Angst om opnieuw te proberen na een afgebroken zwangerschap

Discussie in 'Vlinder lounge' gestart door pepernootje78, 17 aug 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. pepernootje78

    22 feb 2013
    7
    0
    1
    NULL
    NULL
    Hallo allemaal,

    Graag wil ik met jullie ons verhaal delen en de zorgen over de toekomst, in de hoop herkenning te vinden. Mogelijk dat de ervaringen van anderen kunnen helpen om een keuze te maken.

    Vorige week ben ik met 16w4d bevallen van onze mooie zoon nadat we hebben besloten de zwangerschap af te breken ivm trisomie 18 (Edwards). Dit kwam naar voren uit de NIPT test en werd later bevestigd met een vruchtwaterpunctie. Er waren al grote problemen te zien op de echo, op een eerdere echo met 11 weken was echter nog niets te zien geweest. Met pijn in ons hart hebben we de beslissing genomen, de kans dat hij voor de geboorte zou komen te overlijden in mijn buik was 90% en anders zou hij binnen een jaar na de geboorte komen te overlijden. We wilden hem verder lijden besparen. Emotioneel was het echter een erg zwaar besluit, om een levend en bewegend kindje (ik voelde hem al een paar weken) uit mijn buik te halen. Ik vind het moeilijk om mee te leven.

    We hebben een lange voorgeschiedenis, dit was mijn 7e zwangerschap. Mijn partner bleek na 2 miskramen drager van een gebalanceerde translocatie. Omdat het natuurlijk goed mogelijk was om toch een kind te krijgen (kans van 50% per zwangerschap) hebben we het een tijdje geprobeerd. Na 4 miskramen (tussen de 8 en 10 weken) hebben we besloten een IVF PGD traject in te gaan in Brussel. De IVF was geen succes. Ik heb 4 keer maximaal gestimuleerd, maar had slechts maximaal 4 eicellen. De laatste keer zelfs maar 1. Het is 1 keer gelukt om 2 eitjes te bevruchten, maar beiden waren ongebalanceerd. Bij de andere pogingen waren de eicellen steeds niet rijp.

    We besloten een donortraject in te gaan. Met KID is direct onze gezonde zoon geboren. Hierna had ik nog 1 miskraam en besloten we voor een 2e kindje te gaan middels KID (zelfde donor). Nu door puur toeval echter trisomie 18. We kunnen niet geloven dat we na alles wat we hebben meegemaakt deze kleine kans treffen.
    Ik heb een wens voor nog een kindje, maar we zijn ontzettend bang geworden. Hoewel de artsen zeggen dat het puur toeval is dat we nu een trisomie 18 hadden, tellen wij het op bij onze ervaringen met de miskramen en de beperkte opbrengst van mijn eicellen met de IVF. Ik word volgende maand 39 en vraag me af of mijn eicellen niet gewoon al heel oud zijn... Ik ben ontzettend bang dat het weer gebeurt of dat het de volgende keer down is. Het zwanger worden gaat steeds wel heel snel en de arts zei dat dit niet wijst op verouderde eitjes. Heeft iemand anders ervaring met zwanger worden na een afgebroken zwangerschap? Zijn er mensen bij wie het meerdere keren is gebeurd?
     
  2. KellD

    KellD Fanatiek lid

    29 aug 2016
    1.192
    525
    113
    Ik kan je helaas geen adviezen geven of verdere info. Maar ik wilde je wel graag veel sterkte en succes wensen in deze komende tijd. Ik kan alleen maar meegeven luister naar je onderbuik gevoel, doe wat jullie echt willen.
     
  3. Lovare

    Lovare Fanatiek lid

    12 okt 2012
    2.201
    9
    38
    Lekker muziek maken
    NULL
    Ik kan je hierin geen advies geven of mijn ervaring delen. Wat ik je wel kan zeggen is dat trisomi 18 en trisomi 21 (down syndroom) twee totaal andere afwijkingen zijn. Ik snap je angst maar volgens mij maakt de een de kans op de ander niet groter.
    Je loopt altijd het risico dat je eicellen "te oud" zijn. Maar ik ken ook een koppel van 25 jaar die een kindje hebben met down syndroom. Het is gewoon echt pure pech wat jullie hebben na het inslaan van het nieuwe traject. In het algemeen hebben jullie al heel veel pech gehad...
    Ik wil jullie vooral het beste wensen en veel wijsheid.
     
    Rodaina vindt dit leuk.
  4. pepernootje78

    22 feb 2013
    7
    0
    1
    NULL
    NULL
    Bedankt voor jullie reacties. Ik ben me ervan bewust dat er geen garanties zijn. Het helpt wel om je te realiseren dat trisomie 18 en 21 twee verschillende aandoeningen zijn. Het is gewoon zo ontzettend veel pech dat je op zoek gaat naar een verklaring.... De wens voor nog een kindje is wel groot. Als we het nog een keer proberen zal het helaas niet meer onbezorgd zijn. Bedankt voor de lieve woorden meiden!
     
  5. Sammetje83

    Sammetje83 Bekend lid

    27 okt 2016
    943
    613
    93
    Vrouw
    Je zwangerschappen zijn denk ik sowieso al niet onbezorgd na zoveel pech! Wij hebben 'pech' gehad bij onze eerste zwangerschap (die hebben we dan ook afgebroken). Ik was ook heel bang om weer opnieuw zwanger te worden maar als je graag een kindje wilt dan heb je eigenlijk geen andere keus dan de sprong te wagen. Ik werd ook weer snel zwanger en gelukkig is er dit keer geen sprake van één van de 3 trisomieën. Toch is hiermee de stress niet weg, de 20-wekenecho nadert... Ook ik ben bang dat er 'ineens' iets heel anders aan de hand blijkt te zijn. Het naïeve/onbezorgde zwanger zijn zit er helaas niet meer in.
     

Deel Deze Pagina