is de koek op... Of beter gezegd; de melk.. Sommigen kennen mijn verhaal waarschijnlijk al, maar ik wil het toch even delen. Borstvoeding... Het lijkt zo natuurlijk en gelukkig is dit voor veel vrouwen ook zo. In het begin is het vaak keihard werken, maar uiteindelijk kun je er de vruchten van plukken en kan het genieten beginnen! Helaas is het voor mij niet zo simpel en is het keiharde werken nooit opgehouden. Al bij mijn oudste dochter was het continu aanpoten; ik kolfte fulltime (live lukte niet) en mocht (moest) elke dag 12x aan dat apparaat hangen om elke druppel die ik had bij elkaar te sprokkelen. Daarbij gebruikte ik domperidon om mijn productie op te krikken en gebruikte ik syntocinon voor een betere tsr. Nooit was het genoeg en dus heb ik vanaf het begin al bijna dagelijks moeten bijvoeden met flesvoeding. Na 3 maanden was mijn energie op, ik kon niet meer... Deze keer zou het anders gaan! Ik zou alles op alles zetten om mijn jongste dochter aan de borst te krijgen! Dit is, met keihard werken, gelukt! Helaas begonnen de problemen al snel; tepelkloven waar je U tegen zegt, hardnekkige spruw bij ons allebei, borstweigeren door heftige verborgen reflux en ik volg een streng dieet ivm diverse allergieen... En ja, daar kwam het weer: Mijn productie was om te huilen. Bij elk signaal legde ik mn dochter aan, ik kolfte na en ik begon weer met domperidon en neusspray. Hiermee heb ik het uit kunnen zingen tot 7 maanden, maar toen werd het me te veel dat ik nog steeds alles uit de kast moest trekken om maar borstvoeding te kunnen geven. En dan nog haalde ik het steeds maar net elke dag. Nooit heb ik een voorraad op kunnen bouwen en als dat wel lukte was dit mini-voorraadje binnen 2 weken weer op omdat ik dan weer een eisprong had of ongesteld werd; elke 2 weken had ik een megadip waar ik niet onderuit kwam en deze duurde dan zo een week! Al met al ben ik dus met 7 maanden gestopt met domperidon te gebruiken en sindsdien keldert mn productie steeds verder. Ik heb 8 maanden volledig borstvoeding gegeven en sindsdien krijgt mn dochter steeds vaker een fles. De eerste fles die gemaakt moest worden ging gepaard met veel tranen. Ik voelde me zo slecht.. zo teleurgesteld in mijn lichaam! Maar nu, bijna 4 weken later heb ik er vrede mee. Ik kan wel door blijven gaan en continu alles op alles zetten, maar wat bereik ermee? Ik ben alleen maar gestresst en ik maak me bij elke voeding druk of ze wel genoeg heeft of dat ik toch weer moet bijvoeden. Ik ben nu op een punt dat ik zeg: Het is mooi geweest.. Ik had heel graag minimaal 1 jaar (en liever langer als t even kon) volledig gevoed, maar mijn lichaam werkt niet mee. Ik ben trots op de 9 maanden die ik al voed en ik ben zoveel mooie ervaringen rijker! Ik geniet echt van het voeden, maar wat niet gaat dat gaat niet; dat inzicht heb ik nu... Vandaag heb ik de knoop doorgehakt dat ik om en om ga voeden; 's ochtends borstvoeding, daarna fles, 's middags borstvoeding, dan fles en 's avonds voordat ik ga slapen nog een droomvoeding. Mijn productie zal waarschijnlijk heel snel achteruit gaan nu, maar het zij zo. We gaan op deze manier door zolang het nog kan en ik hoop dat mijn lichaam ons hier nog even van kan laten genieten Sinds kort zijn wij ook bezig voor een 3e kindje waarvoor ik hormonen moet gebruiken (progesteron; ivm herhaaldelijke vroege miskramen - ik maak slecht progesteron aan zelf) en deze helpen ook niet mee om dat beetje productie wat ik heb stabiel te houden... Jammer, maar helaas.. Mochten wij gezegend worden met een 3e kindje dan ga ik er weer helemaal voor om borstvoeding te geven en dan hoop ik dat ik weer een hele tijd mag genieten ervan! Het zou fijn zijn als het zonder al die poespas kan, maar die kans zal zeer klein zijn In ieder geval zal ik het weer precies zo doen als nu; ik heb er geen spijt van dat het gegaan is zoals het is gegaan, alleen teleurgesteld, maar daar kan ik weinig aan doen Nog even een mooie foto als afsluiting: Bekijk bijlage 247119 We logeerden afgelopen week bij mijn moeder een paar dagen en Philine was erg moe 's ochtends. Ze wilde drinken en is tijdens het drinken lekker in slaap gevallen in mn armen: genieten!!!!! Foto is met telefoon gemaakt en nogal roze doordat de (rode ) gordijnen op de slaapkamer nog dicht waren
Prachtige foto (wat een schatje!), wat heb jij geknokt zeg! Veel respect, en hopelijk tóch een mooie tijd om op terug te kijken.
Hier kan ik alleen maar bewondering voor hebben. Wat ben jij een doorzetter, wow. Je kindje heeft maar wel mooi zo lang mogen genieten bij je. Want ondanks dat het voor jou bikkelen was heeft zij iets onvervangbaars meegekregen. Hopelijk lukt het nog om met deze constructie een poosje te voeden.
Bedankt voor de lieve reacties Doet me toch wel goed eigenlijk, want vandaag voelde ik me ineens heel erg alsof ik aan t falen was.. Alsof ik zwak ben dat ik nu "opgeef". Nu weet ik diep van binnen wel dat het een goede keuze is, maar toch.. Ik hoop dat we nog een tijd mogen genieten op de manier dat we t nu doen. Mocht het nu ineens heel snel over zijn dan zal het toch wel heel erg pijn doen; ik zal de momenten echt heel erg gaan missen dan...
Welnee, jij geeft niet op, je breidt uit! En weet je, aanleggen mag altijd zolang jij en je kind dat willen. Ook al krijgt een kind z'n voeding volledig van een bord en uit een beker. Uit een borst komt namelijk veel meer dan alleen maar eten en drinken. Al is de borst vrijwel droog, er komt altijd liefde uit!
Wat heb je het onwijs knap gedaan! Je bent echt een bikkel! Super goed en knap hoe je hebt doorgezet en toch maar even 9 maanden hebt weten vol te maken!!! Je bent een supermama! Hoop dat de wens voor een derde kindje snel in vervulling mag gaan!
Ook hier, respect. Wat heb jij er veel voor gegeven zeg! Talloze vrouwen zouden bij 1/10de van jouw verhaal al gestopt zijn met borstvoeding geven. Ik hoop dat je ook mooie momenten hebt gehad. En die van Dirksmama vind ik mooi: Uit een borst komt meer dan melk, er komt ook een heleboel liefde uit. Zolang je kindje nog wil 'drinken', voor een slokje troost, kan dat natuurlijk best.
Thanks dames Het is zo ver... Gisteravond hebben mn meisje en ik afscheid genomen van ons borstvoeding-avontuur. Mijn productie is, zoals verwacht, enorm snel achteruit gegaan en ze had niet meer genoeg aan een voeding bij mij. Overdag weigerde ze steeds meer (ook vanwege een zwangerschap welke vorig weekend helaas ten einde gekomen is) en dus heb ik gisteren de beslissing genomen om 's avonds voor de laatste keer te kunnen genieten. Ze is heerlijk in slaap gevallen aan de borst en dat was voor mij een prachtig moment om het af te sluiten Ik hoop dat ik in de toekomst nog een keer mag genieten ervan
Wat ontzettend verdrietig dat je (weer, zie ik in je banner) een miskraam hebt gehad. Sterkte. Nu definitief de bv periode afgesloten, een mooiere laatste voeding kun je je niet wensen denk ik.
Wat ontzettend verdrietig dat je (weer, zie ik in je banner) een miskraam hebt gehad. Sterkte. Nu definitief de bv periode afgesloten, een mooiere laatste voeding kun je je niet wensen denk ik.