Ik denk dat ik een beetje een vreemde eend ben maar jeetje, ik schrik er persoonlijk nogal van als je van mening bent dat een baby van 3 weken oud al zonder zijn ouders moet kunnen. Zo te lezen zijn er zat mensen die het met je eens zijn maar ik deel deze mening niet. Je kindje heeft 9 maanden in je buik gewoond, en moet terwijl hij net op de wereld is al alleen kunnen slapen? Ik ben van mening dat je kind je nog heel erg nodig heeft op deze leeftijd.
@Paprika, ik zou er ook van schrikken als iemand zegt dat een kindje van 3 weken zonder zijn ouders moet kunnen! Ik denk ook dat je mijn verhaal verkeerd opvat. Als Juliën wakker is of niet kan slapen dan pakken we hem natuurlijk bij ons. Ook knuffelen we de hele dag door met hem. Het gaat mij om de momenten dat hij zijn rust nodig heeft. Hij slaapt steeds beter in zijn bedje en hij wordt daar lekker rustig. Ik wil hem op de momenten dat hij rust nodig heeft niet teveel prikkels geven. Ik denk dat uit mijn verhalen en antwoorden in dit topic zeker niet afgeleid kan worden dat ik vind dat mijn zoontje maar zonder zijn ouders moet kunnen. Dat je het met een bepaalde aanpak niet eens bent dat kan ik begrijpen en dat is ieders goed recht. Ik denk alleen dat het dan anders geformuleerd kan worden. Een baby in zijn bedje leren slapen zonder dat hij daar problemen van ondervindt en daar eigenlijk alleen maar profijt van heeft doordat er rust en regelmaat wordt toegepast is wat mij betreft niet iets om van te schrikken.
Josien ff offtopic maar heb je foto's zitten bekijken en wat een PRACHT kereltje zeg... mag je met recht heel trots op zijn!! Verder vind ik het ook hard overkomen hoe je het schrijft Luna.. hij moet in zijn eigen bed etc. Dat je die aanpak toepast op een kindje van een jaar ofzo kan ik me voorstellen maar toch niet op zo;n guppie?
Heb niks gelezen, geef alleen een reactie op de hoofdvraag: het ligt er maar helemaal aan wat voor een soort huilen het is Maar heel kort gezegd: Is t een beetje jengelen dan kan je je kindje best even laten en kijken wat ie doet. is t echt huilen om pijn/honger/etc dan moet je er gewoon wat mee doen
hier ben ik het helemaal mee eens en ik heb het idee dat luna precies hetzelfde bedoelt. Ik ben het dan ook met luna eens! je kindje in bed laten liggen als hij/ zij jengelt, daar lijkt mij niets mis mee. Echt huilen is een ander verhaal. Ik vraag me af of iedereen hier het verschil kent tussen jengelen en huilen, anders zouden we elkaar denk ik beter begrijpen.
Nou dat vind ik een rare opmerking, iedere moeder weet echt wel of haar kind huilt of jengelt hoor.. Iedereen kent haar kind het beste, en weet dus ook prima wat het beste voor haar kind is!
Tja... ik denk dat niet elke moeder het verschil kent tussen jengelen en huilen en dat daar vaak problemen ontstaan.... Kids die jengelen en voortdurend uit bed gehaald worden, of andersom: kids die brullen en er niet uit gehaald worden
oh joh, zo cru bedoelde ik het helemaal niet hoor! Maar ik vraag me gewoon af of we allemaal elkaar wel begrijpen. Natuurlijk laat ik mn dochter niet (hysterisch) huilen in haar bed. Maar jengelen dat laat ik haar wel. Vraag me af waarom dat niet zou kunnen, echt zo'n whee, whee huiltje. Nou dat is 2 min en dan slaapt ze.
Als ik het idee heb dat er wat met hem is, pak ik hem direct op of uit zijn bed en troost ik hem. Als hij gaat huilen omdat ik hem in zijn bed leg, laat ik hem altijd even gaan. Meestal is ie binnen 5 minuten stil. Tegenwoordig doet ie dat trouwens bijna nooit meer, overdags nog wel eens, maar 's avonds nooit. Ik deed dit overigens al toen hij 2 maanden oud was. Dat heeft hem wel geholpen om beter te slapen. Maar mijn man heeft zoonlief ook een keer laten huilen toen hij nog geen week oud was en ik op bed lag. Onder druk van zijn moeder, die vlak daarvoor had gezegd dat zij vond dat je baby's best wel eens kan laten huilen (hij vindt het erg moeilijk om tegen haar in te gaan...). Daar ben ik best een beetje verdrietig om geweest, ook al weet ik dat hij aan die ene keer echt niets heeft overgehouden. Maar hij had toen last van krampen en huilde dus vanwege de pijn... Maar goed, manlief was het helemaal met mij eens toen ik hem dat vertelde en heeft het ook nooit meer gedaan. Het was ook een beetje onwetendheid nog die eerste week denk ik waardoor hij niet verder dacht dan haar mening.
Juist Merijn en ik denk dat ook daar een klein 'probleem' zit... mensen van de oudere stempel roepen vaak "ach joh, laat maar huilen.. dat is goed voor de longen" Van zulk soort mensen krijg ik het spaans benauwd! Natuurlijk jengelt mijn zoon ook wel eens in bed, lekker laten jengelen.. maar huilen nee absoluut niet.. denk ook niet dat die daarmee goede associaties krijgt met slapen
lovelydk, kijk dan doen we dus hetgewoon hetzelfde jengelen kan, maar echt huilen.... nee!!! merijn, het cb adviseerde hier 30 min laten huilen. Mijn man werd daar erg door beïnvloed..... hij is nogal snel bang voor het verkeerd aanleren van dingen. Dus hij nam dit letterlijk Na 1 dag is hij hier gelukkig op teruggekomen.
Ja ook daar zit een groot euvel... het CB roept soms, niet altijd, hele domme dingen! Hier zeiden ze, leg hem maar in de schuur! (LETTERLIJK!) Al huilt die dan uren, dan kan jij tenminste slapen want dan hoor je hem toch niet!
Haha, had hij een stopwatch naast zich liggen? Ik laat hem hier trouwens wel wel eens huilen. Dat doet ie namelijk ook als ie geen zin heeft om te slapen. Al kan ie soms echt flink overstuur raken en dan doe ik het niet. Tsja, gaandeweg heb ik er wel een onderscheid in leren maken. Dat advies van het CB kregen wij overigens ook en wij hebben het wel gedaan en dat heeft hier dus erg goed geholpen. Daarvoor deed ik het niet en ging ik steeds terug als hij huilde (om vaak stil te vallen zodra ik de kamer binnen kwam), maar hij ging steeds slechter en korter slapen. Dat laten huilen was de omslag, binnen 3 dagen sliep ie weer normaal. Er is ook helemaal geen bewijs voor dat dit slecht zou zijn en dat geloof ik ook niet. Er zijn wel mogelijke effecten van het veelvuldig laten huilen als je kind een huilbaby is (en dus niet alleen huilt omdat het bijv. moe is).
Dat meen je niet??!! Zooo.. die had ik toch eens even wat verteld zeg! Hier ook héél vaak te horen gekregen 'laat maar huilen' 'ze huilt om aandacht, want je pakt haar altijd op als ze huilt, dus NIET meer doen!' etc etc etc Nou, krijg nou t heen en weer.. Mijn meisje heeft de eerste 11 weken van haar leventje niks anders gedaan dan huilen (lees: krijsen/overstuur zijn) en dat 16 uur per dag gemiddeld. Of ik nu met haar rondliep of niet, niks hielp. Ik heb haar af en toe wel even moeten laten huilen, want mama moet ook wel eens naar de wc ofzo, maar na 5 minuten ging ik zelf meehuilen Maargoed, hier blijkt er dus sprake te zijn van een heftige KMA. En nu ze speciale voeding krijgt huilt ze echt zelden! Iig, je weet als moeder dondersgoed of je kindje ergens last van heeft of niet en dat gevoel moet je gewoon volgen Ik heb ook mijn gevoel gevolgd en dacht op dag 5 al 'hier klopt iets niet, dit is NIET normaal', maar elke keer kreeg ik te horen 'joh, ze is gewoon prikkelig, ze is temperamentvol, ze is ongeduldig, ze vraagt om aandacht, ze heeft 'gewoon' krampjes, etc etc etc. In t begin neem je dat aan, ze is immers mn eerste kindje, maar als je gevoel blijft zeggen dat t niet normaal is, doe er dan aub wat mee en laat je kind niet onnodig zomaar huilen.. Dit is dus een beetje een toelichting op mijn korte reactie hierboven
Ja die heb ik ook wel eventjes wat duidelijk gemaakt! Haha het is dat ik erheen moet voor de prikjes, anders ging ik niet!
@ kristel86: ik heb dat advies dus ook gekregen, laat hem huilen, maar omdat ik zelf naar hun toe kwam met het verhaal dat hij niet meer wilde slapen en ook heel snel weer wakker werd. Toen werd mij dus geadviseerd om hem eens te laten huilen als ik hem in bed legde (hij huilde buiten dat praktisch nooit). Maar hetzelfde adviseren bij een baby die overmatig veel huilt, dat vind ik echt bizar. Ik vind trouwens niet dat iedereen bij voorbaat het juiste moedergevoel heeft Al zullen het er heel weinig zijn
@Merijn: Als het in mijn geval hetzelfde zou zijn als bij jou, dat t 9/10 keer met t slapen te maken heeft, dan zou ik het ook proberen om haar even te laten huilen hoor Ik heb het een tijdje geleden ook geprobeerd (toen we nog niet wisten dat ze KMA had), op een gegeven moment weet je ook gewoon niet meer waar je t moet zoeken. Maar ze was zó overstuur, na 10 minuten trok ik het echt niet meer en heb ik haar maar uit bed gehaald weer. ik voelde me zó schuldig! Maargoed, hier is het een ander verhaal, hier geen problemen met slapen gelukkig Soms jengelt ze wel wat als ik haar in bed leg, maar meestal valt ze na 5/10 minuten gewoon heerlijk in slaap (soms gaat ze steeds harder gillen en dan kom ik op de kamer en dan gaat ze lachen haha, maar dan heeft ze ook gewoon overduidelijk geen zin om te slapen) En wat betreft moedergevoel, er zijn vast vrouwen die t niet hebben, maar ik geloof dat 99,9% het wel heeft en ik vind dat, waar mogelijk, je daar gewoon lekker naar moet luisteren als moeder. Als jij als moeder denkt dat je kindje het nodig heeft om zichzelf in slaap te huilen (of om een andere reden en je kindje heeft t echt even nodig), vooral doen! Als je als moeder denkt dat er een andere oorzaak is en t niet normaal is dat je kindje zo huilt, doe er vooral wat mee!
Ik laat mijn zoontje ook wel is huilen, maar niet krijsen. Dat verschil hoor ik goed. Hij huilt eigenlijk alleen als hij in bed wordt gelegd. Meestal is het binnen 5 minuten dat hij slaap valt als het langer duurt gaan we naar boven en meestal is hij dan de speen kwijt en valt hij als nog dan in slaap.
@LovelyDK, ook mijn guppie laat ik het liefst aan zijn bedje wennen i.p.v. de kinderwagenbak, de box of ons bed. Ten eerste denk ik dat het het beste voor hem is. Nogmaals om de rust en regelmaat toe te passen. Daarnaast wil ik toch nog een keer zeggen dat jullie me waarschijnlijk ECHT verkeerd begrijpen!! Als mijn kindje langer dan 5 minuten echt huilt. En daarmee bedoel ik ook huilen en niet jengelen dan haal ik hem uit zijn bed en dan zit ik rustig 1 uur met hem op de bank als hij bij mij rustiger wordt. Daarna leg ik hem wel weer in zijn eigen ledikantje en niet ergens anders. Hij vindt dat prima. Als Juliën dan stil is dan is er toch niets aan de hand? En wat is er dan erg aan dat ik er voor kies om hem in zijn eigen ledikantje te laten slapen? Ik heb net nog 2 uur met hem gewandeld omdat hij erg onrustig was. Ik doe er alles aan om het hem naar de zin te maken dus ik kan er best verdrietig van worden als mensen mij dan het gevoel geven of mijn verhaal interpreteren alsof ik hem de hele dag in zijn kamer opsluit. Verder, fijn dat er ook mensen zijn die het wel begrijpen! Bedankt voor jullie zinnige en behulpzame antwoorden. Het CB kan mij overigens ook de boom in als ik het niet eens ben met hun suggesties.