@red goed bezig zeg met alles! Wel een beetje rustig aan doen ondertussen he! Hier ook lekker in de badkamer bezig geweest ondertussen en me vluchtkoffer voor de zekerheid maar vast ingepakt, dus alles is klaar!
*Nou, hier dan mn bevallingsverhaal... Het is echt megalang, maar er is ook zoveel gebeurd die dag dat ik t vrijwel niet kort kon houden...* Ik werd zondagochtend om 7.15 uur wakker om naar de wc te gaan, ik had wat buikpijn al de hele nacht, maar dacht er verder niet over na. Ik ging weer terug naar bed en ineens voelde ik een rare plop in mn buik. Dacht eerst even dat t gewoon Yentle was die me een harde trap gaf, maar bedacht me dat ze nooit aan die kant schopte. Toen dacht ik dat t mn darmen waren, maar ineens voelde ik iets 'lopen' daar beneden. Toen drong t nog niet tot me door, dacht dat t gewoon wat afscheiding ofzo was... Maar in mn achterhoofd begon ik al iets te vermoeden en probeerde een beetje te 'persen' en toen kwam er nog meer dus toen wist ik wel genoeg! Ik sprong uit bed en ging gauw naar de wc, maar toen ik mn onderbroek naar beneden deed schrok ik me kapot. Er zat namelijk roodbruine 'afscheiding' in en ik wist even niet wat t was.. En op de wc bleef t ook maar doorlopen dus ik heb gauw Kimo geroepen dat ie moest komen kijken en toen kwamen w erop uit dat het echt mn vliezen waren die gebroken waren en dat Yentle in t vruchtwater had gepoept.. Het was inmiddels 8.15 uur en we belden de VK en ze zou vrij snel langskomen. Rond 9.00 uur was ze er, ze heeft even het kraamverband nagekeken wat ik ingedaan had en bevestigde meteen dat Yentle dus gepoept had in t vruchtwater. De VK heeft het ziekenhuis gebeld dat we eraan zouden komen en wij hebben ons gauw klaar gemaakt om te vertrekken. (nog even snel een broodje gegeten, want nu kon het nog!) De weg naar het ziekenhuis was alles behalve prettig, ik had namelijk al om de 2/3 minuten weeën! Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen bleek het kraamverband een beetje doorweekt te zijn en zat mn broek ook al onder.. Ik voelde me dus zwaar voor lul staan toen ik naar de verloskamer liep, maar ik kon het nog enigszins bedekken met mn tas! Daar aangekomen ben ik meteen aan de CTG gegaan. Hierop was duidelijk de weeënactiviteit te zien. Na ongeveer 45 minuten kwam de VK kijken naar de ontsluiting en ze wilde een draadje op Yentle's hoofd zetten om haar hartslag te registreren en ze wilde een drukkatheter in de baarmoeder aanbrengen om de kracht van de weeën te meten. Helaas lag mn baarmoedermond helemaal naar achteren nog en kon ze er heel moeilijk bij. Ze heeft toen geprobeerd mn baarmoeder naar voren te trekken (heel erg pijnlijk!) maar dat lukte niet. Maar door dat gefrummel is de ontsluiting wel van 2 naar 4 cm gegaan. Ongeveer 2 uur later (ik denk rond 13.00 uur) kwam ze weer inwendig onderzoek doen, maar helaas is het op 4 cm blijven hangen. Wel was de baarmoedermond wat naar voren gaan staan en kon ze nu een draadje op Yentle's hoofd plakken + de drukkatheter aanbrengen. Het deed nog steeds ontzettend pijn en heb best wel liggen vloeken en gillen daar... Een uur later ongeveer denk ik (ongeveer 14.00 uur) kwam ze weer even kijken, maar de ontsluiting vorderde totaal niet en toen is besloten dat ik een Oxytocine-infuus zou krijgen + een pethidine-injectie tegen de pijn. Het infuus werd vrij snel aangesloten en werd elke zoveel minuten opgehoogd want ze wilden dat ik 5 weeën per 10 minuten zou krijgen, want dan zou de ontsluiting gewoon moeten vorderen namelijk! Uiteindelijk kwamen ze om de minuut en had ik bijna geen tijd meer om bij te komen tussendoor; kortom, een ontzettende weeënstorm. Hierbij had ik ook ontzettende persdrang en ik raakte in paniek, want ik wist niet meer hoe ik het op moest vangen en hoe ik moest zitten/liggen van de pijn, het voelde alsof mn hele baarmoeder naar buiten geduwd zou worden elk moment.. Ik schreeuwde op dat moment echt om hulp, wist niet meer wat ik moest doen.. De VK kwam kijken en dacht dat ik nu wel bijna volledige ontsluiting zou hebben ivm de persdrang, maar niets was minder waar.. Ik had maar 1 cm erbij gekregen en zat dus pas op 5. Dit kwam doordat Yentle dus verkeerd lag en daardoor de druk op de verkeerde plaats zat, namelijk bij mn stuitje ipv voor bij mn doos. De VK zag dat het echt niet goed met me ging en heeft de anesthesist gebeld dat ie moest komen om een ruggeprik te zetten. Rond 17.15 uur was de anesthesist er en heeft ie de ruggeprik gezet. Helaas zat het slangetje een beetje scheef en werd alleen de linkerkant verdoofd. Toen hebben ze t slangetje een beetje bijgesteld en wat rechtgetrokken en toen uiteindelijk begon het te werken. Ik had nog steeds heel veel weeën en die persdrang die kwam gewoon door de ruggeprik heen, maar het was iets beter te handelen. De VK had al verteld dat als het binnen 2 uur niks was veranderd ik een keizersnee zou krijgen.. Ik was me daar dus al op aan t voorbereiden, aangezien het gewoon totaal niet vorderde en ik niet verwachte dat dat nog zou gaan gebeuren. Om 20.00 uur kwam de VK weer inwendig onderzoek doen en tot onze grote verbazing bleek ik volledige ontsluiting te hebben en was Yentle goed gaan liggen! Ik mocht dus al meteen bij de volgende wee beginnen met persen en dan zou de VK inwendig meevoelen of ik met de ruggeprik genoeg kon meepersen. Om 20.15 uur ben ik dus echt begonnen met persen. Helaas was dit ook weer zwaar vermoeiend, vooral omdat het liggend moest met mn benen in de beugels. Kimo hield mn rechterbeen vast tijdens het persen en een verpleegkundige mn linkerbeen en zij duwden dan mn knieën richting mn gezicht en hielpen mij ook nog om mn kin op mn borst te leggen.. Ik kon het echt allemaal niet meer zelf en om 21.00 uur werd de gynaecoloog gebeld dat ze moest komen om te helpen met de vacuüm. Om 21.15 uur was ze er en hebben ze alles meteen klaargezet zodat ze bij de volgende wee het cupje op Yentle's hoofdje konden zetten. Dit was weer ontzettend pijnlijk, maar het zou bijna over zijn! Bij de volgende wee moest ik weer persen en de gyn trok Yentle's hoofdje iets verder met de melding dat ze bij de volgende wee geboren zou zijn. Die volgende wee kwam vrij snel en toen kwam bij de eerste keer persen het hoofdje naar buiten (toen raakte ik weer helemaal in paniek vanwege de pijn) en bij de tweede keer persen in dezelfde wee lag daar ineens een warm, klef hoopje mens te huilen op mn buik. De pijn was echt niet te houden, maar toen ik haar eenmaal vast had was ik het ook meteen weer kwijt! Yentle kreeg een Apgarscore van 10, wat dus perfect is, en ze heeft het echt geweldig gedaan meteen, alles. Binnen 5 minuten kwam ook de placenta eruit, wat dus ook heel snel is en daarna gingen ze de schade opmeten down under. Ik ben ingeknipt en ingescheurd en heb dus flink wat hechtingen die heel pijnlijk zijn, maar beetje bij beetje gaat t beter. Verder heb ik heel erg last gehad van naweeën, die ik overigens nog steeds heb, maar met de pijnstilling is het te doen! Yentle is iig een voorbeeldig kindje en we zijn ontzettend gelukkig met haar! Ik weet nu alleen zeker dat mocht ik ooit voor een tweede keer zwanger zijn, ik bij voorbaat al niet meer thuis wil bevallen uit angst dat het weer zo'n helse bevalling wordt.
@Sterretje, haha ja hoor zit alweer op de bank. Zo maar even de afwas doen en aardappels schillen. Wordt sla vanavond, heb ik wel zin in. Baal alleen dat ik de hele komkommer heb opgegeten, hihi kan die er niet meer door. Mn moeder kan elk moment met m'n broertje komen op de fiets dus dat is ook wel gezellig. @Kristel, 't heeft je niet erg meegezeten meis, maarre je hebt wel een prachtige meid op de wereld gezet! Als je nog graag BV wilt geven, zou ik gaan kolven en de afgekolfde melk weggooien. Dan heb je voldoende productie als je van de medicatie af bent en dan kun je weer proberen of Yentle aan de borst wil drinken. Eventueel eerst met een tepelhoedje wat wat meer op de speen van de fles lijkt.
@kristel, wat een drama verhaal..pfff, je zal het eht zwaar hebben gehad!!! Meis, hoop dat je je snel beter voelt!
Ach ja ik ben het type die gelijk de hand wegslaat en zegt sorry maar ik vind het niet fijn als je aan me buik zit. Kijken mag, voelen niet. Me vriendinnen mogen wel aan me buik zitten, alleen vreemden en collega's enzo heb ik helemaal geen zin in. AFBLIJVEN! Wellicht gaat die buikband er nog wel komen, alleen ik pas nog maar net mijn eerste buikband dus kan die denk ik nu nog niet dragen @ Kristel pfoe heftig.. het scheelde wel dat je gelijk al naar het ziekenhuis mocht vanwege het vruchtwater.. *tranen wegveegt* het mooiste stuk is altijd aan het einde als het kindje er dan eindelijk is..!! @ Red ik kan er dus helemaal niet tegen als er iemand aan mijn tepels komt, nu weet ik wel dat het heel anders is als je eigen kindje eraan drinkt maar heb echt een tepeltrauma. Nogal persoonlijk maar er zijn helaas wat vervelende dingen mee gebeurd. Ik ben meer bang dat dat terug komt (flashback idee) en het een nare bedoening voor me wordt. Maar aan de andere kant wil ik me niet door mijn angst laten leiden en ik vind het ook wel belangrijk om borstvoeding te geven de eerste 2 maanden in ieder geval. Ik mag ook al niet fulltime borstvoeding gaan geven omdat ik medicijnen heb die op een bepaalde piek (7 uur na inname) te erg overgaan in de voeding. Ik ga denk ik gewoon proberen eerst echt te voeden dan kan ik pas zeggen of ik het erg vindt of niet denk ik! @ Agneta ff je echofotootjes bekijken! @ Sterretje nou die tas staat in ieder geval op tijd klaar! @ Dreamer hoe gaat het verder nou? Bleh, me navelpiercing gaat ineens ontsteken. Ik gok dat ik straks het ding eruit moet gaan halen. Me navel komt een beetje naar buiten.
meiden, vandaag om 19.45 heb ik mn 20 weken echo!!! Spannend.... Net bij de vk geweest, ze denken dat de bloedingen door de laagliggende placentakomt. Vanavond kijken ze daar grondig naar, eventueel moet ik van de week ff naar de gyn om telaten kijken. Ik heb zinkzalf gekregen voor dat sneetje, wat nog wel eens door de inlegkruisjes zou kunnen komen. De kleine is vandaag mega actief, erg gezellig hebben we het saampjes.
@Kristel: mooi geschreven! Heb je echt hard geschreeuwd? Volgens mij ben ik ook een schreeuwerd en schaam me op voorhand al Super dat ze het zo goed doet. Geniet maar lekker van haar! @Dees: kan je dat niet met je vk/gyn bespreken? Zij zullen vast wel vaker hiermee te maken hebben gehad. Zorg ook dat je man goed weet wat je wel of niet wilt, dan kan hij meteen ingrijpen als er iets anders gaat dan jij wilt. @Sam: wanneer ga je weer testen?
@Sam: het kan vals positief geweest zijn, maar het kan ook echt positief geweest zijn! Ik zou mooi morgenochtend weer testen.
@ Sammie welk merk had je ook alweer mee getest? @ Dreamer ja volgende keer ga ik het ook met de vk bespreken.. alleen de vk die ik eerst had en een beetje mijn verhaal kende qua verleden, is nu met zwangerschapsverlof en vorige keer kreeg ik een invaller. Was wel een aardig meisje, alleen ben ik er niet zo happig op om iedere keer weer opnieuw dingen te moeten vertellen. En ik schaam me er een beetje voor.. maar volgende keer ga ik het wel aankaarten. Moet toch. Zij adviseerden als ik bv wilde geven om te combineren met 1 flesvoeding per dag, maar lijkt me ook niet alles.. Op me kaart staan ook dingen erover.. moet in het ziekenhuis bevallen en het kan zijn dat ik het dan vreselijk vind als er een man bij is. Dan moest ik het gelijk aangeven ook. @ Juffie spannend, hopelijk is alles goed! Ik zit ondertussen een beetje de babykamer te soppen enzo.. zo boodschappen doen.. pannenkoeken eten straks!
@Sam: Idd, het kan ook wél gewoon positief zijn.. Ik wil t nu wel graag weten eigenlijk, ik neem aan jij zelf ook wel? @Red: Dat zou een goed idee zijn als ik zou willen kolven.... Maar ik heb daar gewoon geen goed gevoel bij, ik voel me dan echt net een koe.. Tepelhoedje heb ik al geprobeerd in het ziekenhuis omdat Yentle niet goed aanhapte, maar met t tepelhoedje kwam er gewoon totaal niks uit en ze deed me alleen maar pijn.. En Yentle werd er zelf ook zwaar gefrustreerd van dat t niet lukte. Ze kwamen daar toen ook met dat ik dan moest gaan kolven, maar ik wil dat gewoon echt niet. Maar Yentle moest toch binnen 24 uur een plasluier krijgen anders mocht ze niet mee naar huis gister en daarom heb ik toen besloten om de fles te gaan doen.. @Dreamer: Hehe, ik heb op een gegeven moment echt gebruld ja, had nooit van mezelf gedacht dat ik dat zou doen! Bij de gedachte schaamde ik me al dood namelijk.. Maar ik kon het gewoon niet meer inhouden, het ging vanzelf, echt heel raar.. Achteraf schaam ik me er ook weer voor, maar op het moment zelf kon het me echt geen reet schelen en was ik juist opgelucht om het eruit te gooien allemaal @All: Zo, nu heb ik alles gedaan op t forum wat ik moest doen, ondertussen Yentle weer een flesje gegeven en nu ga ik nog even een uurtje mn ogen dicht doen voordat schoonouders straks komen.. Schoonvader komt helpen met t geboortebord op een paal te bevestigen en in de tuin te zetten
Moed is me intussen de schoenen in gezakt en geloof er niet zo meer in dat het raak is. En het zal wel vals positief zijn geweest, want bijna iedereen van het forum zegt dat Ik zie wel of ik ongi word of niet.
Die etos testen zijn wel kut.. heb er wel eens een schaduw op gehad toen ik niet zwanger was.. was ook wel beetje grijzig. Maar als het echt een lijntje was? Wie weet
ik heb alle testen van etos gehad. ik vind ze wel goed maar ik was al een tijdje zwanger toen ik teste.
zo hier staat t eten aan.. joey is om 7 uur thuis.. en om 8 uur gaan we naar mijn zus.. mijn peetoom is daar en die heb ik al kei lang niet meer gezien.. dus is wel gezellig.. moet ik wel meteen de 2de dag bij iemand anders gaan spuiten .. maar ja.. ach. maakt ook niet uit..