Woorden zoals Dinnetje, hubbie, Aanspreken met pa/ma/ vaders/moeders... Afschuwelijk vind ik dat. En Me ipv mijn...
Ik kan niet tegen de zin: je irriteert je.. De trui irriteert je; hij kriebelt. Je ergert je aan de trui.
Grappig, ik deel voor mijn werk wel eens iets op social media en heb er vanmorgen heel lang over gedaan. De kindjes zijn altijd anoniem, "de kleinste jongen" klonk zo gek in de context van het bericht. Uiteindelijk heb ik er "kleine man" van gemaakt en "kleine dame" die als een echte dame met verkleedkleding inclusief parelketting en hakjes rond paradeerde. Maar ik heb lang naar woorden gezocht.
Ik heb het tijdens m’n studie in Groningen nooit gehoord maar ik werk in (Noord)Overijssel en hier zegt men het. In het begin corrigeerde ik steeds.. totaal zinloos.. ergens went het maar ik vind het nog steeds vreselijk. Ik vrees de dag dat ik ook zo ga praten haha
Het ligt er ook absoluut aan in welke vorm je je partner benoemt natuurlijk. Zoals jij zegt, doe ik ook. Tegen mijn kinderen zeg ik 'vraag maar even aan papa'. Want zij noemen hem papa dus het zou vreemd zijn als ik tegen hen zeg 'vraag maar even aan *Pietje'. Echter wanneer ik aan mijn man iets vraag in het bijzijn van de kinderen dan noem ik hem wel bij zijn naam, ik ben immers degene die hem aanspreekt. *Pietje, wil jij dat even voor *Kareltje pakken?
Bij ons in het digitaal dossier wordt dat nu de geslachtsnaam genoemd. Maakt het op zich nog niet duidelijker
Ik zei ook 'klinkt als', maar je hebt gelijk. Het is een gezegde. Ik haal ze zelf altijd door elkaar heen. 'Ze voelde zich als een prinses te rijk' (als een koning) en zo kan ik er nog wel 100 veranderen
• Giegeltje / giegel (Ik wil echt niet met mijn giegeltje op tv hoor / Ik ben gisteren op mijn giegel gegaan) • Hubbie • Dat ga ik lekker opsmikkelen. • M'n moederhart huilt. • We gaan vanavond gezellig een vorkje prikken. • Ik ben gisteren al vroeg mijn mandje ingegaan. • We zijn zwanger (als in: mijn partner en ik) • Je moet maar zo denken: geen hand vol, maar een land vol.
• Dat kost duur. • Hij is groter als mij. • Ik ga vandaag na de stad. • Hun gaan met mij mee. • We moeten snel weer is afspreken. • Me vriendin heeft me auto geleend. • Dit is het cadeau die ik gekocht heb, voor het buurmeisje die morgen jarig is. • Mijn vriend heeft nieuwe schoenen gekocht, ze vorige schoenen vond ik mooier. • Mijn hond verhaard nauwelijks, mits hij is de rui is.
Nee klopt helemaal! Ik las het later ook: ik had ipv ‘je’ ‘het’ moeten schrijven maar toen was ik te laat.
Oh wat ik ook gruwelijk vind, in mijn schoonfamilie worden lange namen op een hele kinderlijke manier afgekort. Kan ivm herkenbaarheid het niet letterlijk noemen, maar bijv. Marlies wordt Mies, Annemieke wordt Akkie. Een beetje alsof een peuter het bedacht heeft, die het nog niet volledig uit kon spreken. En misschien is dat ook wel de oorsprong ervan. Maar dan nog vind ik het zo dom klinken wanneer volwassenen elkaar zo noemen. (Ik bedoel niet Eef voor Eva of Roos voor Rosanne ofzo, maar echt van die gekke samenvoegingen)
Uuro ipv Euro Collega van mij praat vaak over haar vader en moeder. Morgen ga ik gezellig met papa en mama… Gister was ik even met papa weg Dinsdag ga ik met mama uit eten Ja nou ik zei gister nog tegen papa Vreselijk ! Ik ga Dinsdag uiteten met mijn moeder. Vind ik veel beter klinken.
Wat ik ook altijd irritant vind is mijn man of zijn broer die zeggen: morgen ga ik met Mien va ( de activiteit) Of Mien va heeft vandaag ( vul maar in) net alsof ze allebei een andere vader hebben
- Het meisje die .... - Het gebruik van 'welke' als je gewoon ook 'dat' of 'die 'kan zeggen, dus bijv. Het huis welke bij de rivier staat of De brief welke ik gestuurd heb. - Hun hebben/ hun doen. Vreselijk!!!
Mijn man en ik hebben allebei elkaars achternaam aangenomen. Dus hij heet ook Zijnnnaam-Mijnnaam. Heel verwarrend als hij dan een formulier moet invullen met "meisjesnaam". Al staat er steeds vaker "geboortenaam".
Mijn man gaat 's avonds op bed. Niet naar bed, maar op bed. En 's ochtends komt hij er dan niet af, maar uit. Mate van inconsistentie waar ik moeite mee heb Mensen die naar "de zaak" gaan, ipv naar hun werk. De deur/het raam niet open maar los doen. Of de auto al los hebben. En een zin waar ik echt een bloedhekel aan heb is "maar mamaaaaaa, ik kan helemaal niet slapen"