Dat mijn man veel meer tijd doorbrengt met de kinderen. Op doordeweekse dagen ziet hij ze normaal een uurtje, nu werken we om beurten. De kinderen vinden het heerlijk dat ze nu met hem kunnen spelen. De rust in huis. Ik ben heel slecht in stil zitten, als de jongens niet opschieten begin ik te mopperen. En nu: alles gaat lekker op het eigen tempo. Heerlijk.
- Geen gehaast en gemopper in de ochtend - Veel tijd samen - Elke dag samen koken - ik heb nu alle tijd om brood te bakken - Het terras is ontdaan van groene aanslag
Naast een hele hoop externe positieve dingen die het met zich meebrengt - zoals nog meer tijd om leuke dingen te doen met de kinderen/het gezin - ben ik vooral heel dankbaar voor de inzichten en zelfkennis die het me geeft. Zo leer ik bijv. nog beter de kant van mezelf kennen die het hoofd gewoon koel kan houden wanneer het nodig is - iets waar ik in het verleden nogal moeite mee had en snel overging in paniekmodus. Ik leer dus vooral heel veel over mezelf door hoe ik omga met de situatie en dat is iets waar ik, maar ook mijn gezin, de rest van mijn leven baat bij zal hebben.
- dat ik mijn man nu vaker zie doordat we niet gaan sporten. Daardoor ook meer tijd voor hele gezellige dingen samen - ik heb de schuur helemaal opgeruimd, echt lekker. - ik heb van de week stoofvlees gemaakt wat 6 uur in de oven moest, had ik nu ook tijd voor.
- Dat ik nu niet het gevoel heb dat ik van alles moet, zeker nu het beter weer wordt. Normaliter word ik dan zenuwachtig omdat ik het gevoel heb dat ik op één dag de balkons lente-klaar moet maken, met dochter heel veel naar buiten moet om heel veel leuke dingen te doen, dat ik op het terras moet gaan zitten etc etc. - Dat ik veel meer sport en oefeningen doe. - Dat we de rust hebben om in huis te rommelen en op te ruimen. - Dat ons dagschema best goed werkt.
Dat mijn man eindelijk wat sneller uit zichzelf zijn kleding in de was gooit Oh en heb ook het idee dat sommigen onze keuze voor thuisonderwijs wat beter begrijpen en inzien hoeveel werk het wel niet kost.
Door de corona hebben we bijna geen kraambezoek gehad. Dat is op zich niet leuk maar de keerzijde daarvan is wel dat we als kersvers gezinnetje van 4 alle tijd hebben om met elkaar te zijn en aan de nieuwe situatie te wennen zonder mensen, afspraken, deadlines, ge-plan en ge-ren. Dat heeft ook wel wat moet ik zeggen
Mijn schoonzusje is vorige week bevallen en ervaart het precies zo. Die is van plan een kraamfeest te geven als alles achter de rug is want die vind het niet dagelijks visite hebben nu zo fijn dat ze er straks ook niet aan begint.
Mijn man nu een beetje hetzelfde ritme begint te krijgen als ik (horeca). Ook al werk ik niet meer, we leefden soms aardig langs elkaar heen. Ik vind het heerlijk om nu echt tijd voor elkaar te hebben. Ik vind het ook erg fijn dat alle plannen die we nog voor het huis hadden, nu ook gedaan worden. Ik vind het erg leuk om te zien dat mijn man zoveel energie weer terug heeft. Hij sport weer, gaat ineens het huishouden doen, gaat lekker fietsen of wandelen.
Dat we van 3 keer sporten voor zoon plus minimaal 3 externe afspraken in de avond naar een compleet lege agenda zijn gegaan. En dat we beide geen reistijd meer hebben dankzij het thuiswerken (keerzijde:Ik mis wel de collega's en het is een ingewikkeld schema met schoolwerk en allebei werken en maar 1 goede werkplek) Dat jongste nu volop kan oefenen met zijn zindelijkheid zonder de afleiding (En luier aan moeten van school. Maar bovenal : dat we merken dat we echt een liefdevol en hecht gezin zijn met elkaar. Ook als we gedwongen op elkaars lip zitten.
Ik heb vanmiddag appeltaart gebakken! En dat op zaterdagmiddag! Normaal geen tijd voor, nu toch niks te doen.
Alle creatieve dingen die ontstaan. We zouden pizza eten, maar zaten in de app houseparty met een stel vrienden. Nu besloten om allemaal grieks te bestellen bij onze lokale griek en met de app is het net alsof we met zn allen uit eten zijn
Het meest fijne vind ik dat er geen gehaast is. Er is niemand die op tijd op school moet zijn of bij een sport/muziekles. Ik moet wel werken, man werkt nu thuis. We kunnen dus elke avond rustig met z’n allen eten op een tijdstip die dan uitkomt.
Dat is dan weer jammer ja! Maar mijn dochter moest voor school gram en kilogram leren, dus ik moest toch iets verzinnen . En we gaan niet uit eten, dat scheelt ook weer.
Dat is een mooie manier idd. Hier had ik zoon als extra opdracht gevraagd een recept te zoeken voor cake. Boodschappen heb ik gehaald (hij hoest) en hem alles laten doen (met beetje hulp) Was leuk. En veuls te lekker