Ik ben erg benieuwd hoe jullie dit aanpakken? Onze dochter is erg bijdehand en weet precies wat ze wel en niet mag, maarja, toch uitproberen he Nu reageren mijn man en ik beiden al vanaf het moment dat t nodig was op dezelfde manier. 1x zeggen: "Nee Yentle, dat mag niet"/"Nee Yentle, hou eens op" 2e x wordt het al: "Yentle, wat zegt papa/mama nou?" En dan wordt het: "Laatste waarschuwing Yentle" En als ze dan nog niet luistert dan moet ze sinds kort op haar "Stoutkussen" zitten. Eerder was dit de box en dit vond ze ook verschrikkelijk, maarja, er komt binnenkort een zusje bij, dus we moesten iets anders bedenken Maarja, mevrouw vindt het "stoute kussen!" (zoals zij het zelf zegt ) nogal leuk en gaat alleen maar heel hard lachen als ze erop moet (zegt na de laatste waarschuwing zelf al "Yentle stoute kussen zitten! ") Aan de ene kant natuurlijk wel schattig en moet er vaak stiekem ook om lachen, maarja, zo leert ze t natuurlijk niet he? Ik denk dan ook dat t beter is om haar meteen na de eerste waarschuwing een laatste waarschuwing te geven (of meteen na de eerste waarschuwing al "straffen"?) Maar daar twijfel ik nogal over. Dit omdat ze nog niet eens 2 jaar is (ok, over 2 weken dan ) en misschien die ruimte nog een beetje nodig heeft om "uit te proberen". Maar aan de andere kant; ookal is ze nog zo jong, qua begrip van taal, verbanden leggen, daad en consequentie is ze haar leeftijd ver vooruit! Zo vragen wij haar altijd als ze haar "straf uitgezeten heeft" (om t zo maar even te noemen) waarom ze van papa/mama op het kussen moest zitten en dan zegt ze ook precies waarom > "Yentle luistert niet" of "Yentle deed dit of dat" En dan zegt ze ook "Sorry papa/mama", dan geven we elkaar een dikke knuffel en een kus en dan is t weer goed Maargoed, om een lang verhaal kort te maken: Ik vraag me af of dit wel zo'n goede manier is voor een nogal hardleers meisje En ik vraag me af hoe jullie dit doen? Wat ik me ook nog afvraag: Hoe gaan jullie om met driftbuien? Ze kan nogal boos worden als ze dus "straf" krijgt; gaat keihard gillen, schreeuwen, huilen, tegen de muur aan slaan oid; kortom, ze gooit alles eruit! Ik laat haar altijd maar gaan en geef haar pas weer aandacht als ze helemaal rustig is. Maar ik vind dit soms zo moeilijk! Ze kan namelijk zoooo lang doorgaan... Ze heeft echt uithoudingsvermogen wat dat betreft...
Hier ook een mannetje die aardig driftig kan worden... Straffen doe ik opzich niet echt, meestal helpt het als ik boos word, soms moet ik 2x waarschuwen en de 3 zeg ik dat ie naar de gang/bed moet en dat helpt dan vaak wel... Als Finn driftig wordt reageer ik eigenlijk niet, als hij dan niet ophoud breng ik hem even naar de gang, en kan hij daar weer rustig worden.
Hahaha lastig he, die peuterpubertijd. Hier zitten we er ook middenin. Wij waarschuwen 1 keer, dan de 'mama telt tot 3' regel, luistert ze dan nog niet gaat ze naar de gang. Bij driftbuien blijf ik heel rustig, wordt niet boos, wel consequent en gaat ze naar de gang om rustig te worden. Ze krijgt dan haar knuffel en tut mee en dat helpt. Als ze terug komt (van de gang mag) geef ik haar een knuffel en kus. Daarna vindt ze vaak alles weer goed en is ze weer vrolijk.
ik zet mijn dochtertje soms ook op de stoutstoel, meestal luisterd ze meteen of na de 2e keer naar mijn "nee" en soms is dat niet zo en dan moet ze op de stoutstoel, laatst zat ze erop en ik liep naar de keuken om wat te pakken, hoor ik "trippel trippel trippel" dus ik kijk om het hoekje, is ze van haar stoel, dus ik zeg "wat doe jij daar?" rent ze snel terug naar haar stoel reken maar dat ze het begrijpen!
stoute kussen klinkt als prima optie. maar ziet je jullie dan nog steeds?? kan zijn dat ze het erg amusant vind om jullie reacties daarvan te observeren???
@Tanjax11: Hmm, bij jou helpt t dus meestal nog wel om te "dreigen" zeg maar.. Hier helpt t heel af en toe maar, mevrouw is denk ik gewoon erg hardleers of gewoon heel erg uitdagend > "Zal mama/papa dat echt doen wat er gezegd wordt?" @Bonnie1: Yentle zou op die momenten ook wel graag haar knuffel oid willen denk ik, maar ik ben bang dat ze het als een beloning zal zien... Ik "durf" dat dus niet.. Maar er dus neutraal mee omgaan zou dus toch echt moeten helpen als ik t zo begrijp uit jouw reactie. @Dana: Haha, ja ze begrijpen vaak meer dan we denken he Yentle weet t ook heel goed hoor! Ze gaat dan steeds verder naar t randje toeschuiven (waar ik dan niet op reageer, want ze zit er immers nog steeds op), maar zodra ik haar dan aankijk op t moment dat ze er vanaf komt of opstaat dan gaat ze meestal ook meteen weer goed erop zitten. (Ja, zelfs op t stoutkussen gaat ze uitproberen ) @Mirjamrn: Ze ziet ons dan idd nog steeds; ik kan haar namelijk niet in de gang oid zetten (die is ten eerste echt enorm klein en ten tweede staan alle schoenen ed daar en daar gaat ze dan lekker mee gooien ed, dus daar begin ik niet aan) Wel negeren we haar als ze erop zit. Gaan gewoon verder met waar we mee bezig waren of kijken de andere kant op; kan me niet voorstellen dat ze dat leuk vindt om te zien??
Hier krijgen ze 2 waarschuwingen en dan gaan ze op de gang. Vaak stoppen ze al bij de 2e waarschuwing. Als ze driftig zijn en erg boos worden en hier niet mee stoppen zet ik ze ook op de gang. Als ze zich zo gedragen mogen ze afkoelen op de gang.
Heel herkenbaar hoor! Ik waarschuw altijd twee keer... derde keer is 'straf'. Ik pak haar dan op, zet haar op een plek in de kamer neer. (Ze kan ons gewoon zien, is ook altijd dezelfde plek). Daar moet ze gaan staan/zitten. Ik zeg er ook altijd bij waarom ze daarheen moet. Ze weet dat als ze 'klaar' is, ze weer mag komen. Soms komt ze zelf terug als ze afgekoeld is. Ze zegt dan 'ik ben klaar' en moet van mij ook altijd even sorry zeggen. Ik heb hier geen vaststaande tijd voor. De ene keer is ze na 1 minuut klaar, de andere keer duurt het langer. Als het naar mijn mening te lang duurt (dus als ze te lang in haar boosheid/boze bui blijft hangen, ga ik zelf naar haar toe. Vaak geeft ze dan zelf wel aan 'ik ben nog niet klaar'. Ook goed, vaak trekt ze snel weer bij. Het kost veel energie, maar geduld is heel belangrijk... (en heel vaak tot 10 tellen..., soms wel 10x10).
Wij hebben een stoeltje. Hij weet het zooo goed! Tot nu toe werkt het goed. Ik durf hem nog niet in de gang te zetten. Ik zie hem liever.
Hmm, als ik zo alle reacties bij elkaar leg zitten we wat dit betreft dus wel op het goede spoor en is het echt een kwestie van volhouden, tot 10 tellen, volhouden en nog een keer tot 10 tellen
na 2 keer ook op de gang ff lekker afkoelen,na 10 minuten komt ze terug ,mama ik ben afgekoelden dan is het klaar
Ik heb vanaf het begin dat mijn zoon "stout", rond 2/3 jr, begon te doen de 1, 2, 3 waarschuwingen regel ingevoerd. dus: 1: nee, niet doen, blijf af etc etc 2: nee, niet doen, blijf af etc etc 3: Nee, laatste waarschuwing Als hij na 3 nogsteeds niet luisterde, ging mijn zoon op de zitzak (geen stoel, want ik zag eens een kind op tv met een stoel gooien en vond dat te link.) Zitzak staat in de gang, waar het oersaai is en hij niks kon uitvreten. Als ik hem op de zitzak zette, vertelde ik hem kort waarom hij daar zat en dan liep ik weg. Hij heeft in het begin wel eens geprobeerd weg te lopen en te gaan schreeuwen, maar geen aandacht aangegeven en hem steeds terug gezet en hij bleef na een tijdje gewoon zitten tot ik hem kwam halen. Als ik hem ging halen, moest hij wel sorry zeggen. Nu is hij 5 en ik hoef eigenlijk niet eens meer tot 3 te tellen. Zitzak staat er nogsteeds, maar vaak gebruik ik het niet meer.
Knap hoor dat jullie kinderen na de 2 waarschuwing al ophouden. Mijn zoontje gaat gewoon door. Hij moet met de derde waarschuwing in de hoek in het halletje (waar we alles weg hebben gehaald wat ook maar enigzins interesant voor hem kan zijn) maar zelfs dan probeert hij elke keer weer uit te komen. Ben soms wel 20 minuten bezig om hem in de hoek te laten staan, hij komt er gewoon elke keer met een lachend gezicht uit. Ik blijf consequent en na 20 minuten voelt hij dat het nog steeds menens is en dan gaat hij heeeeeeeeel hard huilen en blijft in de hoek staan. Dan zou je denken dat hij dat de volgende keer wel snapt, maar nee het begint weer elke keer van voren af aan. Pfffffffffffffffffffffffffffff!
Misschien dat een kussen an sich gewoon te leuk is? Kun je d'r niet gewoon op diezelfde plek op de grond zetten? of in een hoek van de kamer? Hier gaat Thirza op de trap, (wij hebben eerst twee treetjes naar een platformpje toe, daarna begint de echte trap pas). Staan wel schoenen vlakbij, maar dat zal me worst wezen, als ze daarmee gooit. Ze doet maar, gaan ze echt niet kapot van, ga ik op zo'n moment ook echt niet op reageren... Hier werkt het echt goed, ze voelt zich echt gestraft zo. Wel grappig, want ze zit ook regelmatig uit zichzelf op het trapje en dan is het dus juist speelplek. Mijn stiefzoon werd ook niet warm of koud van op de trap of in de hoek zitten, dus die straften wij, op die leeftijd al, met het afnemen van leuke dingen. Idd een waarschuwing dan, zodat hij wist wat er op dat moment op het spel stond, en dan ging het om zijn snoepmomentje, zijn toetje of zijn badmoment. Daar was hij wel heel gevoelig voor en dat werkte als een tierelier. Konden we natuurlijk niet altijd inzetten, dus we hebben wel eens gehad dat hij in de trein een driftbui kreeg en we hem voor straf op het balkon gezet hebben, (wel intercity, rustig op dat moment, en kon dus toevallig wel even ). En thuis was het af en toe toch echt de gang en dan pas klaar daarmee als hij volkomen rustig was, (want als je hem na 2 minuten ophaalde, werd hij opnieuw boos). En dan zat hij er soms dus rustig een half uur tot 3 kwartier, totdat hij eindelijk eens rustig wilde blijven en spijt wilde betuigen. Maar heeft wel geholpen, tegenwoordig luistert hij erg goed en doet nooit raar meer Thirza doet echt spijt en boete na 1 minuutje op de trap, die is van een totaal ander kaliber wat dat betreft
Hier nog een beetje 'zoekende' naar een strafplek want madame hier vindt alles leuk en interessant. Nu gebruiken we de 2e tree van de trap in de gang, maar dat is ook geen succes eigenlijk. Ze gaat dan op het raam kloppen naast de voordeur, loopt naar boven en gaat op haar kamer spelen of gaat op de tree liggen en dan roepen en lachen: mamaaaaaa, kom eens kijken, C..... ligt op de trap hihihi! In de hoek staan is een leuk spelletje, ze staat ons gewoon uit te lachen en als ze niet luistert, rent ze zelf al naar de hoek en zegt: Pas op he, niet meer doen want je moet in de hoek . Ze is bijna 28 maanden.
Ik vind het ook lastig hoor. Hoorde laatst van mijn vriendin die pedagogiek gestudeerd heeft, dat kindjes van 2 het wel weten dat iets niet mag, maar dat ze de impulsen nog niet kunnen beheersen. Echt straffen is op die leeftijd daarom ook nog niet zinvol. Het schijnt tussen 2 en 3 jaar toch echt herhalen herhalen en geduld geduld te moeten zijn. Ik ga trouwens ook zo'n plekje instellen in huis, maar noem het geen stoutplek maar een nadenkplek. In het begin zal ik er ook even bij blijven omdat ze natuurlijk nog niet snapt wat de bedoeling is. Per leeftijdsjaar moeten ze 1 minuut op de plek blijven. En daarna idd uitleggen waarom ze daar even moesten nadenken.
Ik heb dat idd ook gelezen, dat hoe jonger ze zijn, hoe moeilijker ze impulsen kunnen bedwingen. Met name als het 'externe geweten' (de ouder) niet zichtbaar is. Maar bij heel stout gedrag, wat ik echt niet wil hebben, werkt super consequent zijn en straffen wel heel goed hoor. Probleem is hier alleen helaas ook dat een stoutstoeltje of op de gang staan, niet 'werkt'. Ze blijft er niet staan/zitten, komt er desnoods 100x lachend vanaf. Leuk spelletje. Enige wat werkt is de deur naar de gang dichthouden (is een schuifdeur). Dan gaat ze helemaal over de zeik dat ze er niet uitkan - of soms gaat ze spelen, maar het werkt zo dus (uiteindelijk) wel. Zo heb ik haar het gaan staan in de kinderstoel afgeleerd. En het weglopen in de supermarkt. Straf is daarbij in het winkelwagentje zitten ipv met eigen karretje lopen. Maar verder, het is gewoon super moeilijk altijd maar consequent te blijven als zo'n straf niet echt aankomt. Maar na een tijdje, komt er weer zo'n periode aan en kun je weer opnieuw beginnen. Overigens werkt goed gedrag 'belonen' beter, dan stout gedrag straffen. Maar ja, bij de meeste kinderen kun je toch niet altijd vriendelijk blijven en het moet ook in je aard liggen, denk ik .
Mijn zoontje moet bij hoge uitzondering in de hoek zitten. Als hij echt enorm stout is (bijvoorbeeld een duploblokje naar de TV gooit terwijl ik gezegd heb dat dat niet mag) of als hij de jongste schopt/slaat. In het geval van het laatste heb ik zelfs wel eens geen waarschuwing gegeven, ik tolereer het gewoon niet. Gebeurt gelukkig niet heel vaak. Maar als hij gewoon een etterbui heeft, weet ik dat het in zijn geval komt doordat hij even niet lekker in zijn vel zit. Dan probeer ik hem af te leiden, samen met hem te gaan spelen. Dat werkt eigenlijk bijna altijd goed. Ik geloof er (in zijn geval) niet in vaak te straffen en veel "nee" te zeggen (inclusief uitleg). Als ik dat doe, dan wordt zijn gedrag eigenlijk alleen maar vervelender en tegendraadser. Voor mijn gevoel vererger ik het op zo'n moment dus alleen maar. Ik ben trouwens wel heel consequent, voor het geval jullie denken dat ik een softie ben. Ik beschouw mezelf best wel als een strenge ouder, strenger dan mijn man. Nee is nee en zal ook nooit ja worden (al zal ik later wel naar zijn argumenten luisteren en waar nodig mijn mening herzien).
Herkenbaar hoor, zo gaat dat hier ook. Voortdurend nee roepen of straffen werkt averechts, dus idd ook afleiden en dergelijke als ze niet lekker in hun velletje zitten en het geklooi daarvan komt... Balans is toch altijd weer het toverwoord