Hey dames, Ik heb de afgelopen maanden elke maand een miskraam gehad, 3 maanden achter elkaar dus.. Elke maand kreeg ik weer die klap! Eerst die blijdschap omdat het wéér gelukt is (positieve test) en een aantal dagen later ineens een negatieve test en bloedverlies. Deze maand heb ik hoogstwaarschijnlijk wéér een miskraam gehad.. 3 dagen lang licht positieve zw. testen + bijna positieve ovulatietesten, maar vandaag weer negatief getest + bloedverlies.. Ik was nu al niet meer blij met de positieve testen en ging er alweer vanuit dat t fout zou gaan, en ja hoor! Ik loop nu bij de gyn voor verder onderzoek naar de mk's dus dat scheelt alweer, maar ik maak me echt zorgen soms! Ik doe heel erg mijn best om positief te blijven en het meeste van de tijd lukt dat ook wel gelukkig, maar soms heb ik echt momenten dat ik denk: We zullen nooit een kindje van onszelf krijgen... Iedereen lijkt maar zwanger te worden EN te blijven, maar om de een of andere reden wil het bij ons gewoon niet blijven zitten.. Ik heb echt een oppepper nodig en/of een positief verhaal van iemand die dit ook meegemaakt heeft. Wie o wie herkent mijn verhaal? Alvast bedankt! P.S. Ik heb elke keer NA mijn mk's alweer negatieve zwangerschapstesten gehad, dus de positieve testen waren NIET van een vorige keer. Voor het geval ernaar gevraagd wordt
Meid ik heb het niet mee gemaakt maar wil je wel even een hart onder de riem steken. Heel erg veel sterkte!
heey meiss ik weet presies maar ook echt presies hoe jij je voelt ik heb de vorige maanden ook alleen maar miskramen gehad en zie het nu ook behoorlijk somber in als ik foto's van baby's of dikke buiken of echo's zie kan ik wel janken (wat ik vaak ook doe) ik heb mijn laatste miskraam op 9 juni gehad en wacht nu weer op (is het een positieve test zoja gaat het weer mis) ik heb ook het gevoel dat het mij niet gegund is ik weet dat dit eigenlijk niet is wat je wilt als antwoord maar ik wou je wel even laten weten dat je niet alleen bent ! het is echt heel moeilijk allenmaal maar probeer te onthouden dat onze tijd echt wel komt en dat we dan al dit weer vergeten zijn en dan de gelukkigste zijn. als er iets is of je wilt wat van het hart pb mij dan kunnen we samen onze ervaringen delen miss dat dat helpt dikke knuffffff en meiss onze tijd komt wel
@ Ancie: Echt zwaar klote is dit he... Worden er nu bij jou geen onderzoeken gedaan? Of wil je dat (nog) niet? @Kimmeding: Dankjewel
ja het is zeker zwaar k*te ja ik heb vervelende onderzoekken ondergaan zoals hormoon onderzoek heel veel uitsrijkjes gehad echo's en de uitslag daarvan is helemaal goed er is niks mis met mij de enigste verklaring die ze voor die miskramen mij kunne geven is het is de natuur zijn wil als er iets niet goed is met het vruchtje werkt het lichaam het er uit eigenlijk zorgt mijn lichaam er voor dat ik bv geen gehandicapte kinderen kan krijgen en wacht mn lichaam op een gezond vruchtje. de raad die ze mij hebben gegeven is probeer er niet te veel bij neer te staan probeer veel rust te nemen en zorg dat je niet gestrest raakt
Ik kan daar eigenlijk niet bijkomen he, dat er dan niks aan de hand is en het gewoon echt elke keer 'domme pech' is... Dan zijn we wel écht dikke pechvogels Zo op die manier ga je idd wel denken dat t je niet gegund wordt... Dat begin ik eerlijk gezegd ook steeds meer te denken En ja, ik weet dat er vrouwen zijn die al en paar jaar bezig zijn om zwanger te worden,, Ik vind dat ook heel erg, maar het is niet te vergelijken met dit... Ik kan me namelijk toch een klein beetje voorstellen dat er dames zijn die vinden: joh, stel je niet aan, je kan zwanger worden.. Maarja, als het telkens van je afgenomen wordt.... Zijn er nog meer dames die mijn gevoel herkennen?
nee hoor, zo denk ik helemaal niet! het lijkt me verschrikkelijk voor je. deze 2 dingen zijn inderdaad niet met elkaar te vergelijken. iedereen gaat zijn eigen weg. het lijkt me ontzettend moeilijk, en ik snap dat je er verdriet van hebt. heel erg veel sterkte! liefs rachel
Hoi Kristel, Wij krijgen die opmerking nu ook na de miskraam: het lukt jullie in ieder geval. Ma na een vmk en en een miskraam na 6 weken vind ik die opmerking geheel misplaatst. Hopelijk geeft het ziekenhuis je snel wat meer duidelijkheid. Ik wens je heel veel sterkte en hopelijk heb je de kracht om in ieder geval je hoofd boven water te houden. Want de moed zal je wel in je schoenen zijn gezakt...
Ik wil jullie ook heel veel sterkte toewensen. Ik heb zelf 1 keer een mk gehad en sinds dien wil het niet meer lukken ik snap er ook helemaal niks van maar indd we moeten proberen positief te blijven. Liefs Inger
Bedankt voor jullie lieve berichtjes Dat doet me echt wel goed! De kracht om me hoofd boven water te houden heb ik zeker weten wel hoor, alleen soms wordt het me echt te veel... Vooral als ik dan ergens ben waar zwangere vrouwen zijn of kleine kinderen, dan denk ik steeds: ja.. zij wel... En daar word ik gewoon verdrietig van Dan denk ik ook bij mezelf dat zij misschien ook een lange weg heeft begaan om eindelijk zwanger te mogen worden/blijven, maar toch... Ik zou echt willen dat ik 10 jaar vooruit kon kijken, zodat ik weet wat me te wachten staat, dat ik weet waarvoor ik het doe allemaal! Echt, ik zou zo 10 miskramen door willen maken, zolang i kweet dat het de 11e keer maar goed zal gaan!
Jeetje wat heftig voor jou (jullie) zeg! Ik duim heel hard voor je dat je snel zwanger word en dat het beebje lekker 9 maanden blijft zitten! Hele dikke knuffel en een groot hart voor onder je riem!
Hoi Kristel, Allereerst heel veel sterkte 1 miskraam is al erg laat staan 4 achter elkaar. Toen ik je verhaal zo las dacht ik het komt me wel een beteje bekend voor een vriendin van mij heeft ook meerdere keren achter elkaar een miskraam gehad de meeste keren tussen de 4-5 weken en de laatste met 6 weken en toen hebben ze een onderzoek gehad in het ziekenhuis en toen kwam er uit dat haar stolling niet goed was,ook waren er antistoffen in haar bloed gevonden geloof ik Daardoor brak haar lichaam iedere zwangerschap af. Vruchtbaar waren ze allebei daar werd niet eens onderzoek naar gedaan want een positieve test krijg je alleen van hcg. Toen heeft ze daar medicijnen voor gekregen en 2 maanden later was ze zwanger en nu heeft ze een kereltje van 1 rondlopen Zou daar eens naar vragen bij je gynaecoloog. Ik duim voor je dat het gauw weer raak is en lekker blijft zitten. (en nog bedankt voor je felicitatie vanuit egypte superlief ) Liefs snoopy
Snoopy, dat verhaal geeft me toch weer een klein beetje hoop! Ik hoop zooooooo dat ze bij mij ook gewoon iets vinden waar heel simpel iets aan gedaan kan worden! Echt, veel liever dat ze iets vinden waar iets aan gedaan kan worden, dan dat ze helemaal niks vinden... Dan zouden we namelijk nog steeds in onzekerheid zitten
Ik hoop het ook voor je meid! Maar ik denk dat het allemaal goed komt en dat jij binnenkort ook een mooi wondertje krijgt Ik duim voor je en laat even weten wat eruit is gekomen!
Verschrikkelijk lijkt me het! Heb zelf 1x een mk gehad sindsdien werd ik niet ongesteld en ben ik nu bijna een jaar verder en eindelijk ongesteld geworden en is er duidelijk geworden dat ik PCO heb en toen kon ik eindelijk verder! ik hoop voor jou/jullie dat er snel duidelijkheid komt en jullie ookal is het eerst gewoon paar maandjes ongesteld worden en dan pas zwanger maar in ieder geval verder kunnen en weten waardoor het komt. Want zoals het nu gaat maakt het je gek Heel veel stertke!