Ik heb ook het topic van het speelhuisje gevonden https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/goedkoop-speelhuisje-foutje-of-mazzel.518384/page-37
Wat was hier ook alweer mee? Kan me herinneren dat het toen een hele drama was maar weet zo snel niet meer wat het was.
Ze ging naar Parijs met haar vriend en toen waren er aanslagen. Daarop volgde dat toeristische attracties en winkels dichtdingen voor een paar dagen en dat verpeste haar weekendje weg en was ze boos om. Ze had een topic geopend + blog geschreven over hoe absurt het was dat alles dicht was, ze nergens naartoe konden, hoe ze op de hotelkamer zaten met een afhaalmaaltijd naar stomme Franse tv kijken waar het enkel ging over de aanslagen. Het was oneerlijk, stom, overtrokken en zij was ook slachtoffer. Haar weekendje was verpest en niemand die daar iets om gaf! Ze had totaal geen oog voor de gebeurtenis en de slachtoffers, ook niet toen mensen haar daarop wezen. Daarna is ze vertrokken. Dat is wat ik mij kan herinneren. Wellicht wat gedramatiseerd in mijn geheugen maar who cares
Er was ook ooit een topic met de leukste, meest gênante, memorabele bevallingsverhalen k Ik heb het ooit nog opgezocht, haar blog, en het klopt zo ongeveer wel. Ik snapte best dat haar weekend verpest was (want dit was de eerste keer sinds hele lange tijd dat ze samen met haar man weg was) maar had 0 inlevingsvermogen. Ze vond het vooral een aanslag op haar weekend. Dat er doden waren gevallen enzo.... daar hoefde het Louvre niet voor dicht vond ze.
Oh dat weet ik dan nog wel maar volgens mij was dat vooral sarcastisch bedoeld maar goed is ook al even geleden.
Nee die ts was toen bloedserieus. Op die blog had ze ook iets geschreven in de trant van dat het natuurlijk heel erg voor de slachtoffers was, maar dat zo ook een slachtoffer was doordat haar weekend was verpest en dat het belachelijk was dat alles nu dicht was. Ze had echt het inlevingsvermogen van een baksteen.
Oh mijn god zeg. Ik weet dat er destijds ook een aantal bekende van mij zaten. Die waren toen die vrijdag aangekomen en het gebeurde toen die vrijdagavond, zij wilden echt alleen maar zo snel mogelijk naar huis toe. Eind 2023 waren wij met ons gezin in Parijs en was er op een zaterdag iemand doodgestoken bij de Eiffeltoren terwijl wij daar gewoon de hele dag waren, was ook zo'n raar idee, de dag erop loop je dan ook echt anders rond.
Geen idee of ik ‘van de oude garde’ ben, maar kom er al wel een tijdje. En met mij toch vrij veel, heb ik het idee. Geen idee of er dingen echt veranderd zijn, maar mijn idee niet extra t.o.v. het ‘echte leven’? Maar reltopics trekken me sowieso nooit zo, dus misschien helpt dat?
Opmerkelijk hoe belangrijk ze zichzelf vond. Ze leek oprecht verontwaardigd hoe Frankrijk meer durfde te geven om hun eigen volk dan om haar komst. Hoezo 3 dagen nationale rouw?! Enig idee hoe belangrijk dit weekendje was voor haar? Veel belangrijker dan de dodelijke slachtoffers waren voor hun families en voor Frankrijk. Duh! ..Bi-zar. En even tussendoor werd ze ook nog even ten huwelijk gevraagd.. niet zo boeiend en niet zo belangrijk want direct gaat ze weer terug naar hoe kut Frankrijk is met hun emoties en reacties op een dodelijke terroristische aanslag. En serieus hoor, bij die vent zit ook een steekje los..? Hoezo ga je een aanzoek doen in een stad waar nog geen 12 uur eerder dodelijke aanslagen zijn gepleegd en alles dicht is omdat het land in staat is van nationale rouw. Romantisch hoor, en echt iets wat je voor de rest van je leven wil herinneren als piekmoment in je leven. Ze passen wel bij elkaar.
Haha, zoals jij dingen kunt omschrijven en analyseren. Geweldig!! Dat is nu echt precies het gevoel wat ik bij haar blog kreeg. Zijzelf is zoooo belangrijk. En idd wat een geweldig romantisch moment om ten huwelijk gevraagd te worden. Ja tussen haakjes wordt nog wel even benoemd dat het voor de slachtoffers toch ook wel erg is. Maar wat zij heeft meegemaakt...tjonge dat is toch wel heel erg.
Dat merkte je eigenlijk wel uit zowat iedere post van haar destijds. Maar dit verhaal spant natuurlijk wel de kroon.
Volgens mij (als ik het me nog goed herinner), was zij één van een golf mensen in die tijd die zichzelf bestempelden als 'schrijfster' en dachten slapend rijk te gaan worden met bloggen. Dus veel posts waren allemaal in die schoolkrant-achtige quasi-ludieke schrijfstijl waarvan dan achteraf bleek dat het ergens anders ook als blog gepubliceerd was. Er was nog een ander lid die dat deed (ben de naam even kwijt), die hier eigenlijk alleen nog kwam om haar columns die ergens anders gepubliceerd waren letterlijk als topic te openen, terwijl het toen de regel was dat dat niet was toegestaan. Echt bloedirritant was dat.