Lief hoor duxi, leuk hé die voorpret! Ik heb vandaag de sportschool stopgezet ik deed voornamelijk groepslessen maar vind ik nu veel te zwaar en veel te veel last van mijn rug heb het nu voor 5 maanden stopgezet. Ik ga nu gewoon lekker zwemmen. vanavond zwangerschap zwemmen en dan baantjes trekken. Zijn er nog meer die al zo last hebben van de rug ? Me schoonmoeder zei eergisteren toen ik het zei: nu al? Beetje sarcastisch ja nu al en daar baal ik ook van dan kan ik zo iemand wel achter het behang plakken.
Haha ja super leuk! Wel moeilijk om te kijken wat je nou wel en niet nodig hebt en wel en niet hoeft te kopen, maar dat komt vanzelf wel na mate de tijd vordert denk ik. Och ik kan ook heel slecht tegen zulke sarcastische opmerkingen en snap je helemaal. Ik heb ook soms wel wat last van m'n onderrug maar niet dat 't echt zeer doet. Ik was laatst een dagje weg met m'n oma en zei na 3 uur dat ik 't eigenlijk wel had gezien want ik werd zo moe en kon gewoon echt niet meer. Kreeg ik de reactie: 'Nu al?! Je bent nog maar (op dat moment) 14 weken'. Of 'Oh ja, maar jij bent sowieso altijd snel moe ja'. Oh ... dat zijn momenten waarop ik heel hard wil wegrennen of wil gaan schreeuwen.
Ja echt vervelend die bemoeienissen en ook gewoon niet aardig soms. Heb ik er nog 1 ook van me schoonmoeder (sorry even zeuren) hadden we het over Namen enz ik zei dat horen jullie als ze er is dat blijft geheim zegt ze. als het maar niet eindigt op een a. Naja zeg maken we toch zelf wel uit wat heb je nou aan zulke informatie.
Super leuke kleertjes duxi! Hema? Hier idd ook maatje 56 62 68 het meest! Bij mijn dochtertje hebben we wel moeten shoppen want ze was 6 weken te vroeg en moest maatje 48 hebben Bij de mama's die een tweede/derde/... Krijgen: hoe was jullie vorige bevalling? Ik ben eerlijk gezegd wel weer bang voor een vroeggeboorte. Vond het heel traumatisch eigelijk.. Ik had een heel geboorteplan en niets verliep volgens plan. Op 34+4 braken mn vliezen plots, baby lac stuit, Spoedkeizersnede snachts, ik had de hele dag nog gegeten dus heb letterlijk liggen kotsen in de operatiekamer (terwijl je vastgebonden ligt) en nadien op de recoverykamer ook nog uren aan een stuk. Uiteindelijk mocht ik naar de neo waar ze lag; maar ik mocht ze pas 2 dagen later vasthouden.. Uiteindelijk is ze er heel goed uitgekomen en mocht ze een kleine 3 weken later naar huis. Maar ik heb het er heel moeilijk mee gehad dat ik niet gewoon mijn baby bij mij had.. Keizersnede of natuurlijk maakt me nu helemaal niet uit, ik heb geen geboorteplan meer. Ik wil alleen maar dat ie niet te vroeg komt en gezond is
Campus: Bah, ik hou daar echt niet van als mensen zich zo met je gaan bemoeien. Lekker laten wezen en als jij een naam mooi vind die eindigt op een A, moet je dat lekker doen! Khaleesi: Weten de verloskundige van je angst af? Ik snap dat het heel angstig is als je zoiets al eens hebt meegemaakt... Ik zou het goed bespreken met iedereen om je heen die je daar eventueel mee kunnen helpen. Oh en de kleertjes zijn van H&M.
Khaleesi wat vreselijk! Hopen dat zich dat niet last herhalen! Ik denk dat je daarvoor goede begeleiding zult krijgen van uit de gyn of Vk. Bij een stuit zal je voorgeschiedenis zeker ter sprake komen en plant men een kz. Ik hoop op een zelfde bevalling, thuis in 2 à 3 uurtjes. Alleen nu graag met persweeen... Tot de intake een paar weken geleden niet geweten/beseft dat ik een uur op eigen kracht heb geperst. Dacht dat het zo hoorde🙈🙈
Mijn bevalling is met 37 weken ingeleid omdat ik opeens een hoge bloeddruk had. De kleine was er alleen nog niet klaar voor dat merkte ik aan alles. Eerst een ballon maar de ontsluiting was minimaal na 2.5 dag 2 cm. Toch mijn vliezen gebroken. 10 uur lang weeën en nog maar 3 cm. Toen wilde in een ruggenprik. Er was er net iemand voor mij weg dus ik moest wachten 1.5 uur mijn man kei boos omdat het zo lang duurde(dit gebeurde normaal nooit zeiden ze) toen was ik aan de beurt tegelijk werd er gebeld dat er en spoed operatie was dus de anesthesist moest weg snel de prik gezet...... scheef... dus maar 1 kant verdoofd. Begon het lange wachten tot dat ze weer tijd voor mij had. Als snel kreeg ik een weeën storm. Maar er was niemand bij mij van verloskunde. Na een uur kreeg ik persweeën toen hebben ze me snel opgehaald en toen was ze na 20 min persen geboren. Ik hoop deze keer ook op een andere bevalling! ! Helaas hebben we het niet voor het zeggen
De gyn weet het niet, maar ik ga het haar idd wel vertellen. Ze weet in grote lijnen de voorgeschiedenis (was bij iemand anders toen) en heeft al wel gezegd dat natuurlijke bevalling zeker kan, maar dat het bij de minste complicatie of als het niet vlot genoeg gaat sneller overgaat naar KS. R1985: Klinkt idd zalig, maar arme jij haha ik weet niet eens hoe echte weeën voelen, maar persen zonder persweeën is geen pretje geloof ik santom88: Ook een heftige bevalling gehad zie ik! Idd we hebben het niet voor het zeggen. Ik hoop gewoon op gezonde babies voor ons allemaal, dat is uiteindelijk het enige wat telt!
Qua eerdere bevallingen mag ik niet klagen. Bij de eerste 8 uur weeën en daarna een uur geperst. De tweede 4,5u weeën en daarna 9 min geperst. Allebei thuis geboren, zonder complicaties. Wel een rijtje hechtingen, maar daar weinig last van gehad. Ik teken voor weer zo'n bevalling!
Kahleesi, ik wist niet beter. Vond het toen hard werken zeg maar. Tja hoe weeën voelen weet ik ook niet 😂. Mijn buik trok wat samen, maar ik lag gewoon half te slapen 😂. Dus echt ik gun het iedereen zo.
Zo ik ben ook weer terug van een weekendje weg. Eerste kleertjes zijn binnen. Hier om 7 uur vliezen gebroken bij 38.1 maar hij was niet ingedaald dus zowieso naar het ziekenhuis ( wilde ik ook) plat gelegen tot 13 toen soort van ingedaald. Om 17 uur mocht ik gaan persen maar hij lag scheef en als sterrenkijker ds verschillende houdingen aangenomen en meerdere vk en gyne erbij en ten besloten tot keizersnee en is hij om 1934 geboren. Paae heftige bevallingen lees ik
Kan me voorstellen dat je daar weer bang voor bent hoor! Maar dat houden ze nu toch ook wel goed in de gaten neem ik aan? Het hoeft niet zo te zijn dat het weer gebeurd maar het kan wel. Hier was de eerste bevalling 's nachts om 5 uur begonnen met weeen en dat ging de hele volgende dag een beetje zo door. Toen is eind vd middag gestript en ging het sneller ... Kreeg een weeenstorm en in het ziekenhuis uiteindelijk een ruggeprik gehad. Ze is uiteindelijk om 2.40 geboren na 45 min persen. Met 39+4 trouwens. De tweede was snel met precies 38 weken ... De weeen begonnen om 18 uur 's avonds. 2 uur later had ik 5cm en nog 2 uur later was ze er. Ziekenhuis wel gered maar geen tijd voor pijnstilling. De verloskundige zei dat de bevalling van de derde nog wel eens sneller zou kunnen gaan 😳😱. Nouja we zien wel.
Ik word bang van jullie enge bevallings trauma's en verhalen Nee hoor, valt mee. Ik mag hopen dat ik een fijne bevalling ga hebben... Zo ver je 't 'fijn' kan noemen natuurlijk.
Hier ben ik ingeleid met 41w4d. Om 7.30u de vliezen gebroken en 's avonds om 19.24u is onze zoon geboren. Heb maar 4 minuten geperst Ben nu wel benieuwd of ik deze keer weer over de 40 weken heen ga. Maar het mag net zo snel gaan als bij onze zoon.
Wat een hoop lange bevallingen ook! Pfff hier ingeleid met 41,4. Vrijdag 1800 een ballon. Direct weeen, pas volgende ochtend kon ik terecht in het ziekenhuis. Half 11 vliezen gebroken met 2 cm ontsluiting. Half 1 ruggenprik omdat het niet meer ging, maar die werkte niet . Half 4, 3 cm ontsluiting. Gynaecoloog besloot een keizersnede, maaar het had geen haast dus was om half 8 aan de beurt. Kort verhaal, maar de werkelijkheid was beroerder haha. Pfff ik hoop nu gewoon op een keizersnede maar ze willen het eerst gewoon proberen. Eerlijk is eerlijk ik zie er ontzettend tegenop.
@Khaleesi: Mijn eerste bevalling was een verschrikking. Ik kreeg met 39 weken zwangerschapsvergiftiging, en ze hebben me nog bijna 3 weken compleet onnodig door laten lopen. Mijn dochter was namelijk met 34 weken al 8 pond. Met 41+5wk is ze geboren, zoals eerder al gezegd was ze uiteindelijk 9 pond en 52cm. Ik werd op zaterdag ingeleid en zondagochtend om kwart over zeven smorgens braken ze mijn vliezen, een kwartier later kreeg ik mijn eerste wee, en dat is mooi opgelopen in de 10 uur daarna naar 8 cm, toen kreeg ik een weeën storm waar de laatste 2 cm weg raakten. Ze hadden alleen een "beetje" een personeelstekort. Want toen ik daarna persweeën kreeg, mocht ik niet persen omdat de arts geen tijd had, er was maar 1 gynaecoloog en er waren 7 bevalling gaande. Na een half uur zware weeën wegpuffen mocht ik eindelijk persen en toen kon ik het niet meer. Ik heb 2 uur geperst, en toen mocht ik niet meer. Ik was volgens hen uitgeput maar ik was zo van de wereld dat ik dat niet eens meer merkte, ik had ook heel veel bloed verloren, kwam ik veel later achter, ik hoefde nog nèt geen transfusie. Ze is uiteindelijk gehaald met de vacuüm pomp en mijn bekken werd uit elkaar getrokken en dat voelde alsof ik 20 botten tegelijkertijd brak. Het heeft meer dan 10 jaar geduurd eer ik weer aan een volgende zwangerschap durfde te denken. Nu had ik de tweede keer al een bepaalde zekerheid wat de bevalling betreft. Ik had een hernia, en wegens extreme angst en traumatische ervaringen wat betreft pijn, mocht ik zowiezo al kiezen voor een keizersnede of een natuurlijk bevalling, waarbij een natuurlijke bevalling volledig pijnvrij zou plaatsvinden, dat wil zeggen een ruggenprik vanaf het begin, die aanblijft tot de geboorte voorbij was. Normaal zetten ze hem uit als je gaat persen, maar ik zou dan moeten gaan persen op aanwijzing van de arts zonder dat ik het zelf zou voelen. Ik durfde dat niet goed aan, daarom kreeg ik tijdens mijn zwangerschap speciale therapie van een therapeut die uitsluitend zwangere vrouwen behandeld die al een traumatische bevalling achter de rug hadden of andere gerelateerde ervaringen, dus echt toegespitst op traumaverwerking met betrekking tot zwangerschap. Zij heeft me gecoached en geholpen met het opstellen van een bevallingsplan, waarbij van tevoren met de artsen is afgesproken dat er alleen in noodsituaties vanaf geweken mocht worden. Die vrouw was echt geweldig. Uiteindelijk bleek mijn zoon in een volledige stuit te liggen en had ik geen keuze meer, het werd een keizersnede, want hij lag met zijn kont ingedaald toen ze probeerden hem te draaien (hij was niet van plan om van zijn plek af te komen ) In tegenstelling tot mijn eerste bevalling was mijn keizersnede een zegen. Ik herstelde veel sneller, wat ik niet had gedacht, wat overigens hard nodig was, want mijn zoon, die met 3 handicaps geboren werd, had me nodig. Ik had een kleine complicatie met de genezing van het litteken, en gezien mijn voorgeschiedenis besloot mijn gynaecoloog, in overleg met mij, om het wat aan te dikken, zodat ik in de toekomst bij een eventuele volgende zwangerschap weer zou kunnen kiezen voor een keizersnede. En ik moet eerlijk zeggen dat als ik die keuze niet had gehad, ik dan misschien nu niet zwanger zou zijn geweest. Zó diep zit de angst dus.... Ik krijg dit keer dus weer een keizersnede. Maar even wat betreft mijn eerste bevalling: ik vond op zich de ontsluitingsweeën prima te doen, alleen vóór de bevalling en de perstijd waren een verschrikking. Dat is mijn persoonlijke ervaring, dus laat je er niet door afschrikken. Als ik niet getraumatiseerd was vanwege dat gedeelte van de bevalling en de pijn die ik had in de beginperiode van mijn hernia (ik was letterlijk bedlegerig met een luier aan) dan had ik waarschijnlijk heel anders tegen het begrip "bevalling" aan gekeken. Ik heb nou eenmaal een beschadigd lijf, en daar heb ik het mee te doen. En ik weet zeker dat het goed komt. @de rest: leuk om al die kleertjes te zien, zoooo schattig, ik ben dol op mutsjes met oortjes ghihi Palomi, ik heb zelf deze checklist gebruikt: Baby uitzetlijst van Zwangerschapspagina
Ik lees nu jouw verhaal even terug hè Khaleesi, maar ik lees dat zij graag eerst willen proberen om je natuurlijk te laten bevallen. Maar wil jij dat wel? Want ik heb geen idee of je het weet, maar een keizersnede met spoed is echt héél erg anders dan een geplande (familie) keizersnede. Mijn geplande keizersnede ging als volgt: Ik werd rond 11 uur opgenomen en kreeg een ctg, en mocht nog 1 keer thee zonder suiker omdat ik pas later aan de beurt was. Ondertussen kwam mijn dochter en exman nog langs op de afdeling, je zou zeggen dat het raar is, je ligt daar een paar uur voor je bevalling al in je operatie kloffie, met naast je je man, dochter én exman. De verpleegkundige die binnen kwam was zelfs even in de war en wist niet wie nu de aanstaande papa was Voor mij voelde het alsof ik nóg een keer afscheid nam van een vorig stuk leven, en ik zag bij mijn exman ook een bepaalde emotie, het was goed zo. We waren daar in 1 ruimte allebei als ouders van en voor onze dochter die ook voor haar aan het begin van een belangrijke gebeurtenis stond, en voor het eerst voelde ik die verbintenis zonder dat wij zelf met elkaar verbonden waren. (Daarvoor zijn er redelijk wat jaren met ruzie en strijd geweest, en voor het eerst was dat weg) Om 13:00 uur werd ik naar de OK gereden en voorbereidt. De procedure werd 2x uitgelegd en ondertussen werden mijn gegevens gecontroleerd en werd er een infuus aangeprikt, wat nog een gedoe was, omdat ze mijn aderen niet konden vinden. 3 gaten, 2 anesthesist-assistentes en een hoop gewroet later hadden ze er eindelijk een te pakken en kon ik de OK in. Het viel me op dat er een hele gezellige opgewekte stemming heerste, en toen ik daar iets over opmerkte zei 1 van hen tegen me: "Ja! Het is hier altijd heel erg leuk, wij mogen de hele dag baby's ter wereld brengen en nieuwe ouders gelukkig maken, dit is de allerleukste baan op de hele afdeling!" Er stond ook een gezellig muziekje op en er was speciaal een verpleegkundige die er was om mij gerust te stellen en te helpen met een goede houding voor de ruggenprik. Toen die gezet was mocht mijn man binnen komen, hij mocht naast me zitten en er werd aan hem gevraagd wat hij wilde zien. Er was ook een speciale omloopverpleegkundige zoals dat heet, aan wie wij onze camera mochten geven, zij zou foto's voor ons maken en ook vroeg zij aan ons of ze discreet moest fotograferen (zonder zichtbare open wond) of dat ze alles mocht fotograferen. Daarnaast stond er een team van de neonatologie klaar waarnaast een kinderarts en een kinderorthopeed, omdat we al wisten dat hij een klompvoetje zou hebben. Toen hij eruit kwam, kont eerst, want in stuit ghihi, hoorde we een huil, toen weer niks en toen weer huilen. Wat bleek, meneertje had haast, want hij begon al met ademhalen toen hij nog half in de buik zat en kreeg een slok vruchtwater in zijn longen. Toen hij geboren werd, schoot mijn man omhoog om te kijken, terwijl hij van tevoren had gezegd dat niet te durven. Onze zoon werd in een kamer naast mij (ik kon in die kamer kijken) beademd, vanwege dat vruchtwater, en moest daardoor in de couveuse. Mijn man bleef constant bij hem. Terwijl zij naar de afdeling gingen werd er door de verpleegkundige 2 foto's op het scherm voor mijn hoofd geplakt. Eentje van zijn gezichtje en eentje van ons drieën toen ik hem voor het eerst zag, nadat hij was beademd... Dat was zo fijn om te zien terwijl ze de operatie afronden. Ik mocht op verzoek ook de placenta nog zien. Ondertussen hebben ze me steeds verteld wat ze aan het doen waren. Hij werd trouwens om 14:08 geboren, een uurtje nadat ik naar de OK werd gereden dus. Toen ze klaar waren werd ik naar de uitslaapkamer gereden, waar je wordt gewassen en waar je moet blijven tot je je benen weer voelt. Normaal gesproken duurt dat ongeveer een uurtje, maar ik mocht na 3 kwartier al naar de Neo. Ik heb de keizersnede als zeer prettig ervaren. Nu heb ik een "gewone" geplande keizersnede gehad, dit omdat mijn zoon vanwege zijn handicaps zowiezo al naar de neonatologie zou gaan. Maar als je een geplande keizersnede van een gezond kindje krijgt, is er ook een mogelijkheid tot een "gezinsvriendelijke keizersnede" Dat houdt in het kort het volgende in: -de baby wordt niet van de moeder gescheiden. Controle vindt plaats op de buik en men streeft ernaar om borstvoeding binnen een uur mogelijk te maken indien gewenst. -vader blijft ook overal bij. Vader en kind gaan beide met moeder mee naar de uitslaapkamer. Dit kan alleen als het kind niet naar neonatologie hoeft dus. Ten alle tijden blijven beide ouders en de baby bij elkaar. Deze redelijk nieuwe aanpak bij geplande keizersnedes is ontstaan omdat uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat moeder en baby beiden véél beter genezen en herstellen na de bevalling als ze niet gescheiden worden. Een gezinsvriendelijke keizersnede doen ze helaas nog niet in alle ziekenhuizen. Er is online een lijst geloof ik, met de ziekenhuizen waar ze het wel doen (die lijst is al best behoorlijk hoor, en zal in de afgelopen 2 jaar wel langer geworden zijn ) Om alweer een lang verhaal kort te maken; denk er alsjeblieft goed over na, wat JIJ wil. Het is jouw lijf, niet van de artsen. Ik zou persoonlijk de rillingen krijgen als ze tegen mij zouden zeggen dat een gewone bevalling "wel mogelijk" is, maar dat ze altijd nog een keizersnede kunnen doen. Wat ben je dan? Een proefkonijn ofzo? Zodat zij effe kunnen kijken hoever ze een natuurlijke bevalling kunnen uitrekken? Dat is exact het scenario waar jij niet op zit te wachten, het idee waar je van gruwelt. Ik denk dat het goed zou zijn als je voor jezelf tot in detail opschrijft wat die ervaring met je heeft gedaan, zodat je goed duidelijk kunt maken dat het menens voor je is, en ze niet lichtzinnig met je mogen omgaan. Ga maar op je strepen staan, dat mag best. En dat laatste is een klein advies voor iedereen hier, die in het ziekenhuis gaan bevallen, zorg ervoor dat je geen nummer voor ze bent....
Nou bloem het laatste wat je geschreven hebt geeft precies weer wat ik ook denk. Ik ben geen proefkonijn. Precies zo zeiden ze het: we gaan kijken tot hoelang het duurt en als het te lang duurt kunnen we altijd nog een keizersnede doen... Vast niet vervelend bedoeld maar naar mij toe komt het een beetje raar over vanuit het ziekenhuis!
Zo dat is ene hele lap tekst Bloem, haha. Wel mooi geschreven en uitgelegd! Ik heb sinds 2 dagen nu een wat zeurderig of beetje zenuwpijn gevoel rondom m'n heupen, iets boven m'n bil en bij m'n blaas in de buurt. Iemand een idee wat dit kan zijn? Banden, bekken?