oh meid wat een nare situatie, ik kan je niets anders dan veel sterkte wensen in deze onzekere tijd! dikke knuffel!!
Ik wil je heel veel sterkte toewensen. Het idee om thuiszorg in te schakelen als ze heel ziek word is een heel goed idee. Denk niet alleen aan de huishoudelijke taken, maar ook evt. hulp bij het wassen, evt. wondzorg ed. Daardoor worden jij en je familie wat meer ontlast.
Jep thuiszorg is echt een goede optie als het te zwaar wordt. Wij hebben er echt heel veel aan gehad. Het was hier ook vooral vanwege medische handelingen. (geloof dat er ook zo'n technisch team kwam, weet niet precies hoe het heet).
Wat een ontzettend moeilijke situatie. En wat fijn dat je moeder zo´n sterkte dochter heeft, dat mag ook wel eens gezegd. Sterkte meid!
Jee meid, wat verschrikkelijk. Jullie zitten in een onzekere moeilijke periode, maar behalve veel verdriet lees ik ook veel kracht in je verhaal. Je bent een topdochter! En als je moet huilen moet je ook huilen hoor. Zeker doen. Gooi je verdriet eruit, dat kan soms helpen. Om er weer even tegen aan te kunnen. Twee weken na de geboorte van mijn zoontje werd bij mijn vader een zeer agressieve vorm van prostaatkanker ontdekt. Een week eerder had mijn moeder een herseninfarct gehad. Gelukkig is ze daar goed van hersteld en het ziet er naar uit dat het mijn mijn vader ook goed gaat komen. Maar het is wel zwaar, lichamelijk en geestelijk. Wat een klootziekte!! Ik wens jullie heel echt heel, heel veel sterkte toe XXX Romy
Heel veel sterkte! Je moeder zal vast heel blij zijn met zo'n dochter! Je hoeft je niet steeds groot te houden hoor. Soms kan het ook even opluchten om even flink te huilen. Mijn moeder bleek 2 maanden geleden ook borstkanker te hebben. Ze heeft een borstbesparende operatie gehad (moet binnenkort nog een keer geopereerd worden) en gelukkig bleek er daarna niets meer te zitten. Het is een stressvolle periode geweest, soms ook onwerkelijk, dat je het gewoon niet zo tot je doordringt. Heel veel sterkte in deze moeilijke periode, dat je moeder maar goed mag genezen!
Heel veel sterkte en ook al is het soms moeilijk maar probeer vooral positief te blijven denken (en dat is idd makkelijker gezegd dan gedaan!)
Wat een lieve, meelevende en steunende berichten allemaal zeg! Heel erg bedankt, dit doet me echt heel veel Ik heb nu even geen tijd om uitgebreid te reageren, maar ik wilde dit toch alvast even gezegd hebben. Bedankt!
lieve schat, ik weet precies wat je doormaakt alleen was ik geen 23 jaar maar 9! als je vragen hebt of als je wilt praten of als je je hart wilt luchten (het is een veel te lang verhaal om hier neer te zetten) mag je me altijd PB-en... verder wil ik je heel veel sterkte wensen de komende tijd! View attachment 85252
Lieve Kristel, Ik wil je heel erg veel sterkte wensen. Helaas weet ik ook wat je meemaakt. Mijn moeder heeft ook borstkanker gehad en is er aan overleden. Dat is natuurlijk niet iets dat je nu wilt horen, maar dat was een andere tijd en ik denk wel eens dat ze het nu misschien wel had overleefd. Het is superheftig dat je moeder nu al van die zware behandelingen moet ondergaan, maar het is natuurlijk ook 'goed' dat het kan en dat de artsen haar direct uitgebreid behandelen. Daardoor wordt ze hopelijk weer beter. Als je er zo naar kijkt is zo'n pruik bijvoorbeeld wel te aanvaarden: het is een stap in het beter worden (al is dat natuurlijk dubbel want nu is ze nog lang niet zo ziek als ze juist wordt van die kuren) in plaats van een teken van ziek zijn. Ik weet dus wel hoe je je voelt helaas. Ik was jouw leeftijd toen mijn moeder uiteindelijk overleed aan uitzaaiingen. Het verschil is alleen dat ik toen nog studeerde en gewoon maandenlang bij mijn ouders in huis ben gaan wonen. Het lijkt me heel zwaar als je, zoals jij, helemaal aan de andere kant van het land woont en al een gezin hebt. Wat dat betreft zul je een soort balans moeten vinden: regelmatig langsgaan en op andere tijden zorgen dat het goed geregeld is (met thuiszorg enzo). Spreek je gevoelens ook naar je moeder uit. Die vindt het natuurlijk superlief dat je er voor haar bent, maar die begrijpt natuurlijk best dat het voor jou ook heel erg moeilijk is. Voor dit soort situaties zijn er trouwens ook lotgenotengroepen voor naasten van mensen met kanker. Wij hebben hier in de stad bijvoorbeeld een inloophuis. Daar kan je altijd naar toe. Ik kan me trouwens heel goed voorstellen dat dit voor jou zo zwaar is, juist omdat je vader er ook niet meer is, dat je gewoon niet kan huilen, omdat je het TE eng vindt. Ik moet er ook niet aan denken dat er nu bijvoorbeeld iets met mijn vader zou gebeuren. Dus denk ik daar gewoon niet aan. Maar dat kan jij nu niet, en dat maakt het ook emotioneel zo heftig denk ik. Probeer toch maar te praten. Ik denk dat dat toch het beste is. En als je het moeilijk vindt om zelf te praten, vraag aan je man of hij steeds probeert met je te praten. Nou, nogmaals heel erg veel sterkte en een dikke knuffel. Als je wilt, kan je me altijd pb-en! Liefs Lindangel
lieve kristel, ook ik wil je heel erg veel sterkte en kracht, maar ook moed en vertrouwen wensen. het is een vreselijk eng en gemeen proces, het meeste voor je moeder, en dan voor jullie als haar kinderen en naasten. ik hoop dat je er goed over kan praten met lieve mensen, ook om je eigen gevoelens en angsten die je niet aan je mama wilt laten zien te uiten en verwerken. ik hoop ontzettend dat ze bij de 80% zal horen, opzich is dit een heel gunstige beraming.. maar ja.. ook jij zal denken aan die 20%. heel erg veel sterkte gewenst...
lieve Kristel, Heel veel kracht en vertrouwen gewenst in de komende, zware periode! Ik hoop van harte dat je mama bij de gelukkigen mag horen die kanker overleven! Ik wens jou heel veel steun en warmte van de mensen van wie je houdt, zodat jij op jouw beurt een steun voor je mama kunt zijn. Liefs, Chipske
@Beingmommy: Jeetje wat een vreselijk verhaal, maar wat is je moeder ontzettend sterk als ik zo je verhaal lees! Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel wat angstig word door je verhaal, bang dat het hier ook misschien zo zal gaan lopen, maar aan de andere kant haal ik er ook wel moed uit dat je moeder en jullie ondanks alles zo sterk blijven. Dat geeft mij het gevoel dat wij het ook zeker weten aan moeten kunnen. Jullie in ieder geval ontzettend veel sterkte weer voor de komende tijd en ik hoop heel erg dat de geschiedenis zich niet zal herhalen, maar dat je moeder nu wat "makkelijker" zal genezen. @Romy1979: Ohh bij jullie is er ook veel gebeurt de laatste tijd zeg en dan ook nog eens achter elkaar.. Vreselijk.. Wel fijn om te lezen dat het met beide ouders nu weer goed (lijkt?) te gaan.. Kunnen jullie het al een beetje een plekje geven? Of blijf je nu met een bepaalde angst leven dat het misschien weer een keer terug komt? @Jo79: Bij jouw moeder is het dus ook 2 maanden geleden ontdekt, ook tijdens het bevolkingsonderzoek..? Het scheelt echt dat het bij je moeder niet verder uitgezaaid is, wat een opluchting! Maar waarom moet je moeder eigenlijk nog een keer geopereerd worden als ik vragen mag? Wat betreft dat het niet doordringt klopt helemaal. Tijdens de operatie-periode was het voor mijn gevoel "gewoon een operatie en daarna is mn moeder weer zo gezond als altijd", maar nu de chemotherapie ed eraan zit te komen dringt het steeds meer door.. Helemaal doordat we as zaterdag een pruik gaan uitzoeken, dan zal het besef wel even flink inslaan denk ik.. @MissC: Oh nee, jij hebt deze hele periode al op je 9e meegemaakt, wat verschrikkelijk Ik zal je inderdaad wel even pb-en straks, bedankt @Lindangel: Wat vreselijk dat je moeder eraan overleden is Hoe lang is dit geleden als ik vragen mag? De oncoloog vertelde ons idd ook dat het nu weer andere tijden zijn en ze alweer verder zijn op dit gebied wat betreft behandelingen, maarja, dan nog, zekerheid krijg je nooit.. Ik vind het zelf heel erg moeilijk om mn angsten uit te spreken tegenover mn moeder. Mn moeder praat er ook niet graag over tegenover mij, ze wil me haar angsten besparen denk ik en ik ben bang dat als ik over mijn gevoelens/angsten ga praten met haar zij er ook aan 'bezwijkt' zeg maar. Weet niet zo goed hoe ik dit moet uitleggen.. Ik vind het wel een hele goeie tip van je om mijn man te vragen of hij kan beginnen met praten tegenover mij ipv ik tegen hem. Dat zou net even die eerste stap zijn die ik nodig heb. Bedankt voor de tip @Klingel: Bedankt voor je lieve bericht Ik heb in mijn omgeving niet echt mensen waarmee ik goed kan praten hierover, de meesten wuiven t een beetje weg als in 'ver van mn bed show' zeg maar. Krijg van veel mensen ook t gevoel alsof het niks voorstelt ofzo, wat ik erg moeilijk vind en waardoor ik dus zelf ook dichtklap, want 'het interesseert ze toch niet' in mijn beleving. Vandaar dat ik ook dit topic geopend heb, ik voel me hier goed bij en dit is voor mij een makkelijkere manier om erover te praten en ik vind het erg fijn dat ik zoveel lieve reacties krijg En idd, 80% klinkt erg positief, maar toch ben ik bang voor die 20%.. En niemand die ons kan vertellen in welke groep mn moeder zal komen en dat is erg beangstigend.. @All: Ontzettend bedankt voor alle lieve reacties, dit doet me echt heel goed en ik put hier ontzettend veel kracht en moed uit om door te gaan. En indirect geeft dit mijn moeder ook steun en kracht om verder te gaan, want als ik me 'goed' voel kan ik mn moeder ook beter steunen Ik ben erg blij dat ik dit topic geopend heb, door het van me af te schrijven is er namelijk een zware last van mn schouders gevallen en heb ik mn emoties ook hun gang kunnen laten gaan. Ik voel me vandaag dan ook veel rustiger eronder dan gisteren bijv. Ik kan er weer tegenaan Zaterdag zal het wel weer even moeilijk worden denk ik, ivm pruiken passen ed, maar ik ga mn best doen om er toch een 'leuk tintje' aan te geven voor mn moeder. Al is het maar door gekke pruiken op te doen en misschien dat ik ook mee kan doen (weet niet of dat mag), zodat we in ieder geval ook nog even kunnen lachen erom
meid wat zit jij in een rotsituatie. kan me zo goed voorstellen dat het zo emotioneel en heel erg zwaar is voor jullie allemaal. Ik wil je heel veel sterkte wensen voor de komende tijd. Ik hoop dat er ook nog positief nieuws gaat komen voor je moeder en dus ook voor jullie
Lieve Kristel! Ik wil je even heel veel sterkte wensen de komende tijd! Mijn moeder heeft ook borstkanker gehad, 6 jaar geleden. Zij heeft ook een borstbesparende operatie gehad en vele bestralingen! Ze is behandeld in Amsterdam. Probeer er veel over te praten, en laat je emoties lekker gaan! Het is ook niet niks, wat jullie nu mee maken! knuf Sanne
sterkte meid, mijn moeder heeft ook borstkanker gehad, aan beide kanten, hopelijk geneest je moeder goed maar voor die tijd gaan jullie een hele moeilijke periode krijgen, ik wens je heel veel kracht toe en hulp en begrip van je omgeving. wat komt het toch ontzettend vaak voor
Kristel86 wat vreselijk voor jullie allemaal! Ik heb niet alles gelezen, dus excuus als het dubbel is. Ik schrijf bewust "voor jullie allemaal", want ook wij kennen dit proces in ons gezin. Mijn moeder is goddank "genezen" van haar kanker. Wat een vreselijke rotziekte is dat zeg, bah! De weg was echt vreselijk en ook wij wonen 200 km er vandaan. Mijn moeder heeft 13 weken in het ziekenhuis gelegen en ook ik was hier zeker 3x in de week. Ik heb het in die periode nooit als zwaar ervaren. Ik werk praktisch fulltime (eigen bedrijf), heb een man en een kleine meid van 2 1/2 jaar, maar ik moest gewoon bij haar zijn. Verschil was wel dat ik 's middags er naartoe reed en 's avonds laat weer naar huis. Ik kon dus af en toe wel afstand nemen. Eigenlijk komt het erop neer dat ik jullie allemaal veel sterkte wens de komende, zware periode. Probeer er voor elkaar te zijn en een eigen manier te vinden om ermee om te gaan waar je je sterk en prettig bij voelt. Je emoties zullen per seconde verschillen, maar ook dat moet je maar laten gebeuren. Nogmaals heel, heel veel sterkte! Probeer positief te blijven!
Kristel, weet echt precies hoe je je voelt. Bij mijn moeder is in februari een kleincellig longcarcinoom ontdekt (dat is de ongunstigste vorm van longkanker).Haar tumor is niet te opereren. De dag dat ze de uitslag kreeg, is ze meteen begonnen met chemo anders zou het dus echt binnen een paar dagen afgelopen zijn. Inmiddels heeft ze 4 chemo's gehad en is ze sinds vrijdag klaar met 25 bestralingen. Heel je leven is een rollercoaster. Ik snap dus precies hoe het voor jou voelt, plus daarbij dat jouw moeder nog eens zover weg woont. Mocht je behoefte hebben om erover te praten/mailen, stuur me maar een berichtje. Ik wens je heel veel sterkte toe!