ik mag er bijna zeker van dat ik zaterdag mijn miskraam had gehad. flinke krampen gehad en behoorlijk wat stolsels verloren. gister een testje gedaan om te kijken om mijn hcg omlaag ging maar nee nog steeds een knal donkere streep. donkerder dan de controle streep. toen dacht ik al dit klopt niet. als de miskraam is geweest zou het streepje lichter moeten worden. vandaag echo gehad om te kijken of alles weg was. mijn vermoede klopte alles zit er nog. nu mag ik nog 1 1/2 week afwachten maar daarna moet het echt weggehaald worden omdat ik dan 12 weken zou zijn en je meer kans hebt op infecties. de curettage zal woensdag, donderdag of vrijdag zijn. weet nog niet wanneer want ik heb nog geen afspraak. wat een tegenvaller zeg. dacht ik er van af te zijn en weer een beetje mijn leven op de rit te krijgen is het nog helemaal niet afgelopen.. ik ben best bang voor de curettage. hoe verliep jullie curettage? kunnen jullie mij een beetje gerust stellen? ik vind ook de narcose heel eng.. nog nooit gehad..
ha jolan, wat erg dat je ook een miskraam hebt gehad! en vervelend dat nog niet alles schoon is.. blijf je ook nog steeds vloeien dan? bij mij hebben ze dat helemaal niet nagekeken! ze zeiden gewoon als t vloeien stopt is het schoon.. maar ik twijfel ook nog wel is of alles er wel uit is. ik heb een curretage (gelukkig) nog nooit meegemaakt, wel is een narcose gehad, en daar hoef je echt niet bang voor te zijn! misschien ben je na die tijd wel een beetje misselijk, maar verder je hoeft er echt niet bang voor te zijn. wel zou het beter voor jou zelf, je verwerking ed, zijn als t lichaam het zelf allemaal schoonmaakt, dat is tegen mij gezegd, maar als het moet, dan moet t meid, het zal vreselijk moeilijk zijn, en wel blijven ook, maar er zijn zoveel vrouwen die een curretage moeten ondergaan, en ik heb nog nooit gehoord dat t niet goed gegaan is. heel veel sterkte met het verwerken van het grote verlies. en ik hoop voor je dat het alsnog uit zichzelf loskomt. het beste meid!!
Hey meissie. Wat rot dat je dacht dat je het een plaatsje kon gaan geven omdat het 'weg' was maar dat het er nog zit... De geestelijke pijn hoef ik je niet op voor te bereiden, die ken je nu helaas als geen ander.. Over de curretage kan ik je wel wat meer vertellen . Je krijgt waarschijnlijk gewoon een dagopname. Hier maak je een afspraak voor en dan nemen ze bloed af om te kijken of je een negatieve bloedgroep hebt (in dat geval krijg je 2 spuitjes om een afsloot van je volgende zwangerschap te voorkomen). Je moet nuchter blijven voor de narcose. Ik werd netjes opgevangen op de dagafdeling en kreeg een eigen kamer, ze probeerde het bed naast mij ook vrij te houden, heel lief. Mijn vriend mocht er dus gewoon bij zijn. Ik kreeg een operatie schort aan en heb daar een poosje liggen wachten. Toen ik opgehaald werd kreeg ik door de anathesist het infuus (dit vond ik het engste van alles). Even een rotprikje maar pijn mag ik het niet noemen. Ik werd naar de OK gebracht en ben op dat bed gelegd. De gyn legde me nog even uit wat er ging gebeuren en daarna spoot de anathesist de narcose in. Met een seconde of 10 was ik in diepe slaap. Ik vond de narcose ingaan heerlijk, even beetje duizelig en dan boem, weg . Vervolgens werd ik 1/1,5 uur later wakker op de uitslaapkamer. Ik was al vrij snel weer goed wakker dus brachten ze me terug naar mijn eigen kamer. Hoewel het emotioneel súper zwaar was (ik had de vorige dag pas gehoord dat ons kleintje niet meer leefde dat scheeld misschien wel iets) voelde ik me heerlijk verzorgd en goed begrepen. Echt, ik zou iedere week een curretage laten doen als ik in ruil zwanger mocht blijven . Dus meis, maak je niet te druk om de ingreep, dat hoeft echt niet. Ik zou hem zo van je overnemen als het kon! Gister ben ik een topic begonnen voor meiden die heel recent een miskraam meegemaakt hebben. Mocht je het fijn vinden om je emoties te laten gaan en met ons mee te praten kom dan eens kijken hier! ( http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden-clubs/191829-de-roze-wolk-gevallen-beginnen-weer-voor-1-a.html ) Liefs Loki
jetvg bedankt voor je reactie. lief dat je uitlegt over de narcose. wat vervelend dat ze niet meer gecontroleerd hebben of alles schoon was en je je daarom nog onzeker voelt. bij mij loopt alles nu via het ziekenhuis ik weet niet of jij ook in het ziekenhuis liep of bij de verloskundige? ben jij nu in afwachting van je eerste ongi of heb je er 1 afgewacht voor je er weer voor ging? heel veel sterkte met verwerken van jullie verlies. loki. wat lief dat je zo duidelijk op hebt geschreven hoe jou curettage was. dat zal niet makkelijk zijn geweest. jou verhaal maakt mij wel rustiger. bedankt voor je lieve woorden. jij ook heel veel sterkte met het een plekje geven van jullie verlies. ik ga zeker even kijken bij je topic.
Dit verhaal kan ik typen zonder teveel emotie, omdat ik de curretage echt niet als naar ervaren heb. De pijn die het met zich mee brengt, die er aan vooraf is gegaan en vooral de nasleep en de angst erna, die is erg, en daarvan schiet ik nog vaak vol... De ingreep zelf stelt niets voor, echt niet... Ik zie je wel verschijnen in het topic!
ik vond de curretage onder narcose ook niet vervelend. Ik ging slapen en werd wakker... heb er nix van gemerkt en kwam er pas achter dat het achter de rug was toen ik zon grote netonderbroek voelde die ze me hadden aangetrokken. Na controle van alles mocht ik eind van de dag weer naar huis waar ik dan wel paar dagen rustig aan moest doen. zoals loki schrijft, de nasleep is erger ( die kwam bij mij pas na paar jaar eruit, tot die tijd heb ik alles verdrongen). wens je veel sterkte met verwerken ervan.
Jee meid, wat ontzettend naar voor je. Als eerste veel sterkte gewenst! Ik ben vorig jaar gecurreteerd en vond het echt heel erg meevallen. Het kindje was bij mij al op de natuurlijke weg gekomen, maar omdat de placenta niet wou komen ben ik diezelfde avond nog gecurreteerd. Ik lag overigens al in het ziekenhuis, gezien de zwangerschapstermijn en daarom ging alles op dezelfde dag. Curretage was echt een opluchting. Ik werd wakker en was ook gelijk van alle pijn af. De volgende dag liepen we al weer te winkelen in de Ikea. Dit was overigens meer omdat ik afleiding nodig had. Ik vond de hele curretage dus niks voorstellen. Ik kwam wel heel erg emotioneel uit de narcose, gelukkig mocht mijn vriend al op de uitslaapkamer bij me. En hij mocht ook mee naar de ruimte waar ik voorbereid werd op de curretage. Nogmaals sterkte!! XXX
@ loki. ik snap helemaal dat het verdriet je blijft overvallen. dat heb ik ook. steeds denk ik het had gewoon anders moeten zijn. ik had hier moeten zitten en niet moeten balen van de zwangerschapskwaaltjes omdat ik ze niet meer wil voelen maar er van genieten, ik had een mooi kindje willen zien op de echo met een mooi kloppend hartje. ik had over een paar weken willen beginnen aan de nieuwe kamer voor mijn zoontje. ik had over 2 weken de hele wereld willen vertellen dat er een nieuw kindje aan komt.. dat al die dingen niet mogen zijn maakt me verdrietig en boos tegelijk.... @limmeke bedankt voor je verhaal. gefeliciteerd met je zwangerschap. vind je het heel moeilijk om de begin periode weer door te gaan? @romy. ook jij bedankt voor je verhaal. ik hoop voor je dat jullie kleine man niet al te lang meer op zich laat wachten. succes met de bevalling. nou de curettage staat gepland op woensdag ochtend. ik moet al om 7.15 binnen zijn. dus ik denk dat ik de eerste ben. ik vind het nog steeds enorm spannend al maken jullie verhalen het wel een stuk je makkelijker. ik blijf hopen dat het nog vanzelf gaat komen.
hey noukje, ik heb de afgelopen 2 dagen veel weeen gehad en ik denk dat ik het vruchtzakje net verloren ben.. het ziet er vlees/leverkleurig uit en het is heel stug. vanmiddag om 4 uur een afspraak op de poli om te kijken of alles nu schoon is anders morgenochtend curettage. ik ben wel blij dat ik nu iig zeker weet dat het morgen klaar is want ik trek het lichamelijk en geestelijk niet langer om af te moeten wachten.. hoe gaat het met jou?? ik vind het een keer dit meemaken al een hel maar 2 keer lijkt me gewoon niet te doen..
Zou best kunnen hoor dat dat het vruchtzakje is wat je verloren bent. Het is een beetje rozig, en je kunt het niet uit elkaar trekken zoals bij een stolsel. Begrijpelijk dat je het zat bent. Veel sterkte nog!