Omdat Elin (nu 15 mnd) erg afbuigt van de groeicurve en al een poosje ondervoed was bij een heel goede intake, is ze 3 weken geleden opgenomen in het ziekenhuis en is sondevoeding gestart. Ze zijn nog druk aan het zoeken naar de oorzaak van de afbuigende groei, maar tot nog toe niks kunnen vinden. Op stofwisselingslab moeten we nog een tijdje wachten, staat allemaal in. Na 2 weken opname mocht ze gelukkkig weer mee naar huis, waar we nu 's nachts nog 900 cc sondevoeding (neocate ivm koemelkallergie in de pomp) geven. Overdag zit de sonde afgedopt op haar rompertje geplakt en mag ze gewoon eten en drinken, hoewel ze met zo'n sloot sv in haar buikje niet veel trek meer heeft. Gelukkig blijft ze wel gewoon mee-eten, alleen minder dan we gewend waren. Ik vind die sondevoeding geven wel pittiger dan we verwacht hadden. Het is heel lastig om de sonde goed vast te plakken op haar wangetje, alles laat gauw los, heb al van alles geprobeerd. Als de pleisters (ik plak nu vast met zuurstofstickers en leukoplast) loslaten, wrijft ze per ongeluk de sonde uit en kunnen we weer een nieuwe laten inbrengen (dit is al de 5e). Ze vindt het steeds lospeuteren en opnieuw vastplakken ook vreselijk. Gelukkig accepteert ze de sonde verder prima en plukt er niet aan. Iemand met ervaring met het geven van sondevoeding op deze leeftijd? En misschien tips voor vastplakken?
Wat naar allemaal! Bij Baby & Dreumes is er een kletstopic van mama's met kindjes met een sonde, daar kun je denk ik wel je ervaringen kwijt... http://www.zwangerschapspagina.nl/baby-dreumes/293073-baby-sonde-thuis-wie-meer.html Sterkte!
Wij plakken een witte pleister op dr wang en dan een brede bruine er over heen. Het inbrengen gebeurd door thuiszorg, en altijd beneden op tsfel op aankleedkussen. Tis een gedoe maar went snel hoor
Maar is de kans op aspiratie niet ontzettend groot als ze hem er per ongelijk in der slaap uit trekt? Je zou eens op combicare.nl kunnen kijken, daar staan volgnes mij wel al het verband wat in NL te krijgen is. Er bestaan namelijk héle mooie pleisters om sondes te fixeren. Hopelijk vinden ze snel een oorzaak voor jullie probleem...
Ze trekt de sonde er niet in haar slaap uit, het "gevaarlijkste" moment is juist voordat ze in slaap valt. Het in slaap vallen duurt tegenwoordig erg lang, dan huilt ze waardoor de pleister verweekt (nu ook nog erg verkouden, dus ook veel snot ), ze wrijft door haar gezicht van de slaap en dan is er kans op sneuvelen. Ik durf haar ook niet meer alleen in slaap te laten vallen, veel te bang dat de sonde er weer uitgaat (en dat ze dan dus apireert) of dat ze zich verstrengelt met haar nek in de slang. Chantal, heb jij goede ervaring met thuiszorg die de sonde inbrengt? Onze ka adviseerde het op de kinderafdeling te laten doen, maar dat is best een gedoe, steeds dat op en neer karren naar het ziekenhuis. (PS hoe is het trouwens met Vienna nu, ken je nog van de juli 2011 mama's ).
Heb je wel eens gehoord van hydrocolloïd verband? Hier een linkje: Google Afbeeldingen resultaat voor http://www.safetyfirstkapelle.nl/upload/hires/hydrocolod_verband.jpg Dit plak je op haar wang (kan je eenvoudig in een ovaal knippen en zo de plak voor meerdere keren gebruiken), vervolgens leg je daar de sonde op en die plak je dan op dat hydrocolloïd verband (oftewel kaasplak) vast mbv leukoplast. Dan hoef je niet constant de pleister op haar wang los te peuteren en te verwisselen maar alleen de bovenste als die per ongeluk loslaat. Deze pleister neemt namelijk de lichaamstemperatuur aan, wordt dan zacht en hecht zich heel goed aan de huid. Hoeft dus alleen maar verwisseld te worden als de randen los gaan laten omdat er wat vuil onder komt na verloop van tijd! Dit gaat ook niet irriteren waardoor je niet constant pleisters op een andere plaats hoeft te plakken... Ik ken dit vanuit mijn werk, wij gebruikten dit vaak bij kinderen die langdurig een sonde nodig hadden, het is prijzig maar wordt vaak vergoed door de zorgverzekering als er een recept voor uitgeschreven wordt. Op haar neus kan je het beste een smalle leukoplast eerst een paar keer wikkelen om de sonde, om die vervolgens kruislings over haar neus te plakken, eventueel fixeren met een tweede pleister die er haaks op staat! Heftig trouwens van je dochtertjes, hopelijk zijn ze er snel achter waar het probleem ligt zodat ze de juiste behandeling krijgt... Helaas duren de metabole / stofwisselingsonderzoeken vaak heel lang...
Goeie tip mango, dankje! Haar huidje raakt inderdaad erg geirriteerd door het steeds lospeuteren en opnieuw plakken van fixatiemateriaal. Zeker die ronde "zuurstofstickertjes" laten rode plekken achter. Ik ga morgen meteen een hydrocolloid proberen, volgens mij heb ik van de verpleging een stuk meegekregen toen ze met ontslag ging. Gek eigenlijk dat ze die tijdens de opname nooit gebruikt hebben, sowieso niks om haar huid te beschermen. Ik had nu zelf cavilon-spray op haar wang gedaan, was een tip van een collega van me. Beschermt haar huid en is een beetje plakkerig, waardoor de leukoplast wel iets beter blijft zitten.
Inderdaad vreemd dat ze dit nooit hebben gebruikt in het ziekenhuis, waarschijnlijk omdat het een vrij duur product is, maar bij ons (wkz) wordt het veelvuldig gebruikt, gewoon omdat het veel beter is voor de huid en omdat je ze niet iedere keer hoeft te plagen met het loshalen van de pleister! Even een tip, voordat je de laag onder de plakrand van het hydrocolloïd vandaan haalt: eerst de pleister heel goed warm wrijven tussen je handen, dan wordt de plakrand geactiveerd en zit hij gelijk goed vast aan haar wang! Die cavilon spray is idd ook goed, vooral als haar huid al geïrriteerd is!