Mijn zoontje is een ontzettend lief en sociaal manneke. Altijd vrolijk en aan het lachen en is eigenlijk vanaf geboorte een makkelijke baby geweest. Nu hij veel bewegingsvrijheid heeft, is hij natuurlijk ontzettend druk met kruipen, lopen, ondeugend zijn enz. enz. Eigenlijk heeft hij het gewoon veel te druk om even lekker met mama te knuffelen, of eens lekker op schoot te zitten, maar oh wat mis ik dat soms! Zelfs als hij moe is, dan vindt hij 2 minuten op de schoot hangen wel genoeg. Ook als hij pijn heeft en ik wil hem troosten, laat hij merken dat hij toch veel liever gewoon neergezet wil worden op de grond en duwt zich weg. Al met al denk ik dat hij uberhaubt niet echt van knuffelen houdt. (Wat best kan, als kind hield ik ook echt niet van dat geknuffel) Hij is gezond en gelukkig, dat is voor mij het voornaamste, maar ik vind het zo jammer dat hij niet af en toe eens even lekker tegen me aan komt hangen Meer moeders die dit zo ervaren?
Ik ken het, hoor! Onze dochter had het altijd te druk om te knuffelen. Als ze pijn en verdriet had, liet ze zich troosten maar het was van korte duur. Want de pijn was snel weer weg, dus er kon weer gespeeld worden! Ze is nu bijna 2 en is véél knuffeliger! Ze begrijpt nu ook echt wat het is en ze zoekt ons op als ze even lekker wil kroelen. Maar een hele grote knuffelkont is ze nog steeds niet, ze is veel te druk bezig met spelen en lezen en vrolijk doen Dus troost je, het komt vast een keer. En inderdaad, ieder kind is anders!
Hier ook geen knuffelkontje, ze wurmt zich altijd los. Maarrrrr... in de draagdoek vindt ze wel heel fijn! Dus ik stop haar gewoon vaak ik de doek en dan kan ik rustig knuffelen
Toch fijn om te lezen dat ik niet de enige ben (ook al weet ik dat wel haha) Hoop maar dat het dan nog komt als hij ouder is. Draagdoek heb ik nooit gebruikt, dus die heb ik ook niet. En om die nou aan te gaan schaffen omdat mama zo graag wil knuffelen is ook weer zoiets he haha.
Hier wel een ontzettende knuffel... maar ik probeer er zoveel mogelijk nu van te genieten want aangezien het ook een ondernemend typje is, denk ik dat ze er straks niet zoveel tijd meer voor heeft Ze begint nu al als ze op schoot zit soms naar vanalles te grijpen, de bank, de kussens....
Hier het zelfde met onze zoon. Na dat hij 1 is geworden werd het steeds ietsje meer. Nu wil hij soms wel eens 10 min op schoot, lekker samen naar de tv kijken of zo. Hij krijgt nu gewoon iets meer geduld.
Onze oudste was ook echt geen knuffelkont als baby. Dat is inmiddels wel bijgetrokken.. Onze jongste houdt juist ontzettend van knuffelen, aandacht en op je schoot zitten..
Denk dat het ook aan de leeftijd ligt? Ze zijn gewoon zo druk met ontdekken! Mijn dochter ligt wel savonds als ze moe is een aantal uurtjes op schoot, heerlijk!
De oudste is nooit echt knuffelig geweest, pas sinds een half jaar ongeveer komt ze echt bij ons om lekker te knuffelen of lekker op schoot te liggen. De jongste is vanaf het begin al een echte vrijkont en vindt elke vorm van knuffelen geweldig Tja, elk kind is anders
Ook hier een meisje dat het veel te druk heeft om te knuffelen. Gelukkig lees ik hier dat er nog hoop is
Tja, wat is een knuffelbaby. Hier als baby wel veel bij me gezeten, maar idd hoe ondernemender hij werd hij minder. Maar hij krijgt idd meer geduld, zo wil hij vanaf het jaar ongeveer ineens tv kijken (wat voor sommige momenten erg makkelijk is, bijvoorbeeld als ik eten ga koken, want dat is hij niet te houden totdat hij eten krijgt). En daarbij komt dat hij dan af en toe bij mij op schoot komt zitten uit zichzelf, en mij af en toe een knuffel geeft. Maar dit is altijd maar kort hoor, korte knuffel en aan paar minuutjes op schoot zitten. Ik vind nu dus dat hij best knuffelig is.
Hier ook een meisje dat niet wil knuffelen. Toen ze net geboren was lag ze heerlijk op mijn buik te ontspannen na t eten of spelen of bijv. badderen. Nu helaas niet meer. Ze wil op ontdekking gaan.
Dochter was ook geen knuffelbaby, na een week wilde die al over m'n schouder hangen om rond te kijken ipv lekker bij je liggen. Inmiddels is ze 3 en een grote knuffel, ze kan echt aan je hangen. Haar babybroertjes zijn veel meer knuffelbabies, al beginnen die nu met 3 maanden het ook interessanter te vinden om op je schoot te zitten met de rug naar je toe zodat ze de wereld in kunnen kijken.
Mijn zoon was ook helemaal geen knuffelbaby, maar nu hij wat ouder is komt hij wel regelmatig knuffelen en kusjes geven, dus er is nog hoop
Heeeeeeeeel herkenbaar maar hier begint het knuffelige wel te komen. Maar haar dikkie dik knuffel heeft meer mazzel dan papa en mama
Onze zoon is ook nooit echt van het knuffelen geweest. Het enige moment dat hij rustig en stil bij mij op schoot zit is als hij warme melk krijgt tussen de middag. Laatste tijd wordt het wat meer en krijg ik bijvoorbeeld ook een knuffel als hij naar bed gaat en als ik ga werken en als hij bij opa en oma naar bed gaat. Onze dochter vind het leuker om wat verder van je gezicht af te zijn zodat ze je kan bekijken en naar je kan lachen
Heel herkenbaar, maar maak je geen zorgen: het komt! Mijn dochter is nu 20 maanden oud en tot een maand of drie geleden wilde ze ook bijna niet knuffelen. Precies wat jij omschrijft: een paar seconden en ze wurmde zich alweer los. Bij ons hielp het dat mijn man en ik veel knuffelen als zij erbij is. Op een dag zagen we dat ze dat heel interessant vond, en ineens wilde ze ook . Sindsdien is het met de dag beter geworden en nu kan ze af en toe lekker tegen ons aanhangen, of komt ze om een knuffel vragen. Nog steeds geen eeuwigheid, maar het wordt steeds fijner. En dat na meer dan anderhalf jaar. Dus maak je geen zorgen: blijf het zelf doen en dan komt je zoontje vanzelf.
Heel herkenbaar. Mijn meisje wil ook niet knuffelen. Ze wurmt zich direct los, probeert overeind te komen enz. Doe haar er echt geen plezier mee haha. Wie weet als ze wat ouder worden, nu is ze veel te druk met alles ontdekken.
Mijn oudste vond het ook verschrikkelijk, wilde ook nooit een kus of een knuffel. Nu is ze 4,5 en sinds een paar maanden komt ze een beetje los en vraagt zelf om een kus of knuffel.