Ik heb 1x onze oudste dochter een tik gegeven uit reflex... Ik was hoogzwanger van de jongste, we lagen op bed 's ochtends en ze jumpte met haar knieën zo in m'n buik; uit schrik/reactie kreeg ze toen een tik op haar arm. Ik voelde me zo schuldig daarna! Zelf heb ik vroeger veel te veel "tikken" gehad (om t zo maar even te zeggen) en ik heb altijd gezegd dat ik het als moeder anders zou doen. Nu probeer ik dat zoveel mogelijk na te streven, net als een hoop andere moeders hier, maar toch kan het ooit wel eens gebeuren door een bepaalde situatie. Zolang je het niet bewust doet zal het geen kwaad kunnen denk ik
Ik zal nooit mijn kind slaan. Dus zeker niet iemand anders. Breek zn nek als iemand aan mn kind komt haha
volgens de pol geeft de meerderheid wel eens een corrigerende tik, of heeft dat gedaan.....maar volgens mij is de meerderheid anti-tik.....heb k het gevoel. dus ik denk dat veel mensen hun stem geven en zich niet wagen in een discussie waarvan je al op voorhand weet hoe die gaat lopen..... misschien wel verstandig.....als ik lees dat je uitgemaakt woord voor kindermishandelaar en iemand die angst kweekt bij zijn kids... of zegt dat je sallt uit onmacht en frustratie.... wat niet zo is, want dan is het geen coorigerende tik.
Ik heb mijn dochter vandaag, helaas, een corrigerende tik gegeven. Dat vind ik fout van mezelf. Reden was dat ik erg moe was en grieperig en zij continue mijn grenzen opzocht. Modder overal opsmeren, hele huis onder het zand, niet luisteren. Toen ik zag dat ze zichzelf insmeerde met het sap van tomaatjes wat in haar bakje zat, gaf ik een tik op haar been nog voor ik er zelf erg in had.
Wat ik doe? Haar bij d'r hand vast pakken (dus een hand geven) en rustig naar de trap lopen. Haar op het onderste treetje zetten en enige wat ik dan zeg is: zo denk maar effe na wat je fout heb gedaan! Dan na een minuut of vijf ga ik erheen (soms is ze huilerig omdat ze weet dat ze fout zat en soms is ze gewoon stil). Dan ga ik erheen en hebben we het erover en is het klaar. Als ze echt te ver gaat, dan gaat ze naar d'r kamer toe en blijft ze daar maar een kwartiertje zitten snikken maar dan moet ze het wel bont gemaakt hebben. Resultaat; een dochter die bijna nooit op de trap zit
Ik lees dit topic verder maar niet maar als ik iemand zijn/ haar kind een tik zie verkopen borrelt er boosheid in mij op. Kan er helemaal niet tegen. Corrigerende tikken blijken ook geen enkel nut te hebben....
Hier zitten wat aannames in: - niets leren - frustratie vd ouder - gebrek aan geduld (onmacht) Hoewel dit allemaal aan de orde KAN zijn, hoeft dat niet. Een pak op je broek kan hier uitzonderlijk gegeven worden...maar nooit uit frustratie of uit ongeduld maar zeer wel overwogen en beheerst En uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat ik van die enkele pak op mijn eigen broek wel degelijk iets geleerd heb. En nee, dat was geen angst, wel dat ik veel te ver was gegaan. Ik vind het een heel goed uitgangspunt om niet te slaan/tikken maar je moet geen dingen zeggen die niet perse waar zijn.
nou shopaholic@ klinkt als een voorbeeldig kind. die van mij etteren soms mega hoor en blijven gewoon stampend op de grond liggen in de winkel. dan is handje pakken en meelopen echt niet iets wat dan lukt whahaha
wat ik dan trouwens doe is gewoon o[pakken bij kop en kont en jop die kar in... en zitten blijven nu!
Dat scheelt dan wel idd. Mijn dochter is 8 (bijna 9), en deze straffen werken helaas niet bij haar, ze heeft ook een grote mond met schelden etc. Ik heb overigens geen trap in huis maar pak wel dr zakgeld af. Soms heb ik het idee dat het zakgeld afpakken ook niet echt werkt. Maar vind t soms wel heel lastig, al ben je ouder en moet je t juiste voorbeeld geven.
Ja en op de trap hier vinden ze helemaal niet erg, en naar hun kamer ook niet...... haha.... tegenwoordig straf ik ze maar met dingen die ze erg leuk vinden, bijv een middag geen Nintendo of zo.....of geen moviestarplanet, of niet afspreken, daar hebben ze meer ontzag voor.
Ik zet haar in de hoek. Ik vertel haar dat ze in de hoek moet omdat ze mept. En na 2 minuten moet ze sorry zeggen. Dan krijgt ze een knuffel en dan mag ze weer spelen. Dit is 3x gebeurt, en nu mept ze niet meer. Ze vond het niet leuk in de hoek. Ik heb ook absoluut geen boosheid of neiging om terug te meppen. Het is een kind! En jij bent de volwassene. Dat is niet te vergelijken. Een kind moet leren zijn emoties onder controle te houden. Als volwassene mag ik aannemen dat je dat wel kan. (niet op jou persoonlijk, maar voor de mensen die wel terug meppen dan!)
Nou ze heeft ook af en toe flinke kuren hoor maar ze heeft een gruwelijke bloedhekel aan op de trap zitten dus vaak is een waarschuwing als: ik zet je echt op de trap zo hoor! Al meer dan genoeg! En het stampend en gillend op de grond in de winkel heb ik ook meegemaakt, gewoon niet gereageerd en doorgelopen... Hobbelt vanzelf achter me aan als ze doorheeft dat het geen nut heeft. Als ik op zon moment zou reageren sta ik alleen zelf voor schut in een winkel hoor.
nee die van mij gaat op dr kamer gewoon zitten zingen.ook prima als ze dan maar even uit mn buurt is iig haha.
Haha even een time out Die van mij spelen heel vaak buiten en dat bemoedig ik eigenlijk alleen maar dat ik daar (voor nu sowieso) niet mee wil straffen, anders hangen ze zo binnen en heb ik weer gezeur met de buren (die ze horen lachen, lopen, spelen etc, heel sneu) hihi.
die van mij blijft echt gewoon zitten al peer ik hem gewoon naar huis. ik zet mezelf echt niet voor paal hoor. ik zeg niks. pak haar op, tjop in die kar zeg zitten nu en niemand die daar raar van op kijkt hoor
Het is geen geschreven regel, nee dat klopt. Maar reken maar dat het in veel situaties wel het geval is. Maar al zou het een weloverwogen beslissing zijn, dan nog kan ik het niet begrijpen. Al helemaal niet als je dus bewust en in alle rust kiest voor een pak op de broek, ipv een andere consequentie. Dat snap IK gewoon niet
Haha, doet me aan mezelf denken toen ik klein was... "Ga naar je kamer en blijf daar maar een half uur zitten!" "Oh joh, is goed... ik wilde toch al op m'n kamer gaan spelen. Doei! " Onze oudste lijkt erg op mij als kind, dus ik ben heel benieuwd hoe het hier zal gaan (met bepaalde dingen zegt ze al precies wat ik vroeger ook zei, dus dat wordt nog leuk haha)
tja ik heb er moeite mee dat je kind sorry Moet zeggen.... ik heb liever een sorry die uit haar zelf komt en gemeend is... Ik geef mijn dochters straf omdat ik vind dat ze iets verkeerd hebben gedaan..... maar soms zijn zij het gewoon niet mee eens en blijven daarbij..die straf krijgen ze met daarbij het hoe en waarom, als het nodig is praten we na die tijd nog even over waar het nu fout ging.... aan beide kanten.... en wat anders kon, maar dat alleen als het conflict zich daarvoor leent.... een vaste regel bijvoorbeeld is bekent en ga ik niet steeds over discussie. En een erg grote brutale mond is ook een grens.....
Hier heeft ze haar speelhoek beneden en denk zon 75% van al d'r speelgoed waaronder d'r favo speelgoed dus op d'r kamer vind ze helemaal niks aan.