Hallo, Ik zou graag willen weten of er meerdere zijn met dezelfde ervaring. Ik heb twee gezonde kinderen gekregen zonder miskramen. We zouden graag een derde kindje willen, maar helaas is het nu weer misgegaan, de tweede keer achter elkaar. In januari met 4+4 weken en deze week met precies 6 weken. Hier tussen in niet ongesteld geweest, dus we waren blij dat het zo snel weer gelukt was. Helaas voor korte duur. Het voelt zo onbegrijpelijk, waarom eerst zonder problem en nu niet? Het enige verschil is dat ik nu natuurlijk iets ouder ben, maar nog steeds jong (26, in mei 27) en nog borstvoeding geef aan de jongste. Ik vind het heel pittig zo, dus nu even een pauze en daarna kijken we verder.
T is hier twee keer misgegaan tussen 2 gezonde kids in. Hoort er bij helaas! Als ik om mij heen hoor is geen miskraam hebben gehad als ze meerdere kinderen hebben eerder een uitzondering. Ik hoor t van mijn tantes , nichten, buurvouwen
Hé wat ontzettend verdrietig. Mijn verloskundige zei toen ik zwanger was van de vierde: ‘dit had eigenlijk een miskraam moeten zijn’. Daarmee zei ze wat onhandig dat het uitzonderlijk was dat ik 4 goede zwangerschappen achter elkaar had, ze zei dat het normaal was dat er bij 4 zwangerschappen minimaal 1 miskraam bij zat. Dus grote kans dat het bij jou gewoon pech is, je hebt je leeftijd mee en het feit dat er al 2 gezonde kindjes rondlopen. Ik hoop dat je snel mooi nieuws krijgt!
Ik ook. 2 gezonde zwangerschappen, niets aan de hand. Daarna 2x een miskraam en 1 buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik denk dat ik mijn geluk even had opgebruikt. Hopelijk nu een plakker
Hier net andersom. Eerst 2 keer misgegaan en nu voor de 2e keer op rij een goede zwangerschap. Waarschijnlijk ‘gewoon’ domme pech, maar erg verdrietig is het wel natuurlijk. Een miskraam heeft een hoop impact. Dikke knuffel.❤️
Onze zoontjes zijn er ook gekomen zonder problemen. Voor het derde kindjes hebben we drie miskramen moeten doormaken. Nu (hopelijk) wel gezond zwanger met behulp van asaflow en utro. Uit de onderzoeken was echter niets gekomen, dus of de medicatie geholpen heeft of we nu met geluk goed zwanger zijn, weet ik niet...
veel sterkte het is gewoon pech denk ik het zijn ook prille miskramen soms beslist de natuur dat een embryo niet goed is en dan stoot het lichaam deze af met mijn ex ICSI gehad , nooit zwanger geworden van een terugplaatsing met nieuwe partner van de eerste keer zwanger , maar miskraam op 10 weken 3 maanden later weer zwanger en nu een zoontje van een jaar soms is iets niet of moeilijk te verklaren het enige wat ik kan bedenken eventueel is, als je keizersnedes hebt gehad , dat je littekenweefsel hebt , maar weet niet of je keizersnedes gehad hebt
Bedankt voor alle reacties. Rot om te lezen dat sommige van jullie dit ook hebben meegemaakt... Ik voel mij er wel wat minder alleen mee, wetend dat dit gebeurd. Het zal wel gewoon pech zijn. Soms vraag ik mij af of de borstvoeding er wat mee te maken kan hebben, maar de verloskundige (tevens lactatiekundige) zegt van niet. Huisarts ga ik nog een keer vragen om bloed te prikken. Voor nu even rustig aan en dit een plekje geven.
Bizar hoe sommige dingen lopen en niet te verklaren zijn inderdaad. Maar wel mooi dat het is goed gekomen. Ik heb geen keizersnedes gehad, alleen vaginaal. Dus daar kan het inderdaad niet aan liggen.
Hoi, Ik heb afgelopen jaar 4 miskramen gehad na een gewone en gezonde zwangerschap. Ik had de moed eigenlijk opgegeven, maar ben in december toch nog zwanger geraakt van een 'plakker'. Het enige verschil dat ik kan verzinnen met deze zwangerschap, is dat ik na mijn laatste miskraam in oktober, besloot te stoppen met borstvoeding. De miskramen waren steeds vrij kort qua bloedverlies, dus ik bedacht dat het baarmoederslijmvlies misschien niet goed opbouwde door de prolactine in mijn lijf. Dat hoeft niet, genoeg mensen raken wel succesvol zwanger terwijl ze BV geven, maar ik las dat bij IVF pogingen vaak wordt afgeraden BV te geven, dus het zou toch net verschil kunnen maken.. Sterkte in ieder geval, het is verschrikkelijk om mee te maken!
Hier ook na 2 gezonde jongens een miskraam gekregen. Deze zwangerschap was een verrassing en dat ging helaas mis bij 14+5 weken.
Hier ook 2 gezonde kinderen, toen een missed abortion, daarna een miskraam, toen wel een redelijk gezonde levende baby, vlak daarna weer een miskraam. Domme pech denk ik.
Hier helaas precies hetzelfde verhaal; twee goede zwangerschappen gehad, en nu twee keer een vroege miskraam. Ik moet zeggen, het maakt me behoorlijk onzeker, maar ik heb mijn leeftijd dan ook niet echt meer mee (37 inmiddels). Ik hoop zo dat een derde nog gaat lukken voor ons, en vind het stukken zwaarder dan ik had verwacht (met name de huidige miskraam, was zo ontzettend blij weer een mooie positieve test in handen te hebben). De tijd zal het leren...
Hier ook 3 goede zwangerschappen achter elkaar gehad en kortgeleden een miskraam. Miskraam kwam hoogstwaarschijnlijk door de Mirena spiraal die net was verwijderd.. Ben nu 37, dus ben heel benieuwd hoe het verder zal verlopen, aangezien wij graag een vierde kindje willen..
Nou wat gek heb ook 4 kinderen Vind zo uitspraak onzin hoor Als het een miskraam word dan zit er iets niet goed
Hier ook zo.. Eerst 2 gezonde kindjes Toen zwangerschapsafbreking met 23+3, en nu de afgelopen 2 cyclussen mk. Ben vorige week maandag gecuratteerd..
Mijn verhaal is (misschien) ietsjes anders, maar ik wilde het toch even delen: Ik heb in totaal 7 vroege miskramen gehad; 3 voordat ik zwanger raakte van de oudste, 3 voordat ik zwanger raakte van de middelste en toen zij 6 maanden was nog een keer. Allerlei onderzoeken gehad naar de oorzaak, maar er is nooit iets uitgekomen. Het feit dat we twee gezonde meiden hadden mogen krijgen gaf mij/ons de hoop en het vertrouwen dat "het vast nog wel een keer moet lukken..." Ik vond het emotioneel alleen heel zwaar en na de 7e vmk heb ik dan ook, samen met mijn man, een punt achter onze wens voor een derde kindje gezet. Nu had ik alleen ook al jaren nog allerlei chronische gezondheidsklachten die steeds erger werden - en waar destijds ook maar geen oorzaak voor gevonden werd - en hiervan weet ik inmiddels sinds 3 jaar wat het is > Coeliakie. Toen vielen alle puzzelstukjes in elkaar; ook omtrent de vroege miskramen. (Herhaalde miskramen is een van de vele (mogelijke) symptomen van Coeliakie.) Bij mij heeft het dus, achteraf gezien, toch een duidelijke oorzaak gehad. Én, deze oorzaak kon heel makkelijk aangepakt worden: "Gewoon" geen gluten meer eten. Ik knapte lichamelijk zó op en voelde me binnen een jaar alweer voor 80% de oude! (Op het dieptepunt van mijn gezondheid zat ik op 20% van de oude ik...) Dit gaf onze (stille) wens voor (ooit, misschien?) een derde kindje ineens weer enorm veel hoop. De kans dat het nu "gewoon goed" zou gaan was ineens "normaal/gemiddeld" i.p.v. "erg klein" zoals voorheen Ik vond het erg spannend weer; bang dat er ergens misschien tóch een andere oorzaak was voor de vmk's en we het allemaal dus toch weer zouden gaan meemaken. Maar nee; ik was in de 2e ronde zwanger en deze jongeman heeft nu - terwijl ik dit aan het typen ben - de grootste lol met zijn grote zussen die hele dagen (dolgraag!) de clown voor hem uithangen Hier dus uiteindelijk een aanwijsbare oorzaak voor de miskramen, maar ook zonder dit destijds te weten (en aan te pakken) hebben we twee gezonde dochters mogen krijgen Het "kostte" alleen wat meer "moeite", om het zo maar even te verwoorden. Probeer hoop te houden: Je hebt al bewezen dat het absoluut kan.
Hier na 3 gezonde kinderen een aantal vroege miskramen en tweemaal een MA. De gynaecoloog noemde het pech en leeftijd (ben nu 34). We wilden het al bijna opgeven, maar nu dan eindelijk gelukkig blijvend zwanger. Ik ben overigens van kind 2 en 3 zonder problemen zwanger geraakt terwijl ik borstvoeding gaf.