Ik ben benieuwd of er vrouwen zijn die zich in het volgende herkennen: Al vanaf de eerste keer dat ik ongesteld werd, op mijn 11e, doet het zo'n pijn!! Niet gewoon een beetje pijn wat met een paracetamolletje en een kruik op te lossen valt, maar zo'n pijn dat je de eerste dagen gewoon niks anders kunt dan pijnstillers op recept innemen en zo min mogelijk doen. Vanwege deze pijn ben ik op mn 14e met de pil begonnen, hierdoor werd het allemaal gelukkig een stuk draaglijker (toen kon ik het af met 3 dagen leven op Aleve Feminax ) Maar nu, nadat ik al 4 jaar van de pil af ben en ondertussen 2 kinderen gekregen heb, word ik er echt weer gek van.. Ik heb al Diclofenac 75mg (2x per dag) en als dit niet helpt Naproxen 500mg (2x per dag) maar de pijn komt er gewoon doorheen hoor.. En t ergste is nog dat ik bij beide zwangerschappen de eerste tijd na de bevalling (bij de eerste duurde het bijna een jaar, nu weet ik nog niet hoe lang t gaat duren) al ruim een week voordat ik ongesteld word al enorme buikpijn krijg.. Aan de pil wil ik niet meer ivm alle bijwerkingen, ik kan heel slecht tegen de hormonen helaas (al diverse pillen gehad) Ik voel me altijd heel erg alleen met mijn pijn. Veel vrouwen vinden me een aansteller, want "je bent toch maar gewoon ongesteld??!". Maar helaas ben ik dat niet "gewoon", ik ben er letterlijk ziek en invalide door Ik ben echt benieuwd, ben ik nou de enige? Ik ken namelijk niemand in mn naaste omgeving die het ook zo heftig heeft.. (Ik ben al eens bij de gynaecoloog geweest hiervoor, maar die zei dat er niks was en dat ik gewoon pech had. Er is dmv een echo gekeken naar endometriose, was niet te zien (is volgens mij niet op echo te zien? weet iemand dit?) en gynaecoloog had t erover om, als wij geen kinderen meer wilden, mij dmv hormonen in een kunstmatige overgang te brengen )
Hoi kristel86, Heel erg herkenbaar en ben ook op mijn 14de aan de pil gegaan voor de buikpijn. Moet me er soms ook echt voor ziekmelden omdat het zo een pijn doet! Ben nu net 3 maanden geleden bevallen en nu 1 keer ongesteld geweest en het deed veel minder pijn dan voor mijn zwangerschap dus hoop dat dit zo blijft. Al moet ik wel zeggen dat ik nu zins een weekje weer de pil slik voor de buikpijn.... Dus je bent niet de enige al moet ik zeggen dat ik er ook niet veel ken behalve me zus dan die heeft er ook zo een last van! Heel veel sterkte!
He meid! ik reageer even hier op je topic! Voor zover ik weet is endometriose alleen echt te zien via een laparoscopie. een kijkoperatie via de navel in de buik en eierstokjes! Mijn schoonzusje heeft endo, en dit zagen ze bij haar niet via een echo. Ben je trouwens wel 'snel' op de natuurlijke manier zwanger geraakt? Jouw verhaal komt me nl ontzettend bekend voor! schoonzusje heeft ook extreem veel pijn tijdens ongi. Nu niet meer want ze is zwanger, dat zorgt voor geen pijn. Als je het dus echt wilt weten zou er een kleine operatie aan te pas komen. Maar ze hebben er niet echt wat voor zover ik weet, behalve evt verklevingen weghalen. Dan zou de pijn stukken minder worden. Riskeert wel de kans op zwanger worden, maar weet natuurlijk niet in hoeverre dat nog een wens is. xxx
Heel herkenbaar helaas, de eerste 2 a 3 dagen is het echt een hel! Bij mij is er ook niets uitgekomen,helemaal binnenste buiten gekeerd vanwege fertiliteitsproblemen, wat dus uiteindelijk bij mijn man vandaan kwam, dus werd niets duidelijk op 1 ding na, ik heb een overgevoelige baarmoeder en baarmoedermond, ze schuiven het daar maar op af.. (heb om te kijken voor verklevingen e.d trouwens een HSG gehad, was helemaal schoon) Toen ik de 1e paar keer ongesteld werd na mijn zwangerschap was het een stuk minder, helaas was het van korte duur want het is gewoon weer net als voorheen.. had toch gehoopt dat de zwangerschap iets gedaan zou hebben maar helaas.. Ik ga nu waarschijnlijk voor de prikpil, om zo te kijken of ik daarmee wellicht niet meer ongesteld hoef te worden en dus geen pijn heb.. spiraaltje zou ook nog een optie zijn maar bij mij dus niet vanwege de overgevoelige baarmoedermond.. Sterkte meis!
Ik ken het, die pijnen. Daardoor ben ik al op zeer jonge leeftijd aan de pil gegaan, was 12 geloof ik. Ik hield het niet meer, was totaal van de kaart en die (lichte) pil zorgde ervoor dat ik tenminste weer kon lopen.. Nu heb ik er ook vaak last van, maar dan neem ik Menstruasan. Homeopatisch en het werkt als een tierelier! 1 pilletje is voor mij voldoende, maar de 1e dag neem ik er ook wel eens 2, als ik weet dat ik een drukke dag heb. Verder houd ik het bij 1 per dag. Ik kan alles weer, dus ik ben er erg blij mee Jij zal dan wel 2 of 3 pilletjes nodig hebben, maar je kan het altijd proberen natuurlijk Menstruatiepijn onregelmatige menstruatie? A.Vogel Menstruasan helpt! Met Pulsatilla hier een linkje, hoop dat je er iets aan hebt. Het is trouwens gewoon te koop bij de drogist, of bij de Tuinen.
hoi ook ik ben op mijn 14e aan de pil gegaan ivm de pijn, moet wel zeggen dat ik na de 1e bevalling (waarvan ik zei is dat alles? Dit voel ik elke maand!!!) stukken minder last heb van menstruatiepijn. Is wel gevoelig maar kan wel redelijk functioneren en hoef tegenwoordig meestal niet meer thuis te blijven, dus enige wat bij mij hielp was kinderen krijgen. En ja mensen vinden het inderdaad aanstelleritus, maar ik weet wel beter
ik had vorige week dat ik gewoon 1 nacht niet heb kunnen slapen van de pijn en 2 dagen lang erg veel pijn had, vroeger ook heel veel pijn gehad dat ik echt niet kon lopen van de pijn (ziek thuis) maar na de pil was dat helemaal over. maar nu begint het weer.
Heftig zeg! Ik herken het niet. Heb juist een geheel pijnloze menstruatie, in het ergste geval een kleeeiiin beetje zeurderig gevoel in m'n buik. Maar wel vervelend hoor, en ook van die opmerkingen. Dat is helaas wel iets mens eigen, zich niet in een ander in kunnen leven en de ander dan veroordelen.
Inderdaad, zo frustrerend!! Mensen begrijpen gewoon vaak niet dat niet iedereen die 'week' bij wijze van fluitend door komt.. Al moet ik ook zeggen dat ik meer begrip krijg van mannen dan van vrouwen, ontwetendheid denk ik? (onder het mom van, ik heb bijna geen pijn dus een ander ook niet?)
Gelukkig zelf geen ervaring, al heb ik wel een aantal vrouwen gehoord met dezelfde klachten. Geen idee of het bij je past, maar is zoeken naar een oplossing in het alternatieve circuit iets? Bij een homeopathisch arts bijvoorbeeld? Het lijkt me namelijk beter voor je lichaam om het probleem proberen te traceren dan het gevolg (pijn) te onderdrukken met medicijnen, al snap ik wel dat je dat doet als je zoveel pijn hebt.
Probeer eens een homeopaat of iemand die drukpunten therapie doet. Mn schoonzus had dit vroeger ook en die is er ook vanaf geholpen op de alternatieve manier.
Ik herken het ook. Ik had vroeger ook pijnlijke menstruaties, kon de eerste twee dagen meestal niet naar school, daarna wel weer. Mijn moeder begreep het zelfs niet. Zij zei dat zij het nooit zo pijnlijk had en dat ik me niet aan moest stellen (mijn eigen moeder notabene!). Ook zei ze dat een bevalling 100 keer erger dan een menstruatie was. Dat kon ik me toch echt niet voorstellen, ik ging al door een hel! Ook de pil voorgeschreven gekregen om die reden en dat heeft geholpen, sinds ik pil 'af' ben, weer last ervan, maar gelukkig wel 'wat' minder. Ik hoop overigens dat de menstruasan helpt voor degenen die een erg pijnlijke menstruatie hebben (ik red me gelukkig nog zonder ).
Zo te zien ben ik "gelukkig" dus niet de enige, dat troost dan toch weer een beetje @Poemelke: Endometriose spookt eigenlijk al jaren door mn hoofd, mede doordat mijn huisarts erover begon een paar jaar geleden, maar de gynaecoloog waar ik toen bij geweest ben zei dus dat dat t niet was nav de echo en ik heb er verder eigenlijk niets meer mee gedaan. (dus ook niet met zijn "oplossing" mbt kunstmatige overgang. Hij heeft het zelfs gehad over baarmoeder verwijderen..! Ja eh, hallo?! Wel erg drastisch zonder goed gekeken te hebben ) Wat betreft zwanger worden, tja, zwanger ben ik eigenlijk in een poep en een scheet, maar zwanger blijven is nogal een kunst. Ik heb in de afgelopen 4 jaar 6 (vroege) miskramen gehad. Nu zijn ze er vorig jaar achter gekomen dat mijn luteale fase te kort is waardoor mijn lichaam een zwangerschap afstoot en heb ik bij de zwangerschap van Philine de eerste 12 weken hormonen moeten gebruiken om zo de zwangerschap in stand te houden. (Zwangerschap van Yentle was achteraf gezien dus echt puur geluk dat die goed gegaan is) Maargoed, ik ben voor die hormonen bij een gynaecoloog geweest die ook gespecialiseerd is in endometriose (kwam ik later achter), dus misschien maar weer eens een bezoek brengen aan deze mevrouw?? Gewoon om dingen uit te sluiten (of misschien toch bevestigen)? Zag iets voorbij komen van A. Vogel, dat valt zeker te proberen! Alles liever dan die rotpijnstillers die maar half werken! Wat betreft het "aanstellen", mij valt het idd ook op dat het voornamelijk mannen zijn die het wel begrijpen of alleen de vrouwen die het zelf ook heel erg hebben. Voor de rest hoor ik zo vaak verhalen over anderen als "ja, die meldt zich altijd ziek als ze ongesteld is, wat een aansteller!" of "ze zei dat ze dit niet kon dragen omdat ze ongesteld is, pfft, zieligerd!". Ik heb me in het verleden ook regelmatig ziek moeten melden van school en/of werk, maar ik heb er uit voorzorg nooit bij gezegd dat ik ongesteld was, gewoon om rare verhalen te voorkomen...
Vroeger ook veel pijn. En veel onbegrip van meiden die geen pijn hadden. Met de pil (Stediril 30) werd het veel minder. Gestopt met de pil i.v.m. kinderwens: Weinig last. Na geboorte Ilias spiraaltje gehad. Spiraaltje eruit i.v.m. kinderwens. Pijn kwam wel terug, maar in dezelfde mate als toen met de pil. Maar 's avonds een paracetamol en een kruik in de rug zijn meestal voldoende.
Ja endometriose, moest er meteen aan denken toen ik je klachten las... Maar ik zag net een bericht voorbij komen, iemand zei inderdaad een HSG! Dat klopt, heeft mijn schoonzusje dus ook gehad voor de laparascopie! Heb ik niet aan gedacht, maar daarop zagen ze idd al verklevingen, die laparascopie was om die verklevingen duidelijker te krijgen en ze tevens te verhelpen! Sorry dus heb het niet helemaa duidelijk verteld in mijn vorige post. Misschien dan toch de moeite waard om eens contact te zoeken met die gyn? Ik weet dat de HSG vrij pijnlijk was volgen SZ, maar ja als we het dan willen vergelijken, ja bevallen is erger... Nee grapje natuurlijk, maar je zou het misschien kunnen overwegen.. Dan weet je in elk geval iets zeker.. Met deze pijn blijven lopen is ook geen doen meer denk ik, maar zoiets heftigs als een grote operatie lijkt me nou iets te snel beoordeeld van die gyn! Xxx
Ik ken het, ben ook met de pil begonnen op m'n 13e ivm pijn. Met de pil ben ik na 9 jaar gestopt omdat ik niet meer tegen de hormonen kon. Toen was de nuvaring net nieuw, en ik voor mij echt de oplossing geweest. Er zitten zo weinig hormonen in en het komt gelijk op de juiste plaats, en de pijn bleef dus ook weg (nou ja, een krampje hier en daar is wel normaal natuurlijk) Kan het je echt aanraden
Ik ben op m'n 14de aan de prilpil gegaan voor deze klachten! (zou ik nooit meer doen nu maarja, de huisarts raadde het toen aan) Ik werd toen ook vaak een heftig ongesteld. Daarna een tijdje de pil gehad, hielp heel goed. En sinds ik met de pil ben gestopt is m'n cylcus helemaal veranderd. Niet veel pijn meer, wel nog heftig bloeden maar ook langen cyclussen.(zie onderschrift) En dit is na m'n zwangerschap ook zo gebleven. Dit is in principe natuurlijk beter dan korte cyclussen en hele pijnlijke menstruatie, maar vind het wel opmerkelijk, zo'n verschil.
Ook ik ben op me twaalfde aan de pil gegaan vanwege heftige buikpijn kon helemaal niks twee dagen lang soms zo erg dat ik er van flauw viel. De pil hielp bij heel goed. Die heb ik tien jaar geslikt toen gestopt ivm kinderwens. Na een bbz en een ma een gezond mannetje gekregen maar geen buikpijn meer. Waar ik echt heel blij mee ben. Ook in mijn omgeving vonden ze me maar een aansteller. Nou niks aanstellen hoor man oh man wat een pijn.
Wat ontzettend pijnlijk lijkt me dat! Maar wat ik mij afvraag... Als de pil enigzins helpt, waarom blijf je hem dan niet slikken? Ik snap dat de pil niet goed is, maar als je daardoor toch enigzins normaal kunt functioneren, dan was mijn keus snel gemaakt.