Bevalling

Uitscheuren tijdens de bevalling

Uitscheuren tijdens de bevalling
Uitscheuren tijdens de bevalling
Wanneer je zwanger bent, hoor je vaak de meest ernstigste bevallingsverhalen. Dit kan ervoor zorgen dat je steeds meer tegen de bevalling op gaat zien. Zorg daarom voor een goede informatievoorziening. Zodat je precies weet waar je aan toe bent.

Uitscheuren

Eén van de grootste angsten van een zwangere vrouw gaat over uitscheuren tijdens de bevalling. Maar wat is dat nou precies? En is uitscheuren altijd ernstig? Bij de bevalling van een eerste kindje ontstaat bij nagenoeg alle vrouwen wel een scheurtje rondom of in de vagina. Zo’n scheurtje noemen we een ruptuur. Dit wordt veroorzaakt door de enorme spanning die op de huid en de spieren staat, tijdens de bevalling.
De ernst van een ruptuur is afhankelijk van de snelheid en de kracht waarmee het kindje geboren wordt. Daarbij is het belangrijk hoever jouw huid, het slijmvlies van je vagina en de spieren van je bekkenbodem mee kunnen rekken. Omdat niet elke scheur even ernstig is, onderscheiden we drie gradaties.

Eerstegraads ruptuur

We spreken van een eerstegraads ruptuur, wanneer alleen de huid en het slijmvlies van de vagina zijn ingescheurd. Dit komt voor bij één op de vier vrouwen die voor het eerst bevallen. Dit is de minst ernstige vorm van uitscheuren. Vaak geneest zo’n eerstegraads ruptuur vrij snel.

Tweedegraads ruptuur

Bij een tweedegraads ruptuur ben je iets dieper ingescheurd. Door je huid en de onderliggende spieren heen. Dat zijn je bekkenbodemspieren. Hierbij is de kringspier van de anus nog in tact. Een tweedegraads ruptuur komt voor bij één op de tien vrouwen.

Derdegraadsruptuur

De meest ernstige vorm van inscheuren, is de zogenaamde derdegraads ruptuur. Dit is eigenlijk een tweedegraads ruptuur, waarbij ook de kringspier van de anus en soms de bekleding van het endeldarm zijn ingescheurd. Dit komt gelukkig niet zo heel vaak voor. Eén op de driehonderd vrouwen krijgt te maken met zo’n ‘totaalruptuur’.

Hechten

Omdat een scheur vaak wat rafelige randen heeft, is het hechten van een scheur vaak lastig. Een scheur geneest echter wel mooier dan een gecontroleerde knip. Lees ook ons artikel over het inknippen tijdens de bevalling.

Een kleine eerstegraads ruptuur hoeft niet altijd gehecht te worden. Bij een tweede- en derdegraads ruptuur is dat wel nodig. Dit om de spieren, en daarmee de bekkenbodemfunctie, goed te herstellen. Een goede bekkenbodemfunctie is belangrijk voor het voorkomen van ongewild verlies van urine, oftewel incontinentie. Daarnaast voorkomt het ook verzakking van de baarmoeder, blaas of darmwand. Het hechten van een ruptuur gebeurt door een verloskundige of gynaecoloog. Dit is afhankelijk van de ernst van de ruptuur. Zij brengen de randen bij elkaar en maken deze aan elkaar vast met (oplosbaar) hechtdraad. Meestal voel je het insteken van de naald en het doortrekken van de draad en het knopen wel een beetje, maar vaak doet het geen pijn. Het hechten van een derdegraads ruptuur gebeurt altijd in de operatiekamer.