De verloskundige vroeg mij van de week om na te gaan denken over mijn bevalling/bevallingsplan. Nu weet ik al zeker dat ik in het ziekenhuis wil bevallen en dat ik graag gebruik wil maken van pijnstilling. Pethidine valt voor mij af omdat het kindje daar teveel van mee krijgt. Nu twijfel ik dus tussen remifentanil en een ruggenprik. Ben veel informatie aan het zoeken en lezen, maar op elke site zeggen ze weer wat anders. Zou dus graag ervaringen horen met beide methoden van pijnstilling. En is het mogelijk dat als het infuus met remifentanil niet voldoende werkt er alsnog een ruggenprik gezet kan worden?
Ik heb remifentanil gehad tijdens mijn bevalling. Vond het heel fijn omdat het de scherpe randjes van dr weeën haalde maar ik toch nog het gevoel had controle te hebben. Het voordeel van remifentanil is ook dat de pomp stop staat zodra je volledige ontsluiting hebt zodat je kindje geen last ervan heeft. En het is in lagere dosering dan continu ruggenprik. Ook de mogelijke complicaties van een ruggenprik (koorts, vaker keizersnee vanwege wegvallen van persweeen) waren voor mij redenen om te kiezen voor het remifentanil pompje.
Beertje: ja zo dacht ik zelf ook, alleen lees ik nu toch aardig wat artikelen van anestesisten dat remifentanil meer bijwerkingen heeft en dat die ook veel vaker optreden dan bij een ruggenprik.
3 weken geleden bevallen met een ruggenprik. Gekregen met 5cm ontsluiting. Wat een verademing!! Mocht ik ooit nog een keer bevallen, kies ik daar zeker weer voor. Heb van 5 tot 10cm gewoon geslapen Voor mij viel Remifentanyl af doordat je toch wat dizzy wordt en een grote kans hebt op misselijkheid.
Ik heb het pompje gehad. Ik viel af en toe tussen de weeen door weg, maar voelde elke wee in volle hevigheid! Ik denk zelf dat mocht er een tweede komen, dat ik voor de ruggenprik zou willen gaan..
Ik wou 2 jaar geleden een pompje..Maar omdat ik nog maar 4 cm had was de enigste optie een ruggenprik.. Nou die werkte dus voor geen meter.. Ik heb alles gewoon gevoeld en bleef ook 3 uur lang op 9 cm hangen.. Een pompje hoor je wel vaak dat je er raar van wordt.. Deze bevalling hoop ik zonder iets te doen.. Heb de vorige keer ook overleefd toch (al is dat uiteindelijk wel een Ks geworden)
Ik heb beide gehad. De ruggeprik is 2x gezet en deed 2x helemaal niks. Heel wat uren verder mocht ik daarom het remifentanil pompje. Het zorgde er bij mij alleen voor dat ik tijdens de weeen een beetje wegdroomde (werd raar in m'n hoofd, raakte een beetje in de war, maar vond dat niet vervelend) maar tijdens de weeen had het geen enkel effect. Ik ben over beide manieren van pijnbestrijding niet te spreken dus...
Ik had met mn jongste ook een ruggenprik, beviel letterlijk prima. Maar daarna kreeg ik veel naweeën en veel rugpijn. dat is wat me nu tegenhoudt..
Bij mijn eerste bevalling ruggenprik gehad; hielp totaal niet. Voelde alles nog. Kreeg zelf koorts en toen ze me op mijn zij draaide bleek het niet goed te zitten en te bloeden. Ik heb gezegd; nooit meer!! Tweede bevalling thuis, zonder pijnstilling, geloofde in mijn lijf, super bevalling gehad.
hier de eerste een ruggenprik en dat was prima, bij de tweede de ruggenprik niet gelukt en is er zelfs 2 keer verkeerd geprikt waardoor ik lekkage had aan mijn hersenzak met alle gevolgen van dien. bij de tweede nog wel een pompje gehad en ik vond het ideaal.
Eerste keer remifentanil gehad. Werd er dizzy van en heb de halve bevalling niet mee gekregen. Mijn man moest mij continue attenderen op mijn ademhaling omdat ik zover weg was. Het hielp wel tegen de pijn. Het was dus geen succes en wist meteen dat ik dit nooit weer zou willen. Vorige week ben ik zonder pijnbestrijding bevallen en echt super trots op mijzelf dat het zo goed gegaan is 😁
Vorige bevallng ruggeprik gehad en dit is prima 'bevallen'. Volgende keer zou ik het zo weer doen als het nog kan..
Bevallen zonder medicatie. Bij de volgende zou ik dat weer willen maar als ik het niet meer uithoud van de pijn dan zou ik een pompje kiezen en niet direct een ruggenprik. Kan veel mis gaan. En geheel niets voelen dat lijkt me nou ook niet ideaal. Ik was echt trots op mezelf omdat ik erg kleinzerig ben en al als de dood ben om een gaatje te vullen bij de tandarts dat ik weet dat ik het aankan. Maar nogmaals dat kan bij een volgende bevalling natuurlijk weer anders zijn. Ik zou gewoon eerst kijken hoe je het doet en hoe snel het allemaal gaat en mocht je het niet volhouden en pompje proberen. Mocht dat ook geen baat hebben dan kun je altijd toch nog om een ruggenprik vragen? Je hoeft het ook echt niet van te voren te beslissen. Dat dacht ik altijd dat de vervolgstappen vastlagen in mijn geboorteplan. Uiteindelijk kun je op het moment zelf overleggen en aangeven wat je wilt. Succes en laat je niet gek maken hoor!!
Hier ook goede ervaringen 2 x zonder pijnstilling... Ik beval liever dan dat ik naar de tandarts moet hoor... Heeft ook echt wel veel voordelen; je voelt veel beter wat je lijf gaat doen... Dus zolang het gaat zou ik het zonder pijnstilling proberen... Hebben ze ook lachgas? Dat zou ook een optie kunnen zijn?
Ik ben bevallen met een pompje. Maar ik had niet het idee dat het ook maar iets deed. Was wel een beetje afleiding omdat ik iedere 5 minuten op een knopje kon duwen voor een extra dosis. Maar de pijn werd er niet minder door, verder ook geen bijwerkingen.
Ik was naar een bijeenkomst gegaan ter voorlichting in het ziekenhuis. Wat bleek, in dat ziekenhuis had je geen keus. Je kon info in winnen enzo, maar puntje bij paaltje gingen zij kiezen welke het werd als je een verdoving wilde. Nou zeg ik niet dat elke ziekenhuis zo is, maar vraag het even na. Ik ging voor een ruggenprik, die hadden ze voor mij gekozen. Dat was afgesproken om met name het toucheren niet te voelen. Vreselijk! Ik had rugweeën en ik moest op mijn rug een ruim half uur aan een apparaat hangen. Ik kon op geen enkele manier mijn weeën opvangen wat voor veel meer pijn zorgt. Daarna moest ik nog een tijd aan het apparaat hangen totdat degene die de prik zette er klaar voor was en iedereen omgekleed was. Dat duurde ook nog een tijd. Dit wachten vond ik het ergst, achteraf bleek ik in die 20 minuten van halve naar volledige ontsluiting te zijn gegaan. Dus uiteindelijk puntje bij paaltje zit ik klaar om mijn prik te krijgen, mag ik weer terug naar mijn kamer om te gaan bevallen zonder prik. Achteraf gezien had ik het veel fijner gevonden om bewegingsvrijheid te hebben gehad zodat ik beter met de pijn kon omgaan. Ik ben van mening dat het goed is om je van tevoren te verdiepen in de materie, maar dat je het beter als escape kan zien voor als de pijn je echt te veel word en niet als zekerheid dat je een verdoving gaat nemen.
Voor je een keus maakt: niet elk ziekenhuis biedt dezelfde mogelijkheden wat pijnstilling betreft. Remifentanil gebruiken ze bijvoorbeeld lang niet overal! Soms is het alternatief toch pethidine, of lachgas, en een keuze heb je ook niet altijd. Dat zou ik dus zeker ook even nagaan. Ik heb overigens heel goede ervaringen met Remifentanil. Ja, ik werd er suf van tussendoor, maar de weeën werden er echt draaglijker van. En ik vond het wel fijn dat ik ze wel bleef voelen, niks voelen lijkt mij raar... overigens is de suffigheid ook zo over als je dat spul niet meer krijgt. Tijdens het persen en de geboorte waren mijn kindje en ik allebei helemaal helder!
Bij de eerste remifantanil gehad. Heerlijk! De scherpe randjes waren van de weeën af...Ze waren nog wel zo aanwezig dat ik ze moest weg puffen maar Prima te doen. Ik had ook weinig keus....no way dat ik een ruggenprik laat zetten mits het noodzakelijk is. Bij de tweede zonder gedaan maar mocht had toen nodig zijn geweest had ik weer voor remifantanil gekozen