Goedemorgen allemaal, Hier enorme twijfel. Kregen gisteren te horen dat we een keuze moeten maken of we de combinatietest willen doen. Ik moet dit dinsdag laten weten aan het ziekenhuis ivm bloedprikken. Vandaag ben ik 10 weken precies. Wat is jullie keuze geweest en vooral waarom wel of waarom juist niet? Ik zit in een twijfel, mijn vriend hoeft het niet persee (met het idee dat we überhaupt nooit abortus willen doen al blijkt het bijvoorbeeld down syndroom te hebben achteraf). Ik weet dat ik uiteraard ook van zo'n kindje hou. Het is meer of ik het lichamelijk zal trekken omdat ikzelf oa voor 50% ben afgekeurd voor werk bijvoorbeeld. Ook geeft mijn vorige ziekte mij zo'n onzekerheid, ik ben genezen maar meer de angst dat mijn lichaam mij in de steek laat (want de ziekte zal geen gevolgen hebben in een zwangerschap of voor het kind zeg maar). Dus ben erg benieuwd wat jullie overwegingen waren. Zou het meer rust geven ook als blijkt dat de kans er minder is, of juist onrust als er iets meer kans blijkt te zijn?
Ik was net van plan om zo'n topic te starten. Mijn man is 100% supportive over mijn beslissing, maar ik twijfel nog wel, vooral aangezien ik in de risicogroep zit (leeftijd). Ik volg je topic dus graag!
Dat is toevallig, inderdaad lekker volgen dan. Hier qua leeftijd nog niet in de risicogroep, nu 29. Maar meer die onzekerheid door ex-ziekte, bij mijzelf dan.
Het ligt eraan hoeveel je wilt weten en wat je keuze zou zijn. Een zwangerschap van een kindje met Patau- of Edwardssyndroom zouden wij naar alle waarschijnlijkheid laten afbreken omdat het niet met het leven verenigbaar is. Down waren we bij de eerste over uit dat we het dan zouden houden nu bij de tweede vonden we de keuze lastiger dus hadden er nog niet over nagedacht. Wel de nipt laten doen en gelukkig alles goed. Maar ook al was het down geweest en we hadden het gehouden dan was het ook prettig geweest om ons voor te kunnen bereiden. Als je het toch zou uitdragen zou je ook alleen de 20 weken echo kunnen doen. Maar als je je wist voorbereiden of er hangt een keuze vanaf zou ik hem doen. Overigens is het wel een kansberekening dus garanties heb je nooit.
Het is en blijft een kansberekening. Ik heb het 3 keer wel gedaan, ik wilde niet bij de 20 weken echo ineens voor verrassingen komen te staan en me beter kunnen voorbereiden. 3x geen verhoogde kansen uitgekomen.
Hier voor gekozen het niet te doen. Geen risico groep ben 28. Verder zou ik mijn zwangerschap toch waarschijnlijk niet afgebroken hebben. Vind het ook nogal een beperkte test. Er zijn nog 1000 afwijkingen die het kindje kan hebben waar niet op wordt getest. Dus daarom hier besloten het niet te doen!
Hier gekozen voor de NIPT. Vooral omdat 2 van de 3 ziektes waarop ze testen niet met het leven verenigbaar zijn en vaak tot een late miskraam of vroeggeboorte leiden. Om hier niet onverwachts mee geconfronteerd te worden en op mijn manier afscheid te kunnen nemen, wilde wij dit wel graag zo snel mogelijk weten.
Ik ben 36 en dan val je net in een risicogroep. Mijn vriend en ik hadden dit al eens eerder besproken en wij wilden sowieso graag een test laten doen. Er wordt bij een combinatietest altijd over down gesproken, maar Patau en Edwardsyndroom mogen (wat mij betreft) nooit op de achtergrond worden geschoven. Wij zouden de laatste 2 sowieso hebben afgebroken, omdat het inderdaad niet met het leven verenigbaar is. De meeste baby's overlijden bij de geboorte (naar wat ik heb gelezen en gehoord) en het lijkt me verschrikkelijk om 9 maanden een kindje te dragen en die uiteindelijk na de bevalling overlijd..... Down is ook zeker iets wat je niet mag onderschatten. Dit blijft je hele leven lang een grote zorg. Ik denk dat daar vaak te licht over nagedacht wordt. Bij mij was dit de uitslag: Down: 1:590 Edward: 1:10.000 Patau: 1:100.000 Geen verhoogde kans voor mij. Daarbij: Hoe hoger je leeftijd is, des te meer kans op een verhoogd risico bij de combinatietest, terwijl dit lang niet altijd iets hoeft te betekenen. Dat zie je vaak aan de uitslagen van de NIPT test als je die vervolgens doet. Ik maak me dus niet druk met deze uitslagen. De NIPT test wordt vergoed als bij de combinatietest blijkt dat je een verhoogd risico hebt. (1:200 of minder) Stress is niet goed voor de baby en als je hier last van hebt vanwege de combinatietest, zou ik het wel laten doen.
Bij mijn eerste zwangerschap viel ik niet in de risicogroep, ik was 35. Mijn gynacoloog was duidelijk in haar advies: je valt niet in de risicogroep, geen reden om de test te laten doen. Het sppelde misschien mee dat zwanger raken niet vanzelf was gegaan, maar via het ziekenhuis. Met kans berekening kan ik zo ie zo niet zoveel. We hadden ook 80% kans om in het eerste jaar zwanger te raken. joepie, daarom zaten we 2,5 jaar later zeker in het ziekenhuis voor IUI. Bij mijn 2de zwangerschap was ik 37. We hebben er goed over nagedacht. Wat zouden we doen als de uitslag niet gustig zou zijn? Het antwoord was: we zouden ons druk zitten maken totdat de kleine geboren zou worden. Want een zwangerschap afbreken op basis van een kansberekening zouden we nooit doen. We hebben ook toen geen combinatietest gedaan.
Hier niet gedaan. Dat wist ik vanaf het begin dat ik dat niet wilde. Ik val niet in de risicogroep (23 jaar) Er komt geen down voor in onze families en ook geen geschiedenis van doos geborenen of kindjes die snel overleden na de geboorte. Hier bij ben ik ook nog een enorme Stresskip. Stel nou dat er een kans van 1: 200 uit zou komen. Dan ga ik me helemaal opvreten. Wat nou als ik dat ene kind heb met down. Maar het kan ook zijn dat ik een van die 199 heb zonder down. Ik zou me de hele zwangerschap op lopen vreten. En daarbij. Dan weet je dat je kind geen down heeft of een van die andere syndromen. En dan gaat hey mis bij de geboorte; navel streng om de nek klem zitten etc. Dan heb je nog een kind met een beperking vanwege zuurstof te kort. Of hij pikt ma de geboorte een virus op en overlijd daar aan (Ja ik wet het. Horror scenario's) Ik bedoel maar te zeggen dat ik niet de onnodige stress wil tijdens mijn zwangerschap en er altijd wat kan gebeuren tot je het veilig in je armen hebt. Dat is de reden dat wij het niet hebben gedaan. Ik zou het toch nooit opgeven. Dus waarom die stress ervaren.
Ik heb bij beide zwangerschappen wel gedaan, en ga het bij deze ook doen. 1e keer was ik 33 jaar en was alles goed. 2e keer was de nekplooi prima maar mijn bloed niet en zouden we verhoogd risico hebben op het Edwardssyndroom (trisomie 18) hiervoor de NIPT test gedaan en daaruit bleek dat ons ventje dat gelukkig niet had. Helaas met 17 weken wel in mijn buik overleden door een defect in de navelstreng. Overigens zei de echoscopiste dat het verhoogde risico kwam door mijn leeftijd (38) en als ik dus een paar jaar jonger was geweest met deze bloeduitslagen er niks aan de hand was.... Hoewel ik het als zeer stressvol heb ervaren wil ik voor dit kindje toch ook weer de nekplootmeting laten doen. Volgende week word ik 39 en dus behoor ik tot de risicogroep. Het blijven kansberekeningen zijn natuurlijk...
Vandaag ben ik 10+3. Echo gehad en lig precies op schema. Wij laten hem uitvoeren op de 20e, dan ben ik 12 w. vandaag is al wel bloed afgenomen. Ik wil graag goed voorbereid zijn mocht er iets aan de hand zijn!
Wij hebben het wel gedaan. Mijn vriend heeft een zusje met trisomie 18 (doodgeboren) en ookal weten we dat het niet erfelijk is, toch wilden we de combinatietest doen. Als het een verhoogde kans op trisomie 1e of 18 zou hebben, weet ik niet zo goed of we het zouden houden. Voor een eventuele verhoogde kans op down zouden we het niet laten weghalen, maar dan weten we wat we konden verwachten. De uitslag was echter erg goed. Kans op down 1 op 2100 en op beide andere kans van 1 op 5000+. Natuurlijk is het een kansberekening en weet je het nooit helemaal zeker en kan er altijd nog wat anders zijn of gebeuren, maar toch geeft het voor ons iets meer rust ofzo. Met name dus vanwege trisomie 13 en 18.
Ik lees af en toe iets over de zwangerschap afbreken op basis van een kansberekening, maar dat gebeurt niet zomaar hoor! Bij een verhoogde kans ( > 1:200) krijg je extra onderzoek. NIPT of evt vruchtwaterpunctie om de afwijking ofwel te bevestigen ofwel dat je dan zeker weet dat de afwijking er zeker niet is. Na extra onderzoek ter bevestiging kan je evt beslissen om wel of niet de zwangerschap af te breken. Hier 2x wel combinatietest laten doen. Ook al blijft er veel onzeker, bijvoorbeeld over andere afwijkingen, hetgene dat wel mogelijk is om van te voren te weten wilden we wel weten.
Hier gekozen om het beide keren niet te doen. Het is een kansberekening. En sommige hebben een verhoogde kans en maken zichzelf dan helemaal gek en vaak voor niets. Van dichtbij meegemaakt. Dus nee, hier bewust niet laten doen
wij hebben samen besloten om geen combi test te doen. bij ons is alles welkom. ik zit zelf ook niet in een risico groep niets in de familie en zelf ben ik nog jong genoeg.
Ik zou het wel doen. Ik ben nu al 2,5 jaar bezig. Maar mocht mijn kindje een van de onderzochte aandoeningen hebben dan zou ik de zwangerschap laten afbreken. Zo heb ik er al jaren over gedacht en mijn mening is daarin niet veranderd. Wel een vruchtwaterpunctie of nipt om zeker te weten of het niet gezond is. Ik heb zelf een functiebeperking en ben alleenstaand. Dus het is al pittig genoeg. Ik wil mijn kind wel kansen en een kwaliteit van leven bieden. Ik werk zelf in de zorg en weet wat een kindje met down mee kan brengen. Verhoogde risico op afwijkingen (oa hart) en ziektes (oa leukemie). En deze kinderen worden ook groot/volwassen. Daarnaast doe ik vrijwilligerswerk in een kinderhospice dus ik weet hoe zorg intensief gehandicapte / zieke kinderen kunnen zijn.
Val niet in risico groep, wel combinatietest gedaan. Was voor mij/ons geen andere optie.. zou ongelofelijk in de Stress zitten als ik dit niet had gedaan. Als het kan, waarom niet?
Wij jebben t wel gedaan. Ik wilde na mijn geschiedenis iedere onzekerheid die weggenomen kon worden werd weggenomen. Zeer goede uitslag 1 op 5000 op slle 3 de syndromen