Hallo allen, Niet zo lang geleden heb ik mij op dit forum aangemeld omdat mijn vriend en ik graag een kindje willen en ik het leuk vond mee te lezen en leven met iedereen. Helaas is mijn eerste post geen gelukkige. Een week na mijn menstruatie afgelopen maand deed ik door een voorgevoel en wat aanhoudend bruinverlies een zwangerschapstest, die positief bleek te zijn. Eigenlijk meteen in paniek zijn we naar de gynaecoloog geweest, omdat mijn gevoel erg slecht was. De gynaecoloog dacht een beginnende zwangerschap in mijn baarmoeder te zien, echter na bloedtesten in het ziekenhuis en echo's daar, was niks te vinden. Mijn HCG bleef wel langzaam stijgen. Een bekend verhaal denk ik, het bleek uiteindelijk in de rechtereileider te zitten... Een schok maar toch ook aangevoeld. Heb net een MTX spuit gehad, zodat ik hopelijk geen operatie nodig zal hebben. Wel last van krampen en bloedingen erna. Ben uiteraard erg verdrietig, maar mijn grootste angst is dat er een onderliggende oorzaak is voor mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap en dat het dus weer gebeurd. De arts zegt dat het waarschijnlijk pech is geweest en wil geen verder onderzoek doen omdat hij hier op dit moment geen aanleiding toe ziet. Omdat ik een MTX spuit heb gehad, weet ik niet hoe mijn eileiders eraan toe zijn. Ondertussen ben ik wel doodsbenauwd voor een herhaling en om nooit een kindje te kunnen krijgen. We geven niet op, maar het is wel moeilijk. Weet niet zo goed wat ik van mijn verhaal hier verwacht, misschien moest ik het even kwijt of hoop ik wat ervaringen / meningen te vinden. Weet dat ik helaas niet de enige ben die dit doorgemaakt heeft...
Hee meis, wat ontzettend verdrietig! Veel sterkte en hoop dat je er snel bovenop bent!! Ik heb zelf ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en ik ben wel geopereerd. Ze hebben mijn eileider laten zitten en ik weet ook niet hoe deze er aan toe is want idd dat onderzoeken ze niet. Nu ben ik weer zwanger zoals je ziet.. Op 6 weken direct in t ziekenhuis een echo gekregen. Ze houden je goed in de gaten hoor. Ik snap je angst ik dacht echt dat ik in die wachtkamer een zenuwinzinking kreeg. Als je angst heb spreek t uit. Zij hebben ook maatschappelijk dienstverleners. Ik heb zelf hypnotherapie gedaan en dat hielp goed. Angst zal je houden. Maar hoop dat je snel beter bent en zwanger! Sterkte. X
Hi hope, Ben echt blij dat het uiteindelijk toch goed is afgelopen bij jou! Omdat ik vanaf het begin een slecht gevoel had, dacht ik dat ik me minder aan de zwangerschap gehecht had, maar voel me toch behoorlijk futloos op het moment. Zou zo graag een garantie hebben niet dat het de volgende keer goed gaat, maar dat mijn lichaam iig naar behoren werkt, om vol vertrouwen een volgende ronde in te kunnen gaan. Bedankt voor jouw verhaal, geeft toch moed
Een vriendin van mij heeft ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en bij haar is deze toen ook echt weggehaald want hij knapte. De gynaecoloog zei toen al dat ze een hoge kans had op herhaling omdat ze vroeger geopereerd was in haar buik en dit littekenweefsel in de weg kan zitten en buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan veroorzaken. Een aantal dagen na de operatie is ze op vakantie gegaan (echt waar) en ze kwam van die vakantie dus zwanger terug. En die zwangerschap is goed verlopen! En 3 maanden na de bevalling was ze weer zwanger en ook dat is goed gegaan. Ik dacht ik vertel je even een positief verhaal Heel veel sterkte!
hallo ik lees hier ook mee sinds mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap ( ruim 7 weken) vorige maand. wel een operatie gehad en eileider verwijderd. ben nu 18 dagen verder. bij ons was het onverwachts en niet gepland ivm anticonceptie. maar bij een overstap van de een naar andere is er iets toch gebeurd. dit heeft wel ons kinder wens weer( we hebben 1 gezonde kindje) aan gewakkerd. angst tja ik kan beter zeggen bezorgdheid. meer bezorgd over de gevolgen bij mij was het vrij acute ivm inwendige bloeding door het open springen van eileider. ook wij staan nu open voor een zwangerschap maar ik ben op me hoede. Misschien meer dan bij me eerste ..bij me eerste lukte het niet 1 2 3 om zwanger te worden ..dus was ik alleen bezig met het worden en nu meer met het zijn. heb volgens mij al een eisprong gehad. deze was erg gevoelig tot pijnlijk..ook aan de kant van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. heb hier geen pijn meer gevoel sinds de operatie tot 2 dagen geleden. wat weer wat onrust met zich mee brengt.. vond het best wel heftig allemaal.. ik denk dat het wel normaal is allemaal. gezonde dosis angst en onrust ivm situatie
Die angst is heel begrijpelijk! Ik heb eind september '14 een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad; eileider is verwijderd. Ik was direct daarna weer zwanger en ik was zo bang dat het weer verkeerd zou zitten. Dat het weer op de verkeerde plek ingenesteld zou zijn. Gelukkig bleek bij de eerste vroege echo rond 6 weken, dat het netjes in mn baarmoeder zat. Ik weet natuurlijk niet hoe het zal verlopen met de MTX-injecties. Hoop voor jou dat je snel een goede zwangerschap mag hebben (en dat je dit hoofdstuk snel kunt afsluiten). Veel sterkte!
Hier ook de angst. Het is inmiddels 2 maand geleden dat ik geopereerd ben en mijn rechter eileider ben kwijtgeraakt. Ik hoop dat het allemaal positief zal verlopen dit jaar voor ons, maar het blijft afwachten. @seashell; ik heb sinds de buitenbaarmoederlijke zwangerschap ook ovulatiepijn. Echt ik schrok er behoorlijk van.
Nuage, jij ook bedankt. Mijn vriend zegt altijd dat ik niet teveel op internet moet lezen omdat ik mezelf te gek maak Maar andermans ervaringen kunnen toch ook erg helpen. We hebben allemaal onze moeilijke tijden, kunnen alleen hopen en vooruitkijken. Seashell, ik had hetzelfde als jij, was meer bezig met zwanger worden en was zo naïef te denken dat het daarna wel goed zou komen... Dat is nu wel anders natuurlijk. Maar ik moet nu toch een rustpauze inlassen, waarin in het wat meer kan verwerken. Kleine edit omdat ik net de reacties van Elf en annelies zag. Elf, niemand kan garanderen hoe het in de toekomst gaat verlopen natuurlijk, maar ik waardeer jullie reacties zeer. In het begin zie je, of misschien ik, het zwart in, maar er zijn ook genoeg goede vervolg verhalen Annelies, we gaan voor een succesvol 2015
Dag Lexi, hier moest ik gewoon even op reageren. Ik heb ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en mijn rechter eileider is verwijdert. Waar ik het ergst mee zat was of het weer zou gebeuren en of het mijn schuld was. Bij de operatie is mij al verteld dat mijn linker eilerder er goed uit zag. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan komen door bijv chlamydia, een operatie of vette pech. Ik adviseer je om bloed te laten prikken via de huisarts en niet via het ziekenhuis, scheelt je een vette rekenig. Zij kunnen in je bloed zien of je ooit chlamydia hebt gehad. Bij mij was dat niet zo en dat gaf me zo'n rust, ook dat die andere eileider niet dicht zat. Ik geloofde dat het vette pech was. Ik ken veel mensen die ook op jonge leeftijd een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben gehad. Mijn eileider had 8 maanden nodig om de taken van de ander over te nemen., Ik heb daarna een gewone miskraam gehad en nu gelukkig goed zwanger. Sommige mensen met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hadden niks aan de opmerking: maar jij kan zwanger worden. Ik had daar juist wel veel aan. Twee collega's van mij hebben een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en nu beide 2 kinderen. Eentje was binnen 3 maanden zwanger. Het gaat bij ons misschien stroever en de weg naar een kindje duurt langer, maar hij / zij komt er echt wel. De miskramen kwam ik wel te boven, maar die angst dat ik geen kindje zou kunnen krijgen was vreselijk. vandaar dat ik reageer op jou. De positieve verhalen van mijn collega's deden mij goed. PPS in het ziekenhuis noemde ze een buitenbaarmoederlijke zwangerschap geen miskraam, omdat het een goede zwangerschap was maar het verkeerd zat. Klinkt hard, maar ik vond wel rust dat ik vruchtbaar was. sterkte
@ Annelies!! ben ik blij dat je dat even vermeld! schrok er wel van ..ik dacht ooooeeei daar die weer die vieze pijn ... ben toch blij dat ik wat getypt heb.. ik voel me dubbel...ach ja wie niet eigenlijk als je zoiets mee maakt.. blij dat je leeft en treurig dat je vruchtje prima was maar niet op de juiste plaats zat..
@ lexi ppfff ja en dat verbaasde me ook ..dat ik zo was toen..en ik was toen ook heel dankbaar...maar nu...tja zie het echt als een geschenk het leven..
Net een heel boek geschreven als reactie op Elissa, maar niet correct verstuurd. Zucht. Opnieuw. Elissa, je snapt idd heel goed dat die angst om geen kindje te kunnen krijgen verschrikkelijk is. Misschien overdrijf ik daarin op het moment, ongetwijfeld. En het geeft me ook wel een beetje rust dat ik wel vruchtbaar lijk te zijn. Maar ja dan moet mijn lichaam het wel op de goede plek in laten nestelen. En als ik lees wat allemaal een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan veroorzaken, heb ik het ineens allemaal
zo en wie gaat een nieuwe clubje aan maken? zwanger worden/zijn na buitenbaarmoederlijke zwangerschap zo kunnen we alle gekke dingen wat we voelen en ervaren delen met elkaar...
oke we kunnen toch eentje openen met bv buitenbaarmoederlijke zwangerschap vrouwen..of wat vinden jullie..zo is het wat open.. of voor en na de buitenbaarmoederlijke zwangerschap..weet niet zeg het maar..
Ik heb in mei 2014 een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, kreeg ook een vroege echo toen doordat ik een slecht gevoel had. VK wilde toen eerst een week afwachten maar heb aangedrongen op verder onderzoek in het zh. Daar HCG laten meten en die was 3000 maar niks in de bm te zien. Moest gelijk blijven en geopereerd worden. Eileider bleek al gescheurd te zijn en inwendige bloeding, heb er niets van gevoeld verder. Eileider is verwijderd en bij de nacontrole werd gezegd dat de andere er goed uitzag. Precies 5 maanden na de operatie had ik weer een positieve test in handen. Ik wist door een onregelmatige cyclus niet hoe ver ik was dus moest de volgende dag meteen voor een echo komen. Niks te zien in de baarmoeder dus gelijk weer gesprekken met artsen en bloedprikken. Gelukkig bleek HCG nog erg laag dus beginnende zwangerschap. Toen 2 weken lang om de dag wezen bloedprikken + echo. Achteraf bleek ik bij de eerste echo pas 4w2d zwanger te zijn. Heb me die eerste 2 weken behoorlijk zorgen gemaakt maar ergens ook een gerust gevoel. Zou wel goed komen met deze spruit. Ben inmiddels 20 weken zwanger, zit vandaag precies (theoretisch gezien) op de helft. Ik snap je angst/bezorgdheid. Hoe je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap krijgt is niet te zeggen. Bij mij heeft het waarschijnlijk te maken gehad omdat ik in het verleden een acute blindedarmontsteking heb gehad en mijn eileider was aangetast door littekenweefsel. Gelukkig maar 1 eileider en was de andere prima. Moet eerlijk zeggen dat ik geen moment echt verdrietig ben geweest om de buitenbaarmoederlijke zwangerschap, had me er net als jij nog niet aan gehecht door een slecht voorgevoel. Ik was enkel opgelucht dat ik nog 1 goede eileider had en was positief gestemd over de toekomst. Hopelijk voor jou over een tijdje ook een goede zwangerschap!
Kan me goed voorstellen dat die twee weken erg lang hebben geduurd, maar met dat goede nieuws aan het eind is het het allemaal waard Gefeliciteerd. Ondertussen nog onzekerheid bij mij omdat mijn HCG nogmaals gestegen is. Ze zeggen dat het normaal is/kan zijn 4 dagen na de injectie, omdat de cellen eerst nog even blijven delen, maar beetje zorgen maak ik me wel. Ben ook nog niet zo met een club bezig op het moment, gewoon nog teveel gaande.
Begrijp het helemaal..Bij mij vorig jaar febr ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in 1 eileider..Het bizarre was dat je het hartje gewon zag kloppen.. Na verwijdering eileider was ik na 5 cyclussen weer zwanger. Helaas een missed abortion met 9.3 weken. Nu de 3e cyclus weer zwanger.. Nog maar 4 weken dus weer rete spannend..Bij mij hielp teunisbloemolie om mn cyclus weer wat te verkorten..zaten zelfs cyclussen van 40 dagen bij Heel veel kracht en sterkte toegewenst
Hallo, Ik ben 1 van de meiden die in het oude clubje van 'zwanger worden na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap' zat. Ik had 2 x pech. Besparende operatie, paar weken later opnieuw zwanger.....op precies dezelfde plek. Toen is mijn eileider verwijderd en hebben we een pauze ingelast. Wilde heel graag zwanger worden maar durfde niet meer.... uiteindelijk werd ik 8 maanden later weer zwanger en ging het dit keer goed. De kansen op een zwangerschap na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is vaak nog goed, het kan soms wat langer duren maar je hoort ook heel vaak dat men vlak er na opnieuw zwanger is... Dus ja, 2015 kan heel goed jullie jaar worden! Kus Kweenie