ik trouwens wel.. ik vind het soms ook lastig om in langlopende groepen te zien dat ik de enige ben die niet meer zwanger is geworden. Maarja, wat doe je eraan? Het is helaas zo.. Ik ben de afgelopen jaren wel hier en daar wat meiden tegen gekomen die in hetzelfde schuitje zitten dus we zijn niet alleen Hopelijk mag jullie wens uitkomen, veel succes!
Ik kan mij hier wel in vinden. Wij zijn al 4 jaar bezig voor een tweede kindje. Bij onze zoon van inmiddels 6 jaar was het de eerste ronde raak. Wij zitten nog niet in de MMM, over 2 weken laten we ons wel onderzoeken. Ik ben benieuwd of er iets uit gaat komen.
Waarom wilt je man dit niet? Is er iets waardoor het niet lukt. Of heb je ook niets laten onderzoeken?
We hebben al twee kindjes en het was sowieso meer mijn wens. Ik heb wat kleine onderzoeken gehad ivm pijnlijke menstruatie’s. Daar is een kleine niche uitgekomen maar of dat de veroorzaker is? Ik denk zelf dat het met mijn schildklier te maken heeft. Uit de bloedonderzoeken komt niks maar mijn basale temp is laag, dit kan komen door een traagwerkende schildklier. Ik heb hier niks meer mee willen doen/verder willen laten onderzoeken. Het is inmiddels (meestal ) goed zo.
Ik begrijp het wel, ik lees hier ook vaak mee met MMM topics omdat ik me qua gevoel meer relateer aan deze dames (het lange wachten, de teleurstellingen maand na maand) dan de dames die bij ronde 3 blijvend zwanger raken - hoe zeer ik het ook iedereen gun, trouwens. Maar soms gaat het MMM-jargon me boven m’n pet: ik heb IUI gehad en spuiten moeten zetten, maar veel meer over terugplaatsingen en verschillende medicijnen weet ik niet... En wat naar dat je menstruatie weer doorbreekt, dat is elke keer weer zó’n teleurstelling
Aha ik snap het. Ik dacht dat je helemaal nog geen kinderen had. Hopelijk gebeurd er toch nog iets. Heb de laatste tijd wel wat meer gehoord over zo’n niche. Toevallig een podcast daarover geluisterd. Althans toen ging t daar over. En blijkt toch vaak wel een oorzaak te zijn.
Ik heb PCOS en natuurlijk zwanger geraakt dmv fertilieitsmassage(mercier therapie) bij een fysiotherapeut laten toepassen.Misschien heb je hier iets aan!
Voor mij heel herkenbaar verhaal!! Onze 1e zwangerschap kwam na 2.5 jaar en uiteindelijk gelukt via ICSI. Maar dat werd een MA. Toen was ik zelf helemaal klaar met MMM. Bij zowel mijn man als bij mij is er van alles mis dus ons werd ook gezegd dat we toch echt alleen via ICSI weer zwanger zouden kunnen worden. Toen 4 mnd later spontaan zwanger. Ons meisje werd te vroeg geboren maar was gezond en nu een slimme mooie meid van 6 jaar. Sinds haar geboorte geen anticonceptie gebruikt en op de dag dat ze 2 werd bleek ik weet spontaan zwanger!! Dat was een vreselijke zwangerschap met iedere wk extra zorg vanwege kans op vroeggeboorte. Maar ook dat is een gezond meisje geworden. Nu begrijpt niemand hoe dit toch zo heeft mogen zijn. Met een kindje was ik al dolblij geweest en nu heb ik natuurlijk helemaal niks meer te wensen. Vooral de eerste zwangerschap is een wonder geweest. Ik was knetter depressief vanwege MA en had veel stress op mijn werk destijds. Dus dat geeft maar weer aan dat zelfs onder barre omstandigheden iets heel moois kan ontstaan
@TempusFugit wat een lange weg heb je achter de rug en wat fijn dat je van je eerste uiteindelijk spontaan zwanger bent geworden (mooie verwijzing ook die hoort bij zijn naam). Ik zit niet in hetzelfde schuitje, maar herken het deels. Sinds 2014 hebben wij een kinderwens -tot op heden zonder resultaat. Ik wilde nooit aan de MMM beginnen waarbij de psychische en lichamelijke belasting de voornaamste redenen waren. Na jaren proberen (en een bbz) en een paar IUI behandelingen (zonder enkel resultaat) in januari toch maar de stap gezet naar IVF. De feiten zijn namelijk duidelijk -ondanks dat wij volgens alle testen zelfstandig kinderen zouden moeten kunnen krijgen, vertelt de praktijk echt iets anders. Leeftijd begint een rol te spelen, vandaar alsnog de stap naar IVF. Ik wens je sterkte en hoop dat jullie wens zonder hulp van buiten af alsnog vervuld wordt.