Ik weet niet zo goed of ik hier wel op de goede plek zit, maar ik heb wat vragen en ik hoop dat er hier meiden zijn die mij wat duidelijkheid kunnen geven. Het is ook een erg lang verhaal, maar ik hoop dat er meiden zijn die de tijd en moeite willen nemen om het te lezen.. Wij zijn februari 2008 begonnen om zwanger proberen te worden voor de eerste keer. In de 3e ronde was t raak, maar helaas met 5 weken een mk. Daarna is t nog 2x vroeg fout gegaan voordat we in november een gezonde zwangerschap hadden, daar is onze dochter uit voortgekomen Wij zijn na de 3e vmk al eens bij de gynaecoloog geweest, maar die stuurde ons weg met "je bent jong, niks aan de hand, aju" Vlak voor de zwangerschap van mn dochter werd er een chronisch vitamine B12 tekort bij mij geconstateerd waarvoor ik direct injecties kreeg elke 2 weken (nog steeds). Wij dachten dus "yes, we hebben de oplossing gevonden voor de vmk's!" Helaas, sinds december vorig jaar zijn wij bezig voor een tweede kindje en in januari was ik weer zwanger, maar deze zwangerschap is wederom tussen de 4-5 weken weer fout gegaan. "Nouja, misschien echt pech gehad deze keer?" dachten we. Maar in juni ging t weer fout.. Dit kon geen pech meer zijn en de B12 had er blijkbaar dus ook niks mee te maken (ik krijg immers nog steeds elke 14 dagen een injectie) Ook in augustus is t weer met 5 weken fout gegaan.. Kortom, alweer 3 vmk's sinds de gezonde zwangerschap van mn dochter. In totaal nu al 6 dus.. Er zijn verschillende onderzoeken gedaan waar steeds niks uitgekomen is, dus "sorry, we kunnen jullie niet meer helpen, jullie hebben gewoon domme pech" Op t moment hebben wij even een break genomen sinds de laatste vmk, omdat ik t niet meer trek, die emotionele achtbaan steeds.. Ik ben ook erg bang geworden om uberhaupt nog zwanger te worden, bang voor die teleurstelling steeds.. Soms wil ik t gewoon helemaal opgeven, we hebben immers onze dochter waar we zielsgelukkig mee zijn en dat geluk is ons iig gegund geweest Maarja, toch blijft t kriebelen en ook knagen. Niet meer zozeer "waarom gaat t steeds fout?" maar meer "waarom is t bij Yentle wel goed gegaan?" Wij zien de vmk's dus ook niet meer als domme pech, maar we zien onze dochter als puur geluk! In ieder geval.. Ik heb vandaag een gesprek met de HA gehad over dat mn cyclus de laatste tijd een beetje vreemd doet (cyclus varieert ineens van 22 tot 34 dagen, terwijl t altijd gemiddeld 27-29 dagen was). HA vroeg ineens na hoeveel dagen na mn eisprong ik normaal gesproken ongesteld word; antwoord: Gemiddeld 11 dagen.. (heel soms maar 13-14 dagen) Dat vond hij toch wel wat aan de korte kant en hij begon over Progesteron gebruiken vanaf mn eisprong om de LF te verhogen naar minimaal 14 dagen.. Ik dacht altijd dat dat pas voorgeschreven bij een LF van minder dan 10 dagen? Dat meer dan 10 dagen gewoon goed was? Maargoed, ik heb dus wat gegoogled net en ik lees heel veel over LF-deficientie (wat de HA mij dus aanschrijft terwijl ik t volgens mij niet heb ivm dat dat pas is bij minder dan 10 dagen??) en dat dat verband kan houden met vroege miskramen en dat daar dan dus idd progesteron voor voorgeschreven wordt. Nu heb ik eigenlijk nav dit verhaal een aantal vragen en heb ik een eigen theorie erop gebaseerd en ik vroeg me af of er misschien een kern van waarheid zit in die theorie: Bij alle 6 de vmk's testte ik telkens 1-2 dagen voordat ik ging vloeien ineens negatief, spierwit. (ik heb door de eerste keer een enorme angst opgebouwd dat t fout gaat waardoor ik steeds een aantal testen doe om te kijken of t streepje duidelijker wordt of niet) De laatste keer, in augustus, is er ivm buikpijn en streepje die ineens niet meer duidelijker werd, hcg en progesteron geprikt. Daaruit viel al af te leiden dat ik een mk zou krijgen, waardes waren al vrij laag namelijk. Nu bedacht ik voor mezelf: - Kan het zo zijn dat ik idd, voor mijn doen een "(te) korte" LF heb en dus te weinig progesteron aanmaak in de meeste cyclussen en daardoor steeds vmk's krijg? - Dat de progesteronwaarde gewoon niet erg goed is en daardoor alsnog mn bm-slijmvlies loslaat? - En daardoor de testen ook al een aantal dagen voordat ik ga vloeien negatief worden, dat, doordat de progesteron zakt, het hcg ook zakt en t daardoor juist fout gaat? - En is dit idd simpel te verhelpen door progesteron te gebruiken? Verder vroeg ik me nog iets af.. - Er is ooit 1x bij mij geprikt op progesteron na mn eisprong, 8 dagen erna.. De waarde was toen 13,1, wat volgens die dokter toen goed was. Maar ik kom op internet hele tegenstrijdige antwoorden tegen; dat t minstens 15-30 moet zijn voor een gezonde zwangerschap? Weet iemand dit? En zou t slim zijn om dit misschien nog een keer te laten checken? En zoja, hoeveel dagen na eisprong? - Ook is mijn bm-slijmvlies eens opgemeten, 1 dag voordat ik ongesteld werd, dit was toen 6mm, is dit wel goed eigenlijk? (gyn zei er niks over verder) Want voor zover ik weet zou t rond de 10mm (1cm) moeten zijn? Of heb ik dit verkeerd? Sorry dat het zo'n ontzettend lang (en misschien warrig) verhaal geworden is, maar ik zie gewoon door de bomen het bos even niet meer door wat de HA vandaag zei.. En ik hoop dat iemand hier misschien duidelijkheid kan geven. Alvast bedankt!
Ik ben wel enigzins medisch onderlegd en heb misschien wat antwoorden voor je. Ten eerste de lf: deze moet minimaal 10 dagen zijn, alles langer dan 10 dagen is in principe lang genoeg. Dus jij hebt een normale lf. Labwaarden kun je niet zomaar via internet vergelijken, helaas heeft vrijwel elk lab zijn eigen referentiewaarden (normaalwaarden) dus als de gyn heeft gezegd dat jouw waarde goed is, moet je dat maar geloven. De progesterontheorie die je beschrijft is waarschijnlijk net omgekeerd: doordat het vruchtje niet goed is, sterft het af, daalt je hcg en daalt je progesteron dus, en krijg je een miskraam. Natuurlijk zou je kunnen vragen om de progesteronwaarde nogmaals te laten bepalen. Dit moet dan midden in de lf, dus voor jou ongeveer op dag 5-6 na je ovulatie. Het feit dat je al een dochter hebt, stelt toch wel gerust qua dat er wat aan de hand zou zijn. Ik heb zelf ook ervaring in herhaalde miskramen, weet dus heel goed hoe het voelt en hoe machteloos je kunt zijn, maar als er niks gevonden is, is er dus ook niks te behandelen. Frustrerend, maar je hebt er wel het meest aan je er bij neer te leggen. Ik weet ook wel dat er hier meiden zijn die allerlei behandelingen ondergaan in het buitenland, maar uit een onlangs uitgevoerd onderzoek is gebleken dat geen behandeling zinvol is als er geen reden van de mk's wordt gevonden. Misschien is het een idee dat je gewoon nog eens naar de gyn gaat om nogmaals je progesteron te laten prikken en je gerust te laten stellen? Huisartsen weten niet zoveel van deze materie af, is mijn ervaring
Heb je verhaal alleen ff snel doorgescrold, ben erg moe en heb weinig tijd maar het onderwerp korter LF trekt altijd mijn aandacht, daar we door mijn korte LF de MMM in zijn gegaan. 1: een LF van 11 dagen zou in principe hoog genoeg moeten zijn, tenzij.. Een eventueel embryootje nestelt tussen dag 4 en 9 na de eisprong in. Als bij jou het op dag 9 innestelt en je wordt op dag 11 al ongesteld, dan heeft je lijf idd niet genoeg tijd gehad om genoeg HCG aan te maken en zodoende de ongi tegen te houden. 11 dagen is dus niet altijd hoog genoeg. 2) hoe laag was jouw B12 waarde? Een juiste opstart dosering bij een ernstige onderwaarde is 2 keer per week 2 injecties. Eventueel na 5 of 10 weken over gaan op 1 keer per week. Dat een hele poos volhouden, eventueel overstappen op 1 keer per 2 weken. Maar een startdosering bij een ernstige onderwaarde van 1 per twee weken is niet goed. Helaas kun je niet checken of jij wel nu genoeg B12 in je bloed hebt omdat je nu niet je bloed meer kunt laten checken. Je zult een niet serieus te nemen waarde in je bloed aantreffen omdat de injecties een vertekend beeld geven. Vraag anders of je een poos 2 keer per week mag en daarna overstappen op 1 keer per week. Wie weet is dit voldoende?? Ik kom later weer ff lezen.
11 dagen LF is in principe genoeg, als je bijbehorende progesteron ook goed is. 13,1 is bij ons in het ziekenhuis te laag, maar ik weet idd niet welke eenheid ze bij jullie gebruiken. Als de gyn zei dat het goed was zou ik dat aannemen. Je moet je BMS niet meer meten vlak voor je ongesteld wordt. Hij is dan alweer richting afbraak aan het gaan. Die 10 mm waar je vaker over leest, dat is rond de eisprong. Als je het zeker wilt weten zul je hem nog een keer moeten laten meten rond die tijd. Ik krijg extra pregnyl voor na de eisprong, dit om mn LF te rekken. Heb normaal een LF van 9 dagen. Mijn gyn heeft ooit echter eens gezegd dat met dit meer doet uit het oogpunt 'baat het niet dan schaadt het niet'. Extremen uitgezonderd, zijn er eigenlijk geen wetenschappelijke bewijzen dat een korte LF een zwangerschap in de weg kan staan. Nogmaals: als je LF extreem kort is kan een embryo niet eens innestelen, maar er zijn geen wetenschappelijke bewijzen dat een embryo weer loslaat na innesteling door een tekort aan progesteron. Met een LF van 11 dagen zit je dus prima. Sterkte!!! Zoveel Miskramen is niet niks...
Bedankt voor de reacties @Progesteronwaarde: Tja, ik heb t ooit alleen van die ene gynaecoloog te horen gekregen, maar ik heb die man nooit vertrouwd eigenlijk.. Dus ik vertrouw er eerlijk gezegd ook niet op dat die waarde nou zo goed was Meneer zei namelijk al meteen tegen me toen we binnen kwamen voor t eerst "Volgens mij ben jij nog nooit zwanger geweest" *boem, megaklap in je gezicht* (en bedankt, eikel! :x) Ook zei hij dat miskramen voor 8 weken niet voorkwamen (Op welke planeet heeft die zn opleiding gevolgd?!) En zo nog een aantal dingen, waardoor ik die man dus niet bekwaam achtte.. Maar door angst, verdriet en onzekerheid nooit verder gevraagd of om andere gyn gevraagd. We hebben ons dus gewoon zwaar af laten schepen toentertijd.. Iig, persoonlijk vertrouw ik er dus niet op dat die waarde goed was en blijft t sinds een tijdje door mn hoofd spoken.. (helemaal nu HA over LF begon en progesteron gebruiken) @B12: Ik had geen extreem te kort, t was een grensgeval (onderwaarde was bij ons lab 150, bij andere labs 200). Mijn waarde was iig 152, maar ik volg geen speciaal dieet oid, gebruikte al extra vitamines (incl B12) ivm kinderwens, dus was het TE laag icm wat ik aan voeding en supplementen binnenkreeg. Dus injecties sindsdien. HA en internist vonden opstartdosis beiden niet nodig daardoor. Ik heb t nog eens een keer gevraagd een tijdje terug of een opstartdosis alsnog misschien nut zou hebben, maar dat zou het niet. (weet het dus zelf ook niet meer, ik voel me iig lichamelijk prima zoals het nu gaat, had voordat ik met injecties begon ontzettend veel lichamelijke klachten ook) @LF: Ik had idd ook altijd in mn hoofd dat een LF korter dan 10 dagen pas zorgwekkend zou zijn, maar doordat de HA er nu over begon dat t toch wel aan de korte kant was ben ik dus gaan twijfelen en nadenken. - Er zijn nog steeds wat tegenstrijdige antwoorden, maar als ik het goed begrijp is het dus veel belangrijker om te weten hoe snel/goed je baarmoederslijmvlies (onder invloed van progesteron) zich opbouwt TIJDENS je LF en op welke dag van je LF er een innesteling plaatsvindt (en je lichaam dat signaal dus krijgt)? - Dus als die idd pas op dag 9 of 10 innestelt, dat dat voor iemand met een LF van 10-11 dagen dus veel te laat is en je lichaam dus eigenlijk al bezig is met t in gang zetten van je menstruatie (dmv progesteron verlagen) en het "in gang zetten van menstruatie" dus niet meer optimaal terug kan draaien waardoor embryo alsnog afsterft en je een vroege miskraam krijgt. Dit is dus een beetje zoals ik het begrijp (ook van anderen buiten dit topic om en veel research van mijzelf). En zou het dus wel nut kunnen hebben om te proberen mijn LF met een aantal dagen te verlengen dmv progesteron en zo misschien een zwangerschap goed in stand te laten houden??? Wat betreft t feit dat we een gezonde dochter hebben.. Even theoretisch ervan uitgaande dat al het bovenstaande op mij van toepassing is; Ik heb in de afgelopen 3 jaar misschien 2-3x een LF van 13-15 dagen gehad, wat nou als ik dat toevallig ook in de cyclus van die zwangerschap heb gehad. Dan klinkt het in mijn oren iig allemaal erg logisch dat die zwangerschap goed gegaan is (en de rest dus niet, als ik in die cyclussen dus "maar" 10-11 dagen gehad heb) Wat zijn jullie meningen hierover?
Korte LF: Ik had een korte luteale fase. Namelijk 8 dgn en ben spontaan zwanger geworden van mijn zoontje... Het is dus wel mogelijk
@Chantal: Ik weet dat dat mogelijk is Ik ben zelf nu ook al 7x zwanger geweest... En uitgaande van de theorie van mijzelf en antwoorden van anderen hier en om mij heen (en research op internet) kan dat ook prima, maar ligt het er dus maar net aan wanneer de embryo innestelt. (nogmaals, dit is zoals ik het allemaal begrijp) Als dat op 4-5DPO al zou zijn (zoals bij jou dan denk ik het geval geweest is), dan zou dat idd een goede zwangerschap kunnen worden met zo'n korte LF... Maargoed, sorry als het bot overkomt, maar mijn vraag is dus niet of het mogelijk is om zwanger te worden/te blijven met een korte(re) LF..
Hoi Kristel, over een korte LF weet ik niet veel. Ik heb zelf ook 4 miskramen gehad zo rond de 7 weken. Totdat ik bij de 5e zwangerschap progesteron en ascal voorgeschreven kreeg, en nu gaat alles wel goed! Over het bericht van Dopey ben ik het totaal niet eens bij mij zijn alle vruchtjes onderzocht en steeds kwam daar uit dat ze allemaal gewoon gezond waren!! vaak zeggen artsen dat er geen oorzaak is, maar dat komt gewoon omdat ze verder er niet veel van weten! Op dit gebied weet ik uit eigen ervaring dat je zelf alles moet onderzoeken anders kom je helaas niet ver bij bepaalde nederlandse artsen! Er is hier ook een topic meiden met herhaalde miskramen daar zitten een heleboel meiden die mei super goed hebben geholpen en waardoor ik een hoop te weten ben gekomen! misschien kan je daar eens kijken? veel sterkte! groetjes