We hebben echt al vanalles geprobeerd, maar niks lijkt te helpen.. Onze dochter is al vanaf dat ze een maand of 6 is erg knijperig naar ons toe. Regelmatig loop ik met blauwe plekken op mn armen rond, zo hard knijpt ze! Ik weet echt even niet meer wat ik ermee moet, ik vind het echt supervervelend (en pijnlijk, krijg niet voor niks blauwe plekken ervan ) en soms is t echt net of ze t gewoon grappig vindt.. Ze knijpt echt met volle kracht en kijkt er ook nog eens erg agressief bij, alsof ze zit te wachten tot je erop reageert met een pijnkreet oid.. Wat we geprobeerd hebben: - Negeren en laten gaan - Boos worden - Duidelijk laten merken dat t pijn doet (auw roepen bijv) - Duidelijk "Nee" zeggen en haar hand weghalen (seconde later begint ze weer opnieuw) - Als ze na een paar x "nee" niet luistert ergens anders neerzetten en even laten gaan - Het knijpen proberen af te leren door "aaien" te stimuleren: Nee, je moet mama aaien, zo (en dan voordoen) en dan ook positief reageren daarop. Ze weet ook dondersgoed wat aaien is, maar als ze weer eens een rotbui heeft dan kan je dat zeggen tot je een ons weegt.. Iig, ik word er een beetje wanhopig van dat ik telkens met blauwe plekken op mn armen rondloop en vind t ook een beetje een beangstigende gedachte dat het erop lijkt alsof ze t expres doet, alsof ze t grappig vindt (omdat ze dus vol verwachtig zit te wachten op een reactie en er heel boos/agressief bij kijkt) Komt dit iemand bekend voor en heeft iemand misschien de gouden tip? Misschien ben ik te voorbarig dat ik vind dat ze zo onderhand wel zou moeten weten dat knijpen niet mag, maar t is gewoon echt niet leuk en wil er dus graag vanaf, voordat t van kwaad naar erger gaat...? Ook is t echt niet zo dat we de ene dag dit doen en de andere dag dat, maar wel wekenlang t een en dan erachter komen dat t niet werkt en dan maar weer iets anders proberen..
pff wat vervelend Kristel! Ik weet alleen dat je het nooit terug moet doen. Ze denkt dan dat het normaal is omdat jullie het ook doen. Klinkt wel heel bewust zeg, bah. Je doet al een hoop. ik zou door blijven gaan met het nee zeggen en uitleggen dat ze dan mama pijn doet.
Ons zoontje is 10,5 maanden en die ging de hele tijd bijten, zo hard dat hij z'n tandafdrukken bleven staan. Ik ben nu al bijna een week bezig om het af te leren, en de hele tijd 'Nee' te roepen. Ik weet dat je het geprobeerd heb, maar ik zou blijven proberen. Ik zag het zelf ook eerst niet zitten want het werkte niet. Maar nou na bijna een week, heeft hij me vandaag nog maar 1 keer gebeten ipv 10 keer.
@Koekeloerie: Terugknijpen doen we idd niet, ik wil haar niet het slechte voorbeeld geven natuurlijk. Moet wel eerlijk zeggen dat ik soms de neiging heb om iets terug te doen, omdat ze me dan gewoon ontzettend pijn doet en ik dus boos word, maar ik heb me nog altijd in kunnen houden gelukkig! Het komt ook idd heel bewust over, gewoon doordat ze je echt heel boos recht in je ogen kijkt en t erop lijkt alsof ze op een reactie wacht (maar als die reactie dan komt dmv "auw" of "nee" blijft ze wel gewoon doorknijpen, dus dan moet ik echt haar handje pakken ) Misschien heel overdreven, maar ik ben wel bang dat, als we t niet snel afleren bij haar, ze op een gegeven moment misschien zelfs gaat slaan of schoppen oid.. @Deborahmarcel: Ohh bah, bijten zelfs! Gelukkig lijkt het bij jullie goed te werken, maarja.. Wij houden echt wekenlang vol telkens.. De ene keer werkt t om gewoon "nee" te zeggen, de andere keer werkt t om te zeggen dat ze moet aaien en de andere keer werkt niks bijv. Ik zou graag een tip willen die echt werkt elke keer, en niet de ene keer wel en de andere keer niet Of moet ik gewoon echt 1 ding kiezen wat t vaakst werkt en dat continu blijven gebruiken? Zoals dus "nee" zeggen en "je moet mama/papa aaien" en als dat niet werkt, na 2-3x even in de box of ergens anders zetten en even 5 min met rust laten? (dat vindt ze namelijk niet leuk, dat laatste, dan krijgt ze geen aandacht meer namelijk)
Ik zou idd het laatste doen wat je zelf aangeeft, dus duidelijk nee zeggen, kort waarschuwen en als het doorgaat, even wegzetten en geen aandacht geven. Blijkbaar heeft ze dan door dat er iets niet goed gaat en aandacht (zij het positief of negatief) is altijd stimulerend voor kindjes. Geen aandacht vinden ze idd meestal niet zo... Zolang je er kort en duidelijk bij zegt waarom je dit doet, lijkt het mij een goede methode. Zo gaat ze het hopelijk ooit begrijpen. Denk ook dat het ermee te maken heeft dat kinderen je toch blijven uitproberen, hoe oud ze ook zijn. Zorg ervoor dat je een heeeeele lange adem hebt in dit geval en misschien moet je maar denken 'de aanhouder wint'? als jij dan zorgt dat je het langste volhoudt met je aanpak, zou het ooit moeten gaan werken. Bij mijn zoontje gebruik ik dit ook als hij echt herhaaldelijk dezelfde dingen doet die niet mogen. Ze zijn nog klein, ik weet het, maar je kunt het ook niet toestaan. Hier blijft het ook herhalen herhalen herhalen en heel consequent zijn... veel meer kun je niet doen denk ik succes met je meisje!
Hoi Kristel, Vervelend en pijnlijk zeg.... het enige wat ik nog kan bedenken wat je niet expliciet hebt opgeschreven is haar op de momenten dat ze wel lief is, belonen en/of prijzen door enthousiast te reageren, zeggen "DAT is lief". Wil ze trouwens nooit knuffelen, dus niet knijpen maar echt knuffelen? Ik bedoel, is ze alleen zo als ze een rotbui heeft? Toch nog iets anders misschien: je kunt haar ook iets anders proberen te geven waar ze haar frustraties op kan botvieren. Maar het kan zijn, dat dit niet de oorzaak is van haar knijpen. Hoop dat je er wat aan hebt... Wat zegt het CB hiervan trouwens? Of heb je dit niet voorgelegd? Groetjes, Jem
Ik denk dat de laatste de oplossing kan zijn. Dus niet het knijpen negeren, maar haar compleet negeren als ze dat doet. Dan weet ze dat dát het gevolg is van knijpen. Het is nu waarschijnlijk een spelletje voor haar, maar dadelijk gaat ze ook met andere kindjes zo 'spelen'' en dat wil je natuurlijk voorkomen. Mijn dochtertje is ook niet de zachtste. Ze bedoelt het wel goed, wil haar broer en zus 'aaien' een knuffelen, maar het komt erop neer dat ze bijt, krabt of aan haren trekt. Van mij moet ze dan aaien, en als ze meteen daarna weer gaat krabben/bijten, zet ik haar even in de box om daar uit te razen. En schenk daar geen aandacht aan. Hier is het wel zo dat Diyana het hele gebeuren als een spelletje ziet, dus ook dat ik haar in de box zet. Ze ligt dan helemaal in een deuk, dus of het helpt?
Ik zou ook kiezen voor ff een time-out op een prikkelarme plek. @adi: Ik zou de box niet gebruiken, een box wordt door je dochter gezien als een speelplek denk ik, geen strafplek. Heb je niet een plekje waar niks leuk is, bijv de gang of een hoek in de kamer waar ze kan zitten/staan? Hier werkt de gang als een trein (mijn zoontje heeft de neiging teslaan als er iets verboden wordt) en ik hoef nu meestal alleen maar het woordje 'gang' te zeggen. Ik heb wel een raam in mn gangdeur zitten, ik kan dus precies zien wat ie uitspookt . En volhouden...pff.. succes!
@MamaMarije: Het is idd moeilijk soms, maar ik zal dus echt mn best gaan doen om continu dezelfde reactie te geven erop (nee/aaien en anders even wegzetten). Hopelijk zal het zn vruchten afwerpen mettertijd Ik wil gewoon echt niet dat ze straks denkt dat t normaal of goed is en t dan van kwaad naar erger zal gaan... @Jem: Aan t CB vraag ik vrijwel niks, ze komen, in mijn beleving, toch vrijwel altijd met oplossingen die niks uithalen of dat ze niet begrijpen waar t om gaat.. Vandaar dat ik t hier vraag, hier zijn vaak toch mama's die enigszins begrijpen waar t om gaat en het zelf misschien ook mee maken en zo hun ervaringen kunnen delen Wat betreft het knuffelen; ze is niet echt een knuffelbeer, alleen als ze moe is, helaas, want ik zou heel graag wat vaker met haar willen knuffelen... Wel prijzen we haar altijd met positieve aandacht als ze lief voor ons is dmv kusjes geven aan ons of als ze lief tegen de dieren is als ze ze aait bijv. Tja, voor zover ik weet "belonen" we haar eigenlijk altijd wel als ze iets goeds/liefs doet.. Ik ben sowieso wel iemand van de positieve aandacht/stimulatie om een kindje zo op die manier iets te leren, maarja, ik merk toch dat mn dochter qua negatieve aandacht (dus "nee" zeggen ed) nog niet veel/snel leert. Wel van de positieve stimulatie, dan kijkt ze ook heel trots Of het echt agressie is die ze moet uiten dat weet ik dus echt niet, heb geen idee hoe ik dat zou moeten herkennen? Zelf heb ik t idee dat dat t niet is, maar dat zij het gewoon als een spelletje ziet oid. @Adi: Nou daar ben je ook mooi klaar mee als je dochter dan keihard gaat lachen Moet wel eerlijk zeggen dat ik aan de ene kant de box niet als strafplek wil gebruiken, ik ben bang dat ze dan elke keer denkt dat ze straf krijgt als ze in de box gezet wordt terwijl ik het ook doe als ik moet koken bijv en haar niet in de weg wil hebben in de keuken.. Maarja, aan de andere kant, als ik haar gewoon ergens even in de kamer zet dan gaat ze weer andere dingen doen die niet mogen en daar moet ik dan weer op reageren met "nee" en dan krijgt ze alsnog weer aandacht (ookal is het negatief) Ik vind het dus erg moeilijk... Ze is nog te jong om haar een strafstoeltje oid te geven of in de hoek te zetten dus ja, ik weet t gewoon niet.. Misschien gewoon maar wegzetten en haar bij een speeltje neerzetten wat ze leuk vindt zodat ze daardoor afgeleid wordt?? Of gaat ze dat dan misschien weer "begrijpen" als iets goeds omdat het leuk speelgoed is?? (dus als een beloning? ) Pfft, moeilijk soms zeg, dat opvoeden!
ik gebruik de box momenteel naast speelplek ook soms als 'time-out-plek'. Strafplek klinkt wat streng, maar het gaat erom dat ze even geen aandacht krijgen van mama en idd, dan is de box soms de beste optie. Heb er ook over getwijfeld of dit wel zo handig was, maar ja... Hier is buiten de box ook geen mogelijkheid, in de gang klimt ie de trap op, in een hoek van de kamer kruipt ie weg om andere streken uit te halen . Mijn zoontje weet iig dondersgoed het verschil tussen lekker spelen in de box en een 'time-out'.
Wat een vervelend en herkenbaar probleem. Heb het met mijn dochter ook gehad (én slaan én bijten.....) Waarschijnlijk doet ze het nu steeds omdat ze er een reactie op krijgt. Het is belangrijk haar kort en rustig te zeggen dat het niet mag. (1x) Doet ze het weer...zet je haar op de grond en loop je gewoon weg. Uiteindelijk zal ze geen reactie meer krijgen en het dus niet meer doen. (dit is menselijk: als je iedere dag je buurman goedemorgen zegt maar hij zegt niks terug, doe je dit ook gewoon niet meer) Het is belangrijk duidelijk te zijn dat iets niet mag, maar zeg dit maar 1x en heel rustig. Steeds nee zeggen is ook een vorm van aandacht. Veel succes, het komt echt goed! Ohja enne mn dochter wilde ook nooit knuffelen maar is nu de grootste knuffelkont ooit!
ik weet niet of het pedagogisch verantwoord is, maar 'huilen' is misschien een idee. Het waarom van huilen kent ze wel al, dus misschien moet je zeggen auw, en dan gaan 'huilen'. Dan snapt ze het begrip auw beter.
Ik denk dat ze dan tóch weer een reactie krijgt en het niet afleert. Ze kan nog geen consequenties overzien, dus snapt niet dat het 'huilen' door het knijpen komt.
Dat is inderdaad moeilijk in te schatten. Ik weet iig wel dat ze meer begrijpen dan je in de gaten hebt.
Ik lees ook even mee. Danique knijpt hier ook al flink, krabt en schopt ook vrij hard. Nu ben ik best wel gevoelig in m'n bovenbenen en hoef maar ergens tegenaan te lopen of ik heb een blauwe plek. Maar ben 't soms ook best wel zat (klinkt zo raar) dat ze me pijn doet... hoewel het bij haar nog niet bewust is.
Met 6 maanden is het volgens mij helemaal onbewust. Waarschijnlijk is ze haar spieren en reflexen aan het trainen en ontwikkelen. Als je haar zeg maar even omdraaid schopt ze wel tegen de bank. Maar lastig is het inderdaad wel! Mamamarije, hier is de box ook een 'timeout plek', niet zozeer voor de straf, maar als een kindje (of 2 of 3) even heel druk is en ik op dat moment iets moet doen, dan gaat die in de box. Of als ik ze uit een andere situatie wil halen en verder geen aandacht aan kan of wil besteden. Voor de rest heb ik dezelfde probleem als jij, in de gang gaan ze de trap op, en op een andere plek zoeken ze weer naar iets anders.
ik zou haar elke keer dat ze het probeerd apart zetten en even geen aandacht geven.. waarschijnlijk ben je er heel lang en veel mee bezig maar uiteindelijk gaat ze wel snappen dat het geen goed gedrag is... mijn dochter van net 1 doet dit ook al een tijdje omdat ze denkt dat het grappig is... ik zeg dan eerst nee mag niet... natuurlijk doet ze het nog eens.. en dan gaat ze in de box... nu snapt ze het heel goed en gaat het goed... verder is het een schatje hoor
isabella beet mij, en niet te zuinig ook.. Idd ook alle geprobeerd, maar ze was te jong (onder het jaar) om het goed te snappen. Met een jaar beet ze me weer en omdat ze geen vel te pakken had maar trui kon ik rustig blijven. Dus ik attendeerde mn vriendin erop zo van :"kijk nou, zo gaat dat dus" (isabella beet uit frustratie/woede) En toen heeft mijn vriendin uit primaire reactie eens flink gemopperd. zou ze normaal nooit doen hoor maar ik vond allang alles prima! Sindsdien NIET meer gebeten. Dus vreemde ogen dwingen! Isabella was ook echt heel erg onder de indruk!
Mijn dochter deed het met slaan, maar ze ging met een jaar al op een stoel apart. Nu doet ze het nooit meer Succes hoor!